زارا واگنکنشت
زارا واگن‌کنِشت | |
|---|---|
 | |
| رئیس فراکسیون حزب حزب چپ در بوندستاگ | |
| دوره مسئولیت اکتبر ۲۰۱۵ – اکتبر ۲۰۱۹ همکار دیتمار بارچ | |
| پس از | گرگور گیزی |
| نمایندهٔ بوندستاگ از نوردراین-وستفالن | |
| آغاز به کار ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۹ | |
| حوزه انتخاباتی | فهرست حزب چپ |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۶۹ (۵۵ سال) ینا، جمهوری دمکراتیک آلمان |
| ملیت | آلمانی |
| حزب سیاسی | چپ (۲۰۰۷ تا کنون) |
| دیگر عضویت‌های سیاسی | حزب سوسیالیسم دمکراتیک (۱۹۸۹–۲۰۰۷) حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان (۱۹۸۹) |
| همسر(ان) | رالف-توماس نیمایر (۱۹۹۷– ۲۰۱۳) اسکار لافونتین (۲۰۱۴– تا کنون) |
| وبگاه | |
زارا واگن‌کنِشت (آلمانی: Sahra Wagenknecht, تلفظ آلمانی: [ˌza:ʁa: ˈva:ɡn̩ˌknɛçt]؛ زاده ۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۶۹)،[۱] سیاستمدار و نویسندهٔ آلمانی و عضو پارلمان بوندستاگ از حوزه انتخاباتی نوردراین-وستفالن و از مه ۲۰۱۲ نائب رئیس حزب چپ آلمان بود. او از اعضای سابق جناح چپ آلمان بود و از منتقدان اصلی سیاست‌های حزب چپ آلمان است.
زارا (زهرا) واگنکنشت حاصل ازدواج مادری آلمانی و پدری ایرانی است. زارا از آن پس در برلین شرقی که آن زمان بخشی از آلمان شرقی بود، به همراه مادرش زندگی می‌کرد. او فارغ‌التحصیل فلسفه و ادبیات آلمانی و همچنین دکترای اقتصاد است. کتاب‌های زیادی از او تاکنون منتشر شده است.[۲][۳]
او از سال ۲۰۲۱ به خاطر منازعات فزاینده و ادامه‌دار درون حزب چپ آشکارا تشکیل حزب خود را مد نظر داشت. وی در ژانویه ۲۰۲۴ حزب ملی‌گرای چپ خود، «اتحاد زارا واگنکنشت» را تأسیس کرد و در رای‌گیری پارلمان اروپا درنهم ژوئن ۲۰۲۴ شش درصد آرا را از آن خود کرد. این اولین بار در تاریخ احزاب آلمان است که یک حزب تنها شش ماه بعد از تأسیس، بتواند به پارلمان راه بیابد.
اوایل زندگی
[ویرایش]واگنکنشت در ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ در شهر ینای آلمان شرقی متولد شد.[۴] پدرش ایرانی و مادرش که برای توزیع کننده هنری دولتی کار می‌کرد آلمانی بود. پدر او در زمان ۳ سالگی زارا، آلمان را از طریق برلین غربی به سمت ایران ترک کرد، و از آن وقت دیگر هیچ خبری از او نشد.[۵] تا سال ۱۹۷۶ که او و مادرش به برلین شرقی نقل مکان کردند بیشتر پدر و مادر بزرگش از او نگهداری می‌کردند. او در برلین عضو جوانان آلمانی آزاد شد. امتحانات آبیتور را در اوایل ۱۹۸۸ تکمیل کرد و در ۱۹۸۹ به (حزب حاکم وقت) اتحاد سوسیالیستی آلمان (SED) پیوست.[۲][۳]
از ۱۹۹۰, واگنکنشت در ینا و برلین فلسفه و ادبیات آلمانی تحصیل کرد و دروس لازم را تکمیل کرد ولی پایان‌نامه ننوشت چرا که «نتوانست برای اهداف تحقیقاتی اش در دانشگاه هومبولت برلین شرقی حمایت پیدا کند.» آنگاه او به عنوان دانشجوی فلسفه در دانشگاه خرونینگن ثبت نام کرد، و تحصیلاتش را تکمیل کرد و در سال ۱۹۹۶ با پایان‌نامه ای در مورد تفسیر کارل مارکس جوان از گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، به سرپرستی هانس هاینتز هولتز فوق لیسانس گرفت و در سال ۱۹۹۷ یک کتاب منتشر کرد.[۲][۳] او از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ پایان‌نامه دکتری را در اقتصاد خرد در دانشگاه فناوری کمنیتس، در خصوص «محدودیت‌های انتخاب: حفظ تصمیمات و نیازهای اولیه در کشورهای توسعه یافته» تکمیل کرد، و با نمره با افتخار از پایان‌نامه اش[۶] که بعداً از سوی کامپوس فرلاگ منتشر شد دفاع کرد.[۷]
