سلین گیفورد
سلین گیفورد | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ مهٔ ۱۹۰۱ |
درگذشت | ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۷۹ (۷۸ سال) |
پیشه(ها) | مددکار اجتماعی، از مقامات فدرال، امدادگر بینالمللی |
شناختهشده برای | جایزه زن فدرال (۱۹۶۴) |
سلین گیفورد (انگلیسی: Selene Gifford؛ ۳۰ مهٔ ۱۹۰۱ – ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۷۹) یک مددکار اجتماعی اهل ایالات متحده آمریکا و از مقامات بینالمللی و دولت فدرال ایالات متحده بود. او در سال ۱۹۶۴ بهواسطهٔ کار و رهبری خود در اداره امور سرخپوستان موفق به دریافت جایزه زن فدرال شد.
اوایل زندگی
[ویرایش]سلین گیفورد در روچستر، ماساچوست به دنیا آمد. پدر او جورج جی. گیفورد[الف] و مادرش الیزابت آنا شرمن گیفورد[ب] بودند.
فعالیت حرفهای
[ویرایش]گیفورد در دوران رکود بزرگ به عنوان مددکار اجتماعی در ایالتهای مختلف آمریکا فعالیت میکرد. در سال ۱۹۳۶، به عنوان دستیار مددکار اجتماعی منطقهای در اداره پیشرفت کار (WPA) در ویرجینیای غربی مشغول به کار شد.[۱] در سال ۱۹۳۸ از سخنرانانی بود که در مورد مددکاری اجتماعی در یک کنفرانس ایالتی در فلوریدا سخنرانی میکرد.[۲] در سال ۱۹۴۰ به سمت ناظر ارشد منطقهای WPA در اعماق جنوب منصوب شد و در کنفرانس مددکاران اجتماعی میسیسیپی به سخنرانی پرداخت.[۳]
گیفورد در سال ۱۹۴۳ بهعنوان مشاور رفاه عمومی در اداره جابجایی جنگ مشغول به کار شد و مأموریت داشت تا از اردوگاههای اسارت ژاپن نیز بازدید کند.[۴][۵] او سپس برای استخدام مخالفان وظیفهشناسی سفیدپوست در اردوگاهها به رایزنی پرداخت،[۶] و در یک میزگرد با مایک ماسائوکا و آنی کلو واتسون در یک کنوانسیون مددکاری اجتماعی دربارهٔ اردوگاهها به گفتگو پرداخت.[۷]
پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم، او در خارج از ایالات متحده مستقر شد و به عنوان معاون رئیس مأموریت در سفارت ایالات متحده در قاهره و سپس به عنوان مدیر آوارگان در اداره امداد و توانبخشی سازمان ملل متحد (UNRRA) در لندن مشغول به کار شد.[۸] پس از آن در ژنو به کار برای سازمان بینالمللی پناهندگان در زمینهٔ برنامههای امداد، اسکان مجدد و توانبخشی مشغول شد.[۹][۱۰][۱۱]
گیفورد که سفیدپوست بود، بیشتر دوران فعالیت شغلی خود را در اداره امور سرخپوستان پشت سر گذاشت.[۱۲][۱۳] او در سال ۱۹۴۹ رئیس بخش خدمات اجتماعی این اداره شد،[۹][۱۴] و در سال ۱۹۵۲ به سمت دستیار کمیسر منصوب شد.[۱۵] در سال ۱۹۵۸، او در برابر کمیتهای در مجلس نمایندگان آمریکا در مورد بودجهٔ آموزش کودکان سرخپوست آمریکایی،[۱۶][۱۷] و بعداً در سال ۱۹۶۱، در برابر کمیتهای در مجلس سنای ایالات متحده در مورد حقوق اساسی سرخپوستان آمریکایی شهادت داد.[۱۱] او همچنین برنامههایی را برای کاریابی تأسیس کرد،[۱۸] به مطالعه پیرامون مسائل مربوط به بودجهٔ اجرای قانون پرداخت،[۱۹] و از لغو قوانین تبعیضآمیز در مورد فروش مشروبات الکلی به بومیان آمریکا حمایت کرد و گفت: «من انکار نمیکنم که نوشیدن مشروبات الکلی مشکلی در میان سرخپوستان است. اما آیا برای هیچ گروه دیگری از مردم اینطور نیست؟»[۲۰] در سال ۱۹۶۲، گیفورد عنوان یادبود خدمت برجسته را از این اداره دریافت کرد[۱۲] و در سال ۱۹۶۴ نیز موفق به کسب جایزهٔ زن فدرال شد.[۲۱][۲۲] او در سال ۱۹۶۵ از این اداره بازنشسته شد.[۱۴]
زندگی شخصی
[ویرایش]سلین گیفورد در سال ۱۹۷۹ در ۷۸ سالگی بر اثر سرطان روده بزرگ در لیسبورگ، ویرجینیا درگذشت. قبر او در کنار محل دفن خواهر و برادرش در روچستر، ماساچوست واقع شدهاست.
