پرش به محتوا

سمفونی شماره ۲ (کابالفسکی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سمفونی شماره ۲
دمیتری کابالفسکی
مایه‌نمادو مینور
شمارهٔ اثراپوس. ۱۹
آفرینش۱۹۳۴ (۱۹۳۴)
منتشر شده۲۵ دسامبر ۱۹۳۴ (۲۵ دسامبر ۱۹۳۴)
موومان‌ها۳

سمفونی شماره ۲ دمیتری کابالفسکی در دو مینور، اپوس. ۱۹، که در سال ۱۹۳۴ نوشته و تکمیل شد، دومین سمفونی از چهار سمفونی ساخته شده او و بیشترین اجرا و ضبط شده در بین آثار او است،[۱] با نگاهی دراماتیک و آشفته و در عین حال برونگرا، غنی و نسبتاً مثبت، مانند سایر سمفونی‌های دراماتیک روسیه از دوران استالینیسم، گفته می‌شود که به مبارزه بشر برای اصلاح جامعه در چارچوب ارزش‌های اتحاد جماهیر شوروی می‌پردازد.[۲]

این سمفونی برای اولین بار در تاریخ ۲۵ دسامبر ۱۹۳۴ در کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو توسط ارکستر فیلارمونیک مسکو زیر نظر آلبرت کوتس اجرا شد.[۳] طبق بررسی اولین داونز برای مجله نیویورک تایمز، اولین نمایش بین‌المللی در ۸ نوامبر ۱۹۴۲ توسط ارکستر گروه ان‌بی‌سی به رهبری آرتورو توسکانینی در شهر نیویورک اجرا و ضبط شد.[۴] توسکانینی، که مدافع اورتور اپرای کابالوفسکی کولاس بروگنون بود، دوباره آن را در سال ۱۹۴۵ اجرا کرد.[۵]

موومان‌ها

[ویرایش]
  1. آلگرو تقریباً زود
  2. آندانته نه خیلی زیاد
  3. پرستیسیمو اسکرتسو

منابع

[ویرایش]