سهراب احمری

سهراب احمری
سهراب احمری
زادهٔ	۱ فوریهٔ ۱۹۸۵ ‏(۳۹ سال); تهران، ایران
ملیت	ایرانی آمریکایی

سهراب احمری (زادهٔ ۱ فوریه ۱۹۸۵) روزنامه‌نگار، دبیر و نویسندهٔ ایرانی آمریکایی کتاب‌های غیرداستانی است. او در ۱۹۹۸ در ۱۳ سالگی با خانواده‌اش به آمریکا رفت و فارغ‌التحصیل رشتهٔ حقوق دانشگاه نورث‌ایسترن در بوستون است.^[۱] احمری دبیر آپ-اد در نیویورک پست و از دبیران کاتولیک هرالد است و پیشتر ستون‌نویس و ادیتور صفحات دیدگاه وال‌استریت جورنال در نیویورک و لندن و از نویسندگان ارشد مجله کامنتری بوده‌است. احمری نویسنده کتابهای رؤیاهای بهار عربی (۲۰۱۲)، فلیسطی‌های جدید (۲۰۱۶), که نقدی است بر این که چگونه سیاست‌های هویتی در حال نابود کردن هنر هستند، و از آتش، با آب (۲۰۱۹), خاطراتی دربارهٔ گرویدنش به کاتولیسیزم رومی، و رشته ناشکسته:کشف حکمت سنت در یک عصر آشوب (۲۰۲۱) است.

فعالیت

احمری پس از کار به عنوان عضو پیوسته رابرت بارتلی در وال استریت ژورنال در سال ۲۰۱۲، به عنوان دستیار دبیر کتاب به این روزنامه پیوست. او سپس نویسنده صفحه سرمقاله مستقر در لندن شد، و به نوشتن سرمقاله و ویراستاری مقالات نسخه اروپایی این روزنامه پرداخت.^[۱] احمری در این موقعیت‌ها، نقد کتاب،^[۲]^[۳]^[۴] و آپ-اد می‌نوشت،^[۵]^[۶] و با سیاستمداران، فعالان و روشنفکران برجسته برای بخش «مصاحبه آخر هفته» آن مصاحبه می‌کرد.^[۷]^[۸]^[۹]

دیدگاه‌های سیاسی

احمری از سیاستمدارانی چون دونالد ترامپ، ولادیمیر پوتین، و مارین لو پن، به خاطر این که بخشی از روند جهانی به سوی دموکراسی غیرلیبرالو عوام‌گرایی قطبیده فزاینده انتقاد کرده‌است.^[۱۰]^[۱۱] به هر روی او پس از پیوستن به مجله محافظه کار کامنتری به منتقد صریح الهجه تر ترقی خواهی تبدیل شده، و از آن زمان از ترامپ و ویکتور اوربان حمایت کرده‌است.^[۱۲]^[۱۳] پس از حضور کم فروغ حزب جمهوری‌خواه در صندوق‌های رأی انتخابات ۲۰۲۲ ایالات متحده آمریکا، او در ستونی در نیویورک تایمز این عدم حضور رای‌دهندگان را ناشی از نبود یک پیام منسجم انتخاباتی دانست و توصیه کرد راست آمریکا باید به مصاعب اقتصادی که متوجه طبقه کارگر است بیشتر بپردازد.^[۱۴]

منازعه با دیوید فرنچ

مناقشه پرسروصدایی بین احمری و دیوید فرنچ نویسنده نشنال ریویو در تابستان ۲۰۱۹ در نتیجه انتشار مقاله جدلی «علیه دیوید فرنچیسم» احمری بروز کرد که نوشتارها و تفسیرهای پرشماری را در نشریات محافظه‌کاری چون نشنال ریویو و دی امریکن کنسروتیو،^[۱۵] و نیز رسانه‌های چپگرا چون نیویورک تایمز، نیویورکر و آتلانتیک را باعث شد.^[۱۶]

