پرش به محتوا

سبک زندگی کم تحرک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گرایش‌های ورزشی مانند تماشای تلویزیون از ویژگی‌های رایج سبک زندگی بی تحرک است.

کم‌تحرکی نوعی سبک زندگی است که در آن فرد از نظر فیزیکی غیرفعال است و حرکت بدنی یا ورزش را کم یا اصلاً انجام نمی‌دهد.[۱] فردی که سبک زندگی کم تحرکی دارد، اغلب در حالی که مشغول فعالیت‌هایی مانند معاشرت، تماشای تلویزیون، بازی‌های ویدیویی، مطالعه یا استفاده از تلفن همراه یا رایانه است، در بیشتر ساعات روز نشسته یا دراز می‌کشد. سبک زندگی کم تحرک به کیفیت پایین سلامت، بیماری‌ها و همچنین بسیاری از علل قابل پیشگیری مرگ کمک می‌کند.[۲][۳][۴][۵]

زمان نشستن معیار رایج سبک زندگی بی تحرک است. یک بررسی جهانی که ۴۷ درصد از جمعیت بزرگسال جهان را بررسی کرد، نشان داد که افراد به‌طور متوسط ۴٫۷ تا ۶٫۵ ساعت در روز می‌نشینند و این میانگین هر سال افزایش می‌یابد.[۶][۷][۸] مرکز کنترل بیمار آمریکا دریافت که ۲۵٫۳٪ از کل بزرگسالان آمریکایی از نظر فیزیکی غیرفعال هستند.[۹]

زمان صفحه‌نمایش اصطلاحی است برای مدت زمانی که شخص صرف تماشای صفحه‌نمایشی مانند تلویزیون، مانیتور کامپیوتر یا دستگاه تلفن همراه می‌کند. زمان بیش از حد صفحه‌نمایش با پیامدهای منفی برای سلامتی مرتبط است.[۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶][۵]

تعریف

[ویرایش]
Intensity of activity on a continuum from sedentary behavior through to vigorous activity intensity.
رفتار بی تحرک باعث می‌شود انرژی کمتری نسبت به رفتار فعال مصرف شود.

رفتار بی تحرک با عدم تحرکی بدنی یکسان نیست: رفتار بی تحرک به عنوان "به هر رفتار بیداری که با مصرف انرژی کمتر یا مساوی ۱٫۵برابر شاخص متابولیک (METs)، در حالت نشسته، خوابیده یا درازکش معادل است، تعریف می‌شود.[۱۷][۱۸] گذراندن بیشتر ساعات بیداری در حالت نشسته لزوماً به معنای بی تحرکی یک فرد نیست،[۳] اگرچه نشستن و دراز کشیدن اغلب رفتارهای بی تحرک هستند.[۱۸] اسموند وایت سبک زندگی بی تحرک را سبک زندگی ای تعریف می‌کند که شامل رفتار بی تحرک «بیش از شش ساعت در روز» است.[۱۹]

اثرات سلامتی

[ویرایش]

اثرات زندگی کاری یا سبک زندگی بی تحرک می‌تواند مستقیم یا غیرمستقیم باشد. یکی از برجسته‌ترین تأثیرات مستقیم سبک زندگی بی تحرک، افزایش شاخص توده بدنی است که منجر به چاقی می‌شود.[۲۰] کمبود فعالیت بدنی یکی از دلایل اصلی مرگ و میر قابل پیشگیری در سراسر جهان است.[۲۱][۲۲]

تنها در ایالات متحده سالانه حداقل ۳۰۰٬۰۰۰ مرگ زودرس و ۹۰ میلیارد دلار هزینه مستقیم مراقبت‌های بهداشتی ناشی از چاقی و سبک زندگی کم تحرک است.[۲۳] این خطر در میان افرادی که بیش از ۵ ساعت در روز بی حرکت می‌نشینند، بیشتر است. نشان داده شده، که این عامل مستقل از ورزش سخت و شاخص توده بدنی، به تنهایی یک عامل خطر است. افرادی که بیش از ۴ ساعت در روز بی حرکت می‌نشینند، ۴۰ درصد بیشتر از افرادی که کمتر از این مدت در روز می‌نشینند، در معرض خطر هستند. با این حال، افرادی که حداقل ۴ ساعت در هفته ورزش می‌کنند به همان اندازه آنهایی کمتر از ۴ ساعت در روز می‌نشینند، سالم هستند.[۲۴][۲۵]

به‌طور غیرمستقیم، افزایش شاخص توده بدنی به دلیل سبک زندگی کم تحرک می‌تواند منجر به کاهش بهره‌وری و افزایش غیبت از فعالیت‌های ضروری مانند کار شود.[۲۶]

عملکرد مغز

[ویرایش]

نشستن طولانی مدت گردش خون را کاهش می‌دهد. این جریان خون کاهش یافته منجر به کاهش اکسیژن رسانی به مغز (هیپوکسی مغزی) و اختلال در عملکردهای شناختی مانند تمرکز و هوشیاری می‌شود. مغز برای عملکرد مطلوب به شدت به تأمین مداوم اکسیژن و گلوکز متکی است. کاهش گردش خون این عرضه را مختل کرده و در نتیجه باعث کندی شناختی و کاهش وضوح ذهنی می‌گردد.

گردن و شانه‌ها

[ویرایش]

نشستن، به ویژه با وضعیت نامناسب، اغلب شامل چرخاندن گردن به سمت جلو برای نگاه کردن به صفحه نمایش یا اسناد است. این وضعیت جلوافتادگی گردن، باعث فشار بیش از حد بر مهره‌های گردن وارد می‌شود که منجر به تنش عضلانی و درد در گردن و شانه‌ها می‌گردد. با گذشت زمان، این امر می‌تواند باعث شود که مهره‌های گردنی برای همیشه نامرتب شده، که منجر به گردن درد مزمن و گیرافتادگی عصبی بالقوه شود.

بالاتنه و پشت

[ویرایش]

دیسک‌های بین مهره‌ای که به عنوان بالشتک بین مهره‌ها عمل می‌کنند، هنگام نشستن طولانی مدت تحت فشار ثابتی قرار می‌گیرند. این فشرده‌سازی می‌تواند منجر به تحلیل رفتن و فتق دیسک شود. علاوه بر این، کلاژن، یک پروتئین ساختاری اولیه در تاندون‌ها و رباط‌ها، زمانی که به‌طور منظم کشیده نشود و حرکت نکند، سفت شده، که منجر به کاهش انعطاف‌پذیری و افزایش خطر آسیب در ناحیه پشت می‌شود.

بیماری قلبی

[ویرایش]

عدم تحرک بدنی باعث کاهش کارایی سیستم قلبی عروقی می‌شود. جریان خون کند باعث تجمع اسیدهای چرب و لیپیدها در رگ‌های خونی می‌گردد. این رسوبات می‌توانند به دیواره‌های عروق بچسبند و پلاک‌هایی را تشکیل دهند (تصلب شرایین) که در نهایت شریان‌ها را باریک کرده و جریان خون را محدود می‌کند. این وضعیت خطر ابتلا به بیماری عروق کرونری و حملات قلبی را افزایش می‌دهد، زیرا قلب برای دریافت اکسیژن و مواد مغذی کافی تلاش می‌کند.

یک مطالعه نشان داد که قطع نشستن با ۲۰ دقیقه پیاده‌روی با شدت کم در هر ساعت یا ۳ دقیقه پیاده‌روی با شدت کم در هر ۳۰ دقیقه به‌طور قابل توجهی باعث کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در شرکت‌کنندگان سالم می‌شود.[۴۴]

تولید بیش از حد پانکراس

[ویرایش]

سبک زندگی کم تحرک به کاهش فعالیت عضلانی کمک می‌کند که بر متابولیسم کربوهیدرات تأثیر می‌گذارد. کاهش فعالیت عضلانی منجر به کاهش حساسیت به انسولین می‌شود و پانکراس را وادار می‌کند تا انسولین بیشتری تولید کند تا سطح طبیعی گلوکز خون را حفظ نماید (سندرم متابولیک).[۴۵] تولید بیش از حد مزمن انسولین می‌تواند لوزالمعده را خسته کند و به مقاومت به انسولین کمک کند، که زمینه‌ساز دیابت نوع ۲ است.

