پرش به محتوا

سازمان اتوبوسرانی رشت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سازمان اتوبوسرانی رشت وحومه
دید کلی سازمان
بنیان‌گذاری۱۳۴۵
ستادرشت
سازمان اجرایی
سازمان بالادستشهرداری رشت
وبگاه

سازمان اتوبوسرانی رشت وحومه یکی از سازمان‌های زیر مجموعه شهرداری رشت است که در سال ۱۳۴۵ در شهر رشت تأسیس گردید.[۱] سازمان اتوبوسرانی رشت و حومه کلانشهر رشت تنها دارای ۶ محور اتوبوسرانی می‌باشد، این سازمان در بین کلانشهرهای ایران تنها سازمانی است که فاقد پایانه‌های شهری اتوبسرانی است.[۲]

تاریخچه

[ویرایش]
اولین اتوبوس در ایران توسط یک تاجر بلژیکی در شهر رشت به کار گرفته شد

اولین اتوبوس در ایران توسط یک تاجر بلژیکی در شهر رشت به کار گرفته شد، اما به مرور زمان و با توجه به میزان کرایه، سودآوری و زیر ساخت‌های حمل و نقل توجیه اقتصادی آن رد شد و به همین دلیل اتوبوس به کار گرفته شده به یکی از تجار ایرانی به نام (معین التجار) فروخته شد. او نیز پس از انقلاب مشروطه اتوبوس خود را به تهران آورد و با کرایه هر نفر ۳ شاهی مشغول به فعالیت شد که به مرور زمان تقاضا برای استفاده از این خودرو بیشتر از قبل شد و پس از چند سال با ورود چند اتوبوس توسط تجار مختلف به رشت رونق زیادی در جابه جایی مسافر شکل گرفت.[۳][۴]

وضعیت کنونی

[ویرایش]

اتوبوسرانی رشت فقط ۸ درصد از حمل نقل عمومی کلانشهر رشت را بر عهده دارد.[۵] و تنها ۹ درصد سطوح و معابر شهری رشت دارای خطوط اتوبوسرانی است و در بسیاری از مناطق ناوگان حمل و نقل عمومی وجود ندارد.[۶] درج نشدن مسیر خطوط بر روی اتوبوس‌ها، معطلی در ایستگاه‌ها، کمبود تعداد اتوبوس‌ها، سوار کردن بیش از حد مجاز مسافر از، برخورد نامناسب از سوی رانندگان، عدم وجود سامانه‌های الکترونیکی، نداشتن پایانه‌های اتوبوس شهری و نبود نظارت از مشکلات ادواری اتوبسرانی رشت است.[۷]

به دلیل کمبود اتوبوس در بیشتر مسیرها گاهی اوقات برای ایستادن مردم در وسط اتوبوس هم جایی نیست و شرایط نامطلوبی برای حضور مردم در اتوبوس ایجاد شده‌است. مشکل کمبود اتوبوس در رشت به حدی است که شهروندان پس از مدت‌ها معطلی در ایستگاه‌های خط واحد با اتوبوس‌هایی مواجه می‌شوند که جایی برای سوار شدن ندارد.[۷]

بدهی دولت

[ویرایش]

در شهر رشت تنها حدود ۴۶ اتوبوس فعالیت می‌کنند همچنین تنها ۵ اتوبوس در زمان هدفمندی یارانه‌ها، از محل درآمدها به رشت اختصاص یافت که سهم تهران ۲۵۰۰ دستگاه، اصفهان ۶۰۰ دستگاه بود.[۸] ولی با توجه به جمعیت شناور روزانه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار نفری رشت.[۹][۱۰][۱۱] این تعداد اتوبوس به نظر کافی نمی‌رسد.[۱۲] در حال حاضر شهرداری رشت حدود ۲۰۰ اتوبوس و ۷۰ مینی‌باس از محل مصوبات دولت از دولت طلبکار است وزارت کشور با استدالال عدم تمایل مردم رشت به استفاده از اتوبوس برای تحویل این خودروها یا معادل نقدی آن کارشکنی می‌کند.[۸][۱۳] و تاکنون استانداری گیلان به عنوان نماینده عالی دولت اقدامی برای دریافت مطالبات این سازمان از دولت برای رفاه حال شهروندان انجام نداده است.