این منازعه از ۲۶ مه ۲۰۱۹، که احمری در توئیتر آشفتگی خود را از یک تبلیغ فیس‌بوک دربارهٔ جلسه کتابخوانی مردان زن‌پوش برای کودکان در یک کتابخانه در ساکرامنتو، کالیفرنیا ابراز کرد و آن را «فتیشیسم دگرجنس‌پوشی» خواند شروع شد. احمری در آن توییت استدلال کرد که هیچ «راه سوم مودبانه دیوید فرنچ-گونه ای برای دور زدن جنگ فرهنگی داخلی» وجود ندارد.^[۱۷] این توییت باعث پاسخ فرنچ در نوشتاری در نشنال ریویو در ۲۸ مه با عنوان «نجابت سدکننده عدالت یا خیر عمومی نیست» شد.^[۱۷] منازعه پس از انتشار نوشتار «علیه دیوید فرنچیسم» احمری در نشریه محافظه کار مذهبی فرست تینگز در ۲۹ مه ۲۰۱۹ بالا گرفت.^[۱۸] احمری در آن نوشتار استدلال کرد فرنچ به حد کافی محافظه‌کار اجتماعی نیست، و این که باور به خودمختاری فرد دارد منجر به اضمحلال کلی جامعه آمریکا می‌شود.^[۱۹] هدف قرار دادن مستقیم فرنچ و ایجاد فی البداهه فلسفه سیاسی «دیوید فرنچیسم» باعث بدنامی شایان توجه این نوشتار شد، و پاسخ فرنچ^[۲۰]^[۲۱] و انتشار تفاسیر متعدد را را موجب شد.^[۱۵]^[۱۶] در ۵ سپتامبر ۲۰۱۹، فرنچ و احمری در یک مناظره حضوری سیاسی با مجری‌گیری راس دوتت ستون نویس نیویورک تایمز دانشگاه کاتولیک آمریکا در واشینگتن، دی.سی. شرکت کردند،^[۲۲] که خود منجر به تفاسیر بسیار دیگر شد.^[۲۳]

مرکز مناقشه دیدگاه‌های متفاوت آنها در خصوص نحوه رویکرد محافظه کاران به بحث‌های فرهنگی و سیاسی بود، احمری علیه آنچه «دیوید فرنچیسم» صحبت کرد که او اندیشه‌ای سیاسی تعریف می‌کند که اعتقاد دارد «نهادهای یک جامعه بازار فن سالارانه حوزه‌هایی خنثی هستند که باید در تئوری هم مسیحیت سنتی و هم شیوه‌های لیبرتین و ایدئولوژی پاگانیزه سوی مقابل را در خود جای دهند.»^[۱۸] او استدلال می‌کند که این باور به یک جنبش محافظه کارانه ناکارا می‌انجامد، و اعتقاد دارد که بهترین راه برای غالب شدن ارزش‌های فرهنگی محافظه کارانه در جامعه استراتژی «سلب اعتبار کردن … مخالفان و تضعیف یا نابود کردن نهادهایشان» است که او آن را تاکتیکی می‌داند که ترقی‌خواهان در آمریکا از قبل از آن استفاده کرده‌اند، و محافظه کارانی که پیروی سیاست دیوید فرنچ گونه اند را در آنچه او یک جنگ فرهنگی پرخروش در آمریکا می‌داند ناتوان کرده‌است.^[۱۸] او استدلال می‌کند که حوزه سیاست باید به عنوان «جنگ و خصومت» دیده شود، و قدرت حکومت باید مستقیماً برای اعمال ارزش‌های فرهنگی محافظه کارانه بر جامعه مورد استفاده قرار بگیرد.^[۱۸] در تضاد با این، فرنچ از یک رویکرد لیبرترین محافظه‌کار دفاع می‌کند که در آن بر نجابت، نزاکت و احترام برای حقوق فردی تأکید می‌شود و استدلال می‌کند که باورهای احمری فلسفه لیبرالیسم کلاسیکی را که پدران بنیان‌گذار ایالات متحده آمریکا بر آن بوده‌اند رها می‌کند.^[۲۱]^[۲۰] او نقد مشخصی بر علاقه احمری بر مداخله مستقیم حکومت در زندگی افراد وارد کرد، مداخله ای که او استدلال می‌کند نه تنها مغایر با آزادی است بلکه از نظر سیاسی برای محافظه کاران تاکتیکی نابودکننده است، که اگر به حکومت مجوز بزرگتری برای مداخله در زندگی خصوصی افراد داده شود منجر به سیاست‌های ترقی‌خواهانه خواهد شد.^[۲۰]

