رزای موجسوار
رُزای موجسوار | ||||
---|---|---|---|---|
آلبوم استودیویی از | ||||
انتشار | ۲۱ مارس ۱۹۸۸[۱] | |||
ضبط | نوامبر و دسامبر ۱۹۸۷ | |||
ژانر | ||||
مدت | ۳۲:۵۰ | |||
ناشر | ۴ایدی | |||
تهیهکننده | استیو آلبینی | |||
گاهنگاری پیکسیز | ||||
| ||||
تکآهنگهای رزای موجسوار | ||||
|
رُزای موجسوار (به انگلیسی: Surfer Rosa) نخستین آلبوم استودیویی گروه پیکسیز است که در مارس ۱۹۸۸ توسط ۴ایدی پخش شد.[۴] سرودههای آلبوم به درونمایه هایی مانند قطع عضو و هرزهچشمی میپردازد که با تکنیکهای بی بدیل ضبط و همچنین نوازندگی متمایز و برجسته سازهای کوبهای در ترانهها همراه است. این آلبوم توسط استیو آلبینی تولید شده است. روزای موجسوار بسیاری از المانهای بنیادین پیکسیز را در خود دارد. از این المانها میتوان سرودههای به زیان اسپانیایی، نوازندگی متمایز ساز کوبهای و اشارههایی به پورتو ریکو را نام برد.
به خاطر کوچک بودن شرکت ۴ایدی، پخش این آلبوم در ایالات متحده به راف ترید رکوردز داده شد. رزای موجسوار چه در ایالات متحده و چه در انگلستان نتوانست وارد نمودارهای فروش شود. «غولآسا» تنها تکآهنگ این آلبوم بود که موفق شد در نمودار تکآهنگهای انگلستان به جایگاه ۹۳ برسد. با این وجود رزای موجسوار در سال ۱۹۹۲ توسط الکترا رکوردز در ایالات متحده بازپخش شد و در سال ۲۰۰۵ موفق شد گواهی طلا را از انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا دریافت کند.
منتقدان موسیقی از رزای موجسوار به عنوان یکی از بهترین آلبومهای راک یاد میکنند و آن را در بیشتر فهرست های بهترین آلبومهای راک همه دورانها قرار دارد اند. رزای موجسوار در فهرست «۵۰۰ آلبوم برتر همه دوران» نشریه رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ در جایگاه ۳۱۵، در سال ۲۰۱۲ در جایگاه ۳۱۷ و در سال ۲۰۲۰ در جایگاه ۳۹۰ قرار گرفت. ترانه «عقلم کجا رفته؟» در سال ۲۰۲۱ در فهرست «۵۰۰ ترانه برتر همه دوران» رولینگ استون در جایگاه ۴۹۰ قرار گرفت.[۵]
بسیاری از موسیقیدانان آلترناتیو راک مانند بیلی کورگن و پیجی هاروی از این آلبوم به عنوان آلبومی که الهامبخش آنها بوده است، یاد کردهاند. کرت کوبین نوازنده و خواننده گروه نیروانا روزای موجسوار را پایه آلبوم بیخیال گروه خود میخواند. در سال ۱۹۹۳ کرت کوبین استیو آلبینی را برای تولید آلبوم در رحم نیروانا انتخاب کرد.
پیشزمینه
[ویرایش]پیش از منتشر شدن آلبوم چندآهنگه بشتاب ای مسافر آوٌ وات-راسل سرپرست ۴ایدی به گروه پیشنهاد داد تا برای ضبط نخستین آلبوم خود به استودیو برگردند. نخست قرار بر این بود که یک آلبوم جدید در فور اپشه استودیو ضبط شود، جایی که گروه در گذشته نوار بنفش و بشتاب ای مسافر را درست کرده بود. اگرچه به خاطر درگیری بین مدیر برنامههای گروه کن گٌوز و گری اسمیت تولیدکننده نوار بنفش، پیکسیز در نهایت به دنبال یک تولیدکننده تازه برای رزای موجسوار رفت. بنا بر پیشنهاد یکی از کارکنان ۴ایدی، وات-راسل خواننده قبلی گروه بیگ بلک، استیو آلبینی را برای تولید آلبوم انتخاب کرد. کن گوز مدیر برنامه گروه پیکسیز، پیشتر یک نوار از بشتاب ای مسافر را برای آلبینی فرستاده بود. همچنین کمی پس از پخش بشتاب ای مسافر، او آلبینی را به یک مهمانی شام در خانه نوازنده گروه دیوید لوورینگ در شهر بوستون دعوت کرد.
