پرش به محتوا

شام آخر (فیلم ۱۳۸۰)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شام آخر
کارگردانفریدون جیرانی
تهیه‌کنندهیدالله شهیدی
نویسندهفریدون جیرانی
نازنین مفخم
بازیگرانکتایون ریاحی
ثریا قاسمی
آتیلا پسیانی
محمدرضا گلزار
هانیه توسلی
موسیقیفریدون شهبازیان
فیلم‌بردارمحمد آلادپوش
تدوین‌گرنازنین مفخم
شرکت
تولید
آریان فیلم
توزیع‌کنندهآریان فیلم (اکران)
تصویر دنیای هنر (پخش خانگی)
تاریخ‌های انتشار
۸ فروردین ۱۳۸۱
مدت زمان
۹۶ دقیقه
کشورایران
زبانفارسی
فروش گیشه۲۵۹٬۰۰۰٬۰۰۰ تومان (تهران)

شام آخر فیلمی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی فریدون جیرانی و تهیه‌کنندگی یدالله شهیدی محصول سال ۱۳۸۰ است.

داستان

[ویرایش]

میهن مشرقی (کتایون ریاحی) استاد دانشکده معماری پس از بیست و شش سال زندگی با شوهرش به سبب ناسازگاری فکری و رفتاری با پادرمیانی دخترش ستاره (هانیه توسلی) از همسرش جدا می‌شود. سپس به خانه قدیمی پدریش اسباب کشی می‌کند و با دخترش و دایه اش آفاق (ثریا قاسمی) زندگی تازه‌ای را آغاز می‌کند. زندگی تازه او با آمدن مانی معترف (محمدرضا گلزار) دانشجوی رشته معماری در هم می‌ریزد. مانی که هم دانشگاهی ستاره و دانشجوی میهن است به میهن ابراز علاقه می‌کند و این در حالی ست که ستاره عاشق مانی است. میهن هم بعد از کشمکش‌های زیاد عاشق مانی می‌شود و شوهر سابق میهن(آتیلا پسیانی) که در یکی از سازمان‌های دولتی کار می‌کند، خبرِ دروغ رابطهٔ نامشروع بین میهن و مانی را پخش می‌کند. میهن از دانشگاه اخراج می‌شود اما تصمیم می‌گیرد با مانی ازدواج کند اما با واکنش بسیار تند ستاره مواجه می‌شود. علیرغم همهٔ اینها میهن و مانی ازدواج می‌کنند و برای ماه عسل به شمال می‌روند. ستاره شب سر می‌رسد و رفتار عجیبی نشان می‌دهد. میهن می‌خواهد در کنار ستاره باشد اما ستاره او را به خواب تشویق می‌کند. سرانجام زمانی که میهن و مانی هر دو خواب هستند، ستاره به اتاق می‌رود و آنها را به قتل می‌رساند.[۱]

بازیگران

[ویرایش]

یادداشت

[ویرایش]

شام آخر پس از فیلم‌های صعود (۱۳۶۶)، قرمز (۱۳۷۷) و آب و آتش (۱۳۷۹)، چهارمین فیلم فریدون جیرانی است. نام پیشین این فیلم یک داستان زنانه بود.

بسیاری از بازیگران مطرح زن برای بازی در نقش میهن کاندیدا شده بودند، از جمله بیتا فرهی و رؤیا نونهالی اما سرانجام نقش به کتایون ریاحی رسید. فریدون جیرانی توانست در این فیلم محمدرضا گلزار را به شهرت برساند. این فیلم همچنین اولین بازی هانیه توسلی در عرصه سینما هم به حساب می‌آید.

جوایز

[ویرایش]
  • بهترین بازیگر نقش مکمل زن – ثریا قاسمی در فیلم - بیست و یکمین جشنوارهٔ فیلم فجر
  • بهترین بازیگر نقش اول زن - کتایون ریاحی جشنوارهٔ فیلم قاهره - ۱۳۸۱
  • نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن جشنوارهٔ فیلم فجر - کتایون ریاحی
  • برنده جایزه بهترین کارگردانی، بنیاد فیلم موسیقی و هنر آرپا - سال ۲۰۰۳
  • نامزد هرم طلایی، جشنواره بین‌المللی فیلم قاهره - سال ۲۰۰۲
  • دهمین فیلم سال، دوره هفدهم انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران - سال ۱۳۸۱

پانویس

[ویرایش]

صفحه در FMDB

منابع

[ویرایش]