سندرم پری میسون
| بخشی از رشته‌های قانونی و جنایی |
| علوم قانونی |
|---|
.png) |
| فیزیولوژی |
| علوم اجتماعی |
| جرم‌شناسی |
| جرم‌یابی قانونی دیجیتال |
| رشته‌های مرتبط |
| مقاله‌های مرتبط |
سندرم پری میسون (انگلیسی: Perry Mason syndrome) روشی است که در آن احتمال می‌رود سیستم حقوقی ایالات متحده، هیئت منصفه و متهمان تحت تأثیر چیزی همانند درام جنایی تلویزیونی پری میسون (۱۹۵۷ – ۱۹۶۶) قرار بگیرند.
قسمتی از سریال پری میسون
[ویرایش]در یک اپیزود از پری میسون، سریالی که در شهر لس‌آنجلس می‌گذشت و یکی از شخصیت‌های آن یک وکیل مدافع بود، که در ابتدا از سپتامبر ۱۹۵۷ تا مه ۱۹۶۶ پخش می‌شد. نیمه اول سریال چند نفر از جمله موکل میسون را با انگیزه‌هایی برای قتل یک مقتول به تصویر می‌کشد. پس از این‌که موکل میسون به قتل متهم شد، در طول جلسه محاکمه، میسون بی‌گناهی موکلش را به گونه‌ای دراماتیک و با یافتن قاتل اصلی که کاراکتر دیگری در سریال بود، ثابت کرد.[۱] قاتل واقعی در دادگاه به جرم خود اعتراف کرد. او همیشه در جایگاه شاهد حضور داشت.[۱]
هیئت منصفه
[ویرایش]سندرم پری میسون ادعا می‌کند که به‌دلیل ساده‌سازی روش‌های محاکمه در درام جنایی پرطرفدار پری میسون، هیئت منصفه‌ای که برنامه را تماشا می‌کردند با تصورات نادرستی در مورد نحوه عملکرد روند قانونی وارد دادگاه می‌شدند.[۲] برخی استدلال می‌کنند که سندرم پری میسون اصل برائت متهم را بسیار تقویت می‌کند، درحالی‌که مجرم بودن متهم ممکن است درست باشد.[۳] برخی دیگر استدلال می‌کنند که چون شخصیت پری میسون اغلب می‌توانست شاهدان را وادار به اعتراف کند، هیئت‌های منصفه انتظار دارند «لحظه‌های پری میسون» مشابهی در دادگاه‌های واقعی نیز رخ دهد.[۴] این امر بار اثبات از دادستان را به دفاع تبدیل می‌کند.[۴] در یک مورد، یک هیئت منصفه به وکیل مدافع گفت که هیئت منصفه به محکومیت متهم رأی داده است زیرا شاهد کلیدی دادستان در بازجویی اعتراف نکرده است.[۵]
متهمان
[ویرایش]سندرم پری میسون سبب شده است که برخی از متهمان ترجیح دهند در نقش وکیل خود در دادگاه حضور یابند. نمایش ساده محاکمه در سریال‌های تلویزیونی باعث شد که برخی از متهمان جدیت مشکلات خود را دست کم بگیرند.[۶] بینندگان ثابت برنامه همچنین ممکن است باور داشته باشند که درک کافی از سیستم حقوقی ایالات متحده به‌دست آورده‌اند و بهتر از یک وکیل می‌توانند از خود دفاع کنند.[۷] این تأثیر ممکن است با تمایل رسانه‌های خبری به ساده‌سازی بیش از حد برنامه‌های قضایی تشدید شده باشد.[۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Leitch, Thomas (2005). Perry Mason. Detroit: Wayne State University Press. pp. 28–29. ISBN 0-8143-3121-1.
- ↑ Boorstin, Daniel J. (May 1978). "The Great Electronic Dictator". Pediatrics. 61 (5): 684.
- ↑ Lippman Jr. , Theo (16 September 1993). "The actor who has played Perry Mason on..." Baltimore Sun. Archived from the original on February 28, 2012. Retrieved 25 December 2010.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Podlas, Kimberlianne. The Potential Impact of Television on Jurors (PDF). August 2010 Impression and Pattern Evidence Symposium. University of North Carolina at Greensboro. p. 11.
- ↑ Graham, Fred (1991). "The Impact of Television on the Jury System: Ancient Myths and Modern Realism" (PDF). American University Law Review. 40 (2): 628. Archived from the original (PDF) on March 4, 2012.
- ↑ Scott, Teresa A. (1984). "The Role of Standby Counsel: The Road From Faretta To Wiggins". Howard Law Journal. LexisNexis. Archived from the original on March 4, 2016.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Begg, Robert T. (1976). "Reference Librarian and the Pro Se Patron". Law Library Journal. 69: 29. SSRN 1616815.