آلبینی با اعضای گروه ملاقات کرد و آنها دربارهٔ اینکه آلبوم بعدی چگونه باید باشد با یکدیگر چندین بار دیدار کردند. بر طبق گفته آلبینی: «من و گروه تنها چند روز بعد از نخستین دیدارمان برای ساخت آلبوم به استودیو رفتیم».[۶] پاول کیو کولدری که در فور اپشه استودیو کار میکرد، استودیو کیو دویژن در شهر بوستون را به گری اسمیت پیشنهاد کرد.[۷] این پیشنهاد مایه ایجاد تنش بین اسمیت و کولدری شد. کولدری بعدها گفت: «گری اسمیت میخواست من رو بکشه! او فکر میکرد من میخوام دسیسهچینی کنم تا این آلبوم رو از کفش دربیاورم».[۸]
ضبط و تولید
[ویرایش]پیکسیز در دسامبر ۱۹۸۷ به استودیو کیو دویژن رفت[۹] و ده روز را برای ساخت آلبوم رزرو کرد.[۱۰] ۴ایدی بودجهای ۱۰٫۰۰۰ دلاری را برای ساخت آلبوم در نظر گرفت.[۱۱] دستمزد آلبینی ۱٫۵۰۰ دلار بود و او هیچ گونه حق امتیازی از ترانهها دریافت نمیکرد.[۱۲] آلبینی عادت داشت که از گروهها هیچ گونه حق امتیازی دریافت نکند و این کار را «نوعی اهانت به گروه» میدانست.[۱۳] جان لوپر کارمند استودیو کیو دویژن به عنوان دستیار استودیو به گروه تولید افزوده شد. فرایند ضبط آلبوم در آن ده روز رزرو شده تمام شد و میکس کردن صدای خواننده هم در همین استودیو تمام شد.[۱۴] آلبینی میخواست میکس و مسترینگ ترانه «جایی دگر» را در همین استودیو تمام کند اگرچه به گفته لوپر: «او از میکس و مسترینگ نهایی آن ترانه راضی نبود».[۱۵]
شیوه و فن ضبط آلبینی
[ویرایش]آلبینی از شیوه و فنهای غیرمعمولی برای ساخت رزای موجسوار استفاده کرد. برای ضبط آواز کیم دیل در ترانه «عقلم کجا رفته؟» و ترانه «غولآسا» آلبینی تجهیزات را به دستشویی استودیو برد تا پژواک صدای دیل واقعی باشد.[۱۶] بر طبق گفته جان مورفی همسر کیم دیل: «آلبینی صدای که در اتاق استودیو کیو دویژن ضبط میشد را دوست نداشت». آلبینی بعدها گفت: «ساخت آلبوم میتوانست در یک هفته تمام شود ولی ما تصمیم گرفتیم شیوههای تازه برای ساخت آلبوم پیدا کنیم تا ببینیم آیا چیز خوبی از آب در میآید یا نه». در ترانه «مشکلی باهات دارم» آلبینی آواز بلک فرانسیس را به وسیله یک آمپلیفایر گیتار فیلتر کرد تا یک بافت ناموزون در آواز او ایجاد کند.[۱۷]
گفتگو اعضای گروه با یکدیگر در استودیو
[ویرایش]گفتگو ای بین فرانسیس و آلبینی در استودیو ضبط شد و این گفتگو در پایان ترانه «اوه اوه!» گذاشته شد. لوپفر میگوید: «آلبینی این کار را برای شوخی و ساخت فضای جدید در آلبوم انجام داد». در ترانه ای دگر هنگامی که کیم دیل برای کشیدن سیگار از استودیو خارج میشد فریاد می زند: «اگر کسی به وسایل من دست بزنه، فرانسیس رو میکشم.» که در جواب او فرانسیس پاسخ میدهد: «منم تو رو میکشم اگه کسی به وسایل من دست بزنه». این ترانه از این جا آغاز میشود و فرانسیس این مکالمه را برای آلبینی توضیح میدهد که صدای او در این ترانه شنیده نمیشود.[۱۸] لوپفر میگوید: «آلبینی به خوبی میدونست که داره چه کار میکنه برای ساخت این آلبوم».[۱۹]
ترانه «شگفت زدهام» با کیم دیل شروع میشود که داستانی را بازگو میکند که در مدرسه او معلم ورزش اش بچه باز بوده و از مدرسه اخراج میشود. فرانسیس در ادامه به شوخی میگوید: «که کیم وقتی فهمید بود که معلمشان چیکار کرده در تلاش بوده تا وارد تیم ورزش مدرسه بشود».[۲۰] آلبینی دربارهٔ استفاده از این گفتگوها در رزای موجسوار میگوید: «این گفتگوها برای همیشه ماندگار شده، بنابراین فکر میکنم پیکسیز مجبور هستند بگویند که با این ایده موافق بودند. هرچند میدانم که این ایده هرگز به ذهنشان خطور نمیکرد اگر امن این ایده را به آن ها نمیدادم. این گفتگوها در برخی از آلبومها ممکن است سرگرمکننده باشند ولی به نوعی احساس میکنم که در این آلبوم کمی جالب نیست».[۲۱]
موسیقی
[ویرایش]همانند بشتاب ای مسافر، رزای موجسوار نیز از تعداد سبک های گوناگونی درست شده است. ترانههای پاپ راکی همانند «رخسار شکسته»، «بدنم را خورد کن» و «آجر قرمز است» در کنار ترانههای ملودی تر و آهسته مانند «عقلم کجا رفته؟» قرار دارند. خواننده و آهنگساز گروه بلک فرانسیس، تمامی ترانهها به جز ترانه «غولآسا» را نوشته است. ترانه «غولآسا» توسط او و کیم دیل نوشته شده است. همچنین این ترانه یکی از دو ترانه ای در آلبوم است که کیم دیل خواننده آن است.
سرودههای روزای موجسوار درباره قطع عضو، هرزهچشمی زنا با محارم است. در ترانههای «بدنم را خورد کن»، «رخسار شکسته» و «آهنگ تونی» اشاراتی به شخصیتهای ابر قهرمانانی وجود دارد. در ترانه «غولآسا» نیز سرودههای دربارهٔ هرزهچشمی وجود دارد. ترانههای «دستگاه استخوانی» و «عقلم کجا رفته؟» سرودههای دربارهٔ فلسفه و فراواقعگرایی دارند. سرودههای به زبان اسپانیایی و اشاراتی به پورتو ریکو در ترانههای «اوه اوه!» و «بیا تا بریم» هستند. ترانه «بیا تا بریم» در بشتاب ای مسافر نیز قرار داشت و برای رزای موجسوار دوباره ضبط شد. بسیاری از مضامینی که در آثار قبلی پیکسیز وجود داشتند در رزای موجسوار هم هستند. اگرچه برخلاف آلبومهای بعدی گروه ترانههای این آلبوم همگی در یک زمینه نیستند.
سرودههای نارایج و و نابهنجار دیگری هم در آلبوم وجود دارند. «کاکتوس» توسط یک زندانی روایت میشود که از دوستدخترش درخواست کرده لباسش را با خون لکهدار کند و برای او بفرستد.[۲۲] «غولآسا» دربارهٔ رابطه عشقی بین یک زن شوهر دار و یک دختر نوجوان است که براساس فیلم جنایتهای دل ساخته سال ۱۹۸۶ نوشته شده است.[۲۳] فرانسیس پس از غواصی در کارائیب انگیزه نوشتن ترانه «عقلم کجا رفته؟» را پیدا کرده است. او بعدها گفت که «یک ماهی خیلی کوچولو سعی میکرد که مرا تعقیب کنه، نمیدونم چرا. خیلی دربارهٔ رفتار ماهیها چیزی نمیدونم».[۲۴]
پخش
[ویرایش]رزای موجسوار در ۲۱ مارس ۱۹۸۸ توسط ۴ایدی در انگلستان پخش شد و هفته بعد وارد نمودار تکآهنگها و آلبومهای مستقل انگلستان شد. این آلبوم ۶۰ هفته در این نمودار باقی ماند و به رتبه دوم آن رسید.[۲۵] تا اوت همان سال رزای موجسوار تنها در ایالات متحده و انگلستان در دسترس بود. هرچند که ۴ایدی حق انتشار جهانی آن را داشت اما در آن زمان ۴ایدی توان پخش این آلبوم را در خارج از انگلستان نداشت. زمانی که ۴ایدی قراردادی را با زیرشاخه آمریکایی راف ترید رکوردز به امضا رساند، رزای موجسوار بر روی صفحه گرامافون و نوار با نام رزای موجسوار/بشتاب ای مسافر پخش شد. رزای موجسوار/بشتاب ای مسافر بر روی لوح فشرده هم در انگلستان در دسترس بود هرچند در ایالات متحده رزای موجسوار و بشتاب ای مسافر، جداگانه بر روی لوح فشرده پخش شدند. این دو نسخه برای نخستین بار سوا از هم در ژانویه ۱۹۹۲ پخش شدند. الکترا رکوردز نخستین ناشری بود که این دو آلبوم را سوا از یکدیگر بازپخش کرد.[۲۶] پس از اینکه ۴ایدی دوباره حق پخش آثار پیکسیز در ایالات متحده را بهدستآورد، ۴ایدی نیز هر دو این آلبومها را سوا از یکدیگر بر روی لوح فشرده باز پخش کرد. رزای موجسوار پس از ۱۷ سال پس از پخش نخست اش توسط انجمن صنعت ضبط موسیقی ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۰۵، گواهی طلا را دریافت کرد.[۲۷] طبق گفته امآرسی دیتا تا سال ۲۰۱۵ رزای موجسوار در ایالات متحده بیش از ۷۰۵٬۰۰۰ نسخه فروخته است.[۲۸]
ترانه «غولآسا» تنها تکآهنگ آلبوم بود. «غولآسا» و ترانه «رودخانه فرات» که پشت صفحه آن بود در می ۱۹۸۸ در بلک وینگ استودیو در لندن توسط گیل نورتون دوباره ضبط شدند.[۲۹] نسخه گیل نورتون نظر منتقدان را به خود جلب کرد،[۳۰] اما فروش بالایی نداشت و در جایگاه ۹۳ نمودار تکآهنگهای بریتانیا قرار گرفت و تنها یک هفته در این نمودار باقی ماند.[۳۱] فروش کم رزای موجسوار برای آوٌ وات-راسل اهمیتی نداشت. او گفت: «فروش این آلبوم پنج برابر بشتاب ای مسافر بوده است».[۳۲]
بستهبندی
[ویرایش]پوشَن هنری رزای موجسوار فرتوری از یکی از دوستان گروه پیکسیز است که با سینههای لخت در حال رقص فلامنکو است. او در مقابل دیواری که یک چلیپا و یک پوستر پاره بر روی آن است، ایستاده است. سایمون لار بلستایر که پوشَن هنری تمامی آلبومهای پیکسیز را درست کرده است این اتاق را ساخته است. او میگوید: «ما اتاقی به مانند این را نتوانستیم پیدا کنیم پس خودمان آن را ساختیم». به گفته لار بلستایر، بلک فرانسیس زمانی که یکی از ترانه های آلبوم را در «بار برهنه اسپانیایی» پدرش مینوشت ایده این پوشن هنری به ذهنش رسید. چلیپا و پوستر پاره شده ایده لار بلستایر بود.[۳۳] در سال ۲۰۰۵ فرانسیس گفت: «امیدوارم با سلیقه شنونده همخوان باشد».[۳۴] دفترچه آلبوم نگارههای بیشتری از این زن رقاص دارد و او را در چندین حالت دیگر نشان میدهد. هیچ متنی از سرودههای ترانه ها و یا اسمی از گروه در این دفترچه وجود ندارد.
