سد آشار
| سد آشار | |
|---|---|
| نام رسمی | سد آشار |
| کشور | ایران |
| محل | شهرستان مهرستان، بخش آشار |
| مختصات | ۲۶°۴۰′۲۱″شمالی ۶۱°۳۹′۱۷″شرقی / ۲۶٫۶۷۲۵۰۰°شمالی ۶۱٫۶۵۴۷۲۲°شرقی |
| سد و سرریزها | |
| گونه سد | بتنی غیر سرریز شونده |
| بر روی رود | آشار |
| ارتفاع از پی | ۱۷ متر |
| طول تاج | ۱۱۲ متر |
| مخزن | |
| حجم کل مخزن | ۵.۳ میلیون متر مکعب |
| سد پایین‌دست و سرریزها | |
| گونه سد | بتنی غیر سرریز شونده |
سد آشار، یک سد بتنی غیر سرریز شونده در حاشیه جنوبی شهر آشار و ۵۵ کیلومتری جنوب شهر مهرستان در استان سیستان و بلوچستان است. این سد بر روی رودخانه فصلی آشار ساخته شده و حجم مخزن آن ۵.۳ میلیون متر مکعب است.[۱][۲]
طرح محوطه گردشگری حاشیه دریاچه سد آشار ساخته نشده است. آب دریاچه سد شیرین است و در آن پرورش ماهی انجام می‌شود که سالانه در حدود ۴۰ تن تولید ماهی دارد. اداره شیلات استان، سالانه مجوز صیادی در سد آشار را به تشکل‌ها و شرکت‌های صیادی می‌دهد.[۳][۴]
در طرح سد، قرار به ساخت پمپ خانه و انتقال آب به مزارع اطراف بود و در زمان ساخت (سال ۱۳۸۰) تجهیزاتی به ارزش ۸۰۰ میلیون تومان برای اینکار به محل منتقل شد ولی بعد از یک دزدی کوچک از پمپ خانه، کار به کلی رها شد و حتی تا ۲۰ سال بعد خط انتقال آب سد برای استفاده مردم محل از آب تکمیل نشد. در این مدت تقریبا تمام تجهیزات پمپ خانه سد مورد سرقت قرار گرفت.[۵]
اهداف
[ویرایش]ساخت این سد علاوه بر تقویت سفره های آب زیر زمینی، بخشی از آب کشاورزی مورد نیاز ۷۷ روستا با بیش از ۵ هزار نفر جمعیت را تامین می شود.[۱] آب شیرین سد آشار، مناسب برای تصفیه و استفاده برای شرب است.
نگارخانه
[ویرایش].
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «80 درصد عملیات ساخت سد"آشار" در جنوب سیستان وبلوچستان انجام شده است». www.irna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۱۷.
- ↑ borna.news (۱۳۹۸-۰۳-۰۱). «سد "آشار" در مهرستان به طور کامل آبگیری شد». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۱۷.
- ↑ «آغاز برداشت ماهی از منابع آبی مهرستان». ایسنا. ۲۰۲۱-۱۲-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۶.
- ↑ «۴۰ هزار بچه ماهی گرمابی در سد «آشار» مهرستان رهاسازی شد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۹-۱۰-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۶.
- ↑ «بر باد رفتن آرزوی کشاورزان مهرستان بلوچستان؛ ایستگاه پمپاژ آب سد "آشار" مخروبه شد - تسنیم». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۱۷.