مواضع
[ویرایش]سیاست اقتصادی
[ویرایش]واگنکنشت خواهان این شده که حزب چپ اهداف رادیکال و سرمایه‌داری‌ستیزانه را تعقیب کند، و از اعضاب میانه روتر سوسیال دموکرات (اس په ده) و اتحاد ۹۰/سبزها متمایز شود. او از شرکت حزب چپ در حکومت‌های ائتلافی، مخصوصاً در حکومت ایالتی برلین، که هزینه کرد اجتماعی را کاهش داده و برخی خدمات را خصوصی‌سازی کرده انتقاد کرده است.[۸]
سیاست خارجی
[ویرایش]در سال ۲۰۱۷, واگنکشت خواهان انحلال ناتو و یک توافق امنیتی جدید شد که آلمان و روسیه را پیوند می‌دهد.[۹][۱۰] واگنکشت در سراسر پیشنیه حرفه ای خود خواهان رابطه نزدیکتر با روسیه بوده است. در سال ۱۹۹۲، او نوشتاری در تمجید از روسیه استالینستی منتشر کرد، دیدگاهی که او در سال ۲۰۱۷ گفت دیگر اعتقادی به آن ندارد.[۱۰]
واگنکنشت از اوج‌گیری رهبران دست چپی در آمریکای لاتین، مانند هوگو چاوز،[۱۱] و پیروزی سیریزا در انتخابات ۲۰۱۵ یونان تمجید کرده است.[۱۲] او سخنگوی شبکه همبستگی آوانزای ونزوئلا و عضو علی‌البدل هیئت پارلمان اروپا برای روابط با بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی است.[۱۳]
در سال ۲۰۱۰, او از تشویق ایستاده شیمون پرز نخست‌وزیر اسرائیل و برنده جایزه صلح نوبل در سخنرانی او در بوندستاگ در روز یادبود هولوکاست و شجاعت خودداری کرد.[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]
حمله روسیه به اوکراین
[ویرایش]پیش از حمله روسیه به اوکراین، واگنکشت حامی روسیه و رئیس‌جمهور آن ولادیمیر پوتین بود، و استدلال می‌کرد در حالی که ایالات متحده آمریکا در حال «تحریک» حمله به اوکراین بود، «روسیه در واقع نفعی در پیشروی به سوی اوکراین نداشت».[۱۹][۲۰][۲۱] پس از این که روسیه در سال ۲۰۲۲ تهاجم گسترده‌ای را شروع کرد، واگنکنشت گفت قضاوت او اشتباه بوده است.[۲۲][۲۳] واگنکشت در سخنرانی ای در سپتامبر ۲۰۲۲، با تحریم‌ها علیه روسیه بر سر حمله روسیه به اوکراین مخالفت کرد، و حکومت آلمان را به «به راه انداختن یک جنگ اقتصادی بی‌سابقه علیه مهم‌ترین تأمین کننده انرژی مان» متهم کرد. این سخنرانی تحسین برخی در حزب آلترناتیو برای آلمان را برانگیخت.[۲۴]
سیاست پناهندگان
[ویرایش]در پاسخ به حمله‌های جنسی شب سال نو در آلمان، واگنکنشت اظهار داشت «هر کسی که از حق مهمان نوازی خود سوءاستفاده کند حق مهمان نوازی اش را از دست داده است.» این بیانیه به‌طور یکصدا در حزب او و همکاران گروه پارلمانی او مورد انتقاد قرار گرفت ولی از سوی برخی در حزب آلترناتیو برای آلمان مورد تحسین قرار گرفت.
کتاب ها
[ویرایش]- Kapitalismus im Koma: Eine sozialistische Diagnose. ("سرمایه داری در کما: یک تشخیص سوسیالیستی") Edition Ost, Berlin 2003, شابک ۳−۳۶۰−۰۱۰۵۰−۷.