نگارههای این دفترچه تنها در یک روز کاری در میخانهای روبرو دفتر ۴ایدی گرفته شدهاند. به گفته لار بلستایر: «این یکی از معدود مکانهایی بود که یک صحنه اجرا داشت و میشد در ان اتاقی که ما میخواستیم را ساخت».[۳۵] در مصاحبه ای با جوی پرس در سال ۱۹۸۸ بلک فرانسیس پوشن آلبوم را با نام: «یک دختر موج سوار خواند که در امتداد کرانه دریا راه میرود و یک تخته موج سواری دارد». وقتی از او دربارهٔ برهنگی آن زن پرسیدند او پاسخ داد: «برای اولین آلبوم مان گفتم که برهنگی را نیاز آلبوم میبینم. من بدن زیبا را دوست دارم، نه لزوماً فقط بدن زنها بلکه هر بدن زیبایی که باشد. مانند آن سری از پیامهای بازرگانی شرکت کلوین کلاین که آبسشن نام داشت».[۳۶] به گفته ملودی میکر: «این آلبوم در ابتدا غولآسا نام داشت اما پیکسیز میترسیدند که مفهوم آن باتوجه به پوشن آلبوم به گونه دیگر برداشت شود.»[۳۷] نام آلبوم از ترانه «اوه اوه!» میآید که در آن ترانه گزاره «می بوسمش زمانی که با رزای موجسوار سکس دارم» گفته می شود.[۳۸]
بازخورد منتقدان
[ویرایش]بررسی انتقادی | |
---|---|
منبع | رتبهبندی |
آل میوزیک | [۲۶] |
بلندر | [۳۹] |
موجو | [۴۰] |
انامئی | [۴۱] |
پیچفورک | [۴۲] |
گام به گام موسیقی رولینگ استون | [۴۳] |
ساوند | [۴۴] |
اسپین | A+[۴۵] |
گام به گام موسیقی اسپین | [۴۶] |
د ویلج ویس | B[۴۷] |
رزای موجسوار در انگلستان تحسین منتقدان را برانگیخت. ایان کران منتقد کیو نوشت: «آنچه که پیکسیز را متمایز میکند ملودی به یاد ماندنی آنها است». او خاطرنشان کرد که: «آنها آینده درخشانی درپیش رو دارند». مارک سینکر نویسنده انامئی در مارس ۱۹۸۸، نوشت: «پیکسیز آنقدر خوب است که گذشته را مجبور میکنند تا شبیه آنها بشوند». دیو هندرسون منتقد آندرگروند نوشت: «ترانههای آلبوم به خوبی نوشته و تولید شدهاند و شنونده را در خود غرق میکنند».[۴۸] جان دوگان از مجله اسپین رزای موجسوار را با عنوان «زیبا و خشن» توصیف کرد.[۴۹] اسپین پیکسیز را گروه سال نامید.[۵۰] رابرت کریستگاو در نقد سال ۱۹۸۹ خود در روزنامه د ویلج ویس نوشت: «ریفهای گیتار آلبوم را خوب و ریتمهای آنها را منحصربهفرد دانست اما از منتقدانی که پیکسیز را به نام «گروه سال» مینامیدند سرزنش کرد. او باور داشت این منتقدان پیکسیز را پیش از اندازه بزرگ کردهاند. کریستگاو در نقد خود در سال ۲۰۰۳ برای آلبوم نوار بنفش نوشت: «در ابتدا سرودههای فرانسیس مقداری آزاردهنده بودند اما بعد از گذشته این سالها سرودههای رزای موجسوار بسیار جسورانه، خندهدار و از نظر آهنگسازی و تولید پیشگام و نوآور زمان خود بوده است».[۵۱]
در پایان سال ۱۹۸۸ از رزای موجسوار با نام یکی از بهترین آلبومهای سال در بیشتر فهرستهای منتقدان یاد میشد. مجلات ملودی میکر و ساوند رزای موجسوار را آلبوم سال خود نامیدند. انامئی و رکورد میرور این آلبوم را به ترتیب در جایگاه های دهم و چهاردهم فهرستهای خود قرار دادند.[۵۲] برخی از نشریات موسیقی در آن سالها رزای موجسوار را به عنوان یکی از با ارزشترین آلبومهای آلترناتیو راک دهه ۱۹۸۰ خواندند. این آلبوم در چندین فهرست بهترین آلبومهای تمام دوران ظاهر شده است و از آن با نام یکی از بهترین آلبومهای دهه ۱۹۸۰ یاد میشود.
