زرکوب تبریزی
ظاهر
نجمالدین ابوبکر محمد زرکوب مشهور به زرکوب تبریزی از عارفان معاصر اباقاخان بود.[۱] وی از اهالی تبریز بوده و در فقر به سر میبرد. زرکوب تبریزی سرانجام در سال ۷۱۲ هجری در تبریز وفات یافت و در مقبرةالعرفای گجیل به خاک سپرده شد.[۲]
نمونهٔ اشعار
[ویرایش]دشمن ما را سعادت یار باد | روز و شب با عز و نازش کار باد | |
هرکه کافر خواند ما را گو بخوان | او میان مؤمنان دیندار باد | |
هرکه خاری مینهد در راه ما | خار ما در راه او گلزار باد | |
هرکه چاهی میکند در راه ما | چاه ما در راه او هموار باد | |
هرکه ملک و مال ما را حاسد است | ملک و مالش در جهان بسیار باد | |
هرکه را مستی زرکوب آرزوست | گو که ما مستیم، او هشیار باد |
منابع
[ویرایش]مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به زرکوب تبریزی در ویکیگفتاورد موجود است.