ریکاردو زیپولی
ریکاردو زیپولی (پراتو، ۱۹۵۲) استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کا فوسکاری در ونیز است. او همچنین در این دانشگاه به تدریس ایده‌پردازی و تولید عکاسی نیز می‌پرداخته.[۱] ریکاردو زیپولی از سال ۲۰۱۹ استاد بازنشسته شد. او پیشتر از ۱۹۷۵ تا ۲۰۱۸ استاد زبان و ادبیات فارسی بود و سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ تصویرگری و عکاسی نیز تدریس می‌کرد. اولین نمایشگاه‌های عکاسی او در مؤسسه هنرهای معاصر لندن (۱۹۷۶)، ایل دیافراما، میلان (۱۹۷۷) و چهاردهمین دوسالانه هنر سائوپائولو (۱۹۷۷) برگزار شد. در سال ۱۹۷۸ با دیپلم کارگردانی فیلم و کارگردانی عکاسی از Centro Sperimentale di Cinematografia رم فارغ‌التحصیل شد. نمایشگاه‌های مطرحی شامل موزه هنرهای معاصر تهران (۲۰۰۸) و خانه عکاسی اروپا در پاریس (۲۰۰۹) شاهد گالری آثار او بودند. همچنین مجموعه عکس‌های او در ونیز، ویندوز، چندین شهر یونان، رومانی و بلغارستان به نمایش گذاشته شده‌است. او در سال ۲۰۱۹، جایزه پرمیو همینگوی را برای عکاسی دریافت کرد.[۲] زیپولی همچنین مترجم آثار فارسی به ایتالیایی بوده و قابوس‌نامه را ترجمه کرده‌است.[۳] او تألیفاتی همچون شعر هجو، طنز و هزل از ابتدا تا دوره تیموری[۴]، بازتاب ایران و دورنمای لغتنامه انگلیسی-فارسی را چاپ و منتشر کرده‌است.[نیازمند منبع]
منابع
[ویرایش]- ↑ «Riccardo Zipoli». Amsterdam University Press 2024. Amsterdam University. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۴.
- ↑ . lensculture https://www.lensculture.com/riccardo-zipoli. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۴. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ "Il libro dei consigli". Adelphi Edizioni (به ایتالیایی). Milano: Biblioteca Adelphi. Retrieved 2 March 2024.
- ↑ «Irreverent Persia». OAPEN. دریافت‌شده در ۲ مارس ۲۰۲۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