میراث
[ویرایش]رزای موجسوار و شیوه و فن تولید استیو آلبینی بر آلترناتیو راک و به ویژه گرانژ تأثیر بسیاری گذاشتند. کرت کوبین خواننده گروه مشهور نیروانا از رزای موجسوار با نام پایه و بنیاد آلبوم بی خیال گروه خود یاد میکند.[۵۳] زمانی که کوبین برای اولین بار این آلبوم را شنید ریفهای سنگین به همراه بانگ زیاد و ملودی پاپ مانند آن الگوی آهنگسازی او شد. او در سال ۱۹۹۲ گفت: «ترانههای که در رزای موجسوار بود مانند ترانههای بود که من مینوشتم اما آنها را دور میانداختم زیرا میترسیدم آنها را برای کسی بنوازم».[۵۴] کوبین آلبینی را به خاطر حضور او در رزای موجسوار، او را برای تولید سومین آلبوم نیروانا در رحم استخدام کرد.[۵۵] بیلی کورگان خواننده اسمشینگ پامپکینز دربارهٔ رزای موجسوار میگوید: «وقتی این آلبوم شنیدم با خودم گفتم عجب چیزیه. آلبوم نابی بود». کورگان نوازندگی و صدای ساز کوبه ای آلبوم را بی مانند و ویژه خواند و گفت: «ما در گروه خودمون، رزای موجسوار رو همش گوش میدادیم تا آلبومهای خودمون شبیه این آلبوم کنیم».[۵۶] خواننده راک پی جی هاروی گفت: «رزای موجسوار ذهن من رو مخدوش کرد». او بلافاصله به دنبال استیو آلبینی رفت تا از او در تولید آلبومهای خود کمک بگیرد.[۵۷][۵۸] کوبین در یادداشتهای خود در سال ۱۹۹۳ رزای موجسوار را به عنوان یکی از ۵۰ آلبوم برتری که فکر میکرد بیشترین تأثیر را بر گروه نیروانا گذاشتند، فهرست کرد.
نزدیکان گروه نیز تحت تأثیر این آلبوم قرار گرفتند. آو وات-راسل میگوید: «به یاد دارم زمانی که اولین بار این آلبوم را شنیدم با خوم گفتم نمیدانستم که پیکسیز میتواند آلبومی به مانند گروه د فال درست کنند. این تنها چیزی بود که ذهن منو درگیر خودش کرد». گری اسمیت که در آن زمان با گروه در تنش بود گفت: «واقعاً خوشحال شدم که آنها چنین آلبوم ویژه و خوبی ساختند». جی ماسیکس از گروه دایناسور جونیور با مقایسه رزای موجسوار با آلبومهای بعدی پیکسیز مانند باسانووا و دنیا رو خر کن گفت: «تولید آلبینی بسیار بهتر از بقیه است».[۵۹]
در سال ۱۹۹۱ زمانی که پیکسیز مشغول ضبط دنیا رو خر کن بودند آلبینی در گفتگوی با مجله فورس اکسپوژرز گفت: «رزای موجسوار مانند تکههای کوچک از نانی هستند که تکهتکه شده و از دست رفته است. گروهی که میتوانست تبدیل یه یکی از ماندگارترین گروههای تاریخ شود تبدیل به گروهی شده است که برای دانشجویان موسیقی درست میکند». او ادامه داد: «تا به امروز گاوی به مانند این چهار نفر ندیدم که به آسانی توسط مدیر برنامه و شرکت موسیقیشان کنترل و هدایت شوند.».[۶۰] در سال ۲۰۰۵ آلبینی بابت این گفته خود از پیکسیز پوزش خواست و گفت: «تا به امروز از انجام آن گفتگو پشیمان هستم».[۶۱] در سال ۲۰۲۳ او گفت: «رزای موجسوار آلبوم بسیار بهتری از آنچه که در آن زمان فکر میکردم است».[۶۲]
جوایز
[ویرایش]نشریات | کشور | فهرست | سال | جایگاه |
---|---|---|---|---|
موجو | انگلستان | ۱۰۰۰ سی دی برتر موجو[۶۳] | ۲۰۰۱ | * |
موزیک اکسپرس | آلمان | ۵۰ آلبوم برتر دهه ۸۰ میلادی[۶۴] | ۲۰۰۳ | ۲ |
پیچفورک | ایالات متحده | ۱۰۰ آلبوم برتر دهه ۱۹۸۰[۶۵] | ۲۰۰۲ | ۷ |
پیور پاپ | مکزیک | ۱۰۰ آلبوم برتر همه دوران | ۱۹۹۳ | ۲۲ |
کیو | انگلستان | ۲۰ آلبوم گرانبار همه دوران[۶۶] | ۲۰۰۱ | * |
رولینگ استون | ایالات متحده | ۵۰۰ آلبوم برتر همه دوران | ۲۰۰۳ | ۳۱۵[۶۷] |
۲۰۱۲ | ۳۱۷[۶۸] | |||
۲۰۲۰ | ۳۹۰[۶۹] | |||
اسپین | ایالات متحده | ۱۰۰ آلبوم برتر ۲۰ سال گذشته[۷۰] | ۲۰۰۵ | ۶ |
تربل | ایالات متحده | آلبومهای برتر دهه ۸۰ میلادی در هر سال[۷۱] | ۲۰۰۶ | ۱ |
اسلنت مگزین | ایالات متحده | برترین آلبومهای دهه ۱۹۸۰[۷۲] | ۲۰۱۲ | ۳۶ |
(*) فهرستهای نشان گذاری شده، جایگاه بندی نشدهاند.
