زاهدان کهنه
| زاهدان کهنه | |
|---|---|
 | |
 | |
| نام | زاهدان کهنه |
| کشور | ایران |
| استان | سیستان و بلوچستان |
| شهرستان | شهرستان زهک |
| بخش | بخش مرکزی |
| اطلاعات اثر | |
| نام‌های قدیمی | زاهدان |
| نوع بنا | شهر |
| کاربری | شهر |
| کاربری کنونی | اثر تاریخی |
| دیرینگی | نامعلوم |
| اطلاعات بازدید | |
| امکان بازدید | آری |
شهر تاریخی «زاهدان کهنه» در روزگار حیات و آبادانی یکی از شهر‌های بزرگ ایران به شمار می‌رفت و در طول سده‌های چهار الی نه هجری قمری مرکزیت سیستان را برعهده داشت. این شهر در ۲۰ کیلومتری جنوب شرق زابل قرار دارد و ۳۲۵ هکتار وسعت دارد به طوری که «زاهدان کهنه» از قرن پنج تا نه هجری مسکونی بوده و پایتخت سیستان در دوران اسلامی محسوب شده است. [۱] جی.پی. تیت انگلیسی بر این باوراست که این خرابه‌ها مربوط به شهر زرنج (زرنک یا زرنگ) می‌باشد که ۴۲۰ سال پیش توسط تیمور لنگ و با توجه به ویرانی بندهای (سدهای) سیستان به این صورت درآمده است.[۲]
آرنولد هنری ساویج لندور، جهانگرد باستان‌شناس و جغرافی دان انگلیسی که در سال ۱۹۰۱ به سیستان سفر کرده‌است، شهر زاهدان کهنه سیستان را به لندن شرق تشبیه کرده‌است. در محل زاهدان کهنه و اطراف آن، مجموعه‌ای ازبناهای دوران اسلامی وجود دارد که یکی از این مجموعه‌ها در فاصله ۲۵۰ متری شمال شرقی ارگ زاهدان کهنه قرار دارد. از شهر زاهدان کهنه، امروزه فقط برج و باروی آن و قلعه تیمور باقی مانده است. این شهر دارای سه قطعه آبادی بوده که شامل ارگ کهندز، شارستان و ربض است و گرداگرد هرکدام را حصاری به همراه برج‌های تدافعی دربر گرفته و به شکل مستطیل است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «زاهدان کهنه». زاهدان کهنه شهری تاریخ در سیستان.
- ↑ «زاهدان کهنه سیستان».
منابع
[ویرایش]- کتاب راهنمای مختصر آثار باستانی سیستان – دکتر سیدمنصور سید سجادی – چاپ ۱۳۸۲ – ناشر سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان سیستان و بلوچستان
- کتاب سیستان بهشت باستان شناسان – گروه باستان‌شناسی دانشگاه زابل- چاپ ۱۳۸۰ – ناشر روابط عمومی دانشگاه زابل
