پرش به محتوا

ردپای فناوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویری از انواع مختلف رد پاهای فناوری (technosignatures).

مبحث ردپای فناوری (انگلیسی: Technosignature) یا نشانه‌های فناورانه (technomarker) به بررسی نشانه‌هایی می‌پردازد که می‌توانند وجود فناوری‌های پیشرفته، چه در گذشته و چه در حال، را در جهان هستی نشان دهند. این نشانه‌ها شامل اثرات قابل اندازه‌گیری فناوری‌هایی هستند که می‌توانند نشانه‌ای از حیات هوشمند باشند، مانند سیگنال‌های رادیویی، نور مصنوعی، یا آثار مهندسی کیهانی مانند کره دایسون.[۱][۲]

ردپاهای فناوری مشابه رد پای زیستی هستند که حضور حیات را نشان می‌دهند.[۱][۳] انواع مختلف این نشانه‌ها، مانند نشت‌های رادیویی، استفاده از انرژی ستارگان یا تغییرات مداری سیارات می‌تواند نمایانگر وجود زیست فرازمینی باشد.

برخی نویسندگان ترجیح می‌دهند ارسال‌های رادیویی را از تعریف ردپاهای فناوری خارج کنند،[۴] اما چنین استفاده محدود چندان رایج نیست. جیل تارتر پیشنهاد کرده است که جستجو برای هوش فرازمینی (SETI) به «جستجوی ردپاهای فناوری» تغییر نام داده شود.[۱] انواع مختلفی از رد پاهای فناوری، مانند نشت پرتو از تأسیسات مهندسی نجومی مانند کره دایسون، نور یک جهان‌شهر فرازمینی، یا موتور ستاره‌ای که می‌تواند مدار ستارگان را در اطراف مرکز کهکشانی تغییر دهد، ممکن است با تلسکوپ‌های ویژه قابل شناسایی باشند. برخی نمونه‌های رد پاهای فناوری در کتاب The Eerie Silence نوشته پل دیویس در سال ۲۰۱۰ شرح داده شده‌اند، اگرچه اصطلاحات "technosignature" و "technomarker" در کتاب ظاهر نمی‌شوند.

در فوریه ۲۰۲۳، ستاره‌شناسان پس از بررسی ۸۲۰ ستاره، ۸ مورد احتمالی از ردپاهای فناوری را برای مطالعات بعدی شناسایی کردند.[۵]

پروژه‌های مهندسی کیهانی

[ویرایش]
یک کره دایسون، یکی از فناوری‌های فرضی شناخته‌شده که ممکن است رد پای فناوری تولید کند.

یک کره دایسون که توسط موجودات زنده نزدیک یک خورشیدسان ساخته شده باشد، باعث افزایش مقدار پرتوهای فروسرخ در طیف انتشار سامانهٔ ستاره‌ای می‌شود. از این رو، فریمن دایسون در مقاله خود در سال ۱۹۶۰ عنوان «جستجوی منابع ستاره‌ای مصنوعی پرتوهای فروسرخ» را برگزید.[۶] SETI این فرضیات را در جستجوی خود پذیرفته و به دنبال طیف‌های «سنگین فروسرخ» از خورشیدسان‌ها می‌گردد. از سال ۲۰۰۵، آزمایشگاه فرمی بررسی‌هایی را برای چنین طیف‌هایی انجام داده و داده‌های ایراس را تحلیل کرده است.[۷][۸]

شناسایی یکی از منابع متعدد فروسرخ به عنوان یک کره دایسون نیازمند تکنیک‌های پیشرفته‌تری برای تفکیک بین کره دایسون و منابع طبیعی است.[۹] آزمایشگاه فرمی ۱۷ کاندیدای «مبهم» شناسایی کرده که از میان آنها چهار مورد به عنوان «جالب اما همچنان قابل بحث» نام‌گذاری شده‌اند.[۱۰] جستجوهای دیگر نیز به شناسایی چندین کاندیدا منجر شده که همچنان تأیید نشده‌اند.[۷] در اکتبر ۲۰۱۲، ستاره‌شناس جفری مارسی، یکی از پیشگامان جستجوی سیاره فراخورشیدی، کمک‌هزینه‌ای برای تحقیق در داده‌های تلسکوپ کپلر دریافت کرد تا نشانه‌های احتمالی کره دایسون را شناسایی کند.[۱۱]

مسیرهای مداری، نشانه‌های گذر، فعالیت ستاره‌ای و ترکیب منظومه‌های ستاره‌ای

[ویرایش]

شتاب‌دهنده‌های اشکادوف، که به‌طور فرضی قادر به تغییر مسیر مداری ستارگان برای جلوگیری از خطرات مختلف برای حیات، مانند ابرهای مولکولی سرد یا برخوردهای دنباله‌دار هستند، می‌توانند به شیوه‌ای مشابه با روش گذر برای شناسایی سیارات فراخورشیدی که توسط تلسکوپ کپلر جستجو می‌شوند، شناسایی شوند. با این حال، بر خلاف سیارات، این شتاب‌دهنده‌ها به‌طور ناگهانی روی سطح یک ستاره متوقف می‌شوند و از آن عبور نمی‌کنند، که منشأ فناوری آنها را آشکار می‌سازد.[۱۲]

همچنین، شواهدی از استخراج معدن از سیارک‌های فراخورشیدی می‌تواند به وجود هوش فرازمینی (ETI) اشاره کند.[۱۳]

