پرش به محتوا

بوئینگ استارلاینر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از سی اس تی-۱۰۰)
بوئینگ استارلاینر
فضاپیمای بوئینگ استارلاینر ۲ در حال نزدیک شدن به ایستگاه فضایی بین‌المللی در مهٔ ۲۰۲۲، در طول پرواز مداری آزمایشی ۲
سازندهبوئینگ دیفنس، اسپیس اند سکیوریتی
کشور اصلیایالات متحده آمریکا
اپراتوربوئینگ دیفنس، اسپیس اند سکیوریتی
کاربردحمل خدمه و بار به ایستگاه فضایی بین‌المللی
ویژگی‌ها
نوع فضاپیماکپسول سرنشین‌دار
جرم پرتاب۱۳٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۹٬۰۰۰ پوند)
ظرفیت بار مفیدبه ایستگاه فضایی بین‌المللی: ۴ نفر خدمه و ۱۰۰ کیلوگرم (۲۲۰ پوند) بار[۳][الف]
ظرفیت خدمهتا ۷ نفر
حجم۱۱ متر مکعب (۳۹۰ فوت مکعب)[۵]
رژیم مداریمدار پایینی زمین
طول عمر
ابعاد
طول۵٫۰۳ متر (۱۶٫۵ فوت) (CM و SM)[۶]
قطر۴٫۵۶ متر (۱۵ فوت)[۶]
ساخت
وضعیتفعال
ساخته شده۳
پرتاب شده۲
بازنشسته۱
نخستین پرتاب۲۰ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۶:۴۳ UTC (بدون سرنشین)
آخرین پرتاب۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۲:۱۴ UTC

بوئین استارلاینر (انگلیسی: Boeing Starliner؛ یا سی‌اس‌تی-۱۰۰[ب]) کلاسی از فضاپیمای قابل استفادهٔ مجدد به‌صورت موردی است که برای حمل خدمه به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) و سایر مقصدها در مدار پایینی زمین طراحی شده است.[۷][۸][۹] این فضاپیما توسط بوئینگ ساخته شده است و برنامه تجاری سرنشین‌دار (CCP) ناسا مشتری اصلی آن است.[۱۰] این فضاپیما از یک کپسول سرنشین، که می‌تواند حداکثر در ۱۰ مأموریت مورد استفاده قرار گیرد، و یک ماژول سرویس قابل گسترش تشکیل شده است.[۱۱]

کپسول این فضاپیما دارای قطری برابر با ۴٫۵۶ متر (۱۵ فوت) که نسبت به ماژول فرماندهی آپولو یا اسپیس‌اکس کرو دراگن کمی بزرگتر، و از کپسول اوریون آرتمیس کوچک‌تر است.[۶] استارلاینر می‌تواند حداکثر هفت نفر خدمه را در خود جای دهد و تا هفت ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی پهلو بگیرد. استارلاینر سوار بر اتلس ۵ از مجموعه پرتاب فضایی ۴۱ در ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال در فلوریدا پرتاب شده است.

پس از چندین دور قرارداد توسعهٔ رقابتی در قالب برنامهٔ تجاری سرنشین‌دار در سال ۲۰۱۰، ناسا در دور قرارداد قابلیت حمل و نقل خدمه تجاری، استارلاینر را در کنار اسپیس‌اکس کرو دراگن انتخاب کرد.[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵] نخستین پرواز سرنشین‌دار آزمایشی در ابتدا قرار بود در سال ۲۰۱۷ انجام شود.[۱۵]

با این حال، نخستین پرواز مداری آزمایشی بدون نام، تحت تأثیر ناموفق بودن بخش‌های از پرواز آزمایشی، تا پیش از ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹ انجام نشد. انجام دومین پرواز مداری آزمایشی الزامی بود که تکمیل آن برای بوئینگ بیش از ۲ سال زمان برد و در ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲ به پایان رسید. پس از چندین تأخیر دیگر، پرواز آزمایشی سرنشین‌دار در ۵ ژوئن ۲۰۲۴ با موفقیت انجام شد.[۱۶][۱۷]

به دلیل تأخیرهای متعدد، بوئینگ در این پروژه متحمل ضرری بالغ بر بیش از ۱٫۵ بیلیون دلار شد. این پروژه با بررسی‌های دقیق بازرس ارشد ناسا نیز مواجه شده است که هزینهٔ سفر برای هر سرنشین را برابر با ۹۰ میلیون دلار تخمین زده است؛ مبلغی که بیش از ۶۰٪ بیشتر از کرو دراگن است که هزینهٔ سفر هر سرنشین آن ۵۵ میلیون دلار است.[۱۸]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ The first piloted Boeing Crewed Flight Test mission carries 2 crew plus ۳۴۴ کیلوگرم (۷۵۸ پوند) of cargo.[۴]
  2. ↑ CST is an initialism for Crew Space Transportation.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Reiley, Keith; Burghardt, Michael; Wood, Michael; Ingham, Jay; Lembeck, Michael (2011). "Design Considerations for a Commercial Crew Transportation System" (PDF). AIAA SPACE 2011 Conference & Exposition. AIAA SPACE 2011 Conference & Exposition. September 27–29, 2011. Long Beach, California. doi:10.2514/6.2011-7101. ISBN 978-1-60086-953-2. Archived from the original (PDF) on May 1, 2013. Retrieved May 9, 2014.
  2. ↑ Carreau, Mark (July 24, 2013). "Boeing Refines CST-100 Commercial Crew Capsule Approach". Aviation Week. Archived from the original on May 12, 2014. Retrieved May 8, 2014.
  3. ↑ "Commercial Crew Program Press it" (PDF). NASA. October 1, 2015. Archived (PDF) from the original on March 26, 2024. Retrieved March 28, 2024.
  4. ↑ "Packing Starliner cargo is a balancing act". Boeing. February 28, 2024. Archived from the original on March 28, 2024. Retrieved March 28, 2024.
  5. ↑ Krebs, Gunther (April 2017). "Starliner (CST-100)". Gunther's Space Page. Archived from the original on May 3, 2017. Retrieved April 11, 2017.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Burghardt, Mike (August 2011). "Boeing CST-100: Commercial Crew Transportation System" (PDF). Boeing. Archived from the original (PDF) on May 1, 2013. Retrieved May 8, 2014.
  7. ↑ Memi, Edmund G.; Morgan, Adam K. (September 23, 2009). "Boeing Submits Proposal for NASA Commercial Crew Transport System" (Press release). Boeing. Archived from the original on March 3, 2016. Retrieved May 9, 2014.
  8. ↑ "Boeing's New CST-100 'Starliner' Processing Facility Taking Shape at KSC". September 4, 2015. Archived from the original on April 23, 2021. Retrieved April 23, 2021.
  9. ↑ "NASA.gov". Archived from the original on May 25, 2020.
  10. ↑ "CST-100 Starliner – Customers". Boeing. Archived from the original on January 19, 2020. Retrieved January 19, 2020.
  11. ↑ "Boeing: Crew Space Transportation (CST) System". Boeing. Archived from the original on January 18, 2017. Retrieved January 25, 2016.
  12. ↑ Memi, Edmund G.; Gold, Michael N. (February 2, 2010). "NASA Selects Boeing for American Recovery and Reinvestment Act Award to Study Crew Capsule-based Design" (Press release). Boeing. Archived from the original on March 3, 2016. Retrieved May 9, 2014.
  13. ↑ Morring, Jr., Frank (April 25, 2011). "Five Vehicles Vie For Future Of U.S. Human Spaceflight". Aviation Week. Archived from the original on May 9, 2014. "the CCDev-2 awards... went to Blue Origin, Boeing, Sierra Nevada Corp. and Space Exploration Technologies Inc. (SpaceX)
  14. ↑ "Boeing, SpaceX and Sierra Nevada Win CCiCAP Awards". SpaceNews. August 3, 2012. Archived from the original on January 4, 2013.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ "Boeing and SpaceX Selected to Build America's New Crew Space Transportation System". NASA. September 16, 2014. Archived from the original on May 22, 2017. Retrieved April 6, 2015. مالکیت عمومی This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  16. ↑ Niles-Carnes, Elyna (June 1, 2024). "NASA, Mission Partners Forgo June 2 Launch of Crew Flight Test". NASA. Archived from the original on June 1, 2024. Retrieved June 1, 2024.
  17. ↑ Sheetz, Michael (2024-06-05). "Boeing Starliner launches for the first time carrying NASA astronauts to the ISS". CNBC (به انگلیسی). Archived from the original on June 5, 2024. Retrieved 2024-06-05.
  18. ↑ Roulette, Joey (May 3, 2024). "Boeing sending first astronaut crew to space after years of delay". Reuters. Retrieved June 5, 2024.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بوئینگ استارلاینر موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با فضا یا پرواز فضایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بوئینگ_استارلاینر&oldid=39800858»