پرش به محتوا

زن سرخ‌پوش (میدان فردوسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زن سرخ‌پوش یا یاقوت (متولد ۱۳۰۵)[۱] لقب زنی است مجهول الهویه از اهالی تهران که حدوداً ۳۰ سال،[۲] هر روز، ساکت و آرام با لباس، کفش، کیف و جوراب قرمز رنگ در میدان فردوسی و اغلب ضلعِ شمال شرقی آن ایستاده و انتظار می‌کشید.[۳] او تا حدود سال‌های ۶۲–۶۱ هر روز به این کار ادامه می‌داد و به گفته مردم، یک‌باره از صحنه محو شد. روایات دربارهٔ این زن زیاد است و کلاً بر این باورند که او در عشق شکست خورده بود و در انتظار معشوق گم گشته در آن مکان به انتظار می‌ایستاده است. تنها مستند و تصویری که از آن زن وجود دارد، صحنه‌هایی از زن سرخ‌پوش در فیلم مستند تهران امروز ساخته خسرو سینایی (محصول ۱۳۵۶) است.

همچنین مسعود بهنود در سال ۱۳۵۵ خورشیدی با او مصاحبه‌ای انجام داده است. خود شخص مصاحبه‌شونده (زن مشهور به سرخ‌پوش) در مصاحبه چندین بار عاشق بودن و روایت‌های گفته‌شده دربارهٔ خود را انکار می‌کند.[۴][۵]

آثار هنری به یاد یاقوت

[ویرایش]
ترانه

رحیم معینی کرمانشاهی ترانه‌ای بنام «تو شهری که تو نیستی خیابون شده خالی» را در وصف زن سرخ‌پوش سروده است.[۶]

سناریوی موزیک ویدیو «هفته عشق» از بنیامین بهادری اشاره مستقیم به زن سرخ‌پوش میدان فردوسی دارد.

شعر

محمدعلی سپانلو در منظومه «خانم زمان»، با شعری از او یاد می‌کند. فریدون فروغی نیز ترانه «همیشه غایب» را از زبان یاقوت خوانده است.[۱]

فیلم مستند

اکرم بهرامیان در مستندی به نام «بگذار تا همیشه» به زندگی یاقوت می‌پردازد.

در سراسر تهران امروز هر از گاهی نمایی از زن سرخ‌پوش میدان فردوسی تهران پخش می‌شود و کارگردان می‌کوشد داستان فیلم را با بودن او واگویی کند.

فیلم کوتاه

آناهیتا نعمتی در فیلم کوتاهی به‌نام «مثل همیشه» ساخته محمد حمزه‌ای در نقش این زن سرخ‌پوش به ایفای نقش پرداخت.[۲]

رمان

هادی طامه و امین متین یکی از شخصیت‌های داستان ساعت صفر را به «زن سرخ‌پوش» میدان فردوسی اختصاص داده‌اند. ساعت صفر یک رمان علمی تخیلی با موضوع سفر در زمان است که به صورت پادکست منتشر شده است.

پرفورمنس

به گزارش روزنامه شرق در پنج شنبه ۲۱ مهر ماه ۱۳۹۰، پنجاه زن با لباس قرمز بر تن، به یاد «زن سرخ‌پوش» در میدان فردوسی تجمع کرده بودند تا با روش فلش ماب و طی یک پرفورمنس یاد او را زنده نگاه دارند.[۱][۷] بر طبق اعلام مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ این حضور صرفاً برای تهیه یک برنامه مستند با عنوان پنج عصر میدان فردوسی، به تهیه کنندگی و کارگردانی جابر انصاری و حسینی بوده است.[۸]

نمایش

قصه زندگی زن سرخ‌پوش میدان فردوسی در مرداد ماه ۱۳۹۵ به کارگردانی رضا قنبرزاده فرید با نام <<فیشر آباد و دو داستان دیگر >>[۹] در یکی از سالن‌های نمایش تهران به روی صحنه رفت.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «بازخوانی یک پرونده عاشقانه». روزنامه شرق. ۲۳ مهر ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۱.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «نعمتی زن سرخپوش میدان فردوسی شد». وبگاه آفتاب.
  3. «بانوی سرخ‌پوش، اسطورهٔ عشق در روزگار ما». وبگاه پارسوما. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۱.
  4. «تهران، نماد عشق می‌خواهد/ دیدار با بانوی سرخ‌پوش». عصرایران.
  5. «بانوی سرخ‌پوش تهران به وقت پنج عصر/ ماهرخ غلامحسین‌پور». ایران وایر.
  6. «یاقوت زن سرخ‌پوش عاشق». وبگاه بیتا مکس.
  7. «زنان و دختران سرخ‌پوش در میدان فردوسی». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۱۱.
  8. «توضیح پلیس تهران در مورد حضور زنان قرمزپوش در میدان فردوسی». خبرگزاری مهر.
  9. شمیم شهلا. «رادیو پارسی - ا». http://www.radioparsi.ir/قصه-ی-زندگی-زن-سرخ-پوش-صحنه-ی-تئاتر/. www.radioparsi.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۱۰-۰۲. پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)