افزون بر این، پیشنهاد شده است که اطلاعات می‌توانند در نشانه‌های گذر سایر سیارات پنهان شوند.[۱۴] تمدن‌های پیشرفته می‌توانند «حضور خود را پنهان کنند یا به‌طور عمدی با انتشار لیزر کنترل‌شده آن را پخش کنند».[۱۵]

سایر ویژگی‌های پیشنهادی به‌عنوان نشانه‌های فناوری احتمالی (یا نقطه شروع برای تشخیص نشانه‌های واضح‌تر) شامل دوره‌های مداری خاص مانند تنظیم سیارات در الگوهای عدد اول است.[۱۶][۱۷][۱۸]

فعالیت‌های تاج خورشیدی و فام‌سپهری در ستارگان ممکن است تغییر کند.[۱۹]

تمدن‌های فرازمینی ممکن است از سیارات آزاد (سیاره سرگردان) برای حمل‌ونقل بین‌ستاره‌ای استفاده کنند که با نشانه‌های فناوری متعدد پیشنهاد شده است.[۲۰]

شبکه‌های ارتباطی

[ویرایش]

یک مطالعه پیشنهاد می‌کند که اگر موجودات فرازمینی (ETs) وجود داشته باشند، ممکن است شبکه‌های ارتباطی ایجاد کرده و حتی کاوشگرهایی در منظومه شمسی مستقر کرده باشند که ارتباطات آن‌ها قابل شناسایی باشد.[۲۱]

تحقیقات جان گرتز نشان می‌دهد که کاوشگرهای پروازی (پیشاهنگ)[۲۲] ممکن است به‌صورت متناوب منظومه‌های خورشیدی جدید را تحت نظر بگیرند و کاوشگرهای دائمی با یک پایگاه اصلی ارتباط برقرار کنند. این ارتباطات احتمالاً بر اساس محرک‌ها و شرایطی مانند شناسایی نشت‌های الکترومغناطیسی یا نشانه‌های زیستی انجام می‌شود.[۲۳]

این تحقیقات همچنین رابردهایی برای شناسایی کاوشگرهای فرازمینی در منظومه خورشیدی ما پیشنهاد می‌کند.[۲۴] این استراتژی‌ها شامل شناسایی پیام‌های نوری ارسالی است.[۲۵]

گرتز همچنین پیشنهاد می‌دهد که به دلیل وجود شبکه‌های بین‌ستاره‌ای گره‌های ارتباطی، جستجو برای سیگنال‌های عمدی بین‌ستاره‌ای – همان‌طور که در SETI رایج است – ممکن است بی‌فایده باشد.[۲۶] معماری این شبکه‌ها ممکن است شامل گره‌هایی با فاصله‌های زیر یک سال نوری باشد که بین ستاره‌های همسایه قرار گرفته‌اند.[۲۷]

این شبکه‌ها ممکن است شامل تپ‌اخترها به‌عنوان چراغ دریایی باشند[۲۸] یا گره‌هایی که پرتوهای آن‌ها با سازوکارهایی که قابلیت جستجو دارند، تعدیل شوند.[۲۹]

علاوه بر این، یک مطالعه پیشنهاد می‌کند که جستجوهای پیشین قادر به شناسایی چراغ‌های الکترومغناطیسی مقرون‌به‌صرفه نبوده‌اند.[۳۰]

تحلیل سیارات

[ویرایش]

گرما و نور مصنوعی

[ویرایش]
نورهای شهرها و زیرساخت‌ها روی زمین در شب، از فضا

چندین ستاره‌شناس، از جمله آوی لوب از مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین و ادوین ال. ترنر از دانشگاه پرینستون، پیشنهاد کرده‌اند که نور مصنوعی از سیارات فرازمینی، مانند نوری که از شهرها، صنایع و شبکه‌های حمل‌ونقل منتشر می‌شود، می‌تواند شناسایی شود و نشان‌دهنده وجود یک تمدن پیشرفته باشد. این روش‌ها بر این فرض استوارند که انرژی تابشی تولید شده توسط تمدن‌ها نسبتاً متمرکز بوده و بنابراین به‌راحتی قابل شناسایی است.[۳۱][۳۲]

نور و گرمای شناسایی شده از سیارات باید از منابع طبیعی متمایز شود تا بتوان به‌طور قطعی وجود حیات هوشمند روی یک سیاره را اثبات کرد.[۴] برای مثال، آزمایش Black Marble ناسا در سال ۲۰۱۲ نشان داد که منابع ثابت نور و گرمای قابل توجه روی زمین، مانند آتش‌سوزی‌های دائمی در استرالیای غربی خشک، از مناطق غیرمسکونی نشأت می‌گیرند و منشأ طبیعی دارند.[۳۳]

ابزار LUVOIR A ممکن است بتواند نورهای شهری ۱۲ برابر روشن‌تر از زمین را روی پروکسیما قنطورس بی در ۳۰۰ ساعت شناسایی کند.[۳۴]

تحلیل جو سیارات

[ویرایش]
تصویر هنری از یک تمدن فرازمینی پیشرفته با آلودگی صنعتی[۳۵]

تحلیل جو سیارات، که پیش‌تر در مورد اجسام مختلف منظومه شمسی و به‌صورت ابتدایی روی چند مشتری داغ انجام شده، ممکن است وجود مواد شیمیایی تولید شده توسط تمدن‌های فناوری را آشکار کند.[۳۶][۳۷]

به‌عنوان مثال، انتشار گازهای ناشی از فناوری‌های انسانی روی زمین، از جمله نیتروژن دی‌اکسید و کلروفلوئوروکربن‌ها، از فضا قابل شناسایی است.[۳۸]