فهرست ترانهها
[ویرایش]تمامی ترانهها توسط بلک فرانسیس نوشته شده است، مگر غولآسا که توسط فرانسیس و کیم دیل نوشته شده است
فهرست ترانههای رزای موجسوار | ||
---|---|---|
شماره | نام | مدت |
۱. | «دستگاه استخوانی» | ۳:۰۲ |
۲. | «بدنم را خورد کن» | ۲:۰۴ |
۳. | «مشکلی باهات دارم» | ۱:۴۷ |
۴. | «رخسار شکسته» | ۱:۲۹ |
۵. | «غولآسا» | ۳:۵۴ |
۶. | «رودخانه فرات» | ۲:۳۱ |
۷. | «عقلم کجا رفته؟» | ۳:۵۳ |
۸. | «کاکتوس» | ۲:۱۵ |
۹. | «آهنگ تونی» | ۱:۵۱ |
۱۰. | «اوه اوه!» | ۲:۳۲ |
۱۱. | «بیا تا برویم» | ۴:۲۱ |
۱۲. | «شگفت زدهام» | ۱:۴۱ |
۱۳. | «آجر قرمز است» | ۲:۰۰ |
مجموع مدت: | ۳۳:۲۱ |
یادداشتها
[ویرایش]- در نسخه رزای موجسوار/بشتاب ای مسافر، ۸ ترانه بشتاب ای مسافر بعد از ترانه «آجر قرمز است» آغاز میشوند.
- یازدهمین ترانه بدون عنوان شامل ضبط آرام مکالمه در استودیو است. این به عنوان یک آهنگ در برخی از نسخههای لوح فشرده وجود دارد.
- این آلبوم دوباره مسترینگ شد و در سال ۲۰۰۷ به عنوان بر روی سوپر سی دی توسط موبایل فیدلتی ساوند لب منتشر شد.
دست اند کاران
[ویرایش]تمام اطلاعات از لوح فشرده رزای موجسوار گرفته شده است.
- پیکسیز
- بلک فرانسیس – آواز، گیتار ریتم، گیتار آکوستیک
- کیم دیل – گیتار باس، آواز
- جوی سانتیاگو - گیتار لید
- دیوید لاورینگ - ساز کوبه ای
- فنی
- استیو آلبینی - تولیدکننده، مهندسی صدا
- سیمون لار بلستایر و وانگان الیور – پوشن هنری آلبوم، نگارههای دفترچه آلبوم
گواهیهای فروش
[ویرایش]منطقه | گواهی | واحد گواهیشده/فروش |
---|---|---|
کانادا (میوزیک کانادا)[۷۳] | طلا | ۵۰٬۰۰۰^ |
بریتانیا (بیپیآی)[۷۴] برای نسخه رزای موجسوار/بشتاب ای مسافر ۱۹۹۳ |
طلا | ۱۰۰٬۰۰۰^ |
ایالات متحده (آرآیایای)[۷۶] | طلا | ۷۰۵٬۰۰۰[۷۵] |
^ رقم توزیع تنها بر پایهٔ گواهیها. |
پانویس
[ویرایش]- ↑ "Music Week" (PDF). Music Week. 19 March 1988. p. 38. Retrieved 4 January 2024.
- ↑ Mervis, Scott (June 8, 2021). "Pixies will play Stage AE in September". Pittsburgh Post-Gazette. Retrieved October 6, 2021.
The Boston band debuted in 1988 with “Surfer Rosa,” introducing its unique form of quiet-to-loud art-punk and, over the course of a few years, hit the college airwaves with such songs as “Gigantic,” “Monkey Gone to Heaven” and “Here Comes Your Man. ”
- ↑ Staunton, Terry (August 11, 1990). "Pixies – Bossanova". NME. Archived from the original on October 12, 2000. Retrieved August 29, 2015.
