پرش به محتوا

سلول فرل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایی از گردش جوی و سلول‌های قطبی، فرل و هادلی

سلول فرل (به انگلیسی: Ferrel Cell) یا یاخته فرل[۱] مدل اواسط عرض جغرافیایی گردش جوی است که توسط ویلیام فرل در سال ۱۸۵۶ ارائه‌شد. در سلول فرل، جریان هوا به سمت قطب و شرق تا نزدیکی سطح زمین و به سمت استوا و غرب تا ارتفاعات بالاتر ادامه می‌یابد. که این حرکت معکوس سلول هادلی است.[۲] در مدل سه‌یاخته‌ای ویلیام فِرِل برای گردش کلی جوّ در عرض‌های میانی، یاخته‌ای گردشی و ازنظر گرمایی غیرمستقیم هنگامی که از منظری نگریسته شود که ارتفاع یا فشار محور قائم دستگاه مختصات باشد.

پانویس

[ویرایش]
  1. «یاختهٔ فِرِل» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «Ferrel cell»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ یاختهٔ فِرِل)
  2. "Ferrel cell (meteorology)" (به انگلیسی). Encyclopedia Britannica Online. Retrieved 20 July 2013.