شاهرخ ضرغام
 | لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکی‌پدیا نیست. |
حرّ انقلاب شاهرخ ضرغام زنجانی | |
|---|---|
| نام تولد | شاهرخ ضرغام |
| زاده | اول دی ۱۳۲۸ تهران، ایران |
| درگذشته | ۱۷ آذر ۱۳۵۹ شمال آبادان، ایران |
| وفاداری | جمهوری اسلامی ایران |
| یگان | گروه چریکی فدائیان اسلام |
| فرماندهی | گروه پیشرو زیرمجموعهٔ فداییان اسلام |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ ایران و عراق درگیری‌های داخلی محلی پس از انقلاب عملیات کوی ذوالفقاری، عملیات توکل |
شاهرخ ضرغام (اول دی ۱۳۲۸، تهران - ۱۷ آذر ۱۳۵۹، آبادان) یکی از فرماندهان جنگ ایران و عراق است که در منطقه شمال آبادان کشته شد. وی همچنین سابقه دعوت به اردوی تیم ملی کشتی فرنگی را نیز داشت.[۱][۲][۳][۴][۵]
وی پیش از انقلاب به جاهل مآبی و لات گری معروف بود و در کاباره کار می‌کرد. در چند مسابقهٔ کشوری کشتی مقام آورد. در ۱۷ آذر ۱۳۵۹ در عملیات آزادسازی جاده آبادان به ماهشهر کشته شد. در ادبیات جمهوری اسلامی از وی بعنوان «حرّ انقلاب» (اشاره به حر ریاحی از یاران حسین بن علی) نام برده می‌شود.[۳]
زندگینامه
[ویرایش]وی از کودکی از جثه‌ای قوی برخوردار بود یک‌بار آموزگارش توی گوشش زد و او هم او را کتک زد و اخراج شد.[۶]
از آن پس به پیگیری ورزش کشتی پرداخت. مادرش در جوانی با محمد کیان‌پور کارمند راه‌آهن ازدواج کرد که برای کار با هم به آبادان رفتند، در آن‌جا شاهرخ با محراب شاهرخی فوتبالیست خوزستانی دوست شد و پس از سه سال که به تهران برگشتند سراغ کشتی رفت و تا سال ۱۳۵۵ درگیر کشتی بود.
کشتی
[ویرایش]او هیکل درشتی داشت، در نخستین حضور مسابقات کشتی فرنگی قهرمان جوانان تهران دستهٔ صد کیلو شد و سال ۱۳۵۰ در دستهٔ فوق‌سنگین جوانان کشور قهرمان شد. در مسابقات کشتی آزاد تهران نیز نایب‌قهرمان شد. بعد نیز در سال‌های بعد نایب‌قهرمان کشتی فرنگی بالای صد کیلوی کشور شد. در مسابقات کشتی سامبو قهرمان جوانان تهران در دستهٔ‌سنگین‌وزن شد.
وی بعد ها در جایی که خواستند به مهستی تعرض کنند او از مهستی دفاع کرد و به عنوان بادیگارد وی انتخاب شد
وی همچنین به کار در کاباره اشتغال داشت.[۶]
پس از انقلاب و جنگ
[ویرایش]شاهرخ در ایام منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی به انقلابیون پیوست. در درگیری‌های برارعزیز و سقز در استان کردستان، درگیری‌های لاهیجان، خوزستان با گروه خلق عرب، قصرشیرین فرماندهی دسته (ارتش) و گروهان‌های داوطلب را بر دوش داشت. در جنگ فرمانده گروهان دستهٔ پیشرو از گروهان فدائیان اسلام بود.
شهادت
[ویرایش]شاهرخ ضرغام در ۱۷ آذر ۱۳۵۹ و در عملیات پاک‌سازی جادهٔ آبادان-ماهشهر گلولهٔ تیربار تانک به سینه‌اش خورد و سر انجام به فیض شهادت نائل آمد.[۶]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «به یاد شهیدی که «حر انقلاب اسلامی» نام گرفت /تصاویر». خوز نیوز.
- ↑ «حر انقلاب اسلامی که در هیئت هدایت شد را بشناسید». مرکز اسناد. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «شاهرخ ضرغام». بولتن نیوز.
- ↑ «گفتگوی خواندنی با همرزم سردارشهید شاهرخ ضرغام». رهوا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۲.
- ↑ «زندگینامه شهید «شاهرخ ضرغام» منتشر شد». تبیان. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ آوریل ۲۰۱۲.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «شاهرخ، حر انقلاب اسلامی/ فدایی امام خمینی (ره) که دشمن برای سرش جایزه تعیین کرد». باشگاه خبرنگاران جوان.
منابع
[ویرایش]- شاهرخ حر انقلاب اسلامی؛ زندگینامه و خاطرات شهید شاهرخ ضرغام، به کوشش به کوشش گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی.، امینیان، ۱۳۸۹، ص. ۱۵۰