آلودگی هوای مصنوعی ممکن است از طریق «SETI جوی» بر روی سیارات فراخورشیدی و زمین شناسایی شود – از جمله سطوح آلودگی NO2 و با فناوری تلسکوپی نزدیک به سطح امروزی.[۳۹][۴۰][۴۱]

چنین نشانه‌های فناوری ممکن است شامل شناسایی همزمان سطوح چندین ماده شیمیایی خاص در جو سیارات باشند، نه فقط سطح یک ماده خاص.[۴۲]

با این حال، احتمال تشخیص اشتباه همچنان وجود دارد؛ برای مثال، جو تیتان دارای نشانه‌هایی از مواد شیمیایی پیچیده است که شبیه به آلاینده‌های صنعتی روی زمین هستند، اما منشأ آن‌ها به تمدن مربوط نمی‌شود.[۴۳] برخی از دانشمندان SETI پیشنهاد داده‌اند که جستجو برای جوهای مصنوعی که از طریق مهندسی سیارات برای ایجاد محیط‌های قابل سکونت جهت استعمار توسط موجودات فرازمینی (ETI) ایجاد شده‌اند، انجام شود.[۳۷]

مصنوعات فرازمینی، تأثیرات و فضاپیما

[ویرایش]
همچنین ببینید: Ufology § Research

فضاپیما

[ویرایش]
همچنین ببینید: Fast radio burst
کاوشگر ایکاروس با بادبان خورشیدی در سال ۲۰۱۰

ستاره‌پیما ممکن است از صدها تا هزاران سال نوری فاصله از طریق اشکال مختلف تابش، مانند فوتون‌های منتشر شده توسط یک راکت پادماده یا تابش سیکلوترون از تعامل بادبان مغناطیسی با محیط میان‌ستاره‌ای قابل شناسایی باشد. چنین سیگنالی به‌راحتی از سیگنال‌های طبیعی قابل تشخیص است و در صورت شناسایی می‌تواند وجود حیات فرازمینی را به‌طور قطعی اثبات کند.[۴۴]

علاوه بر این، کاوشگرهای کوچک‌تر کاوشگر بریسول که در منظومه شمسی خودمان قرار دارند نیز ممکن است از طریق جستجوهای نوری یا رادیویی قابل شناسایی باشند.[۴۵][۴۶]

فضاپیماهای خودتکثیرکننده یا شبکه‌های ارتباطی آن‌ها ممکن است در منظومه شمسی (سامانهٔ خورشیدی) ما یا در سامانه‌های ستاره‌ای نزدیک قابل شناسایی باشند،[۴۷] در صورتی که در این مناطق قرار داشته باشند.[۴۸]

این فناوری‌ها یا آثار آن‌ها ممکن است در مدار زمین، روی ماه یا روی خود زمین حضور داشته باشند.

ماهواره‌ها

[ویرایش]

فناوری ساده‌تر و نزدیک‌تر به سطح فناوری فعلی انسان، کمربند کلارک (Clarke Exobelt) است که توسط اخترفیزیکدان هکتور سوکاس-ناوارو از مؤسسه اخترفیزیک جزایر قناری پیشنهاد شده است.[۴۹] این کمربند فرضی می‌تواند شامل تمام ماهواره‌های مصنوعی باشد که در مدارهای مدار زمین‌ایستا یا مدار زمین‌همگام اطراف یک سیاره فراخورشیدی قرار دارند.

بر اساس شبیه‌سازی‌های اولیه، به نظر می‌رسید که یک کمربند ماهواره‌ای بسیار متراکم، که تنها به تمدنی با فناوری کمی پیشرفته‌تر از ما نیاز دارد، با فناوری فعلی از طریق تغییرات در منحنی نور مشاهده شده از روش‌های یافتن سیاره‌های فراخورشیدی قابل شناسایی باشد.[۵۰] اما تحلیل‌های بعدی این نتیجه را زیر سؤال برده و پیشنهاد می‌کنند که کمربندهای کلارک قابل شناسایی با مأموریت‌های فعلی و آتی بسیار نادر خواهند بود.[۵۱]

تأثیر یا فعالیت فرازمینی روی زمین

[ویرایش]

پیشنهاد شده است که زمانی که موجودات فرازمینی به یک «خانه جدید» می‌رسند، به احتمال زیاد نشانه‌های فناوری ایجاد می‌کنند (زیرا با استفاده از فناوری به آنجا رسیده‌اند) و بخشی از آن‌ها ممکن است در نهایت به ایجاد زیست‌سپهر جدید منجر شود.[۵۲]

دی‌ان‌ای میکروارگانیسم‌ها ممکن است برای پیام‌های خودتکثیر استفاده شده باشد.[۵۳] همچنین ببینید: ذخیره داده دیجیتال در دی‌ان‌ای

روی سیاره‌های فراخورشیدی

[ویرایش]

نصب و راه‌اندازی‌های با بازتاب کم یا زیاد مانند صفحات خورشیدی ممکن است قابل شناسایی باشد، اگرچه تمایز سازه‌های کلان مصنوعی از محیط‌های طبیعی با بازتاب بالا یا پایین (مانند یخ‌های روشن قطبی) ممکن است غیرعملی باشد.[۵۴]

پروژه‌های علمی برای جستجوی نشانه‌های فناوری

[ویرایش]
نشانه‌های فناوری عمده، همان‌طور که در بررسی علمی سال ۲۰۲۱ توضیح داده شده است.[۵۵]

یکی از اولین تلاش‌ها برای جستجوی کره دایسون توسط ویچسلاو اسلیش از مؤسسه تحقیقات فضایی روسیه در مسکو در سال ۱۹۸۵ با استفاده از داده‌های ایراس انجام شد.[۵۶]