کتاب‌شناسی

(2023) Tyranny, Inc. : How Private Power Crushed American Liberty--and What to Do About It. Forum Books.
(2021) The Unbroken Thread: Discovering the Wisdom of Tradition in an Age of Chaos. Convergent Books.
(2019) From Fire, by Water: My Journey to the Catholic Faith. Ignatius Press. شابک ‎۹۷۸۱۶۲۱۶۴۲۰۲۲.
(2016) The New Philistines. Biteback Publishing. شابک ‎۹۷۸۱۷۸۵۹۰۱۲۷۰.
(2012) Arab Spring Dreams: The Next Generation Speaks Out for Freedom and Justice from North Africa to Iran (co-edited with Nasser Weddady). Palgrave Macmillan. شابک ‎۹۷۸۰۲۳۰۱۱۵۹۲۷.

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "Sohrab Ahmari: Editorial Page Writer". The Wall Street Journal.
↑ "It Takes Two to Engage". The Wall Street Journal. 23 January 2012.
↑ "The Iranian Turning Point". The Wall Street Journal. 11 May 2012.
↑ "A Resentful Imagination". The Wall Street Journal. 17 June 2012.
↑ "Behind Iran's 'Moderate' New Leader". The Wall Street Journal. 16 June 2013.
↑ "An Iranian Insider's View of the Geneva Deal". The Wall Street Journal. 26 November 2013.
↑ "France's Anti-Terror, Free-Market Socialist". The Wall Street Journal. 27 February 2015.
↑ "Mojtaba Vahedi: Iran's Revolution From the Inside Out". The Wall Street Journal. 3 June 2013.
↑ "Leon Kass: The Meaning of the Gosnell Trial". The Wall Street Journal. 19 April 2013.
↑ "Illiberalism: The Worldwide Crisis". Commentary Magazine (به انگلیسی). 2016-06-16. Retrieved 2023-04-25.
↑ "The Terrible American Turn Toward Illiberalism". Commentary Magazine (به انگلیسی). 2017-09-13. Retrieved 2023-04-25.
↑ Kirchik, James (February 2, 2022). "When the Pope Hits Your Eye Like a Big Pizza Pie, That's Ahmari". Tablet.
↑ "Opinion | Why This Conservative Wants a More Radical Republican Party". The New York Times (به انگلیسی). 2021-10-29. ISSN 0362-4331. Retrieved 2023-04-25.
↑ Ahmari, Sohrab (2022-11-10). "Opinion | Why the Red Wave Didn't Materialize". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2023-04-27.
↑ ^۱۵٫۰ ^۱۵٫۱
Conservative:
- Goldberg, Jonah (12 June 2019). "The Conservative Divide". The National Review. Retrieved 30 June 2019.
- Dreher, Rod (30 May 2019). "Sohrab Ahmari Vs. David French". The American Conservative. Retrieved 30 June 2019.
- Reno, R.R. (31 May 2019). "What Liberalism Lacks". First Things.
- Dougherty, Michael Brendan (30 May 2019). "In Defense of David French". National Review.
- Cooke, Charles C.W. (30 May 2019). "Okay, Sohrab Ahmari, but Why Did You 'Snap'?". National Review.
- Domenech, Ben (30 May 2019). "The Cultural White Walkers Have Descended". The Federalist. Retrieved 30 June 2019.
- Boose, Matthew (4 June 2019). "Sohrab Ahmari Is Right: Politics Is War". American Greatness. Retrieved 30 June 2019.
↑ ^۱۶٫۰ ^۱۶٫۱
Left-leaning publications:
- Douthat, Ross (4 June 2019). "What Are Conservatives Actually Debating?". The New York Times. Retrieved 30 June 2019.
- Wallace-Wells, Benjamin (12 September 2019). "David French, Sohrab Ahmari, and the Battle for the Future of Conservatism". The New Yorker.
