پرش به محتوا

زبان داکوتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
داکوتا
Dakhótiyapi, Dakȟótiyapi
زبان بومی درایالات متحده آمریکا، با برخی گویشوران در کانادا
منطقهبیشتر داکوتای شمالی و داکوتای جنوبی، همچنین در شمال نبراسکا، جنوب مینه‌سوتا، جنوب منیتوبا، جنوب ساسکاچوان
قومیتداکوتا
شمار گویشوران
۲۹۰  (۲۰۱۶)[۱]
سیویی
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹dak
ایزو ۳–۶۳۹dak
گلاتولوگdako1258[۲]
{{{mapalt}}}
داکوتا توسط یونسکو به عنوان زبان‌ها قطعاً در معرض خطر طبقه‌بندی شده‌است
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

داکوتا (Dakhótiyapi, Dakȟótiyapi)، یک زبان سیویی است که توسط مردم داکوتا از قبایل سو بدان سخن گفته می‌شود. داکوتا ارتباط نزدیکی با زبان لاکوتا دارد و با آن قابل درک است. این زبان به شدت در خطر انقراض است و تنها حدود ۲۹۰ سخنران مسلط از یک جمعیت قومی تقریباً ۲۰٬۰۰۰ نفری باقی مانده‌اند.

آواشناسی

[ویرایش]

حروف صدادار

[ویرایش]

داکوتا دارای پنج مصوت شفاهی، /a e i o u/ و سه مصوت بینی، ĩ ũ/ است.

پیشین مرکزی پسین
بالا دهانی i u
بینی ĩ ũ
اواسط e o
کم دهانی a
بینی ã

منابع

[ویرایش]
  1. داکوتا at اتنولوگ (19th ed., 2016)
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "داکوتا". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)

کتاب‌شناسی

[ویرایش]
  • DeMallie, Raymond J. (2001). Sioux until 1850. In R. J. DeMallie (Ed.), Handbook of North American Indians: Plains (Vol. 13, Part 2, pp. 718–760). W. C. Sturtevant (Gen. Ed.). Washington, D.C. : Smithsonian Institution. شابک ‎۰−۱۶−۰۵۰۴۰۰−۷.
  • Parks, Douglas R. ; & Rankin, Robert L. (2001). The Siouan languages. In Handbook of North American Indians: Plains (Vol. 13, Part 1, pp. 94–114). Washington, D.C. : Smithsonian Institution.
  • de Reuse, Willem J. (1987). One hundred years of Lakota linguistics (1887–1987). Kansas Working Papers in Linguistics, 12, 13-42.
  • de Reuse, Willem J. (1990). A supplementary bibliography of Lakota languages and linguistics (1887–1990). Kansas Working Papers in Linguistics, 15 (2), 146-165. (Studies in Native American languages 6).
  • Rood, David S. ; & Taylor, Allan R. (1996). Sketch of Lakhota, a Siouan language. In Handbook of North American Indians: Languages (Vol. 17, pp. 440–482). Washington DC: Smithsonian Institution.
  • Parks, D.R.; DeMallie, R.J. (1992). "Sioux, Assiniboine, and Stoney Dialects: A Classification". Anthropological Linguistics. 34 (1–4): 233–255. JSTOR 30028376.
  • Riggs, S.R. , & Dorsey, J.O. (Ed.). (1973). Dakota grammar, texts, and ethnography. Minneapolis: Ross & Haines, Inc.
  • Shaw, P.A. (1980). Theoretical issues in Dakota phonology and morphology. New York: Garland Publishing, Inc.