جستجوی دیگری برای نشانه‌های فناوری در حدود سال ۲۰۰۱ شامل تحلیل داده‌های رصدخانه پرتوی گامای کامپتون برای یافتن نشانه‌های پادماده بود. این جستجو، به‌جز یک «طیف جالب که احتمالاً به SETI مربوط نبود»، نتیجه‌ای نداشت.[۵۷]

در سال ۲۰۰۵، آزمایشگاه فرمی یک بررسی مداوم برای چنین طیف‌هایی را از طریق تحلیل داده‌های IRAS آغاز کرد.[۵۸][۵۹]

شناسایی یکی از منابع متعدد فروسرخ به‌عنوان یک کره دایسون نیاز به تکنیک‌های بهبودیافته‌ای برای تمایز آن از منابع طبیعی دارد.[۶۰] آزمایشگاه فرمی ۱۷ مورد «مبهم» را شناسایی کرد که چهار مورد آن‌ها «جالب اما همچنان سوال‌برانگیز» توصیف شده‌اند.[۱۰] جستجوهای دیگر نیز چندین مورد مشابه را شناسایی کرده‌اند، اما این موارد همچنان تأیید نشده‌اند.[۶۱]

در مقاله‌ای در سال ۲۰۰۵، لوک آرنولد روشی را برای شناسایی سازه‌های مصنوعی به اندازه سیارات از طریق الگوهای خاص در منحنی نور گذر آن‌ها پیشنهاد کرد. وی نشان داد که چنین نشانه‌های فناوری با پروژه‌هایی مانند Corot یا Kepler، که برای شناسایی سیارات فراخورشیدی طراحی شده‌اند، قابل شناسایی است.[۶۲] این اصل برای مأموریت‌های آینده شناسایی سیارات فراخورشیدی همچنان قابل‌استفاده است.[۶۳][۶۴][۶۵]

در سال ۲۰۱۲، گروهی از ستاره‌شناسان به رهبری جیسون رایت، جستجویی دو ساله برای کره‌های دایسون را با کمک کمک‌هزینه‌هایی از بنیاد جان تمپلتون آغاز کردند.[۶۶]

در سال ۲۰۱۳، جف مارسی بودجه‌ای برای استفاده از داده‌های کپلر در جستجوی کره‌های دایسون و ارتباطات بین‌ستاره‌ای با استفاده از لیزر دریافت کرد،[۶۷] و Lucianne Walkowicz بودجه‌ای برای شناسایی نشانه‌های مصنوعی در عکسبرداری ستاره‌ها دریافت کرد.[۶۸]

از سال ۲۰۱۶، ستاره‌شناس ژان-لوک مارگو از دانشگاه کالیفرنیا (لس آنجلس) جستجوی نشانه‌های فناوری را با استفاده از تلسکوپ‌های رادیویی بزرگ آغاز کرده است.[۲]

ستارگان ناپدیدشونده

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۶، پیشنهاد شد که ستارگان ناپدیدشونده می‌توانند نشانه‌ای از فناوری باشند.[۶۹] یک پروژه پایلوت برای جستجوی ستارگان ناپدیدشونده انجام شد که یک شیء نامزد را یافت. در سال ۲۰۱۹، پروژه «منابع ناپدیدشونده و ظاهرشونده در طول یک قرن از مشاهدات» (VASCO)[۷۰] جستجوهای عمومی‌تری برای ستارگان ناپدیدشونده و ظاهرشونده و سایر اخترشناسی پدیده‌های گذرا را آغاز کرد.[۶۹]

آن‌ها ۱۰۰ پدیده گذرای سرخ از «منشأ به احتمال زیاد طبیعی» را شناسایی کردند و ۱۵٪ از داده‌های تصویری را تحلیل نمودند. در سال ۲۰۲۰، همکاری VASCO یک پروژه دانشوری شهروندی را برای تحلیل تصاویر هزاران شیء نامزد آغاز کرد.[۷۱] این پروژه در همکاری نزدیک با مدارس و انجمن‌های آماتوری، عمدتاً در کشورهای آفریقایی، انجام می‌شود.[۷۲]

پروژه VASCO به‌عنوان «شاید عمومی‌ترین جستجوی آثار مصنوعی تاکنون» شناخته شده است.[۷۳]

در سال ۲۰۲۱، محقق اصلی پروژه VASCO، بئاتریز ویارروئل، برای این پروژه جایزه لورئال-یونسکو برای زنان در علم را در سوئد دریافت کرد.[۷۴]

در ژوئن ۲۰۲۱، این همکاری کشف ۹ منبع نوری را که ظاهراً به‌طور همزمان ظاهر و ناپدید می‌شدند و از تصاویر آرشیوی ثبت‌شده در سال ۱۹۵۰ گرفته شده بودند، منتشر کرد.[۷۵]

تیم ویارروئل همچنین سه ستاره با قدر ۱۶ را یافتند که روی صفحات تصویربرداری شده در یک ساعت در ۱۹ ژوئیه ۱۹۵۲ ناپدید شده بودند.[۷۶]

در سال ۲۰۲۱، ستاره‌شناسان پیشنهاد کردند که یک سلسله «بررسی‌های تأییدی برای سیگنال‌های ردپاهای فناوری باند باریک» انجام شود. این پیشنهاد پس از نتیجه‌گیری بود که نشانه تکنولوژی BLC1 ممکن است نتیجه‌ای از نوعی تداخل الکترومغناطیسی محلی باشد.[۷۷]

توانایی‌های شناسایی ردپاهای فناوری با مأموریت‌ها و امکانات اخیر، جاری و آینده. یاخته‌های سبزرنگ نشان‌دهندهٔ قابلیت شناسایی حداقل یک نشانه برای حداقل یک سامانهٔ ستاره‌ای هستند که در یک نشریهٔ بازبینی‌شده ارزیابی شده باشد.

