سمافور پرچم
سمافور پرچم (از یونانی باستان σῆμα (sêma) 'sign' and -φέρω (-phero) '-bearer'[۱]) یک سیستم سمافور است که اطلاعات را با استفاده از سیگنال‌های بصری با پرچم‌های دستی، میله‌ها، دیسک‌ها، پاروها، یا گاهی اوقات دست‌های برهنه یا دستکش دار، اطلاعات را از فاصله دور منتقل می‌کند. اطلاعات با موقعیت پرچم‌ها کدگذاری می‌شود. زمانی که پرچم در یک موقعیت ثابت باشد خوانده می‌شود. سمافورها (با پرچم‌های دستی که جایگزین بازوهای مکانیکی سمافورهای کرکره‌ای شدند) در دنیای دریایی در سده نوزدهم مورد استفاده قرار گرفتند و به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند.[۲] هنوز هم در هنگام تکمیل مجدد در دریا استفاده می‌شود و برای ارتباطات اضطراری در نور روز یا استفاده از عصای روشن به جای پرچم در شب قابل قبول است.[نیازمند منبع]
سیستم پرچم سمافور معاصر
[ویرایش]سیستم سمافور پرچم فعلی از دو قطب کوتاه با پرچم‌های مربعی استفاده می‌کند که شخص علامت‌دهنده آنها را در موقعیت‌های مختلف نگه می‌دارد تا حروف الفبا و اعداد را نشان دهد. سیگنال دهنده یک قطب را در هر دست نگه می‌دارد و هر بازو را در یکی از هشت جهت ممکن دراز می‌کند. به جز در حالت استراحت، پرچم‌ها روی هم قرار نمی‌گیرند. رنگ‌های پرچم‌ها بر اساس اینکه سیگنال‌ها از طریق دریا یا زمین ارسال می‌شوند، متفاوت است. در دریا، پرچم‌ها قرمز و زرد (پرچم اسکار) هستند، در حالی که در خشکی، سفید و آبی (پرچم پاپا) هستند. پرچم لازم نیست. هدف آنها آشکارتر کردن شخصیت‌ها است.[نیازمند منبع]
کاراکترها
[ویرایش]۳۰ کاراکتر سمافور زیر همان‌طور که هنگام روبرو شدن با شخص سیگنال ظاهر می‌شوند ارائه می‌شوند:
-
A یا ۱ -
B یا ۲ -
C یا ۳ تصدیق / تصحیح -
D یا ۴ -
E یا ۵ خطا (اگر ۸ بار سیگنال داده شود) -
F یا ۶ -
G یا ۷ -
H یا ۸ -
I یا ۹ -
حرف‌هایی که باید دنبال شوند -
K یا ۰ -
L -
M -
N -
O -
P -
Q -
R -
S -
T -
U -
V -
W -
X -
Y -
Z -
استراحت / فاصله -
اعداد (#) -
خطا / توجه -
لغو / باطل سیگنال قبلی را نادیده بگیرید
اعداد را می‌توان با علامت دادن نخست "اعداد" نشان داد. حروف را می‌توان با نخستین علامت "J" نشان داد.[نیازمند منبع]
فرستنده از سیگنال «توجه» برای درخواست مجوز برای شروع ارسال استفاده می‌کند. گیرنده از سیگنال «آماده برای دریافت» استفاده می‌کند که در بالا نشان داده نشده‌است تا اجازه شروع انتقال را بدهد. گیرنده هر دو پرچم را به صورت عمودی در بالای سر بلند می‌کند و سپس آنها را فقط یک بار به حالت استراحت رها می‌کند تا اجازه ارسال را بدهد. فرستنده انتقال را با سیگنال «آماده برای دریافت» به پایان می‌رساند. گیرنده می‌تواند با سیگنال «توجه» پاسخ دهد. در این مرحله فرستنده و گیرنده جای خود را تغییر می‌دهند.