مشکلات پا

[ویرایش]

نشستن طولانی مدت مانع از بازگشت وریدی از پاها به قلب می‌شود و منجر به استاز وریدی (آهسته شدن جریان خون در رگ‌ها) می‌گردد. این می‌تواند باعث تجمع مایع در اندام‌های تحتانی و در نتیجه تورم (ادم) و واریس شود. همچنین، جریان کند خون، خطر تشکیل لخته را افزایش می‌دهد، که به‌طور بالقوه منجر به ترومبوز ورید عمقی (DVT) می‌گردد، وضعیتی که در آن لخته‌های خون در سیاهرگ‌های عمقی تشکیل می‌شوند که می‌تواند به ریه‌ها رفته و باعث آمبولی ریه گردد.

کاهش

[ویرایش]
روز با دوچرخه به مدرسه در آلاسکا، ۲۰۱۵

بزرگسالان و کودکان زمان طولانی را در محل کار یا مدرسه می‌گذرانند، به همین دلیل است که مداخلات در این دو زمینه متمرکز شده است.[۳] کمپین‌های رسانه‌های جمعی همچنین ممکن است بتوانند مدت زمان صرف شده برای نشستن یا دراز کشیدن را کاهش دهند و بر عزم فعالیت فیزیکی تأثیر مثبت بگذارند.[۴۶][۴۷]

نوآوری‌های اخیر در فناوری هوش مصنوعی منجر به توسعه سیستم‌های تجویز ورزش شده است که برای کاهش رفتارهای بی تحرک طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها با تجزیه و تحلیل معیارهای سلامت فردی، برنامه‌های ورزشی شخصی‌سازی شده را ارائه می‌دهند و به‌طور بالقوه شیوع سبک زندگی بی تحرک و خطرات سلامت مرتبط با آن را کاهش می‌دهند.[۴۸]

در فضاهای شهری

[ویرایش]

برخی شواهد یافت شده از ارتباط منفی بین قرار گرفتن در معرض یا حاشیه یک بزرگراه شهری با فعالیت بدنی متوسط تا شدید خبر می‌دهد.[۴۹] نسبت افراد فعال بدنی در محله‌هایی با قابلیت پیاده‌روی زیاد و در مقابل قابلیت کم پیاده‌روی، بیشتر بوده است.[۵۰] افزایش نرخ اضافه وزن، چاقی و عدم تحرک بدنی در شهرها و جمعیت شهری چین که به سرعت در حال رشد هستند به دلیل شیوه‌ها و سیاست‌های توسعه شهری بوده است.[۵۱]

در محیط کار

[ویرایش]

رفتار بی تحرک شغلی بخش قابل توجهی از زمان نشستن بسیاری از بزرگسالان را تشکیل می‌دهد.[۵۲] برخی از سازمان‌ها و کارگاه‌ها، برنامه‌هایی مانند کلاس‌های ورزشی را در هنگام ناهار، چالش‌های پیاده‌روی در بین همکاران، یا به کارکنان خود اجازه ایستادن به جای نشستن پشت میز در طول کار، را اجرا کرده‌اند. مداخلات در محل کار مانند ایستگاه‌های کاری با فعالیت‌های جایگزین،[۵۳] میزهای نشستن و ترویج استفاده از پله‌ها از جمله اقداماتی هستند که برای مقابله با آسیب‌های کم تحرکی در محل کار اجرا می‌شوند.[۵۴]

تحقیقات

[ویرایش]

بررسی کاکرین در سال ۲۰۱۸ به این نتیجه رسید که «در حال حاضر شواهدی با بی کیفیتی وجود دارد که میزهای نشستن-ایستادن ممکن است نشستن در محل کار را در سال اول استفاده از آنها کاهش دهند. با این حال، احتمالاً اثرات آن با گذشت زمان کاهش می‌یابد. به طور کلی شواهد کافی برای نتیجه‌گیری در مورد چنین اثراتی برای انواع دیگر مداخلات و اثربخشی کاهش نشستن طولانی‌تر از یک سال در محل کار وجود ندارد.»[۵۵]

مداخله ای برای تشویق کارکنان اداری به ایستادن و حرکت، زمان نشستن آنها را ۲۲ دقیقه پس از ۱ سال کاهش داد، این تأثیر ۳ برابر بیشتر از مداخله شامل میز نشستن-ایستادن بود. این مداخله همچنین منجر به بهبودهای جزئی در استرس، تندرستی و قدرت بدنی شد.[۵۶][۵۷]

در تحصیلات

[ویرایش]

اکثر مواقعی که بچه‌ها در کلاس هستند، نشسته‌اند (۶۰ درصد مواقع).[۳] کودکانی که به‌طور منظم به فعالیت بدنی می‌پردازند، بیشتر به بزرگسالان سالم تبدیل می‌شوند. کودکان وقتی که رفتار بی تحرک را با رفتار فعال جایگزین کنند، هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی سود می‌برند.[۵۸] علیرغم این آگاهی و تا حدی به دلیل افزایش رفتارهای بی تحرک، کودکان در هر هفته ۸ ساعت کمتر از ۲۰ سال پیش بازی آزاد دارند.[۵۹]

مطالعات متعددی اثرات افزودن میزهای ایستاده با قابلیت تنظیم ارتفاع را به کلاس‌های درس بررسی کرده‌اند که باعث کاهش زمان صرف شده برای نشستن شده است. با این حال، ارتباط کاهش نشستن با اثرات سلامتی چالش‌برانگیز است. در یک مطالعه انجام شده بر روی کودکان مدرسه‌ای استرالیایی، معروف به مطالعه Transform-Us!، مداخلات کاهش مدت زمان نشستن کودکان در کلاس با شاخص توده بدنی و دور کمر کمتر مرتبط بود. مداخلات مورد استفاده در این مطالعه شامل میزهای ایستاده و سه‌پایه، استفاده از تایمر و تجهیزات ورزشی و سیرک در کلاس درس بود. معلمان همچنین درس‌ها را فعال‌تر می‌کردند و برای ارتقای زمان فعال به درس‌ها استراحت می‌دادند.[۳] در ایالات متحده، یکی دیگر از مداخلات برای کودکان، ترویج استفاده از وسایل حمل و نقل فعال مانند برنامه مسیرهای امن، به مدرسه و از مدرسه است.[۶۰]

تاریخچه

[ویرایش]

در طول صد سال گذشته، جابجایی زیادی از مشاغل یدی (مانند کشاورزی، تولید و ساختمان‌ساز) به مشاغل اداری صورت گرفته است که به دلیل عوامل مؤثر بسیاری از جمله جهانی شدن، برون سپاری مشاغل و پیشرفت‌های فناوری (به ویژه اینترنت و رایانه) است. در سال ۱۹۶۰، مشاغلی که به فعالیت بدنی متوسط نیاز داشتند از ۵۰ درصد به ۲۰ درصد کاهش یافت و از هر دو آمریکایی، یک نفر از نظر فیزیکی شغل سختی داشت، در حالی که در سال ۲۰۱۱ این نسبت یک به پنج بود.[۶۱] از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶، حدود یک سوم کاهش در مشاغل دستی/اشتغال مشاهده شد.[۶۲] در سال ۲۰۰۸، نظرسنجی مصاحبه ملی سلامت آمریکا در ایالات متحده نشان داد که ۳۶٪ از بزرگسالان غیرفعال بودند و ۵۹٪ از پاسخ دهندگان بزرگسال هرگز در فعالیت بدنی شدید بیش از ۱۰ دقیقه در هفته شرکت نکردند.[۶۳] طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، کارکنان اداری معمولاً ۷۰ تا ۸۵ درصد را در حالت نشسته می‌گذارند.[۶۴] در جمعیت ایالات متحده، شیوع در حال تماشای تلویزیون یا بازی ویدیو از حداقل ۲ ساعت در روز در سال ۲۰۱۵–۲۰۱۶ بالاتر بود (بین ۵۹٪ تا ۶۵٪). شیوع تخمینی استفاده از رایانه در خارج از مدرسه یا محل کار برای حداقل یک ساعت در روز از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ افزایش یافته است (از ۴۳ درصد به ۵۶ درصد برای کودکان، از ۵۳ درصد به ۵۷ درصد در میان نوجوانان، و از ۲۹ درصد به ۵۰ درصد برای بزرگسالان) و کل زمان نشستن تخمینی از ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ افزایش یافته است (از ۷٫۰ به ۸٫۲ ساعت در روز در میان نوجوانان و از ۵٫۵ به ۶٫۴ ساعت در روز در میان بزرگسالان).[۶۵]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "How to Fix a Sedentary Lifestyle (Because It's Never Too Late to Get Moving)". Good Housekeeping (به انگلیسی). 17 March 2020. Retrieved 9 February 2022.
  2. ↑ "2018 Physical Activity Guidelines Advisory Committee Scientific Report". 18 February 2019.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Owen N, Healy GN, Dempsey PC, Salmon J, Timperio A, Clark BK, Goode AD, Koorts H, Ridgers ND, Hadgraft NT, Lambert G, Eakin EG, Kingwell BA, Dunstan DW (April 2020). "Sedentary Behavior and Public Health: Integrating the Evidence and Identifying Potential Solutions". Annual Review of Public Health. 41: 265–287. doi:10.1146/annurev-publhealth-040119-094201. PMID 31913771. {{cite journal}}: |hdl-access= requires |hdl= (help); Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  4. ↑ "Sitting Disease: How a Sedentary Lifestyle Affects Heart Health". www.hopkinsmedicine.org (به انگلیسی). 8 August 2021. Retrieved 1 December 2021.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Park JH, Moon JH, Kim HJ, Kong MH, Oh YH (November 2020). "Sedentary Lifestyle: Overview of Updated Evidence of Potential Health Risks". Korean Journal of Family Medicine. 41 (6): 365–373. doi:10.4082/kjfm.20.0165. PMC 7700832. PMID 33242381.
  6. ↑ Mclaughlin M, Atkin AJ, Starr L, Hall A, Wolfenden L, Sutherland R, Wiggers J, Ramirez A, Hallal P, Pratt M, Lynch BM, Wijndaele K (September 2020). "Worldwide surveillance of self-reported sitting time: a scoping review". The International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity. 17 (1): 111. doi:10.1186/s12966-020-01008-4. PMC 7469304. PMID 32883294. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  7. ↑ "How Much Time Does the Average Person Spend Sitting? Reports Show It's Dramatically Changing". Inverse (به انگلیسی). 23 April 2019. Retrieved 1 December 2021.
  8. ↑ "The Big Number: The average U.S. adult sits 6.5 hours a day. For teens, it's even more". Washington Post (به انگلیسی). Retrieved 1 December 2021.
  9. ↑ CDC (25 July 2022). "Adult Physical Inactivity". Centers for Disease Control and Prevention (به انگلیسی). Retrieved 21 November 2022.
  10. ↑ Mark AE, Janssen I (June 2008). "Relationship between screen time and metabolic syndrome in adolescents". Journal of Public Health. 30 (2): 153–160. doi:10.1093/pubmed/fdn022. PMID 18375469.
  11. ↑ Wiecha JL, Sobol AM, Peterson KE, Gortmaker SL (2001). "Household television access: associations with screen time, reading, and homework among youth". Ambulatory Pediatrics. 1 (5): 244–251. doi:10.1367/1539-4409(2001)001<0244:HTAAWS>2.0.CO;2. PMID 11888409.
  12. ↑ Laurson KR, Eisenmann JC, Welk GJ, Wickel EE, Gentile DA, Walsh DA (August 2008). "Combined influence of physical activity and screen time recommendations on childhood overweight". The Journal of Pediatrics. 153 (2): 209–214. doi:10.1016/j.jpeds.2008.02.042. PMID 18534231.
  13. ↑ Olds T, Ridley K, Dollman J (April 2006). "Screenieboppers and extreme screenies: the place of screen time in the time budgets of 10-13 year-old Australian children". Australian and New Zealand Journal of Public Health. 30 (2): 137–142. doi:10.1111/j.1467-842X.2006.tb00106.x. PMID 16681334.
  14. ↑ Domingues-Montanari S (April 2017). "Clinical and psychological effects of excessive screen time on children". Journal of Paediatrics and Child Health. 53 (4): 333–338. doi:10.1111/jpc.13462. PMID 28168778.
  15. ↑ Sweetser P, Johnson D, Ozdowska A, Wyeth P (December 2012). "Active versus Passive Screen Time for Young Children". Australasian Journal of Early Childhood (به انگلیسی). 37 (4): 94–98. doi:10.1177/183693911203700413.
  16. ↑ "What are the negative side effects of too much screen time?". Active Health (به انگلیسی). Retrieved 1 December 2021.
  17. ↑ Kandola, Aaron (29 August 2018). "Sedentary lifestyle: Effects, solutions, and statistics". Medical News Today.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ "What is Sedentary Behaviour?". Sedentary Behaviour Research Network. Retrieved 10 June 2020.
  19. ↑ Esmonde-White M (2016). Forever Painless: End Chronic Pain and Reclaim Your Life in 30 Minutes a Day. HarperCollins. p. 25. ISBN 978-0-06-244866-8.
  20. ↑ "Health Risks of an Inactive Lifestyle". medlineplus.gov. Retrieved 1 December 2021.
  21. ↑ Lopez AD, Mathers CD, Ezzati M, Jamison DT, Murray CJ (May 2006). "Global and regional burden of disease and risk factors, 2001: systematic analysis of population health data". Lancet. 367 (9524): 1747–1757. doi:10.1016/S0140-6736(06)68770-9. PMID 16731270.
  22. ↑ "Indicator Metadata Registry Details". www.who.int (به انگلیسی). Retrieved 9 February 2022.
  23. ↑ Manson JE, Skerrett PJ, Greenland P, VanItallie TB (February 2004). "The escalating pandemics of obesity and sedentary lifestyle. A call to action for clinicians". Archives of Internal Medicine. 164 (3): 249–258. doi:10.1001/archinte.164.3.249. PMID 14769621.
  24. ↑ smh.com.au - Sitting can lead to an early death: study, 28 March 2012
  25. ↑ Dunstan DW, Owen N (March 2012). "New exercise prescription: don't just sit there: stand up and move more, more often". Archives of Internal Medicine. 172 (6): 500–501. doi:10.1001/archinternmed.2012.209. PMID 22450937.
  26. ↑ Goettler A, Grosse A, Sonntag D (October 2017). "Productivity loss due to overweight and obesity: a systematic review of indirect costs". BMJ Open. 7 (10): e014632. doi:10.1136/bmjopen-2016-014632. PMC 5640019. PMID 28982806.
  27. ↑ Teychenne M, Costigan SA, Parker K (June 2015). "The association between sedentary behaviour and risk of anxiety: a systematic review". BMC Public Health. 15: 513. doi:10.1186/s12889-015-1843-x. PMC 4474345. PMID 26088005.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ ۲۸٫۳ ۲۸٫۴ ۲۸٫۵ ۲۸٫۶ ۲۸٫۷ "Physical Activity". World Health Organization. Retrieved 23 January 2010.
  29. ↑ "Physical inactivity a leading cause of disease and disability, warns WHO". World Health Organization. Retrieved 23 January 2010.
  30. ↑ ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ Patterson R, McNamara E, Tainio M, de Sá TH, Smith AD, Sharp SJ, et al. (September 2018). "Sedentary behaviour and risk of all-cause, cardiovascular and cancer mortality, and incident type 2 diabetes: a systematic review and dose response meta-analysis". European Journal of Epidemiology. 33 (9): 811–829. doi:10.1007/s10654-018-0380-1. PMC 6133005. PMID 29589226.
  31. ↑ "Health Risks of an Inactive Lifestyle". MedlinePlus. Retrieved 26 June 2020.
  32. ↑ Daniel M. Landers. "The Influence of Exercise on Mental Health". President's Council on Physical Fitness and Sports. Retrieved 5 February 2010. The research literature suggests that for many variables there is now ample evidence that a definite relationship exists between exercise and improved mental health. This is particularly evident in the case of a reduction of anxiety and depression.