پیشنهاد شده است که رصدخانه‌هایی روی ماه می‌توانند موفقیت بیشتری داشته باشند.[۷۸][۷۹]

در سال ۲۰۲۲، دانشمندان مرور جامعی از توانایی‌های مأموریت‌های جاری، اخیر، گذشته، برنامه‌ریزی‌شده و پیشنهادی برای شناسایی ردپاهای فناوری بیگانگان ارائه دادند.[۸۰][۸۱]

پیامدهای کشف

[ویرایش]

Steven J. Dick بیان می‌کند که به‌طور کلی اصول مشخصی برای برخورد با کشف موفقیت‌آمیز SETI وجود ندارد. کشف ردپاهای فناوری می‌تواند پیامدهای اخلاقی داشته باشد، مانند ارائه اطلاعات مرتبط با اخلاقیات کیهانی[۸۲] و اصول اخلاقی مرتبط با اصول اخلاق ماشین (مثلاً ارزش‌های اخلاقی اعمال‌شده توسط ماشین‌ها)، یا شامل اطلاعاتی دربارهٔ فناوری و جامعه یا تاریخ‌ها و سرنوشت‌های بیگانه‌ها باشد. نوع، گستردگی و شکل فناوری نشانه‌های کشف‌شده می‌تواند پیامدهای متنوعی داشته باشد که بسته به زمان و زمینه متغیر است.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام tarter-2018 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام UT-2018 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ↑ Frank, Adam (31 December 2020). "A new frontier is opening in the search for extraterrestrial life - The reason we haven't found life elsewhere in the universe is simple: We haven't really looked until now". واشینگتن پست. Retrieved 1 January 2021.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Almár, Iván (2011). "SETI and astrobiology: The Rio Scale and the London Scale". Acta Astronautica. 69 (9–10): 899–904. Bibcode:2011AcAau..69..899A. doi:10.1016/j.actaastro.2011.05.036.(نیازمند آبونمان)
  5. ↑ Ma, Peter Xiangyuan; et al. (30 November 2022). "A deep-learning search for technosignatures of 820 nearby stars" (PDF). Nature Astronomy. Retrieved 11 February 2023.
  6. ↑ Freemann J. Dyson (1960). "Search for Artificial Stellar Sources of Infra-Red Radiation". ساینس. 131 (3414): 1667–1668. Bibcode:1960Sci...131.1667D. doi:10.1126/science.131.3414.1667. PMID 17780673. S2CID 3195432. Archived from the original on 2019-07-14. Retrieved 2013-07-10.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Carrigan, Dick (2006). "Fermilab Dyson Sphere search program". Archived from the original on 2006-03-06. Retrieved 2006-03-02.
  8. ↑ Shostak, Seth (Spring 2009). "When Will We Find the Extraterrestrials?" (PDF). Engineering & Science. 72 (1): 12–21. ISSN 0013-7812. Archived from the original (PDF) on 2015-04-15.
  9. ↑ Carrigan, Richard; Dyson, Freeman J. (15 May 2009). "Dyson sphere at Scholarpedia". Scholarpedia. Scholarpedia.org. 4 (5): 6647. doi:10.4249/scholarpedia.6647.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Carrigan, D. (2012). "Fermilab Dyson Sphere search program". Archived from the original on 2006-03-06. Retrieved 2012-01-15.
  11. ↑ Sanders, Robert (5 October 2012). "Grants help scientists explore boundary between science & science fiction". Newscenter.berkeley.edu. Retrieved 2013-07-10.
  12. ↑ Villard, Ray (2013). "Alien 'Star Engine' Detectable in Exoplanet Data?". Discovery News. Archived from the original on 2013-06-28. Retrieved 2013-07-08.
  13. ↑ Duncan Forgan; Martin Elvis (2011). "Extrasolar Asteroid Mining as Forensic Evidence for Extraterrestrial Intelligence". International Journal of Astrobiology. 10 (4): 307–313. arXiv:1103.5369. Bibcode:2011IJAsB..10..307F. doi:10.1017/S1473550411000127. S2CID 119111392.
  14. ↑ Kipping, David (April 19, 2016). "Here's how we could hide Earth from aliens if we had to". Washington Post. Retrieved 22 November 2021.
  15. ↑ Kipping, David M.; Teachey, Alex (21 June 2016). "A cloaking device for transiting planets". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 459 (2): 1233–1241. arXiv:1603.08928. doi:10.1093/mnras/stw672.
  16. ↑ Davenport, James R. A. (9 July 2019). "SETI in the Spatio-Temporal Survey Domain". arXiv:1907.04443 [astro-ph.IM].
  17. ↑ Clement, Matthew S.; Raymond, Sean N.; Veras, Dimitri; Kipping, David (23 May 2022). "Mathematical encoding within multi-resonant planetary systems as SETI beacons". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 513 (4): 4945–4950. arXiv:2204.14259. doi:10.1093/mnras/stac1234.
  18. ↑ O'Callaghan, Jonathan (9 May 2022). "Aliens could say hello by arranging planets in prime number pattern". New Scientist. Retrieved 3 August 2022.
  19. ↑ Scharf, Caleb A. (March 7, 2018). "The Technosignature Challenge". Scientific American Blog Network (به انگلیسی). Retrieved 3 August 2022.
