پرش به محتوا

رندانگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رِندانگ
رِندانگِ اصیلِ مینغکاباو، تیره‌رنگ و کمی خشک است و با «کِتوپات» (نوعی دامپلینگ برنج) سرو می‌شود.
نام‌های جایگزینراندانگ (با لهجهٔ مردمان مینغکاباو)
بخشغذای اصلی
خاستگاهاندونزی
منطقهسوماترای غربی
دمای سروداغ یا ولرم
مواد اصلیگوشت (گوشت گاو، گوشت گوسفند یا بزشیر نارگیل، فلفل تند، زنجبیل، گالانگال، زردچوبه، علف لیمو، سیر، موسیر
انواعرندانگ مرغ، رندانگ ایتیک (مرغابی)، رندانگ جگر، رندانگ طحال

رِندانگ (اندونزیایی: Rendang) یک خوراکِ گوشتیِ پرادویه است که در اصل غذای قوم مینغکاباو در کشور اندونزی بود[۱] و اینک در تمامی نقاط این کشور طبخ و مصرف می‌شود.[۲] این غذا را در مراسم‌های مناسبتی (همچون عروسی و عید فطر) و همچنین برای میهمانان مهم خود سِرو می‌کنند.[۳]

رِندانگ در کشورهای مالزی، سنگاپور، برونئی و فیلیپین هم پخته می‌شود. یکی از نخستین اشاراتی که به این غذا وجود دارد، در کتاب مالایایی «حکایت‌های امیرحمزه» در اوایل قرن شانزدهم میلادی است.[۴]

در سال ۲۰۱۱ میلادی، ۳۵٬۰۰۰ خوانندهٔ وبگاه سی‌ان‌ان، این غذا را در یک نظرسنجی تحتِ عنوانِ «۵۰ غذای خوشمزه جهان»، به عنوان خوشمزه‌ترین غذای جهان برگزیدند.[۵]

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Owen, Sri (1993). The Rice Book. Doubleday. ISBN 0-7112-2260-6.
  2. Taylor, Jean Gelman (2003). Indonesia: Peoples and Histories. New Haven and London: Yale University Press. pp. 46. ISBN 0-300-10518-5.
  3. Lipoeto, Nur I; Agus, Zulkarnain; Oenzil, Fadil; Masrul, Mukhtar; Wattanapenpaiboon, Naiyana; Wahlqvist, Mark L (February 2001). "Contemporary Minangkabau food culture in West Sumatra, Indonesia". Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition. Blackwell Synergy. 10 (1): 10–6. doi:10.1046/j.1440-6047.2001.00201.x. PMID 11708602.
  4. Hikayat Amir Hamzah, A. Samad Ahmad
  5. Tim Cheung (7 September 2011). "Your pick: World's 50 best foods". CNNGo. Archived from the original on 11 November 2012. Retrieved 19 May 2015.

پیوند به بیرون

[ویرایش]