  33. ↑ "Who Is At Risk for High Blood Pressure?". National Institutes of Health. Retrieved 15 April 2010.
  34. ↑ Dempsey PC, Larsen RN, Dunstan DW, Owen N, Kingwell BA (November 2018). "Sitting Less and Moving More: Implications for Hypertension". Hypertension. 72 (5): 1037–1046. doi:10.1161/HYPERTENSIONAHA.118.11190. PMC 7343526. PMID 30354827.
  35. ↑ "Divorce, Heavy Drinking, Smoking Linked to Hair Loss". WebMD.
  36. ↑ Biswas A, Oh PI, Faulkner GE, Bajaj RR, Silver MA, Mitchell MS, Alter DA (January 2015). "Sedentary time and its association with risk for disease incidence, mortality, and hospitalization in adults: a systematic review and meta-analysis". Annals of Internal Medicine. 162 (2): 123–132. doi:10.7326/M14-1651. PMID 25599350.
  37. ↑ Stewart RA, Benatar J, Maddison R (September 2015). "Living longer by sitting less and moving more". Current Opinion in Cardiology (Review). 30 (5): 551–557. doi:10.1097/HCO.0000000000000207. PMID 26204494.
  38. ↑ "Obesity and Overweight for Professionals: Causes". Centers for Disease Control and Prevention. Archived from the original on 24 February 2016. Retrieved 19 January 2010.
  39. ↑ "Overweight and Obesity: What You Can Do". Office of the Surgeon General. 19 July 2006. Retrieved 19 January 2010.
  40. ↑ ۴۰٫۰ ۴۰٫۱ "Exercise and Bone Health". National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases. 2009. Retrieved 1 February 2010.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ "Osteoporosis — Frequently Asked Questions". United States Department of Health and Human Services. 2009. Archived from the original on 24 March 2010. Retrieved 1 February 2010.
  42. ↑ Kraemer J (March 1995). "Natural course and prognosis of intervertebral disc diseases. International Society for the Study of the Lumbar Spine Seattle, Washington, June 1994". Spine. 20 (6): 635–639. doi:10.1097/00007632-199503150-00001. PMID 7604337.
  43. ↑ "Physical inactivity a leading cause of disease and disability, warns World Health Organization". World Health Organization. Retrieved 1 February 2010.
  44. ↑ Bell, Abbie C.; Richards, Joanna; Zakrzewski-Fruer, Julia K.; Smith, Lindsey R.; Bailey, Daniel P. (2022-12-28). "Sedentary Behaviour—A Target for the Prevention and Management of Cardiovascular Disease". International Journal of Environmental Research and Public Health. 20 (1): 532. doi:10.3390/ijerph20010532. PMC 9819496. PMID 36612852.
  45. ↑ Services, Department of Health & Human. "Metabolic syndrome". www.betterhealth.vic.gov.au (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-17.
  46. ↑ Stead, Martine; Angus, Kathryn; Langley, Tessa; Katikireddi, Srinivasa Vittal; Hinds, Kate; Hilton, Shona; Lewis, Sarah; Thomas, James; Campbell, Mhairi (2019-05-02). "Mass media to communicate public health messages in six health topic areas: a systematic review and other reviews of the evidence". Public Health Research. 7 (8): 1–206. doi:10.3310/phr07080. PMID 31046212. {{cite journal}}: |hdl-access= requires |hdl= (help); Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  47. ↑ "How can local authorities reduce obesity? Insights from NIHR research". NIHR Evidence (Plain English summary). National Institute for Health and Care Research. 19 May 2022.
  48. ↑ Chen, Hung-Kai; Chen, Fueng-Ho; Lin, Shien-Fong (January 2021). "An AI-Based Exercise Prescription Recommendation System". Applied Sciences (به انگلیسی). 11 (6): 2661. doi:10.3390/app11062661.
  49. ↑ Prins RG, Foley L, Mutrie N, Ogilvie DB (July 2017). "Effects of urban motorways on physical activity and sedentary behaviour in local residents: a natural experimental study". The International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity. 14 (1): 102. doi:10.1186/s12966-017-0557-0. PMC 5530966. PMID 28750678.
  50. ↑ Hankey S, Marshall JD, Brauer M (February 2012). "Health impacts of the built environment: within-urban variability in physical inactivity, air pollution, and ischemic heart disease mortality". Environmental Health Perspectives. 120 (2): 247–253. doi:10.1289/ehp.1103806. PMC 3279444. PMID 22004949.
