رزین آکریلیک

رزین آکریلیک (به انگلیسی: Acrylic resin) یک ماده پلاستیکی ترموپلاستیک یا گرمازا است که از اسید اکریلیک، اسید متاکریلیک یا سایر ترکیبات مرتبط حاصل می‌شود. یک نمونه پلی هیدروکسی اتیل متاکریلات است که هنگام ترکیب با پلی ایزوسیاناتها، یک پلیمر پیوسته ایجاد می‌کند. چنین موادی در تولید بعضی از رنگ‌ها کاربرد دارند.

مزایای استفاده از آن در تولید رنگ

رزین آکریلیک یک ماده معمول در تولید رنگ لاتکس است (انگلیس: "رنگ امولسیون"). در رنگ‌های که برای مصارف داخلی یا محیط بیرونی هستند لاتکس با نسبت بیشتری از رزین آکریلیک، در مقابل وینیل، محافظت از لکه، مقاومت بیشتر در برابر آب، چسبندگی بهتر، مقاومت بیشتر در برابر ترک و تاول و مقاومت در برابر پاک کننده‌های قلیایی دارند.^[۱] رزین آکریلیک در برابر آب بسیار مقاوم است. همین خصوصیت است که کاربرد خارجی آن را ایده‌آل می‌کنید. رزین آکریلیک می‌تواند در حالت جامد، چندین دهه دوام داشته باشد. پس از گذشت سال‌ها در معرض نور خورشید زرد نمی‌شود. رزین‌های اکریلیک با افزودن لاتکس (امولسیون انگلیس) خاصیت براق بودن آن‌ها، خاصیت مکانیکی یعنی مقاومت در برابر خراش را افزایش می‌دهد و درخشش را در مقایسه با رزین تنها وینیل بهبود می‌بخشد.

تخریب میکروبی

ملانین الصوت کپک سبز سیاه نمونه رزین اکریلیک در کلیسای جامع میلان را خراب نمود.^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته

فیبر اکریلیک
لاستیک اکریلیک

منابع

↑ Dean Sickler. "Water-based Alchemy". Archived from the original on August 29, 2012. Retrieved August 11, 2012.
↑ Cappitelli F; Principi P; Pedrazzani R; Toniolo L; Sorlini C (2007). "Bacterial and fungal deterioration of the Milan Cathedral marble treated with protective synthetic resins". Science of the Total Environment. 385: 172–81. doi:10.1016/j.scitotenv.2007.06.022. PMID 17658586.
↑ Cappitelli F; Nosanchuk JD; Casadevall A; Toniolo L; Brusetti L; Florio S; Principi P; Borin S; Sorlini C (Jan 2007). "Synthetic consolidants attacked by melanin-producing fungi: case study of the biodeterioration of Milan (Italy) cathedral marble treated with acrylics". Applied and Environmental Microbiology. 73: 271–277. doi:10.1128/AEM.02220-06. PMC 1797126. PMID 17071788.

برای مطالعه بیشتر

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Acrylic resin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ اوت ۲۰۲۱.

[1] Dean Sickler. "Water-based Alchemy". Archived from the original on August 29, 2012. Retrieved August 11, 2012.

[2] Cappitelli F; Principi P; Pedrazzani R; Toniolo L; Sorlini C (2007). "Bacterial and fungal deterioration of the Milan Cathedral marble treated with protective synthetic resins". Science of the Total Environment. 385: 172–81. doi:10.1016/j.scitotenv.2007.06.022. PMID 17658586.

[3] Cappitelli F; Nosanchuk JD; Casadevall A; Toniolo L; Brusetti L; Florio S; Principi P; Borin S; Sorlini C (Jan 2007). "Synthetic consolidants attacked by melanin-producing fungi: case study of the biodeterioration of Milan (Italy) cathedral marble treated with acrylics". Applied and Environmental Microbiology. 73: 271–277. doi:10.1128/AEM.02220-06. PMC 1797126. PMID 17071788.

[۱]

[۲]

[۳]