  20. ↑ Romanovskaya, Irina K. (June 2022). "Migrating extraterrestrial civilizations and interstellar colonization: implications for SETI and SETA". International Journal of Astrobiology (به انگلیسی). 21 (3): 163–187. Bibcode:2022IJAsB..21..163R. doi:10.1017/S1473550422000143. ISSN 1473-5504.
  21. ↑ Gillon, Michael; Burdanov, Artem; Wright, Jason T. (2022). "Search for an Alien Message to a Nearby Star". The Astronomical Journal. 164 (5): 221. arXiv:2111.05334. Bibcode:2022AJ....164..221G. doi:10.3847/1538-3881/ac9610. S2CID 253182278.
  22. ↑ Gertz, John (8 June 2021). "Oumuamua and Scout ET Probes". arXiv:1904.04914 [physics.pop-ph].
  23. ↑ Gertz, John. "Maybe the Aliens Really Are Here". Scientific American (به انگلیسی). Retrieved 3 August 2022.
  24. ↑ Gertz, John (4 December 2020). "Strategies for the Detection of ET Probes Within Our Own Solar System". Journal of the British Interplanetary Society. 74 (2): 47. arXiv:2011.12446. Bibcode:2021JBIS...74...47G.
  25. ↑ Gillon, Michael; Burdanov, Artem; Wright, Jason T. (2022). "Search for an Alien Message to a Nearby Star". The Astronomical Journal. 164 (5): 221. arXiv:2111.05334. Bibcode:2022AJ....164..221G. doi:10.3847/1538-3881/ac9610. S2CID 253182278.
  26. ↑ Gertz, John (21 October 2021). "The Search for Deliberate Interstellar SETI Signals May Be Futile". Journal of the British Interplanetary Society. 74 (11): 414. arXiv:2110.11502. Bibcode:2021JBIS...74..414G.
  27. ↑ Gertz, John; Marcy, Geoffrey (27 April 2022). "Engineering an Interstellar Communications Network by Deploying Relay Probes". arXiv:2204.08296 [physics.pop-ph].
  28. ↑ LaViolette, Paul A. (1999). "Evidence that Radio Pulsars may be Artificial Beacons of ETI Origin".
  29. ↑ Haliki, Emir (October 2019). "Broadcast network model of pulsars as beacons of extraterrestrial civilizations". International Journal of Astrobiology (به انگلیسی). 18 (5): 455–462. Bibcode:2019IJAsB..18..455H. doi:10.1017/S1473550418000459. ISSN 1473-5504. S2CID 126214354.
  30. ↑ "Stingy aliens may call us on cheap rates only". New Scientist. Retrieved 3 August 2022.
  31. ↑ "SETI search urged to look for city lights". UPI.com. 2011-11-03. Retrieved 2013-07-10.
  32. ↑ Extrasolar Planets: Formation, Detection and Dynamics Rudolf Dvorak, page 14 John Wiley & Sons, 2007
  33. ↑ "Wildfires Light Up Western Australia". Nasa.gov. 2012-12-07. Archived from the original on 2012-12-08. Retrieved 2013-07-10.
  34. ↑ Beatty, Thomas G. (6 May 2022). "The Detectability of Nightside City Lights on Exoplanets". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 513 (2): 2652–2662. arXiv:2105.09990. doi:10.1093/mnras/stac469.
  35. ↑ Steigerwald, Bill (22 January 2021). "Find an Extraterrestrial Civilization Using Its Pollution". NASA. Retrieved 4 April 2021.
  36. ↑ Gertner, Jon (15 September 2022). "The Search for Intelligent Life Is About to Get a Lot More Interesting - There are an estimated 100 billion galaxies in the universe, home to an unimaginable abundance of planets. And now there are new ways to spot signs of life on them". نیویورک تایمز. Retrieved 15 September 2022.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ Choi, Charles Q. (2012-11-26). "Alien Hairspray May Help Us Find E.T." Space.com. Retrieved 2013-07-10.
  38. ↑ "Satellite sniffs out chemical traces of atmospheric pollution / Observing the Earth / Our Activities / ESA". Esa.int. 2000-12-18. Retrieved 2013-07-10.
  39. ↑ "Pollution on other planets could help us find aliens, Nasa says". The Independent (به انگلیسی). 12 February 2021. Archived from the original on 2022-05-26. Retrieved 6 March 2021.
  40. ↑ Herbst, Meghan (March 4, 2021). "Can Alien Smog Lead Us to Extraterrestrial Civilizations?". Wired (به انگلیسی). Retrieved 6 March 2021.
  41. ↑ Kopparapu, Ravi; Arney, Giada; Haqq-Misra, Jacob; Lustig-Yaeger, Jacob; Villanueva, Geronimo (22 February 2021). "Nitrogen Dioxide Pollution as a Signature of Extraterrestrial Technology". The Astrophysical Journal. 908 (2): 164. arXiv:2102.05027. Bibcode:2021ApJ...908..164K. doi:10.3847/1538-4357/abd7f7. S2CID 231855390.
  42. ↑ Haqq-Misra, Jacob; Fauchez, Thomas J.; Schwieterman, Edward W.; Kopparapu, Ravi (1 April 2022). "Disruption of a Planetary Nitrogen Cycle as Evidence of Extraterrestrial Agriculture". The Astrophysical Journal Letters. 929 (2): L28. arXiv:2204.05360. Bibcode:2022ApJ...929L..28H. doi:10.3847/2041-8213/ac65ff. S2CID 248119062.
  43. ↑ "Haze on Saturn's Moon Titan Is Similar to Earth's Pollution". Space.com. June 7, 2013. Retrieved 2013-07-10.
