پرش به محتوا

سه‌گانه وادل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سه‌گانهٔ وادل (انگلیسی: Waddell's triad) یک الگوی آسیب‌دیدگی در کودکان عابر پیاده است که با وسایل نقلیه موتوری تصادف می‌کنند.[۱] این علامت سه‌گانه شامل:

مکانیسم آسیب، ضربهٔ شدید اولیه است که باعث آسیب به استخوان ران در همان طرف (آسیب ناشی از سپر خودرو) و آسیب به نیم‌تنه در همان طرف (ناشی از گلگیر یا کاپوت) می‌شود و به دنبال آن، کودک پرتاب می‌شود و سرش به زمین یا جسم دیگری می‌خورد و در نتیجه آسیب‌دیدگی در طرف مقابل سر رخ می‌دهد.[۲] در کشورهایی که ماشین‌ها در سمت راست حرکت می‌کنند، عابران پیاده به سمت چپ برخورد می‌کنند که باعث شکستگی استخوان ران چپ، صدمات به قفسه سینه یا طحال چپ و آسیب‌های سر در طرف راست می‌شود.[۳]

اگرچه این الگوی آسیب ممکن است رایج و فراگیر نباشد،[۴] اما برای تأکید بر این نکته استفاده می‌شود که نباید فرض کرد کودکانی که درگیر تصادفات و سوانح شدید هستند، آسیب‌های مجزا یا منفرد دارند.[۵]

منابع

[ویرایش]
  1. Waddell JP, Drucker WR (October 1971). "Occult injuries in pedestrian accidents". J Trauma. 11 (10): 844–52. doi:10.1097/00005373-197110000-00005. PMID 5094757.
  2. Neil E. Green, Marc F. Swiontkowski. Skeletal Trauma in Children, page 57. Elsevier Health Sciences, 2008. شابک ‎۹۷۸−۱−۴۱۶۰−۴۹۰۰−۵. Google books
  3. Carol D. Berkowitz. Pediatrics, page 168. Elsevier Health Sciences, 2000. شابک ‎۹۷۸−۰−۷۲۱۶−۸۱۸۳−۲. Google books
  4. Orsborn R, Haley K, Hammond S, Falcone RE (1999). "Pediatric pedestrian versus motor vehicle patterns of injury: debunking the myth". Air Med. J. 18 (3): 107–10. doi:10.1016/S1067-991X(99)90036-6. PMID 10557381.
  5. Jill M. Baren, Steven G. Rothrock, Lance Brown. Pediatric Emergency Medicine, page 226. Elsevier Health Sciences, 2007. شابک ‎۹۷۸−۱−۴۱۶۰−۰۰۸۷−۷. Google books