شاه ویس قلی
شاه ویس قلی از شخصیت‌های مهم آیین یارسان در سده نهم هجری است. وی پس از سلطان سهاک مظهر ذات حق بوده است.[۱][۲] پدرش پیرقنبر شاهویی و لقبش قرمزی است. ولادت او به سال ٨١٠ در کردستان ثبت شده است. محل دقیق تولدش را روستای درزیان نزدیک شاهو ذکر کرده‌اند.[۳][۴] از او اشعاری به کردی باقی مانده که در دوره قرمزی ثبت گردیده است.[۴]
نمونۀ کلام
[ویرایش]شعر زیر از سروده‌های اوست:
| ئەسڵمەن جە کورد، ئەسڵمەن جە کورد | بابۆم کوردەنان، ئەسڵمەن جە کورد | |
| من ئەو شێرەنان چەنی دەستەی گورد | سلسلەی سپای زەحاک کەردم ھورد |
یعنی (ترجمه فارسی):
| اصل من ز کُرد، اصل من ز کُرد | پدرم کُردست، اصل من ز کُرد | |
| من آن شیرم که همراه پهلوانان | سلسله سپاه ضحاک را درهم کوبیدم |
منابع
[ویرایش]- ↑ «مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی: اهل حق».[پیوند مرده]
- ↑ «ویکی فقه: گروه اهل حق».
- ↑ خزانه دار، معروف (2002). تاریخ ادبیات کرد، جلد اول، اربیل: نشر آراس. (به کردی).
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «معرفت ادیان: بررسی و تحلیل آیین اهل حق». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۷ مارس ۲۰۱۹.