Gil Norton's production leans towards the harsh garage grunge of 'Surfer Rosa', although the songs retain the strong melodies of 'Doolittle'. In many ways, 'Bossanova' is the composite Pixies LP, the most positive elements of its two predecessors blended together to make one of the most intriguing and listenable albums of the year.
- ↑ The Pixies' previous release, Come On Pilgrim, was an EP rather than a full album.
- ↑ Rollingstone (2021). "493. The Pixies, 'Where Is My Mind?'. 1988". Rolling Stone. Retrieved November 15, 2021.
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 75
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 76
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 77
- ↑ The exact date that the recording of Surfer Rosa began is uncertain.
- ↑ Frank, Josh; Ganz, Caryn. Fool the World: The Oral History of a Band Called Pixies. Virgin Books, 2005. شابک ۰−۳۱۲−۳۴۰۰۷−۹. p. 75
- ↑ Sisario, 2006.
- ↑ Albini, Steve. "They Don't Call Him the Martin Hannett of the '90s For Nothing." Forced Exposure #17. 1991.
- ↑ Azerrad, Michael. Our Band Could Be Your Life: Scenes from the American Indie Underground, 1981–1991. Little Brown and Company, 2001. شابک ۰−۳۱۶−۷۸۷۵۳−۱, p. 344
- ↑ "Pixies Profile — Page 2". 4AD. Archived from the original on 2011-06-06. Retrieved 2007-04-06.
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 83
- ↑ Frank, Ganz, 2005. pp. 80–81
- ↑ Press, Joy. "Pixies, by Joy Press". Option. Archived from the original on 2011-05-16. Retrieved 2007-04-15.
- ↑ Francis, Black. Lyrics. "Vamos بایگانیشده در ۲۰۱۱-۰۶-۱۱ توسط Wayback Machine." Surfer Rosa. LP. 4AD 1988.
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 79
- ↑ "Pixies In Action". dag.wiee.rs (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-21.
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 80
- ↑ "Pixies Profile — Page 2". 4AD. Archived from the original on 2011-06-06. Retrieved 2007-04-06.
- ↑ Sisario, 2006. p. 19
- ↑ Biel, Jean-Michel; Gourraud, Christophe. "Pixies Titles/Names". Alec Eiffel. Archived from the original on 2019-04-01. Retrieved 2007-04-07.
- ↑ Lazell, Barry (1997). Indie Hits 1980–1999. Cherry Red Books. ISBN 0-9517206-9-4.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Phares, Heather. "Surfer Rosa – Pixies". AllMusic. Archived from the original on March 12, 2022. Retrieved March 31, 2007.
- ↑ "RIAA Certification". RIAA. Archived from the original on March 8, 2007. Retrieved 2007-03-25.
- ↑ "The Record: Unfinished Business". Archived from the original on 2017-08-20. Retrieved 2017-08-20.
- ↑ Sisario, 2006. p. 43
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 88
- ↑ "UK Singles Chart". PolyHex. Archived from the original on 2008-12-07. Retrieved 2007-03-31.
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 87
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 84
- ↑ Wolk, Douglas. "Pixies – Surfer Rosa". Spin. July 2005.
- ↑ Frank, Ganz, 2005.
- ↑ Press, Joy. "Pixies, by Joy Press". Option. Archived from the original on 2011-05-16. Retrieved 2007-04-15.
- ↑ "Pixies Titles/Names". Alec Eiffel. Archived from the original on 2019-04-01. Retrieved 2007-04-15.
- ↑ "Pixies Titles/Names". Alec Eiffel. Archived from the original on 2019-04-01. Retrieved 2007-04-15.
- ↑ Dolan, Jon (December 2008 – January 2009). "Pixies: Surfer Rosa". Blender. Vol. 7, no. 11. New York. p. 86. Archived from the original on April 21, 2009. Retrieved September 5, 2015.
{{cite magazine}}
: نگهداری یادکرد:پیوند نامناسب (link) - ↑ Cameron, Keith (September 2019). "Perfectly Frank". Mojo. No. 310. London. p. 39.
- ↑ Sinker, Mark (March 19, 1988). "Surf Pixies: Must Buy!". NME. London. p. 31. Archived from the original on September 30, 2000. Retrieved May 26, 2016.
{{cite magazine}}
: نگهداری یادکرد:پیوند نامناسب (link) - ↑ Powell, Mike (April 25, 2014). "Pixies: Catalog". Pitchfork. Archived from the original on April 10, 2022. Retrieved April 25, 2014.
- ↑ Wolk, Douglas (2004). "The Pixies". In Brackett, Nathan; Hoard, Christian (eds.). The New Rolling Stone Album Guide (4th ed.). New York: Simon & Schuster. pp. 639–640. ISBN 0-7432-0169-8.
- ↑ Wilkinson, Roy (March 19, 1988). "Catch This Wave!". Sounds. London.
- ↑ Milner, Greg (September 2004). "Rock Music: A Pixies Discography". Spin. Vol. 20, no. 9. New York. p. 73. Retrieved April 14, 2022.
