روابط اسرائیل و الجزایر
 | |
 الجزایر |
 اسرائیل |
|---|---|
روابط الجزایر و اسرائیل (به انگلیسی: Algeria–Israel relations)، الجزایر و اسرائیل هیچ نوع روابط دیپلماتیک رسمی ندارند، وفق اینکه الجزایر جزو کشورهای تحریم کننده اسرائیل در اتحادیه عرب است و رسماً کشور اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد. الجزایر از ورود هر فردی که گذرنامه اسرائیلی یا هر گذرنامه دیگری با ویزا از اسرائیل داشته باشد، خودداری می‌کند.[۱]
قرن بیستم
[ویرایش]دهه ۱۹۵۰
در طی جنگ الجزایر، اسرائیل به فرانسه که مخالف استقلال الجزایر بود، پیشنهاد همکاری و تشریک مساعی در امور اطلاعاتی داد.[۲] اسرائیل با سرویس اطلاعاتی فرانسه همکاری نزدیکی داشت و اطلاعات ارزشمندی دربارهٔ جبهه آزادی‌بخش میهنی فراهم کرد.[۳] اضافه بر این، مأموران اسرائیل به کرات با ملی‌گرایان الجزایر درگیر جنگ مستقیم شده و در کنار نیروهای فرانسوی می‌جنگیدند.[۴]
دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰
مدت کوتاهی بعد از استقلال الجزایر از دست فرانسه در سال ۱۹۶۲، اسرائیل استقلال کشور الجزایر را به رسمیت شناخت.[۵] الجزایر یکی از اولین کشورهایی بود که در سال ۱۹۶۲، سازمان آزادی‌بخش فلسطین را به عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین به رسمیت شناخت. از آن به بعد، الجزایر از گروه‌های مختلف مبارز فلسطینی از قبیل حماس و جبهه مردمی برای آزادی فلسطین حمایت کرده است.[۶]
در طی جنگ شش‌روزه در سال ۱۹۶۷، الجزایر یک گردان پیاده‌نظام و یک اسکادران جنگنده میگ-۲۱ به مصر فرستاد که سه عدد از آنها توسط اسرائیل از بین رفت.[۷] در طی جنگ یوم کیپور، الجزایر یک قشون نیروی نظامی برای جنگ با اسرائیل فرستاد که شامل ۵۹ جنگنده (میگ-۲۱، میگ-۱۷ و سوخو-۷)، یک دسته پیاده‌نظام و یک تیپ زرهی (همراه با ۱۹ توپ) بود. الجزایر همچنین با ارسال هنگ هشتم پیاده‌نظام مکانیزه برای کمک به نیروهای مصر، نقش خیلی مهمی در جنگ اعراب و اسراییل ۱۹۷۳ ایفاء کرد.[۸]
دهه ۱۹۹۰
در میانه دهه ۱۹۹۰، در حالی که اسرائیل و سایر کشورهای شمال آفریقا به آرامی شروع به برقراری روابط دیپلماتیک می‌کردند، الجزایر از معدود کشورهایی بود که از این امر خودداری کرد. فقط هنگامی که در روز ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۹ نخست‌وزیر اسرائیل، ایهود باراک هنگام مراسم به خاک‌سپاری حسن دوم پادشاه مراکش با عبدالعزیز بوتفلیقه، رئیس‌جمهور الجزایر دیدار کرد، تعابیر ادعایی غیررسمی در این مورد مطرح گردید.[۹]
قرن بیست و یکم
[ویرایش]دهه ۲۰۱۰
در ماه ژانویه ۲۰۱۲، دو کشور اسرائیل و الجزایر به عنوان بخشی از گفتگوی مدیترانه‌ای در صد و شصت و ششمین نشست کمیته نظامی با اعضای ناتو در بروکسل شرکت کردند.[۱۰]
در سال ۲۰۱۶، کتاب جغرافیا دوره دبیرستان که حاوی نقشه‌ای بود که در آن کشور اسرائیل نشان داده شده بود از سطح مدارس و بازار کتاب جمع‌آوری شد.[۱۱] در ماه ژانویه ۲۰۱۷، یک فرد الجزایری در پی مصاحبه تصویری آنلاین با یک مقام اسرائیلی بازداشت شد.[۱۲]
دهه ۲۰۲۰
در سال ۲۰۲۰، گبی اشکنازی وزیر امور خارجه اسرائیل اظهار کرد که علاقمند به بهبود روابط با الجزایر و سایر کشورهای عربی است.[۱۳] همچنین در سال ۲۰۲۰، در بحبوحه دعوت کشورهای عربی خلیج فارس بر عادی سازی روابط با اسرائیل، و تحت تأثیر تجدید نظر سیاسی جنبش حراک بر امور داخلی کشور، برخی اظهار نظرها به خاطر تأمین منافع کشور، خواستار بازنگری در روابط بین دو کشور شدند.[۱۴]