- Serwer, Adam (14 June 2019). "The Illiberal Right Throws a Tantrum". The Atlantic. Retrieved 30 June 2019.
- Coaston, Jane (5 June 2019). "David French vs. Sohrab Ahmari and the battle dividing conservatives, explained". Vox. Retrieved 30 June 2019.
- Jacobs, Alan (3 June 2019). "What a Clash Between Conservatives Reveals". The Atlantic. Retrieved 30 June 2019.
- Kircher, Madison Malone (13 June 2019). "Talking to the Drag Queen Who Pissed Off Sohrab Ahmari by Reading to Kids". New York Magazine.
↑ ^۱۷٫۰ ^۱۷٫۱ French, David (28 May 2019). "Decency Is No Barrier to Justice or the Common Good". The National Review. Retrieved 30 June 2019.
↑ ^۱۸٫۰ ^۱۸٫۱ ^۱۸٫۲ ^۱۸٫۳ Ahmari, Sohrab (29 May 2019). "Against David French-ism". First Things. Retrieved 30 June 2019.
↑ Ahmari, Sohrab. "Against David Frenchism". First Things. Retrieved 9 January 2022.
↑ ^۲۰٫۰ ^۲۰٫۱ ^۲۰٫۲ French, David (30 May 2019). "What Sohrab Ahmari Gets Wrong". The National Review. Retrieved 30 June 2019.
↑ ^۲۱٫۰ ^۲۱٫۱ French, David (6 June 2019). "In Defense of 'Frenchism'". The National Review. Retrieved 9 August 2019.
↑ "Sohrab Ahmari debates David French 9.5.2019". The American Mind. 5 September 2019.
↑
Further commentary:
- Conroy, J. Oliver (7 September 2019). "What the 'Ahmari-French Debate' Was Really About". New York Magazine.
- Walther, Matthew (6 September 2019). "Why illiberal conservatives lose arguments". The Week.
- Nwanevu, Osita (9 September 2019). "The Right Wing's Cultural Civil War Is a Drag". The New Republic.
- Ayers, Emma (9 September 2019). "The Ahmari-French Debate Was About Theology, Not Politics". The American Conservative.
- Egger, Andrew (6 September 2019). "David French DESTROYS Sohrab Ahmari (and the idea of 'illiberal conservatism')". The Bulwark.
- Reno, R.R. (19 September 2019). "What's at Stake in the French-Ahmari Debate?". First Things.
- Suderman, Peter (6 September 2019). "Sohrab Ahmari Is a Joke". Reason.
- Pesavento, Christina (12 September 2019). "The Limits of Liberty". R Street Institute.
- Livni, Ephrat (17 June 2019). "Conservative Christians in the US are battling about whether to fight nice". Quartz.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sohrab Ahmari». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۵.

پیوند به بیرون

سهراب احمری در توییتر
Against David French-ism, by Sohrab Ahmari at First Things
حضور در سی-سپن

این یک مقالهٔ خرد یک خبرنگار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[wsjbio-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "Sohrab Ahmari: Editorial Page Writer". The Wall Street Journal.

[2] "It Takes Two to Engage". The Wall Street Journal. 23 January 2012.

[3] "The Iranian Turning Point". The Wall Street Journal. 11 May 2012.

[4] "A Resentful Imagination". The Wall Street Journal. 17 June 2012.

[5] "Behind Iran's 'Moderate' New Leader". The Wall Street Journal. 16 June 2013.

[6] "An Iranian Insider's View of the Geneva Deal". The Wall Street Journal. 26 November 2013.

[7] "France's Anti-Terror, Free-Market Socialist". The Wall Street Journal. 27 February 2015.

