سمفونی شماره 2 (بروکنر)
| سمفونی شماره ۲ | |
|---|---|
| آنتون بروکنر | |
 پرتره ای از بروکنر, ح. 1860 | |
| مایه‌نما | سی مینور |
| شمارهٔ اثر | WAB، فهرست شمارش آثار بروکنر ۱۰۲ |
| آفرینش | ۱۸۷۲ |
| اولین ضبط | ۱۹۵۳ |
| موومان‌ها | ۴ |
| نخستین اجرا | |
| تاریخ | ۲۶ اکتبر ۱۸۷۳ (ورژن ۱۸۷۳) |
| مکان | وین |
| رهبر ارکستر | بروکنر |
| اجرا کننده | ارکستر فیلارمونیک وین |
سمفونی شماره ۲ در دو مینور آنتون بروکنر ، که گاهی به عنوان "سمفونی مکث ها" شناخته می شود، در سال ۱۸۷۲ تکمیل شد. این در واقع چهارمین سمفونی ساخته شده توسط بروکنر بود، پس از سمفونی در فا مینور (۱۸۶۳)، سمفونی شماره ۱ در سی مینور (۱۸۶۶)، و سمفونی در ر مینور (۱۸۶۹).
تاریخچه
[ویرایش]مشخصات سمفونی
[ویرایش]این سمفونی برای دو فلوت, دو ابوا, دو کلارینت, دو باسون, چهار هورن, دو ترومپت, سه ترومبون, تیمپانی و زه می باشد .
این سمفونی در نسخه اول (۱۸۷۲) دارای چهار موومان است. عبارتند از:
- آلگرو: Ziemlich schnell (دو مینور)
- آداجیو (لا♭ ماژور)
- اسکرتسو (دو مینور) – سه گانه(تریو) (دو ماژور)
- پایانی (دو مینور)
در نسخه دوم (۱۸۷۷) آنها عبارتند از:
- مودراتو
- آندانته: Feierlich, etwas bewegt
- اسکرتسو: Mäßig schnell – Trio: Gleiches tempo
- پایانی: Mehr schnell
نسخه اولیه، ۱۸۷۲
[ویرایش]این نسخه اصلاح شده توسط ویلیام کاراگان تحت نظارت بین المللی بروکنر-گسلشافت در سال ۲۰۰۵ منتشر شد. [۱]
بازبینی نسخه ۱۸۷۳
[ویرایش]بروکنر اصلاحاتی را برای آماده شدن این سمفونی برای اولین نمایش در سال ۱۸۷۳ انجام داد.
منابع
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]
- سمفونی شماره ۲ در دو مینور
- Symphony No. 2 (Bruckner): نُت‌نوشت‌ها در پروژه بین‌المللی کتابخانه نت‌های موسیقی (IMSLP)
- امتیاز کامل (Haas/1877) در دانشکده موسیقی دانشگاه ایندیانا
- نسخه های سمفونی بروکنر اثر دیوید گریگل
- دیسکوگرافی کامل این سمفونی توسط جان برکی
- هشتاد سال دوم بروکنر ، ویلیام کاراگان
- انشا در مورد نسخه های سمفونی شماره ۲ اثر بنجامین گونار کوهرس