  44. ↑ Zubrin, Robert (1995). "Detection of Extraterrestrial Civilizations via the Spectral Signature of Advanced Interstellar Spacecraft". In Shostak, Seth (ed.). Astronomical Society of the Pacific Conference Series. Progress in the Search for Extraterrestrial Life. Astronomical Society of the Pacific. pp. 487–496. Bibcode:1995ASPC...74..487Z.
  45. ↑ Freitas, Robert (November 1983). "The Case for Interstellar Probes". Journal of the British Interplanetary Society. 36: 490–495. Bibcode:1983JBIS...36..490F.
  46. ↑ Tough, Allen (1998). "Small Smart Interstellar Probes" (PDF). Journal of the British Interplanetary Society. 51: 167–174.
  47. ↑ Gillon, Michaël (February 2014). "A novel SETI strategy targeting the solar focal regions of the most nearby stars". Acta Astronautica. 94 (2): 629–633. arXiv:1309.7586. Bibcode:2014AcAau..94..629G. doi:10.1016/j.actaastro.2013.09.009. S2CID 53990678.
  48. ↑ Edwards, Lin (July 19, 2013). "Self-replicating alien probes could already be here". Phys.org (به انگلیسی). Retrieved 30 April 2021.
  49. ↑ Dorminey, Bruce (February 24, 2018). "NASA's TESS Telescope May Spot Alien Geo-Satellites, Say Astronomers". Forbes (به انگلیسی). Retrieved 12 June 2018.
  50. ↑ Hector Socas-Navarro (2018-02-21). "Possible Photometric Signatures of Moderately Advanced Civilizations: The Clarke Exobelt". The Astrophysical Journal. 855 (2): 110. arXiv:1802.07723. Bibcode:2018ApJ...855..110S. doi:10.3847/1538-4357/aaae66. S2CID 55234856.
  51. ↑ Shauna Sallmen; Eric J. Korpela; Kaisa Crawford-Taylor (2019-11-02). "Improved Analysis of Clarke Exobelt Detectability". The Astronomical Journal. 158 (6): 258. arXiv:1909.10061. Bibcode:2019AJ....158..258S. doi:10.3847/1538-3881/ab5300. S2CID 202719280.
  52. ↑ Wright, Jason T.; Haqq-Misra, Jacob; Frank, Adam; Kopparapu, Ravi; Lingam, Manasvi; Sheikh, Sofia Z. (1 March 2022). "The Case for Technosignatures: Why They May Be Abundant, Long-lived, Highly Detectable, and Unambiguous". The Astrophysical Journal Letters (به انگلیسی). 927 (2): L30. arXiv:2203.10899. Bibcode:2022ApJ...927L..30W. doi:10.3847/2041-8213/ac5824. ISSN 2041-8205. S2CID 247448627.
  53. ↑ Ellery, Alex (2022). "Self-replicating probes are imminent – implications for SETI". International Journal of Astrobiology (به انگلیسی). 21 (4): 212–242. Bibcode:2022IJAsB..21..212E. doi:10.1017/S1473550422000234. ISSN 1473-5504. S2CID 250398136.
  54. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام 10.3847/1538-3881/ab2df3 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  55. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام 10.1016/j.actaastro.2021.02.029 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  56. ↑ Battersby, Stephen (3 April 2013). "Alien megaprojects: The hunt has begun". New Scientist (به انگلیسی). Retrieved 2019-06-02.
  57. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام harris-2001 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  58. ↑ Carrigan, D. (2006). "Fermilab Dyson Sphere search program". Archived from the original on 2006-03-06. Retrieved 2006-03-02.
  59. ↑ Shostak, Seth (Spring 2009). "When Will We Find the Extraterrestrials?" (PDF). Engineering & Science. 72 (1): 12–21. ISSN 0013-7812. Archived from the original (PDF) on 2015-04-15.
  60. ↑ Dyson sphere at Scholarpedia
  61. ↑ Dick Carrigan (2010-12-16). "Dyson Sphere Searches". Home.fnal.gov. Retrieved 2012-06-12.
  62. ↑ Arnold, Luc F. A. (July 2005). "Transit Light-Curve Signatures of Artificial Objects". The Astrophysical Journal. 627 (1): 534–539. arXiv:astro-ph/0503580. Bibcode:2005ApJ...627..534A. doi:10.1086/430437. S2CID 15396488.
  63. ↑ Transiting Exoplanet Survey Satellite TESS. NASA.
  64. ↑ "CHEOPS CHaracterising ExOPlanet Satellite".
  65. ↑ PLATO PLAnetary Transits and Oscillations of stars. ESA.
  66. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام UT-2013 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  67. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام SMH-2013 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  68. ↑ "New Frontiers in Astronomy: The research grant winners | ScienceBlogs". Archived from the original on 2013-10-22.
  69. ↑ ۶۹٫۰ ۶۹٫۱ Villarroel, Beatriz; Imaz, Inigo; Bergstedt, Josefine (6 September 2016). "Our sky now and then: searches for lost stars and impossible effects as probes of advanced extraterrestrial civilizations". The Astronomical Journal. 152 (3): 76. arXiv:1606.08992. Bibcode:2016AJ....152...76V. doi:10.3847/0004-6256/152/3/76. S2CID 118514910.