[8] "Mojtaba Vahedi: Iran's Revolution From the Inside Out". The Wall Street Journal. 3 June 2013.

[9] "Leon Kass: The Meaning of the Gosnell Trial". The Wall Street Journal. 19 April 2013.

[10] "Illiberalism: The Worldwide Crisis". Commentary Magazine (به انگلیسی). 2016-06-16. Retrieved 2023-04-25.

[11] "The Terrible American Turn Toward Illiberalism". Commentary Magazine (به انگلیسی). 2017-09-13. Retrieved 2023-04-25.

[12] Kirchik, James (February 2, 2022). "When the Pope Hits Your Eye Like a Big Pizza Pie, That's Ahmari". Tablet.

[13] "Opinion | Why This Conservative Wants a More Radical Republican Party". The New York Times (به انگلیسی). 2021-10-29. ISSN 0362-4331. Retrieved 2023-04-25.

[14] Ahmari, Sohrab (2022-11-10). "Opinion | Why the Red Wave Didn't Materialize". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2023-04-27.

[conservative-15] ۱۵٫۰ ^۱۵٫۱ Conservative:
Goldberg, Jonah (12 June 2019). "The Conservative Divide". The National Review. Retrieved 30 June 2019.

Dreher, Rod (30 May 2019). "Sohrab Ahmari Vs. David French". The American Conservative. Retrieved 30 June 2019.

Reno, R.R. (31 May 2019). "What Liberalism Lacks". First Things.

Dougherty, Michael Brendan (30 May 2019). "In Defense of David French". National Review.

Cooke, Charles C.W. (30 May 2019). "Okay, Sohrab Ahmari, but Why Did You 'Snap'?". National Review.

Domenech, Ben (30 May 2019). "The Cultural White Walkers Have Descended". The Federalist. Retrieved 30 June 2019.

Boose, Matthew (4 June 2019). "Sohrab Ahmari Is Right: Politics Is War". American Greatness. Retrieved 30 June 2019.

[16] Goldberg, Jonah (12 June 2019). "The Conservative Divide". The National Review. Retrieved 30 June 2019.

[17] Dreher, Rod (30 May 2019). "Sohrab Ahmari Vs. David French". The American Conservative. Retrieved 30 June 2019.

[18] Reno, R.R. (31 May 2019). "What Liberalism Lacks". First Things.

[19] Dougherty, Michael Brendan (30 May 2019). "In Defense of David French". National Review.

[20] Cooke, Charles C.W. (30 May 2019). "Okay, Sohrab Ahmari, but Why Did You 'Snap'?". National Review.

[21] Domenech, Ben (30 May 2019). "The Cultural White Walkers Have Descended". The Federalist. Retrieved 30 June 2019.

[22] Boose, Matthew (4 June 2019). "Sohrab Ahmari Is Right: Politics Is War". American Greatness. Retrieved 30 June 2019.

[left-leaning-16] ۱۶٫۰ ^۱۶٫۱ Left-leaning publications:
Douthat, Ross (4 June 2019). "What Are Conservatives Actually Debating?". The New York Times. Retrieved 30 June 2019.

Wallace-Wells, Benjamin (12 September 2019). "David French, Sohrab Ahmari, and the Battle for the Future of Conservatism". The New Yorker.

Serwer, Adam (14 June 2019). "The Illiberal Right Throws a Tantrum". The Atlantic. Retrieved 30 June 2019.

Coaston, Jane (5 June 2019). "David French vs. Sohrab Ahmari and the battle dividing conservatives, explained". Vox. Retrieved 30 June 2019.

Jacobs, Alan (3 June 2019). "What a Clash Between Conservatives Reveals". The Atlantic. Retrieved 30 June 2019.

Kircher, Madison Malone (13 June 2019). "Talking to the Drag Queen Who Pissed Off Sohrab Ahmari by Reading to Kids". New York Magazine.

[24] Douthat, Ross (4 June 2019). "What Are Conservatives Actually Debating?". The New York Times. Retrieved 30 June 2019.