- ↑ Weisbard, Eric (1995). "Pixies". In Weisbard, Eric; Marks, Craig (eds.). Spin Alternative Record Guide. New York: Vintage Books. pp. 301–302. ISBN 0-679-75574-8.
- ↑ Christgau, Robert (September 27, 1988). "Christgau's Consumer Guide". The Village Voice. New York. Archived from the original on September 14, 2015. Retrieved September 5, 2015.
- ↑ Henderson, Dave (April 1988). "Pixies: Surfer Rosa". Underground. No. 13. p. 18.
- ↑ Dougan, John (July 1988). "The Pixies: Surfer Rosa". Spin. Vol. 4, no. 4. New York. p. 93. Retrieved April 14, 2022.
- ↑ Sisario, 2006. p. 20
- ↑ Christgau, Robert (February 1, 2003). "Consumer Guide: The Prelude". The Village Voice. New York. Archived from the original on April 25, 2003. Retrieved September 5, 2015.
- ↑ Sisario, 2006. p. 19
- ↑ Melody Maker. "Pixies — Ephemera — Kurt Cobain on Pixies and The Breeders". 4AD. Archived from the original on 2007-04-21. Retrieved 2007-04-01.
- ↑ Azerrad, Michael. Come as You Are: The Story of Nirvana. Doubleday, 1994. شابک ۰−۳۸۵−۴۷۱۹۹−۸, p. 103–4
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 220
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 87
- ↑ ""Top 50 by Nirvana" [MIXTAPE]". Archived from the original on 18 October 2014. Retrieved 8 May 2013.
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 120
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 85
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 95
- ↑ Frank, Ganz, 2005. p. 86
- ↑ Starkey, Arun (2024-05-20). "Steve Albini said he was "ashamed" of Pixies backlash". Far Out (به انگلیسی). Retrieved 2024-05-28.
- ↑ Mojo. "Mojo Ultimate Albums". RockListMusic.co.uk. Archived from the original on 2018-02-21. Retrieved 2007-04-08.
- ↑ Musik Express. "Musik Express/Sounds — Popular Music Best-Of-Lists lists". Archived from the original on 2011-10-09. Retrieved 2007-04-08.
- ↑ Pitchfork (21 November 2002). "Pitchfork: Staff Lists: Top 100 Albums of the 1980s". Pitchfork. Archived from the original on 2010-05-23. Retrieved 2010-05-30.
- ↑ Q. "A Selection of Lists From Q Magazine". RockList.net. Archived from the original on 2018-10-19. Retrieved 2007-03-27.
- ↑ "Rolling Stone – the 500 Greatest Albums of All Time (۲۰۰۳)". Archived from the original on 2020-09-23. Retrieved 2021-02-25.
- ↑ "Rolling Stone – the 500 Greatest Albums of All Time (۲۰۱۲)". Archived from the original on 2021-02-01. Retrieved 2021-02-25.
- ↑ "The 500 Greatest Albums of All Time". Rolling Stone. 22 September ۲۰۲۰. Archived from the original on 12 May 2021. Retrieved 25 February 2021.
- ↑ Spin. "Spin Lists". RockList.net. Archived from the original on 2013-01-18. Retrieved 2007-04-07.
- ↑ "Treble's Best Albums of the '80s". Treble. Archived from the original on 2007-04-28. Retrieved 2007-04-08.
- ↑ "Best Albums of the 1980s | Music". Slant Magazine. Archived from the original on 2012-05-29. Retrieved 2012-09-14.
- ↑ "Canada album certifications – Pixies – Surfer Rosa". Music Canada.
- ↑ "British album certifications – Pixies – Surfer Rosa". British Phonographic Industry.
- ↑ "The Record: Unfinished Business". Capital Public Radio. 3 February 2015. Archived from the original on 16 April 2019. Retrieved 16 April 2019.
- ↑ "American album certifications – Pixies – Surfer Rosa". Recording Industry Association of America.
کتابشناسی
[ویرایش]- Frank, Josh; Ganz, Caryn. "Fool the World: The Oral History of a Band Called Pixies". Virgin Books, 2005. شابک ۰−۳۱۲−۳۴۰۰۷−۹.
- Sisario, Ben. "Doolittle 33⅓." Continuum, 2006. شابک ۰−۸۲۶۴−۱۷۷۴−۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- آلبومهای ۴ایدی
- آلبومهای اسپانیاییزبان
- آلبومهای الکترا رکوردز
- آلبومهای انگلیسیزبان
- آلبومهای پیکسیز
- آلبومهای تهیهشده توسط استیو آلبینی
- آلبومهای گرانج
- آلبومهای نخست ۱۹۸۸ (میلادی)
- آلبومهای آلترناتیو راک
- آلبومهای آلترناتیو راک هنرمندان اهل ایالات متحده آمریکا
- آلبومهای راک
- آلبومهای راک هنرمندان اهل ایالات متحده آمریکا
- آلبومهای کالج راک
- آلبومهای ایندی راک
- آلبومهای آرت پانک
- آلبومهای ایندی راک هنرمندان اهل ایالات متحده آمریکا