  70. ↑ Villarroel, Beatriz; Soodla, Johan; Comerón, Sébastien; Mattsson, Lars; Pelckmans, Kristiaan; López-Corredoira, Martín; Krisciunas, Kevin; Guerras, Eduardo; Kochukhov, Oleg; Bergstedt, Josefine; Buelens, Bart; Bär, Rudolf E.; Cubo, Rubén; Enriquez, J. Emilio; Gupta, Alok C.; Imaz, Iñigo; Karlsson, Torgny; Prieto, M. Almudena; Shlyapnikov, Aleksey A.; de Souza, Rafael S.; Vavilova, Irina B.; Ward, Martin J. (12 December 2019). "The Vanishing and Appearing Sources during a Century of Observations Project. I. USNO Objects Missing in Modern Sky Surveys and Follow-up Observations of a "Missing Star"". The Astronomical Journal. 159 (1): 8. arXiv:1911.05068. doi:10.3847/1538-3881/ab570f. ISSN 1538-3881. S2CID 207863387.
  71. ↑ "Look to the sky and help researchers in a new citizen science project - Stockholm University".
  72. ↑ Villarroel, Beatriz; Pelckmans, Kristiaan; Solano, Enrique; Laaksoharju, Mikael; Souza, Abel; Dom, Onyeuwaoma Nnaemeka; Laggoune, Khaoula; Mimouni, Jamal; Mattsson, Lars; Soodla, Johan; Castillo, Diego; Shultz, Matthew E.; Aworka, Rubby; Comerón, Sébastien; Geier, Stefan; Marcy, Geoffrey; Gupta, Alok C.; Bergstedt, Josefine; Bär, Rudolf E.; Buelens, Bart; Prieto, M. Almudena; Ramos-Almeida, Cristina; Wamalwa, Dismas Simiyu; Ward, Martin J. (2022). "Launching the VASCO Citizen Science Project". Universe. 8 (11): 561. arXiv:2009.10813. Bibcode:2022Univ....8..561V. doi:10.3390/universe8110561.
  73. ↑ Shostak, Seth (December 2020). "SETI: the argument for artefact searches". International Journal of Astrobiology. 19 (6): 456–461. Bibcode:2020IJAsB..19..456S. doi:10.1017/S1473550420000233. S2CID 225252511.
  74. ↑ "Prize to promising astrophysicist - Stockholm University".
  75. ↑ Villarroel, Beatriz; Marcy, Geoffrey W.; Geier, Stefan; Streblyanska, Alina; Solano, Enrique; Andruk, Vitaly N.; Shultz, Matthew E.; Gupta, Alok C.; Mattsson, Lars (17 June 2021). "Exploring nine simultaneously occurring transients on April 12th 1950". Scientific Reports. 11 (1): 12794. arXiv:2106.11780. Bibcode:2021NatSR..1112794V. doi:10.1038/s41598-021-92162-7. PMC 8211679. PMID 34140604.
  76. ↑ Solano, Enrique; Marcy, Geoffery; Villarroel, Beatriz; Geier, Stefan; Streblyanska, Alina; Lombardi, Gianluka; Rudolf, Bar; Androk, Vitaly (January 2024). "A bright triple transient that vanished within 50 min". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 527 (3): 6312. arXiv:2310.09035. Bibcode:2024MNRAS.527.6312S. doi:10.1093/mnras/stad3422. Archived from the original on 15 January 2024. Retrieved 15 January 2024 – via academic.oup.
  77. ↑ Sheikh, Sofia Z.; Smith, Shane; Price, Danny C.; DeBoer, David; Lacki, Brian C.; Czech, Daniel J.; Croft, Steve; Gajjar, Vishal; Isaacson, Howard; Lebofsky, Matt; MacMahon, David H. E.; Ng, Cherry; Perez, Karen I.; Siemion, Andrew P. V.; Webb, Claire Isabel; Zic, Andrew; Drew, Jamie; Worden, S. Pete (November 2021). "Analysis of the Breakthrough Listen signal of interest blc1 with a technosignature verification framework". Nature Astronomy (به انگلیسی). 5 (11): 1153–1162. arXiv:2111.06350. Bibcode:2021NatAs...5.1153S. doi:10.1038/s41550-021-01508-8. ISSN 2397-3366. S2CID 239906760.
  78. ↑ "Why Astronomers Want to Build a SETI Observatory on the Moon". Smithsonian Magazine (به انگلیسی). Retrieved 3 August 2022.
  79. ↑ Williams, Matt. "The moon is the perfect spot for SETI". Universe Today (به انگلیسی). Retrieved 3 August 2022.
  80. ↑ Axe, David (11 June 2022). "The Alien Hunter's Playbook Is Getting a Cutting-Edge Rewrite". The Daily Beast (به انگلیسی). Retrieved 19 July 2022.
  81. ↑ Haqq-Misra, Jacob; Schwieterman, Edward W.; Socas-Navarro, Hector; Kopparapu, Ravi; Angerhausen, Daniel; Beatty, Thomas G.; Berdyugina, Svetlana; Felton, Ryan; Sharma, Siddhant; De la Torre, Gabriel G.; Apai, Dániel (1 September 2022). "Searching for technosignatures in exoplanetary systems with current and future missions". Acta Astronautica (به انگلیسی). 198: 194–207. arXiv:2206.00030. Bibcode:2022AcAau.198..194H. doi:10.1016/j.actaastro.2022.05.040. ISSN 0094-5765. S2CID 249240495.
  82. ↑ Dick, Steven J. (August 8, 2018). "Astroethics and Cosmocentrism". Scientific American Blog Network (به انگلیسی). Retrieved 30 April 2021.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ردپای فناوری موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ردپای_فناوری&oldid=40974425»