- Die Mythen der Modernisierer. ("افسانه های مدرن سازها.") Dingsda, Querfurt 2001, شابک ۳−۹۲۸۴۹۸−۸۴−۳.
- Kapital, Crash, Krise… Kein Ausweg in Sicht? Fragen an Sahra Wagenknecht. ("سرمایه، سقوط، بحران… راهی پیدا نیست؟ پرسش هایی از زارا واگنکنشت.") Pahl-Rugenstein, Bonn 1998, شابک ۳−۸۹۱۴۴−۲۵۰−۵.
- محدودیت‌های انتخاب: حفظ تصمیمات و نیازهای اولیه در کشورهای توسعه یافته. Campus, Frankfurt am Main 2013, شابک ۹۷۸−۳−۵۹۳−۳۹۹۱۶−۴. (همچنین پایان‌نامه در دانشگاه فناوری کمنیتس در 2012.)
- Kapitalismus, was tun? Schriften zur Krise. ("سرمایه داری، چه باید کرد؟ نوشته هایی درباره بحران .") Das Neue Berlin, Berlin 2013, شابک ۹۷۸−۳−۳۶۰−۰۲۱۵۹−۵.
- Freiheit statt Kapitalismus: Wie wir zu mehr Arbeit, Innovation und Gerechtigkeit kommen. ("آزادی به جای سرمایه داری : چگونه به کار، نوآوری و آزادی بیشتر دست یابیم.") Eichborn, Berlin 2011, شابک ۹۷۸−۳−۸۲۱۸−۶۵۴۶−۱.
- Freiheit statt Kapitalismus: Über vergessene Ideale, die Eurokrise und unsere Zukunft. ("آزادی به جای سرمایه داری: درباره ایده‌آل های فراموش شده، بحران یورو و آینده ما.") 2nd expanded edition, Campus, Frankfurt am Main 2012, شابک ۹۷۸−۳−۵۹۳−۳۹۷۳۱−۳; ungekürzte Taschenbuchausgabe: dtv, München 2013, شابک ۹۷۸−۳−۴۲۳−۳۴۷۸۳−۹.
- Wahnsinn mit Methode: Finanzkrise und Weltwirtschaft. ("دیوانگی روشی: بحران مالی و اقتصاد جهانی.") Das Neue Berlin, Berlin 2008, شابک ۹۷۸−۳−۳۶۰−۰۱۹۵۶−۱.
- Reichtum ohne Gier. Wie wir uns vor dem Kapitalismus retten. (شکوفایی بدون حرص: چگونه خود را از سرمایه داری نجات دهیم). [۲۵]
- Die Selbstgerechten: Mein Gegenprogramm – für Gemeinsinn und Zusammenhalt. ("بر حق: پاد شیوه من – برای روح عمومی و انسجام اجتماعی.") Campus-Verlag, Frankfurt am Main 2021, شابک ۹۷۸−۳−۵۹۳−۵۱۳۹۰−۴.
منابع
[ویرایش]- ↑ "6th parliamentary term | Sahra WAGENKNECHT | MEPs | European Parliament". www.europarl.europa.eu (به انگلیسی). 1969-07-16. Retrieved 2024-09-02.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Wagenknecht, Sahra". www.rbb-online.de (به آلمانی). 2004-02-11. Retrieved 2024-09-02. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «rbb» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ "Kurzbiographie بایگانی‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine" from www.sahra-wagenknecht.de (29 June 2007). خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «Kurzbiographie» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Search for a Member – MEPs – European Parliament". europarl.europa.eu. Archived from the original on 21 December 2013. Retrieved 14 November 2008.
- ↑ «زارا واگنکنشت کیست؟ سیاستمدار پوپولیستی که می‌خواهد آلمان را متحول کند». BBC News فارسی. ۲۰۲۴-۰۹-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۹-۰۲.
- ↑ Nachwuchs, Prorektor für Forschung und wissenschaftlichen. "Promotionen – Publikationen – Forschung – TU Chemnitz". tu-chemnitz.de. Archived from the original on 16 January 2021. Retrieved 28 July 2015.
- ↑ Sahra Wagenknecht: The Limits of Choice: Saving Decisions and Basic Needs in Developed Countries. Campus Verlag, Oktober 2013, شابک ۹۷۸−۳−۵۹۳−۳۹۹۱۶−۴.