رئیس‌جمهور الجزایر، عبدالمجید تبون طی مصاحبه‌ای که با الجِریَن مِدیا (Algerian media) در روز ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۰ انجام داد، اظهار داشت «ما متوجه نوعی تلاش به منظور عادی سازی روابط با اسرائیل شده‌ایم. این موضوعی است که ما هرگز در آن مشارکت نخواهیم داشت و به آن کمک نخواهیم کرد، موضوع فلسطین برای ما مسئله‌ای مقدس و ام‌المسائل است و به جز تشکیل کشور فلسطین به پایتختی بیت‌المقدس و با مرزهای ۱۹۶۷، قابل حل نیست.»[۱۵] در همان سال بیانیه‌ای صادر شد که اعلام داشت در مراسمی که در روز ۱۵ سپتامبر، در کاخ سفید در ایالات متحده برگزار شد، طی آن با میانجی‌گری رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، دونالد ترامپ، پیمان ابراهیم بین اسرائیل و کشورهای بحرین و امارات متحده عربی به امضاء رسید.[۱۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Visa Information for الجزایر: Holders of Normal Passports from اسرائیل". Timatic. International Air Transport Association (IATA). Retrieved 2011-09-25.
- ↑ Lombardi, Roland (2018-06-23). "Un aspect international méconnu de la guerre d'Algérie: le regard et l'implication d'Israël dans le conflit". Casbah Tribune (به فرانسوی). Retrieved 2023-06-02.
- ↑ "L'Algérie, Israël et la dernière colonie européenne dans le monde arabe". Middle East Eye édition française (به فرانسوی). Retrieved 2023-06-02.
- ↑ Lombardi, Roland (2018-06-23). "Un aspect international méconnu de la guerre d'Algérie: le regard et l'implication d'Israël dans le conflit". Casbah Tribune (به فرانسوی). Retrieved 2023-06-02.
- ↑ "Israelis Pursue Algerian Accord". The New York Times. July 9, 1962. p. 1. Retrieved 2020-07-01.
- ↑ Algeria – Arab and Middle East Affairs
- ↑ "Chronological Listing of Algeria". Archived from the original on 2012-09-18. Retrieved 2017-09-03.
- ↑ Vivian Ibrahim (December 1, 2009). "Algeria and Egypt: A tale of two peoples". Egypt Independent.
- ↑ Algeria's Policy toward Israel: Pragmatism and Rhetoric by Jacob Abadi, Middle East Journal, Vol. 56, No. 4 (Autumn, 2002), pp. 616-641
- ↑ "NATO and Partner Chiefs of Defence conclude two days of meetings at NATO". NATO. 19 January 2012.
- ↑ "Report: Algeria Pulls Textbook That Features Israel on World Map". Haaretz. 17 September 2016. Retrieved 25 September 2021.
- ↑ "Algeria court ditches sentence for blogger who interviewed Israeli". The Times of Israel. 24 January 2019. Retrieved 25 September 2021.
- ↑ Mahiou, A. (2019). Algeria in the Mediterranean. In The Politics of Algeria (pp. 167-180). Routledge.
- ↑ Hazem, Hada. "We're not a monarchy". alfadjr. Retrieved 17 August 2020.
- ↑ "Explainer: Where do Arab states stand on normalising Israel ties?". www.aljazeera.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-07.
- ↑ "Israel, UAE and Bahrain sign US-brokered normalisation deals". www.aljazeera.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-07.