زیستگاه پرندگان مهاجر دریای زرد
| میراث جهانی یونسکو | |
|---|---|
| مکان | چین |
| معیار ثبت | (x) |
| شمارهٔ ثبت | [۱] |
| مساحت | ۲۸۹٬۷۱۰٫۹۴ هکتار |
| منطقه حائل | ۱۱۷٬۵۰۲٫۱ هکتار |
زیستگاه پرندگان مهاجر دریای زرد چین مجموعه‌ای از پهنه میان‌کشندی، تالاب‌های گلی و دیگر اراضی تالابی ساحلی است که به عنوان زیستگاهی برای پرندگان مهاجر عمل می‌کند. در ۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، در چهل و سومین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو که در باکو، جمهوری آذربایجان برگزار شد، «زیستگاه پرندگان مهاجر دریای زرد (بوهای) چین (مرحلهٔ اول)» در فهرست میراث طبیعی جهانی ثبت شد. این منطقه نخستین میراث طبیعی چین از نوع تالاب‌های ساحلی به‌شمار می‌آید.[۱] در ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، این میراث جهانی با گسترش به مرحلهٔ دوم، تحت عنوان «زیستگاه پرندگان مهاجر دریای زرد (بوهای) چین (مرحلهٔ دوم)» ثبت شد.[۲]
اطلاعات جغرافیایی
[ویرایش]بخش نخست این زیستگاه عمدتاً در دریای زرد قرار دارد، درحالی‌که بخش دوم آن در خلیج بوهای واقع شده است. دریای زرد یک دریای نیمه‌بسته در حاشیهٔ اقیانوس آرام است که میان چین و شبه‌جزیره کره قرار دارد. این دریا در شمال دریای چین شرقی جای گرفته و مرز شمالی آن از دهانهٔ یانگ‌تسه تا جنوب غربی ججودو امتداد می‌یابد. میانگین عمق دریای زرد بیش از ۴۰ متر است و چندین ویژگی برجسته دارد، از جمله: رسوبات بسیار زیاد حمل‌شده از رودخانه‌ها (از جمله یانگ‌تسه و رود زرد)، که باعث شده آب این دریا ظاهری زردرنگ داشته باشد؛ تأثیر محسوس رودخانه‌ها بر شوری آب؛ تغییرات فصلی مشخص؛ یخ‌زدگی آب‌های ساحلی در زمستان؛ و تأثیرات شدید بادهای موسمی.[۳]
معرفی زیستگاه
[ویرایش]زیستگاه پرندگان مهاجر دریای زرد (بوهای) چین (مرحلهٔ اول) شامل ذخیره‌گاه ملی گوزن میلودی دافنگ جیانگسو، بخش جنوبی ذخیره‌گاه ملی پرندگان نادر یانچنگ جیانگسو، منطقهٔ آزمایشی دونگشا و ذخیره‌گاه طبیعی سطح شهری تیائوزینی یانچنگ جیانگسو (YS-1) است. همچنین، بخش میانی ذخیره‌گاه ملی پرندگان نادر یانچنگ جیانگسو (YS-2) نیز در این محدوده قرار دارد.[۳] مساحت کل این زیستگاه بیش از ۲٬۶۸۰ کیلومتر مربع است.[۴]
علاوه بر این، برخی از مناطق حفاظت‌شده که بر پایهٔ کنوانسیون رامسر تأسیس شده‌اند، به‌طور کامل یا جزئی با این زیستگاه (مرحلهٔ اول و دوم) هم‌پوشانی دارند. از جملهٔ آن‌ها می‌توان به ذخیره‌گاه ملی مصب رودخانه شوانگتای، ذخیره‌گاه ملی فک خال‌دار دالیان، ذخیره‌گاه ملی مثلث‌دلتای رود زرد شاندونگ، دنگتن، ذخیره‌گاه ملی گوزن میلودی دافنگ جیانگسو و ذخیره‌گاه ملی ماهی خاویاری دهانه رود یانگ‌تسه شانگهای اشاره کرد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ 廖冰清 (2019年7月5日). "黄（渤）海候鸟栖息地（第一期）正式列入世界遗产名录". 新华网. 新华社. Archived from the original on 2019-07-06. Retrieved 2019-07-06.
{{cite news}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ "中国黄（渤）海候鸟栖息地（第二期）扩展列入世界遗产". 新華網. 2024-07-26. Archived from the original on 2024-07-28. Retrieved 2024-07-27.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ International Union for Conservation of Nature (2019). "MIGRATORY BIRD SANCTUARIES ALONG THE COAST OF YELLOW SEA-BOHAI GULF OF CHINA (PHASE I)". IUCN World Heritage Evaluations 2019 IUCN Evaluations of nominations of natural and mixed properties to the World Heritage List.
- ↑ "江苏盐城湿地申遗成功 中国世界遗产从陆地走向海洋". 盐城网. Archived from the original on 2020-06-10. Retrieved 2019-07-06.