[25] Wallace-Wells, Benjamin (12 September 2019). "David French, Sohrab Ahmari, and the Battle for the Future of Conservatism". The New Yorker.

[26] Serwer, Adam (14 June 2019). "The Illiberal Right Throws a Tantrum". The Atlantic. Retrieved 30 June 2019.

[27] Coaston, Jane (5 June 2019). "David French vs. Sohrab Ahmari and the battle dividing conservatives, explained". Vox. Retrieved 30 June 2019.

[28] Jacobs, Alan (3 June 2019). "What a Clash Between Conservatives Reveals". The Atlantic. Retrieved 30 June 2019.

[29] Kircher, Madison Malone (13 June 2019). "Talking to the Drag Queen Who Pissed Off Sohrab Ahmari by Reading to Kids". New York Magazine.

[French2-17] ۱۷٫۰ ^۱۷٫۱ French, David (28 May 2019). "Decency Is No Barrier to Justice or the Common Good". The National Review. Retrieved 30 June 2019.

[Ahmari-18] ۱۸٫۰ ^۱۸٫۱ ^۱۸٫۲ ^۱۸٫۳ Ahmari, Sohrab (29 May 2019). "Against David French-ism". First Things. Retrieved 30 June 2019.

[19] Ahmari, Sohrab. "Against David Frenchism". First Things. Retrieved 9 January 2022.

[French3-20] ۲۰٫۰ ^۲۰٫۱ ^۲۰٫۲ French, David (30 May 2019). "What Sohrab Ahmari Gets Wrong". The National Review. Retrieved 30 June 2019.

[French1-21] ۲۱٫۰ ^۲۱٫۱ French, David (6 June 2019). "In Defense of 'Frenchism'". The National Review. Retrieved 9 August 2019.

[22] "Sohrab Ahmari debates David French 9.5.2019". The American Mind. 5 September 2019.

[23] Further commentary:
Conroy, J. Oliver (7 September 2019). "What the 'Ahmari-French Debate' Was Really About". New York Magazine.

Walther, Matthew (6 September 2019). "Why illiberal conservatives lose arguments". The Week.

Nwanevu, Osita (9 September 2019). "The Right Wing's Cultural Civil War Is a Drag". The New Republic.

Ayers, Emma (9 September 2019). "The Ahmari-French Debate Was About Theology, Not Politics". The American Conservative.

Egger, Andrew (6 September 2019). "David French DESTROYS Sohrab Ahmari (and the idea of 'illiberal conservatism')". The Bulwark.

Reno, R.R. (19 September 2019). "What's at Stake in the French-Ahmari Debate?". First Things.

Suderman, Peter (6 September 2019). "Sohrab Ahmari Is a Joke". Reason.

Pesavento, Christina (12 September 2019). "The Limits of Liberty". R Street Institute.

Livni, Ephrat (17 June 2019). "Conservative Christians in the US are battling about whether to fight nice". Quartz.

[37] Conroy, J. Oliver (7 September 2019). "What the 'Ahmari-French Debate' Was Really About". New York Magazine.

[38] Walther, Matthew (6 September 2019). "Why illiberal conservatives lose arguments". The Week.

[39] Nwanevu, Osita (9 September 2019). "The Right Wing's Cultural Civil War Is a Drag". The New Republic.

[40] Ayers, Emma (9 September 2019). "The Ahmari-French Debate Was About Theology, Not Politics". The American Conservative.

[41] Egger, Andrew (6 September 2019). "David French DESTROYS Sohrab Ahmari (and the idea of 'illiberal conservatism')". The Bulwark.

[42] Reno, R.R. (19 September 2019). "What's at Stake in the French-Ahmari Debate?". First Things.

[43] Suderman, Peter (6 September 2019). "Sohrab Ahmari Is a Joke". Reason.

[44] Pesavento, Christina (12 September 2019). "The Limits of Liberty". R Street Institute.

[45] Livni, Ephrat (17 June 2019). "Conservative Christians in the US are battling about whether to fight nice". Quartz.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]