سمفونی شماره ۳ (فرانک)
| سمفونی شماره ۳ در سُل مینور | |
|---|---|
| لوئیز فَرانْک | |
| مایه‌نما | سُل مینور |
| شمارهٔ اثر | اُپوس ۳۶ |
| سبک | دورهٔ رمانتیک |
| شکل | سمفونی |
| آفرینش | ۱۸۴۷ |
| اجرا | ۲۲ آوریل ۱۸۴۹: پاریس (ارکسترِ انجمنِ کنسرت‌های کنسرواتوارِ پاریس) |
| موومان‌ها | چهار |
| سازبندی | ارکسترال |
سمفونی شماره ۳ در سُل مینور اُپوس ۳۶، سومین سمفونی اثر لوئیز فَرانْک (۱۸۰۴–۱۸۷۵)، آهنگساز فرانسوی سبک رمانتیک است. فَرانْک این اثر را، که آخرین سمفونی اوست، در سال ۱۸۴۷ و دو سال پس از سمفونی شماره ۲ خود نوشت. سمفونی شماره ۳ فَرانْک شناخته‌شده‌ترین اثرِ اوست.
سمفونی شماره ۳ فَرانْک نخستین بار در ۲۲ آوریل ۱۸۴۹ در پاریس توسط «ارکسترِ انجمنِ کنسرت‌های کنسرواتوارِ پاریس» (به فرانسوی: Orchestre de la Société des concerts du Conservatoire) اجرا شد. این اثر، بااین‌که معروف‌ترین سمفونی آهنگساز است، از آن زمان تاکنون، بسیار کم اجرا و ضبط شده‌است.
تام سرویس،[۱] روزنامه‌نگارِ موسیقی، این سمفونیِ فَرانْک را با سمفونی‌های فلیکس مندلسون و روبرت شومان مقایسه می‌کند.
موومان‌ها
[ویرایش]سمفونی شماره ۳ فَرانْک در چهار موومان تصنیف شده‌است:
اجرای سمفونی شماره ۳ فَرانْک، به‌طور معمول، بین ۳۰ تا ۳۵ دقیقه به طول می‌انجامد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Tom Service
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Symphonie nº 3 (Farrenc)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فرانسوی، بازبینی‌شده در ۴ فوریهٔ ۲۰۱۹.
