سندرم هیرفوردت
| Heerfordt syndrome | |
|---|---|
| نام دیگر | Uveoparotid fever,[۱] Heerfordt–Mylius syndrome, Heerfordt–Waldenström syndrome, and Waldenström's uveoparotitis[۲] |
| تخصص | آنژیولوژی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
سندرم هیرفورد تظاهر نادر سارکوئیدوز است. علائم شامل التهاب چشم (یووئیت)، تورم غده پاروتید، تب مزمن و در بعضی موارد، فلج اعصاب صورتی است.[۱]
علل
[ویرایش]هنوز علت قطعی سندرم هیرفوردت به‌طور قطعی مشخص نشده‌است. از بیمارانی که مبتلا به سندرم هیرفوردت تشخیص داده شده‌اند ،۱۵ درصد از اقوام نزدیک آنها نیز دارای این سندرم است. یک توضیح ممکن این است که این سندرم از ترکیبی از یک عامل محیطی و یک استعداد ارثی ناشی می‌شود. مایکوباکتریوم و Propionibacteria گونه هر دو به عنوان عامل زیست‌محیطی مطرح شده‌است، هر چند شواهد برای این بی‌نتیجه است.[۱]
تشخیص
[ویرایش]در بیمارانی که قبلاً مبتلا به سارکوئیدوز تشخیص داده شده‌اند، می‌توان از علائم این سندرم که شامل پاروتیت، تب، فلج عصب فاشیال و یوئیت قدامی است، سندرم هیرفورد را تشخیص داد. در موارد پاروتیت، از بیوپسی با هدایت سونوگرافی استفاده می‌شود تا احتمال وجود لنفوم را کنار بگذارد.[۳] بسیاری از علل احتمالی از فلج عصب صورت، از جمله بیماری لایم، اچ آی وی، سندرم Melkersson-روزنتال، شوانوم، و فلج بل نیز وجود دارد. سندرم هیرفورد بهبود خود به خودی دارد.[نیازمند منبع]
درمان
[ویرایش]درمان‌های سارکوئیدوز شامل کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی است.[۱]
شیوع
[ویرایش]در ایالات متحده شیوع سارکوئیدوز تقریباً ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ سفیدپوست و ۳۶ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ سیاه پوستان است.[۴] سندرم هیرفوردت در ۴/۱ تا ۶/۵ درصد مبتلایان به سارکوئیدوز وجود دارد.[۵]
تاریخچه
[ویرایش]این بیماری اولین بار در سال ۱۹۰۹ توسط چشم‌پزشک دانمارکی کریستین فردریک هیرفورد توصیف شد که اکنون این سندرم برای او نامگذاری شده‌است.[۶] در ابتدا به اوریون نسبت داده می‌شد، اما پس از مطالعات بیشتر توسط پزشک سوئدی Jan G. Waldenström در سال ۱۹۳۷، به عنوان یک تظاهر متمایز از سارکوئیدوز طبقه‌بندی شد.[۲][۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Evanchan, Jason; Barreiro, Timothy J.; Gemmel, David (May 2010). "Uveitis, salivary gland swelling, and facial nerve palsy in a febrile woman". Journal of the American Academy of Physician Assistants. 23 (5): 46–50. doi:10.1097/01720610-201005000-00012. PMID 20480871. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «JAAPA» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ synd/3546 در وبگاه هونِـیمدئیت؟ خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «name» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Fischer, T.; et al. (January 2002). "Diagnosis of Heerfordt's syndrome by state-of-the-art ultrasound in combination with parotid biopsy: a case report". European Radiology. 12 (1): 134–7. doi:10.1007/s003300100879. PMID 11868089.
- ↑ Iannuzzi, Michael C.; Rybicki, Benjamin A.; Teirstein, Alvin S. (22 November 2007). "Sarcoidosis". New England Journal of Medicine. 357 (21): 2153–65. doi:10.1056/NEJMra071714. PMID 18032765.
- ↑ Fukuhara K, Fukuhara A, et al. (August 2013). "Radiculopathy in patients with Heerfordt's syndrome: two case presentations and review of the literature". Brain and Nerve. 65 (8): 989–92. PMID 23917502.
- ↑ Heerfordt C. F. (1909). "Über eine "Febris uveo-parotidea subchronica" an der Glandula parotis und der Uvea des Auges lokalisiert und häufug mit Paresen cerebrospinaler Nerven kompliziert". Albrecht von Grafes Archiv für Ophthalmologie. 70 (2): 254–273. doi:10.1007/bf02008817.
- ↑ Waldenström, J. G. (1937). "Some observations on uveoparotitis and allied conditions with special reference to the symptoms from the nervous system". Acta Medica Scandinavica. 91 (1–2): 53–68. doi:10.1111/j.0954-6820.1937.tb16029.x.