یادداشتها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Stone Again is Welfare Head". The Charleston Daily Mail. 1936-04-30. p. 3. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "State Welfare Program Opens Sunday Night". Tampa Bay Times. 1938-03-23. p. 14. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "WPA Region Chief Slated for Speech at Assembly Here". Clarion-Ledger. 1940-04-18. p. 18. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "Welfare Head Studies Problem". Gila News-Courier. June 19, 1943. Retrieved August 21, 2021.
- ↑ Park, Yoosun (2019-10-17). Facilitating Injustice: The Complicity of Social Workers in the Forced Removal and Incarceration of Japanese Americans, 1941-1946 (به انگلیسی). Oxford University Press. p. 134. ISBN 978-0-19-008135-5.
- ↑ Gifford, Selene to Mr. Myer (April 7, 1943), Memorandum.
- ↑ "Masaoka May Speak to U.S. Social Workers" (PDF). Pacific Citizen. February 25, 1943. p. 3. Retrieved August 21, 2021.
- ↑ Taylor, Lynne (2017-11-29). In the Children's Best Interests: Unaccompanied Children in American-Occupied Germany, 1945-1952 (به انگلیسی). University of Toronto Press. pp. 174–175. ISBN 978-1-4875-1516-4.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "Indian Bureau Has New Welfare Head". Rapid City Journal. 1949-12-29. p. 8. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ Buchen, Charlotte (1959-03-17). "Capitol Executive is Phoenix Visitor". Arizona Republic. p. 17. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ United States Congress Senate Committee on the Judiciary Subcommittee on Constitutional Rights (1962). Constitutional Rights of the American Indian (به انگلیسی). U.S. Government Printing Office. pp. 123–130.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "Selene Gifford is Given Citation". Northern Virginia Sun. August 3, 1962. Retrieved August 21, 2021.
- ↑ "Federal Woman's Award to be Presented Tonight". Newsday (Nassau Edition). 1964-03-03. p. 37. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "Bureau Announces Official Changes". The Missoulian. 1965-12-31. p. 3. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "Woman is Named to Indian Bureau Post". The Independent-Record. 1952-05-10. p. 1. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ United States Congress House Committee on Education and Labor (1958). Proposed Amendments to Public Laws 815 and 874, 81st Congress (assistance to Federally Affected School Districts). : Hearings Before a Subcommittee … Eighty-fifth Congress (به انگلیسی). U.S. Government Printing Office. pp. 719–724.
- ↑ "Reservation's Schools are Held Inadequate". Arizona Daily Star. 1953-12-11. p. 24. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "Off-Reservation Jobs for 3000 Indians Goal". Reno Gazette-Journal. 1951-11-08. p. 12. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "Study Indian Law Problem". The Kansas City Times. 1956-08-21. p. 6. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "Official Lauds Indians". Arizona Republic. 1958-04-20. p. 87. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ "6 Women Selected for Federal Award". The New York Times (به انگلیسی). 1964-02-03. ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-08-21.
- ↑ Johnson, Lyndon Baines (March 3, 1964). "Remarks to the Winners of the Federal Woman's Award". The American Presidency Project. Retrieved 2021-08-21.