- ↑ "Nicht mitkungeln, sondern kämpfen بایگانی‌شده در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine", statement co-signed by Wagenknecht (28 April 2007).
- ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche (17 January 2017). "German opposition leader calls for security union with Russia, dissolution of NATO". DW.COM (به انگلیسی). Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Chazan, Guy (2017-02-24). "German political shift favors hard-left icon Sahra Wagenknecht". Financial Times. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "Kuba und Lateinamerika agieren selbstbewusster als früher بایگانی‌شده در ۹ اکتبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine" Linkszeitung (10 December 2005).
- ↑ Sahra Wagenknecht (translated by Victor Grossman) (15 January 2015). "A Crack in Merkel's Power over Europe". Monthly Review. Archived from the original on 4 February 2015. Retrieved 2 February 2015.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامMEPوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Wiesenthal Center accuses German Left of 'fulfilling tradition of hate'". The Jerusalem Post | JPost.com (به انگلیسی). 13 August 2019. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ Fischer, Fabian (2018). Die konstruierte Gefahr Feindbilder im politischen Extremismus. Nomos Verlagsgesellschaft (1. Auflage ed.). Baden-Baden. p. 127. ISBN 978-3-8487-5149-5. OCLC 1045336096. Archived from the original on 2023-10-27.
- ↑ Jasmin Kalarickal (9 April 2021). "Sie bekommt Zuspruch von rechts". دی تاگس‌تسایتونگ. Archived from the original on 20 August 2021.
- ↑ Michael Wuliger (6 August 2018). "Sahra Wagenknecht steht auf". Jüdische Allgemeine. Archived from the original on 20 August 2021.
- ↑ "German Left Party leader calls MP a 'sneaky Jew'". The Jerusalem Post | JPost.com (به انگلیسی). 17 October 2017. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "How Germany helped blaze Putin's path into Ukraine". POLITICO (به انگلیسی). 2022-02-24. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "Germany's 'Putin-caressers' start coming to terms with their naivety". The Guardian (به انگلیسی). 2022-02-28. Archived from the original on 6 April 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ Hoyer, Katja (2022-02-22). "Deluded Berlin has finally woken up to the truth about Vladimir Putin". The Telegraph (به انگلیسی). ISSN 0307-1235. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "Ukraine conflict: Putin's war prompts dramatic German U-turn". BBC News (به انگلیسی). 2022-02-27. Archived from the original on 28 February 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ WELT (2022-02-28). "Ukraine-Invasion: Ist Putin ein Kriegsverbrecher, Frau Wagenknecht? – "Ja, wobei …"". DIE WELT (به آلمانی). Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved 2022-03-01.
- ↑ "Germany's Die Linke on verge of split over sanctions on Russia". The Guardian (به انگلیسی). 2022-09-19. Archived from the original on 14 October 2022. Retrieved 2022-10-15.
- ↑ Sahra Wagenknecht (2016). Prosperity Without Greed: How to Save Ourselves from Capitalism. Frankfurt am Main: Campus-Verlag. ISBN 9783593507583. Archived from the original on 4 November 2023. Retrieved 4 November 2023. شابک ۹۷۸−۳−۵۹۳۵−۰۵۱۶−۹
- (انگلیسی) Official website
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- اعضای بوندستاگ
- اعضای حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان
- اعضای زن بوندستاگ
- افراد آلمانی ایرانیتبار
- افراد زنده
- اهالی ینا
- بیخدایان اهل آلمان
- دانشآموختگان دانشگاه خرونینگن
- زادگان ۱۹۶۹ (میلادی)
- زنان اهل آلمان در سیاست
- زنان سیاستمدار سده ۲۱ (میلادی)
- سیاستمداران آلمانی ایرانیتبار
- سیاستمداران حزب چپ آلمان
- سیاستمداران سده ۲۱ (میلادی) اهل آلمان
- صاحبمنصبان سیاسی جامعه ایرانی دور از وطن
- کمونیستهای اهل آلمان
- منتقدان چندفرهنگگرایی
- نمایندگان آلمان در پارلمان اروپا ۰۹–۲۰۰۴
- نمایندگان زن آلمان در پارلمان اروپا
- نمایندگان نوردراین-وستفالن در بوندستاگ