  51. ↑ Day K, Alfonzo M, Chen Y, Guo Z, Lee KK (May 2013). "Overweight, obesity, and inactivity and urban design in rapidly growing Chinese cities". Health & Place. 21: 29–38. doi:10.1016/j.healthplace.2012.12.009. PMID 23416231.
  52. ↑ Nicolson G, Hayes C, Darker C (August 2019). "Examining total and domain-specific sedentary behaviour using the socio-ecological model - a cross-sectional study of Irish adults". BMC Public Health. 19 (1): 1155. doi:10.1186/s12889-019-7447-0. PMC 6704626. PMID 31438911.
  53. ↑ Nicolson GH, Hayes CB, Darker CD (September 2021). "A Cluster-Randomised Crossover Pilot Feasibility Study of a Multicomponent Intervention to Reduce Occupational Sedentary Behaviour in Professional Male Employees". International Journal of Environmental Research and Public Health. 18 (17): 9292. doi:10.3390/ijerph18179292. PMC 8431104. PMID 34501882.
  54. ↑ Commissaris DA, Huysmans MA, Mathiassen SE, Srinivasan D, Koppes LL, Hendriksen IJ (May 2016). "Interventions to reduce sedentary behavior and increase physical activity during productive work: a systematic review". Scandinavian Journal of Work, Environment & Health. 42 (3): 181–191. doi:10.5271/sjweh.3544. PMID 26683116.
  55. ↑ Shrestha N, Kukkonen-Harjula KT, Verbeek JH, Ijaz S, Hermans V, Pedisic Z (December 2018). "Workplace interventions for reducing sitting at work". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 2018 (12): CD010912. doi:10.1002/14651858.CD010912.pub5. PMC 6517221. PMID 30556590.
  56. ↑ Edwardson, Charlotte L.; Biddle, Stuart J. H.; Clemes, Stacy A.; Davies, Melanie J.; Dunstan, David W.; Eborall, Helen; Granat, Malcolm H.; Gray, Laura J.; Healy, Genevieve N. (2022-08-17). "Effectiveness of an intervention for reducing sitting time and improving health in office workers: three arm cluster randomised controlled trial". BMJ (به انگلیسی). 378: e069288. doi:10.1136/bmj-2021-069288. PMC 9382450. PMID 35977732. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  57. ↑ "Intervention helped office workers to spend less time sitting". 27 June 2023. doi:10.3310/nihrevidence_58670. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  58. ↑ Piercy KL, Troiano RP, Ballard RM, Carlson SA, Fulton JE, Galuska DA, George SM, Olson RD (November 2018). "The Physical Activity Guidelines for Americans". JAMA. 320 (19): 2020–2028. doi:10.1001/jama.2018.14854. PMC 9582631. PMID 30418471. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  59. ↑ "It's a Kid's Job". NIH News in Health (به انگلیسی). 10 July 2018. Retrieved 26 June 2020.
  60. ↑ "Safe Routes to School (SRTS)". CDC. 19 October 2018. Retrieved 11 June 2020.
  61. ↑ "Less Active at Work, Americans Have Packed on Pounds". The New York Times. 2011.
  62. ↑ "The State of American Jobs". Pew Research Center. 2016.
  63. ↑ "Summary Health Statistics for U.S. Adults: National Health Interview Survey" (PDF). Series Reports from the National Health Interview Survey #10. Centers for Disease Control and Prevention. 2008. p. 11.
  64. ↑ Edwardson CL, Biddle SJ, Clarke-Cornwell A, Clemes S, Davies MJ, Dunstan DW, Eborall H, Granat MH, Gray LJ, Healy GN, Richardson G, Yates T, Munir F (September 2018). "A three arm cluster randomised controlled trial to test the effectiveness and cost-effectiveness of the SMART Work & Life intervention for reducing daily sitting time in office workers: study protocol". BMC Public Health. 18 (1): 1120. doi:10.1186/s12889-018-6017-1. PMC 6137871. PMID 30217233. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
  65. ↑ Yang L, Cao C, Kantor ED, Nguyen LH, Zheng X, Park Y, Giovannucci EL, Matthews CE, Colditz GA, Cao Y (April 2019). "Trends in Sedentary Behavior Among the US Population, 2001-2016". JAMA. 321 (16): 1587–1597. doi:10.1001/jama.2019.3636. PMC 6487546. PMID 31012934. {{cite journal}}: Unknown parameter |displayauthors= ignored (|display-authors= suggested) (help)
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=سبک_زندگی_کم_تحرک&oldid=41218252»