شبکه آبادان
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئیه ۲۰۲۱) |
کشور | ایران |
---|---|
گستره پخش | آبادان و غرب آسیا |
ستاد | آبادان |
برنامهسازی | |
فرمت تصویر | SDTV |
مالکیت | |
مالک | سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران(IRIB) |
شبکههای برادر/خواهر | شبکه خوزستان |
تاریخچه | |
راهاندازیشده | ۱۲ بهمن ۱۳۷۴ |
پیوندها | |
وبگاه | |
دسترسی | |
ماهوارهای | |
بدر ۵ | ۱۲۲۸۴ عمودی ۳۰۰۰۰ |
رسانه جاری | |
https://sepehr.irib.ir/?idc=129&idt=tv&idv=82 |
شبکه آبادان یکی از شبکههای تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و اولین شبکه غیر سراسری در ایران است که در ۱۲ بهمن ۱۳۷۴ در شهر آبادان افتتاح شد.[۱] لوگو و هویت بصری این شبکه از روز یکم فروردین ۱۴۰۰ تغییر کرد.
تاریخچه
[ویرایش]تاریخچهٔ مختصری در مورد صدا و سیمای مرکز آبادان:
پیش از پیروزی انقلاب، شهرستان آبادان از دو فرستندهٔ رادیویی برخوردار بود. یکی متعلق به شرکت ملی نفت ایران و با نام رادیو نفت ملی که از سال ۱۳۳۲ به صورت ۲۴ ساعته به تولید و پخش برنامه میپرداخت و دیگری که در سال ۱۳۵۲ راهاندازی شد، به نام رادیو آبادان معروف بود. شهرستان آبادان، پس از تهران نخستین شهری بود که در روز ۱۲ آبان ۱۳۴۹، صاحب فرستندهٔ تلویزیونی شد.
برنامههای این فرستنده به دو زبان فارسی و عربی پخش میشد. در سالهای پیش از انقلاب، ۲۳۷ نفر در رادیو و تلویزیون آبادان مشغول به کار بودند و در ناحیهٔ خوزستان افزون بر آبادان، شهرهای اهواز و آغاجاری، مسجد سلیمان، دزفول (در تاریخ آذر ماه ۱۳۵۰) و خارک (در سال ۱۳۵۱) از برنامهٔ تلویزیونی استفاده میکردند.
نخستین ساختمان صدا و سیمای مرکز آبادان با زیر بنای ۱٬۰۰۰ متر مربع در منطقه بواردهٔ شمالی قرار داشت که هماکنون به عنوان خوابگاه مرکز و باشگاه رادیویی و تلویزیونی جوان از آن استفاده میشود. ساختمان جدید مرکز ۳٬۵۰۰ مترمربع وسعت دارد که در زمینی به مساحت ۱۵٬۵۰۰ مترمربع و در منطقهٔ بواردهٔ جنوبی بنا شدهاست.
تا سال ۵۹، صدا و سیمای آبادان تنها مرکز تلویزیونی استان خوزستان بود؛ اما با آغاز جنگ تحمیلی فعالیت این مرکز متوقف شد و به دلیل نیاز منطقه، فعالیتهای تلویزیونی به مرکز اهواز انتقال یافت و پس از بازگشایی و افتتاح صدا و سیمای مرکز آبادان در سال ۱۳۷۴، استان خوزستان دارای دو مرکز رادیو و تلویزیون آبادان و اهواز شد.
مرکز آبادان نزدیک به ۳۰ سال پیشینه دارد. نخستین فرستندهٔ تلویزیون آبادان، شبکهٔ ۳ و تلویزیون (ثابت پاسال) نامیده میشد که سپس به تلویزیون خلیج فارس تغییر نام داد.
با ایجاد ساختمان کنونی و تأسیس رادیو تلویزیون ملی پیشین، تجهیزات تلویزیون پیشین پاسال هم به این ساختمان منتقل شد.
در سالهای پیش از پیروزی انقلاب، شهرستان آبادان دارای دو رادیو بود. اول رادیو متعلق به شرکت ملی نفت ایران، که از سال ۱۳۳۲ و با نام «رادیو نفت ملی» فعالیت خود را آغاز کرده بود و به صورت ۲۴ ساعته به پخش برنامه میپرداخت و بهطور مستقل زیر نظر شرکت ملی نفت اداره میشد و هیچگونه ارتباط کاری با ادارهٔ رادیو تلویزیون آن زمان نداشت.
رادیو نفت ملی از طریق یک فرستنده موج متوسط ۱۰ کیلوواتی در منطقهٔ جمشیدآباد برنامههای خود را پخش میکرد و به دلیل برخورداری از موقعیت مناسب آنتنها در اغلب نقاط کشور شنیده میشد. رادیو دیگری که در سال ۱۳۵۲ راهاندازی شد که به نام رادیو آبادان معروف بود و از طریق یک فرستنده ۲×۶۰۰ کیلوواتی به پخش برنامه میپرداخت و بیشتر نقش برونمرزی داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، صدا و سیمای مرکز آبادان همچنان به فعالیت خود ادامه میداد تا اینکه جنگ تحمیلی آغاز شد. با آغاز جنگ تحمیلی فعالیت تلویزیونی متوقف شد، اما رادیو با عنوان صدای آبادان تا سال ۱۳۶۵ به پخش برنامههای خود ادامه داد و نقش ارزنده و حساسی در زمینهٔ انعکاس رویداد دفاع مقدس و تقویت روحیهٔ رزمندگان ایفا میکرد. نقش خبرنگار برجستهٔ دوران جنگ غلامرضا رهبر در این دوران بسیار پررنگ بود و گزارشهای بسیار ماندگاری از آن زمان به جا ماندهاست.[۲]
پس از پایان جنگ تحمیلی و آغاز مرحلهٔ بازسازی، مرکز آبادان نیز بازسازی و تجهیز شد، ساختمانها و مجموعهٔ فنی مرکز از اول شهریور ماه ۱۳۷۴ با حضور ریاست محترم سازمان بطور رسمی افتتاح شد و از آن در تاریخ ۱۵/۹/۷۴ رادیو آبادان و در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۷۴ تلویزیون آبادان رسماً فعالیت خود را آغاز کرد.
در خرداد ماه ۱۳۹۴، شبکهٔ آبادان و شبکهٔ مهاباد، دو شبکهٔ محلی صدا و سیما از ماهوارهٔ بدر ۵ قابل دریافت شدند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]- آبادان
- شهرستان آبادان
- منطقه آزاد تجاری-صنعتی اروند
- باشگاه فوتبال صنعت نفت بادان
- پتروشیمی آبادان
- پالایشگاه آبادان
- سینما شیرین آبادان
- فهرست شبکههای تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
- فهرست شبکههای تلویزیونی فارسیزبان
منابع
[ویرایش]- ↑ «صدا و سیمای مراکز». وبگاه معاونت امور مجلس و استانها. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۱. دریافتشده در ۹ ژانویهٔ ۲۰۱۰.
- ↑ http://www.aparat.com/v/QzsG4