سبک لوئی شانزدهم
     از چپ به راست، بالا به پایین: کاخ الیزه: تالار طلایی (Salon Doré) ماری آنتوانت، کاخ ورسای: صندلی دسته دار (طراح: ژرژ ژاکوب). کابینت گوشه‌ای (طراح: ژان هنری ریزنر. سال: ۱۷۷۷)، پارچه با طرح بالون(نقاش: ژان هنری ریزنر. سال: ۱۷۸۴) | |
| سال‌های رونق | ۱۷۸۹–۱۷۷۴ |
|---|---|
| کشور(ها) | فرانسه |
سبک لوئی شانزدهم (به انگلیسی: Louis Seize یا Louis XVI style) نوعی سبک معماری، مبلمان، دکوراسیون و هنر هست که در فرانسه و در طی حکومت نوزده ساله لوئی شانزدهم و پیش از انقلاب کبیر گسترش یافت. این سبک در واکنش علیه تزیینات پیچیده سبک باروک شکل گرفت و شاهد گذار سبک باروک به سبک نئوکلاسیسیسم فرانسوی بود.
سبک لوئی شانزدهم از معماری و هنر روم باستان، مانند معماری شهرهای هرکولانیوم یا پمپئی الهام گرفت. ستون‌های راسته، نعل‌پایه‌های ساده و فرسب‌های مشابه معابد یونانی از مشخصه‌های سبک لوئی شانزدهم هست. همچنین ارزش‌های ژان ژاک روسو در زمینه بازگشت به طبیعت در این سبک نمایان هست.[۱]
ویکتور لوئی (۱۸۱۱-۱۷۳۸) و ماری- جوزف پیر (۱۷۸۵-۱۷۳۰) از معماران سرشناس این سبک هستند. لوئی معمار گراند تئاتر بوردو و پیر معمار تئاتر اودئون بود. بلوار پتی‌تریانو نیز از بنا‌های شاخص سبک لوئی شانزدهم هست.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با معماری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
منابع
[ویرایش]- ↑ "Louis XVI style". Encyclopædia Britannica.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Louis XVI style». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.