پرش به محتوا

ستاره بشریت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ستاره بشریت
درخشش ستاره بشریت، دیده شده از ویکتوریا (استرالیا)
گونه مأموریتآگاهی عموم
شناسهٔ کوسپار2018-010F
شماره ستکات43168
مدت مأموریتبرنامه‌ریزی شده: 9 ماه
نهایی: ۲ ماه، ۱ روز
ویژگی‌های فضاپیما
سازندهراکت لب
جرم پرتاب۱۰٫۵ کیلوگرم (۲۳ پوند)
ابعاد≈۱ متر (۳ فوت)[۱]
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازی21 January 2018, 01:43 (2018-01-21UTC01:43) UTC[۲]
موشکElectron
سایت پرتابRocket Lab LC-1
پیمان‌کارراکت لب
پایان مأموریت
Disposalورود مجدد به جو
تاریخ واپاشی۲۶ اکتبر ۲۰۲۴&#۱۶۰;(۲۰۱۸-۰۳-۲۲UTC۱۳:۱۶) UTC[۳]
مشخصات مداری
سامانه مرجعمدار زمین‌مرکزی
رژیم مأموریتمدار قطبی
نیم‌قطر بزرگ۵٬۷۵۶٫۸ کیلومتر (۳٬۵۷۷٫۱ مایل)
خروج از مرکز0.014107
حضیض gee۲۸۳٫۴ کیلومتر (۱۷۶٫۱ مایل)
اوج gee۴۷۴٫۰ کیلومتر (۲۹۴٫۵ مایل)
انحراف مداری82.9°
تناوب92.1 min
مبدأ12 February 2018, 01:53:56 UTC[۴]
 


ستاره بشریت ماهواره‌ای منفعل و بازتابنده بود که برای تولید درخشش نوسانی قابل مشاهده طراحی شده بود. این ماهواره در 21 ژانویه 2018 توسط موشک الکترون به مدار زمین پرتاب شد و در 22 مارس 2018 وارد جو شد . واکنش ستاره شناسان به ستاره بشریت عمدتاً منفی بود زیرا در مشاهدات آنها تداخل ایجاد می‌کرد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Humanity Star». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ مهٔ ۲۰۲۳.

  1. Rand, Lisa Ruth (26 January 2018). "Space-Spotting: How To See Humanity Star and Other Objects in Orbit". Popular Mechanics. Archived from the original on 26 January 2018. Retrieved 27 January 2018.
  2. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام heavens-satinfo وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. "Decay Data: Humanity Star". Space-Track. 22 March 2018. Archived from the original on 8 February 2022. Retrieved 22 March 2018.
  4. Peat, Chris (12 February 2018). "Humanity Star - Orbit". Heavens-Above. Archived from the original on 29 January 2018. Retrieved 12 February 2018.