سد چغاخور
سد چغاخور | |
---|---|
نام رسمی | سد چغاخور |
کشور | ایران |
محل | بلداجی استان چهارمحال و بختیاری |
مختصات | ۳۱°۵۵′۱۵″شمالی ۵۰°۵۶′۱۳″شرقی / ۳۱٫۹۲۰۸۳۳°شمالی ۵۰٫۹۳۶۹۴۴°شرقی |
سد و سرریزها | |
گونه سد | خاکی |
بر روی رود | گرمابدشت |
ارتفاع از پی | متر |
طول تاج | متر |
عرض تاج | متر |
مخزن | |
حجم کل مخزن | ۵۹٫۲۹ میلیون مترمکعب |
سد پاییندست و سرریزها | |
گونه سد | خاکی |
سد چغاخور، سدی بر روی تعدادی چشمه و رودخانه فصلی تغذیه کننده تالاب چغاخور در محل خروجی آب از این تالاب است که در مجاورت شهر بلدرجیِ شهرستان بروجن، در ۶۵ کیلومتری جنوبِ مرکز استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.[۱] سد جدید چغاخور بهجای سد قدیمی واقع در این منطقه احداث شد. منبع آب آن، بارش برف در ارتفاعات کوه کلار و چشمههای کف تالاب میباشد.[۲]
مشخصات سد
[ویرایش]حجم مخزن سد در حدود ۵۹٫۲۹ میلیارد متر مکعب است[۳] که در سالهای اخیر به دلیل مشکلات تملک زمینهای اطراف دریاچه، معمولاً به صورت کامل آبگیری نمیشود.
در گذشته در مسیر خروجی آب تالاب چُغاخور سدی به ارتفاع ۶ متر بود و دریاچه و تالاب چغاخور مساحتی در حدود ۱۳۶۰ هکتار داشت که با احداث سد جدید چغالخور، مساحت دریاچه با آبگیری ناقص به حدود ۲۵۰۰ متر رسید. هدف از احداث سد جدید، تجمع آب انتقال یافته به تالاب از محل آب جمعآوری شده در سد انحرافی سبزکوه است که پس از ورود به کانال به طول ۴۵۰۰ متر و تونلی به طول ۸۵۰۰ متر به محل دریاچه سد چغاخور انتقال خواهد یافت و از آنجا به مصرف تالابها و مصارف صنعتی و کشاورزی پایین دست میرسد.[۴][۵]
نگارخانه
[ویرایش]-
نمایی از دریاچه سد چغاخور در امام زاده حمزه علی
-
تالاب چغاخور و مزارع گندم
منابع
[ویرایش]- ↑ «تالاب بینالمللی چغاخور بروجن». سفرمارکت. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۵-۰۳.
- ↑ «آب سد " چغاخور" چهارمحال و بختیاری سر ریز کرد». www.irna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۶.
- ↑ «سدهای چهارمحال و بختیاری، منتظر ذوب برف برای احیا». ایسنا. ۲۰۲۳-۰۱-۲۴. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۷.
- ↑ کدخداحسینی, مصطفی; شامحمدی, شایان; نوذری, حامد; میرعباسی نجف آبادی, رسول (2019-02-20). "بررسی تأثیر انتقال آب در تخصیص منابع آب سد چغاخور با استفاده از رویکرد پویایی سیستم". نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران. 9 (2): 65–79. doi:10.22125/iwe.2019.87267. ISSN 2251-7359.
- ↑ «انتقال آب چغاخور چهارمحال و بختیاری تهدید یا فرصت». www.irna.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۲-۰۶.