پرش به محتوا

ریانودین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ریانودین
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس 15662-33-6 ✔Y
پاب‌کم 5114
کم‌اسپایدر 16736002 ✔Y
KEGG C08705 N
MeSH Ryanodine
ChEBI CHEBI:8925 ✔Y
ChEMBL CHEMBL612231 N
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1

  • C[C@H]1CC[C@@]2([C@@]3(C[C@]4([C@@]5([C@]([C@H]([C@@]3([C@]5([C@]2([C@@H]1O)O4)O)O)OC(=O)c6ccc[nH]6)(C(C)C)O)C)O)C)O

  • InChI=1S/C25H35NO9/c1-12(2)22(31)17(34-16(28)14-7-6-10-26-14)23(32)18(4)11-21(30)19(22,5)25(23,33)24(35-21)15(27)13(3)8-9-20(18,24)29/h6-7,10,12-13,15,17,26-27,29-33H,8-9,11H2,1-5H3/t13-,15+,17+,18-,19+,20-,21-,22+,23+,24+,25+/m0/s1 ✔Y
    Key: JJSYXNQGLHBRRK-SFEDZAPPSA-N ✔Y

    InChI=1/C25H35NO9/c1-12(2)22(31)17(34-16(28)14-7-6-10-26-14)23(32)18(4)11-21(30)19(22,5)25(23,33)24(35-21)15(27)13(3)8-9-20(18,24)29/h6-7,10,12-13,15,17,26-27,29-33H,8-9,11H2,1-5H3/t13-,15+,17+,18-,19+,20-,21-,22+,23+,24+,25+/m0/s1
    Key: JJSYXNQGLHBRRK-SFEDZAPPBA

خصوصیات
فرمول مولکولی C25H35NO9
جرم مولی 493.547 g/mol
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 N (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

ریانودین (به انگلیسی: Ryanodine) با فرمول شیمیایی C25H35NO9 یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم 5114 است. که جرم مولی آن ۴۹۳٫۵۴۷ گرم بر مول می‌باشد. این ماده یک دیترپنوئید سمی است که در گیاهی بومی آمریکای جنوبی به نام علمی Ryania speciosa (Salicaceae) یافت می شود. ریانودین در ابتدا به عنوان حشره کش استفاده می شد.[۱]

این ترکیب شدیدا به فرم باز گیرنده ریانودین، که گروهی از کانال های کلسیمی در سلول های ماهیچه اسکلتی، ماهیچه صاف و ماهیچه قلبی است، تمایل دارد.[۲] این ماده به حدی شدید به گیرنده متصل می شود، که در ابتدا جهت خالص سازی و استخراج این نوع از کانال های یونی استفاده می شد و نامش را نیز به آن داد.

در غلظت های نانومولار، ریانودین به گیرنده متصل شده و آن را به حالت نیمه باز در می آورد ولی در غلظت های میکرومولار، موجب بسته شدن کامل کانال می شود. اثر غلضت نانومولاری این ترکیب، آزادشدن کلسیم از اندامک های ذخیره ای کلسیم سلول یعنی شبکه سارکوپلاسمی، به درون سیتوپلاسم است؛ که موجب انقباض شدید عضلات می شود. اثر غلظت های میکرومولاری آن، فلجی است. این اثرات برای هم پستانداران و هم حشرات صادق است.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Lehnart, Stephan E (2007-04-01). "Novel targets for treating heart and muscle disease – stabilizing ryanodine receptors and preventing intracellular calcium leak". Current Opinion in Pharmacology. Cardiovascular and renal. 7 (2): 225–232. doi:10.1016/j.coph.2006.09.010. ISSN 1471-4892.
  2. ↑ Santulli, Gaetano; Marks, Andrew (2015-09-17). "Essential Roles of Intracellular Calcium Release Channels in Muscle, Brain, Metabolism, and Aging". Current Molecular Pharmacology. 8 (2): 206–222. doi:10.2174/1874467208666150507105105. ISSN 1874-4672.
  3. ↑ Van Petegem, Filip (2012-09). "Ryanodine Receptors: Structure and Function". Journal of Biological Chemistry (به انگلیسی). 287 (38): 31624–31632. doi:10.1074/jbc.R112.349068. PMC 3442496. PMID 22822064. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ریانودین&oldid=40307814»