اصل و نسب
[ویرایش]سمافور پرچم در سال ۱۸۶۶ به عنوان یک نسخه دستی از سیستم تلگراف نوری Home Riggs Popham که در خشکی مورد استفاده قرار گرفت و بعداً توسط چارلز پاسلی بهبود یافت، ایجاد شد. سیستم زمین شامل خطوطی از ایستگاه‌های ثابت (ساختمان‌های اساسی) با دو بازوی بزرگ و متحرک بود که روی یک عضو قائم چرخیده بودند. چنین سیستمی برای نصب روی کشتی ناخوشایند بود. سمافور پرچم یک روش آسان برای برقراری ارتباط بین کشتی به کشتی یا کشتی به ساحل در زمانی که فواصل خیلی زیاد نبود، ارائه کرد. به گفته الکساندر جی فیلد از دانشگاه سانتا کلارا، «شواهدی وجود دارد» مبنی بر اینکه پاپهام تلگراف خود را بر اساس ایستگاه‌های ساحلی فرانسه که برای ارتباط کشتی به ساحل استفاده می‌شود، قرار داده‌است.[۳] بسیاری از کدهای سمافور پرچم با تلگراف الکتریکی فوی-برگ، که از تلگراف نوری فرانسوی نیز گرفته شده، مطابقت دارند. اگرچه بر اساس تلگراف نوری بود، اما در زمان معرفی سمافور پرچم، تلگراف نوری چند سال پیش به‌طور کامل جایگزین تلگراف الکتریکی شده بود.[۴]
استفاده عملی در ارتباطات
[ویرایش]پرچم‌های سمافور نیز گاهی به عنوان وسیله ارتباطی در کوهستان‌هایی که انجام ارتباطات شفاهی یا الکترونیکی دشوار است استفاده می‌شود. اگرچه آنها پرچم حمل نمی‌کنند، اما افسران پلیس سواره سلطنتی کانادا از سمافور دستی در این روش استفاده کرده‌اند.[نیازمند منبع] برخی از شرکت‌های نجات موج‌سواری، مانند اووشن سیتی، مریلند Beach Patrol، از پرچم‌های سمافور برای برقراری ارتباط بین ناجیان غریق استفاده می‌کنند.[۵] حروف سمافور پرچم نیز یک موتیف هنری رایج است. یکی از نمونه‌های ماندگار نماد صلح است که توسط کمپین خلع سلاح هسته‌ای در سال ۱۹۵۸ از لوگوی اصلی ایجاد شده توسط یک هنرمند تجاری به نام جرالد هولتوم از توئیکنهام، لندن، با استفاده از سمافور N و D.[۶] هولتوم این لوگو را برای استفاده در راهپیمایی اعتراضی به تأسیسات تسلیحات اتمی در آلدرماستون، نزدیک نیوبوری، انگلستان. در ۴ آوریل ۱۹۵۸، راهپیمایی میدان ترافالگار را به مقصد روستایی برکشایر ترک کرد، با حمل پلاکاردهای Ban the Bomb که توسط فرزندان هولتوم ساخته شده بود و نخستین استفاده از این نماد بود. در اصل، بنفش و سفید بود و به معنای ترکیبی از حروف سمافیک N و D بود که مخفف «خلع سلاح هسته‌ای» است که با یک دایره مشخص شده بود.[۷]
همراه با کد مورس، سمافور پرچم در حال حاضر توسط نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می‌شود و همچنان موضوع مطالعه و آموزش برای جوانان پیشاهنگی است. در یک اشاره طنزآمیز به استفاده همیشگی سمافور پرچم در عصر اینترنت، در روز نخست آوریل ۲۰۰۷، سازمان استانداردهای کارگروه مهندسی اینترنت، سیستم سیگنالینگ پرچم سمافور را تشریح کرد، روشی برای انتقال ترافیک اینترنت از طریق زنجیره‌ای از اپراتورهای سمافور پرچم.
استفاده در فرهنگ عامه
[ویرایش]جلد آلبوم کمک! ۱۹۶۵ بیتلزدر ابتدا قرار بود چهار عضو گروه با املای «کمک» در سمافور به تصویر کشیده شود، اما نتیجه از نظر زیبایی شناختی ناخوشایند تلقی شد و در عوض بازوهای آنها در چینشی بی‌معنی اما از نظر زیبایی‌شناسی دلپذیر قرار گرفتند.[۸]
قسمت دوم سری دوم سیرک پرنده مانتی پایتان رمان بلندی‌های بادگیر امیلی برونته را به صورت سمافور به تصویر می‌کشد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "semaphore, n.". فرهنگ انگلیسی آکسفورد (Online ed.). انتشارات دانشگاه آکسفورد. (Subscription or participating institution membership required.)
- ↑ "History of Semaphore" (PDF). Royal Navy Communications Branch Museum/Library. Archived from the original (PDF) on 11 May 2021. Retrieved 16 May 2020.
- ↑ Alexander J. Field, "French optical telegraphy, 1795–1855: Hardware, software, administration", Technology and Culture, vol. 35, no. 2, pp. 315–347, April 1994.
- ↑ Signals at Sea, Information sheet no 104, Library and Information Services, The National Museum: Royal Navy: Portsmouth, accessed and archived 26 October 2019.
- ↑ "Ocean City Beach Patrol Semaphore Alphabet" (PDF). Oceancitymd.gov.
- ↑ Bayley, Stephen (6 April 2008). "Fifty years on, the CND logo is the ultimate design for life". The Guardian. London. Retrieved 6 April 2008.
- ↑ Kathryn Westcott (20 March 2008). "World's best-known protest symbol turns 50". BBC News.
He [Gerald Holtom] considered using a Christian cross motif but, instead, settled on using letters from the semaphore – or flag-signalling – alphabet, super-imposing N (uclear) on D (isarmament) and placing them within a circle symbolising Earth.
- ↑ Freeman, Robert (2003). The Beatles: A Private View. NY: Barnes & Noble. p. 62. ISBN 978-1-59226-176-5.
پیوند به بیرون
[ویرایش]