روشهای پردازش تصویر
روشهای متعددی در پردازش تصویر بکار برده می‌شوند.[۱] برخی از آنان در زیر توضیح داده شده‌اند:
ترمیم تصویر (Image restoration)
[ویرایش]در برخی از تصاویری که توسط ماهواره‌ها یا رادار‌ها ثبت می‌گردند، اختلالاتی در تصویر دیده می‌شود که به دلیل خش می‌باشد. دو اختلال مهم که در تصاویر چند باندی دیده می‌شود: نواری شدن (Banding) و خطوط از جا افتاده می‌باشد.
نواری شدن(باندی شدن)
[ویرایش]اشتباهی که توسط سنسور گیرنده، در ثبت و انتقال داده‌ها روی میدهد.و یا تغییر پیکسل در بین ردیف‌ها می‌تواند باعث ایجاد چنین اشتباهی گردد.
خطوط از جا افتاده
[ویرایش]نوعی اختلال در ثبت و انتقال داده‌ها می‌باشد. در نتیجه این اختلال، یک ردیف از پیکسل‌ها در عکس از بین می‌رود.
بالا بردن دقت عکس
[ویرایش]یکی از کارهای مهمی که در پردازش تصویر انجام نمی‌گردد. بالا بردن دقت عکس به منظور دید و تفسیر چشمی دقیق تر می‌باشد.روشهای بسیاری برای رسیدن به این هدف وجود دارد ولی مهمترین آنها، افزایش تباین(Contrast) تصویر و عملیات فیلتر کردن می‌باشد.
هیستوگرام تصویر
[ویرایش]
در یک تصویر دیجیتال، مقادیر پیکسل‌ها بیانگر ویژگی‌های آن تصویر (مانند میزان روشنایی تصویر و وضوح تصویر) است. هیستوگرام یک تصویر در حقیقت بیان گرافیکی میزان روشنایی تصویر می‌باشد. مقادیر روشنایی (برای مثال ۰-۲۵۵) در طول محور X بیان شده و میزان فراوانی هر مقدار در محور Y بیان می‌گردد.
تصویر ۸ بیتی (۰-۲۵۵) در بالا و هیستوگرام همان تصویر در پایین. محور افقی بین ۰ تا ۲۵۵ و محور قائم نشانگر تعداد پیکسل‌ها است.
افزایش تباین از طریق کشیدن و امتداد آن
[ویرایش]معمولا دامنه مقادیر پیکسل‌های یک تصویر با هر بیتی، (در اینجا مثلاً ۸ بیت)، تمام مقادیر از صفر تا ۲۵۵ را شامل نمی‌شود، و مثلاً بین ۴۸ تا ۱۵۳ می‌باشد. برای افزایش تباین، مقادیر پیکسل‌ها را آنقدر امتداد می‌دهیم تا ۴۸ به جای ۰ و ۱۵۳ به جای ۲۵۵ قرار گیرد. در نتیجه تباین و همچنین کیفیت عکس بالا می‌رود. به این عمل کشش خطی گویند.
مقادیر پیکسل تصویر اصلی (در بالا) و تصویر کشیده شده (در پایین).
پیوند به بیرون
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «Introduction - Image Processing Methods - USGS Open File Report 97-287». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۷ نوامبر ۲۰۰۸.