نیروی انسانی

[ویرایش]

در مجموعه شهرداری رشت ۷۲ راننده پایه یک وجود دارد که این افراد حقوق رانندگی پایه یک را می‌گیرند اما پشت فرمان اتوبوس‌ها نمی‌شینند! شهرداری و شورای اسلامی شهر رشت هنوز از پس مشکل رانندگانی که نمی‌خواهند راننده باشند بر نمی‌آید، مسئله‌ای که به احضار و سئوال از شهرداران هم کشیده شده‌است.[۷]

ناوگان

[ویرایش]

هم اکنون ۱۳۰ دستگاه اتوبوس و هفت دستگاه مینی باس در این سازمان وجود دارد که تنها ۵۰ دستگاه از این تعداد فعال است.[۱۴]

انتقادات

[ویرایش]

هشدار پلیس راهور

[ویرایش]

رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی گیلان در آبان ۱۳۹۳ با انتقاد از مشاورین شهرداری رشت و شورای شهر رشت عنوان کرد که در بحث دفاع از طرح قطار شهری موفق عمل نکردند و نتوانستند نیاز شهر را مطرح کنند؛ و با این وضعیت مردم باید در پشت تقاطع‌ها ماشین‌های خود را خاموش کنند. وی اتوبوس‌های شهر رشت در شان و منزلت مردم رشت نداست و عنوان کرد هیچ امکانات زیربنایی برای ناوگان عمومی در شهر فراهم نشده‌است؛ و عدم استقبال مردم در استفاده از اتوبوس به دلیل عدم وجود امکانات در حمل و نقل عمومی دانست و ایرادی که وزارت کشور از طرح جامع گرفت و قطار شهری را لازم و ضروری ندانست به این دلیل است که نگاه آن‌ها به شهر و نیازهای آن درست نیست. آمارها نشان می‌دهد مردم رشت از اتوبوس‌ها کمتر استفاده می‌کنند و دلیل آن عدم تمایل مردم به حمل و نقل عمومی نیست بلکه این که مسئولین هیچگونه امکاناتی به مردم ندادند و بعد آمارگیری کنیم و بگوییم مردم استفاده نمی‌کنند سنجیده و علمی نیست.[۱۵]

منابع

[ویرایش]
  1. «معرفی سازمان اتوبوسرانی رشت و حومه دریک نگاه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴.
  2. «آمار مسیر خطوط اتوبوس». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴.
  3. شرکت رانیران. «تاریخچه اتوبوس در ایران». شرکت رانیران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴.
  4. اتوبوسرانی شهرداری کرج. «تاریخچه اتوبوس». اتوبوسرانی شهرداری کرج. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۴.
  5. «شهردار رشت در مراسم تودیع و معارفه مدیرعامل تاکسیرانی». شهرداری رشت. ۱۲ خرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴.
  6. «شهردار رشت در مهلت قانونی انتخاب شود». خبرگزاری تسنیم.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ خبرگزاری مهر (۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۳). «اتوبوس‌هایی که در رشت هستند اما در پارکینگ خاک می‌خورند/ اصل رضایتمندی شهروندان فراموش شده است». خبرگزاری مهر.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ «انقلاب نرم در نظام ترافیک رشت».
  9. شناور آن یک میلیون و 200 هزار نفر است و این کلانشهر با جمعیت ذکر شده همچنان 17 ایستگاه آتش‌نشانی نیاز دارد تنها پنج ایستگاه آتش‌نشانی در این شهر فعال است.
  10. رشت یکی از شهرهای شمالی ایران است که در شب جمعیت آن حدود 800 هزار نفر و در روز بیش از یک میلیون و 200 هزار است.[پیوند مرده]
  11. فشرده‌ترین شهر ایران به لحاظ نسبت جمعیت به وسعت است [پیوند مرده]
  12. «سازمان اتوبوسرانی کلانشهر رشت». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴.
  13. «ترکیدگی لاستیک اتوبوس واحد حادثه ساز شد». خبرگزاری ایسنا.
  14. «اراده‌ای در شهرداری رشت برای حل مشکل اتوبوسرانی وجود ندارد». کیهان.
  15. «ناوگان حمل و نقل عمومی شهر رشت تقویت می‌شود». خبرگزاری تسنیم.