ساختمان مؤسسه اسمیتسونین
ساختمان مؤسسه اسمیتسونین | |
.jpg) نمای اصلی ساختمان اسمیتسونین | |
| موقعیت | واشینگتن، دی سی |
|---|---|
| مختصات | ۳۸°۵۳′۱۹٫۴۹″ شمالی ۷۷°۱′۳۳٫۵۹″ غربی / ۳۸٫۸۸۸۷۴۷۲°شمالی ۷۷٫۰۲۵۹۹۷۲°غربی |
| ساخت | ۱۸۴۹–۱۸۵۵ |
| معمار | جیمز رنویک جونیور |
| ش. منبع ثبت ملی | 66000867 |
| افزوده‌شده به فهرست ملی | ۱۵ اکتبر ۱۹۶۶[۱] |
ساختمان مؤسسه اسمیتسونین، که بیشتر با نام قلعه اسمیتسونین یا به زبان ساده «قلعه» شناخته می‌شود، ساختمانی در مرکز خرید ملی می‌باشد که دفاتر اداری و مرکز اطلاعات مؤسسه اسمیتسونین را در خود جای داده است. این بنا که به عنوان اولین ساختمان موزه اسمیتسونین ساخته شده است، از ماسه سنگ قرمز سنکا به سبک احیای نورمن ساخته شده است (یادآوری ترکیبی از نقوش رومی اواخر و اوایل گوتیک در قرن دوازدهم با تلفیقی از سبک‌های احیای گوتیک و رومانسک). این ساختمان در سال ۱۸۵۵ تکمیل شده و در سال ۱۹۶۵ به عنوان یک مکان تاریخی ملی تعیین گردید.
تاریخچه
[ویرایش]ساختمان اسمیتسونین توسط معمار جیمز رنویک جونیور طراحی شد، از دیگر آثار او می‌توان به کلیسای جامع سن پاتریک در شهر نیویورک و گالری اسمیتسونین رنویک اشاره کرد، همچنین در سال ۱۸۴۶ در واشینگتن دی سی کمیته ساختمان یک مسابقه طراحی سراسری برگزار کرد و طرح رنویک به اتفاق آرا انتخاب شد.[۲] طرح دوم رنویک، که به سبک احیاء گوتیک بود، در طراحی کلیسای اسقفی ترینیتی استفاده شده است.[۳] یک مدل مقوایی از طرح برنده رنویک باقی مانده و در قلعه به نمایش گذاشته شده است. رنویک توسط رابرت میلز[۲] به ویژه در چیدمان داخلی ساختمان کمک شد.[۴]
شرح
[ویرایش]
رنویک ساختمان اسمیتسونین را به عنوان یک منظره زیبا در نقطه کانونی مرکز خرید ملی با الگوبرداری از بناهای تاریخی معماری آلمان ساخته گئورگ مولر طراحی کرد. رنویک در ابتدا قصد داشت جزئیات ساختمان را به سبک مجسمه‌سازی کاملاً آمریکایی به شیوه کار بنجامین هنری لاتروب در کاپیتول ایالات متحده بسازد، اما در کار نهایی از طرح‌های کتاب الگوی معمولی استفاده کرد.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- معماری واشینگتن دی سی
- مری آنا هنری، ساکنی که مشاهدات دقیقی از وقایع قلعه در طول جنگ داخلی داشت.
- معدن سنکا، منبع ماسه سنگ قرمز برای قلعه اسمیتسونین، که در فهرست ملی اماکن تاریخی ثبت شده است.
منابع
[ویرایش]- ↑ "National Register Information System". National Register of Historic Places. National Park Service. January 23, 2007. Archived from the original on 10 اكتبر 2012. Retrieved 19 November 2024.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Morton, W. Brown III (February 8, 1971). "National Register of Historic Places Inventory Nomination: Smithsonian Institution Building" (PDF). National Park Service. Retrieved May 11, 2009.
- ↑ Morton, W. Brown III (February 8, 1971). "National Register of Historic Places Inventory Nomination: Smithsonian Institution Building" (PDF). National Park Service. Retrieved May 11, 2009.
- ↑ Scott, Pamela; Lee, Antoinette J. (1993). "The Mall". Buildings of the District of Columbia. New York: Oxford University Press. pp. 94–96. ISBN 0-19-509389-5.
- ↑ Scott, Pamela; Lee, Antoinette J. (1993). "The Mall". Buildings of the District of Columbia. New York: Oxford University Press. pp. 94–96. ISBN 0-19-509389-5.
- مارک اوسلندر، " کار برده شده و ساختن اسمیتسونیان: خواندن سنگ‌ها "، فضاهای جنوبی، ۱۲ دسامبر ۲۰۱۲.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
داده های جغرافیایی مربوط به ساختمان مؤسسه اسمیتسونین در اوپن‌استریت‌مپ- وبگاه رسمی
- Historic American Buildings Survey (HABS) No. {{{survey}}}, "Smithsonian Institution Building, 1000 Jefferson Drive, between Ninth & Twelfth Stre, Washington, District of Columbia, DC"
- Smithsonian Institution Building, The Castle at Google Cultural Institute
- C-SPAN Tour of the Smithsonian Castle
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
