زردتاغ
این مقاله فقط بر پایهٔ یک منبع نوشته شده است. (اوت ۲۰۱۴) |
زردتاغ | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | گیاهان گلدار |
رده: | دولپهایها |
راسته: | میخکسانان |
تیره: | تاجخروسیان |
زیرخانواده: | Salsoloideae |
سرده: | تاغها |
نام دوبخشی | |
Haloxylon persicum |
زردتاغ (Haloxylon persicum) یا سفیدتاغ (به انگلیسی: white saxaul) درختچهای است که به خانواده تاجخروسیان تعلق دارد و در کشورهای ایران، عراق، فلسطین، اردن، مصر، عربستان، عمان، امارات متحده عربی، افغانستان، پاکستان، آسیای مرکزی (قرقیزستان، ترکمنستان و غیره) و چین میروید.
به این گیاه در بسیاری زبانها و برای نمونه در عربی تاغ پارسی میگویند (به عربی رمث الفارسی ).
تاغ درختی تا ارتفاع ۵ متر با تنه محکم چروکیده و پوست خاکستری روشن با چوب سنگین و شکننده است. برگهای آن کوچکشده و فلسمانند، منتهی به نوک گاهی فشرده به ساقهها است. گلهایش منفرد در محور برگهای فلسمانند نوک کند روی شاخههای معین خیلی کوتاه میروید.[۱]
سیاهتاغ در ایران اغلب در نواحی بیابانی از جمله در استانهای کرمان (غرب هامون جازموریان)، سیستان و بلوچستان (اطراف نصرتآباد، حاشیه مرز افغانستان بین کوه ملک سیاه و زابل، زاهدان به زابل)، سمنان (منطقه حفاظتشده توران: بین احمدآباد و زمانآباد، دو کیلومتری شمال چاهجم، ۱۵ کیلومتری جنوب شرق طرود، چاهجم، حسینیان به جندق)، اصفهان (جندق، انارک، رباطخان: غرب طبس، ۲۰ تا ۳۰ کیلومتری خور به بیابانک) میروید.[۲]
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مظفریان، ولیالله (۱۳۸۹). درختان و درختچههای ایران. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲.