پرش به محتوا

ذونواس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ذونواس
پیشینلحيعة ينوف ذو شناتر
جانشینسميفع أشوع
سلطنت۵۱۷ پس از میلاد-۵۲۷ پس آز میلاد
زاده۴۵۰ پس از میلاد
Himyar
درگذشته۵۲۷ پس از میلاد
دریای سرخ


یوسف ذونواس یک رئیس قبیله حمير در یمن بین سال‌های ۵۱۷ تا ۵۲۵-۷ میلادی بود.

فرمانروايى

[ویرایش]

برخى اين باور را دارند که او جانشین ربیعه پسر مذار بود ولی برخى دیگر او را یک فرمانرواى غیرمشروع مى دانند. برخى باور دارند که او از نژاد یهودی نبود و به یهودیت گرویده بود. بر پايه نوشته‌ها ذونواس مسیحیان را در حکومت خود آزار می‌داد زیرا مسیحیان هم كيشان او را در فرمانرواييشان آزار می‌دادند. نامه یک کشیش بیزانسی در سال ۵۲۴ میلادی درباره آزار مسیحیان در نجران («اخدد» در عربستان امروزی) به وسیله او صحبت کرده‌است. آیات ابتدایی سوره بروج در قرآن نیز به این کشتار مسیحیان توسط ذونواس اشاره دارد:

مرگ بر آدم‌سوزان خندق. همان آتش مایه دار [و انبوه]. آنگاه که آنان بالای آن [خندق به تماشا] نشسته بودند. و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان می‌آوردند گواه بودند. و بر آنان عیبی نگرفته بودند جز اینکه به خدای ارجمند ستوده ایمان آورده بودند. همان [خدایی] که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست و خدا[ست که] بر هر چیزی گواه است. کسانی که مردان و زنان مؤمن را آزار کرده و بعد توبه نکرده‌اند ایشان راست عذاب جهنم و ایشان راست عذاب سوزان - قرآن سوره بروج آیه ۴-۸

بر اساس نوشته تاریخدانان بعد از به حکومت رسیدن ذونواس به مسیحیان اتیوپی و یمن در قلعه آن‌ها در ظفار حمله کرد و آن‌ها را تسخیر کرد و کلیساها را سوزاند. او سپس به نجران حمله نمود. او تمامی مردم شهر را که حاضر نشدند مسیحیت را ترک کنند کشت. رقم این کشتار حدود ۲۰۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. او سپس نامه‌هایی به المنذر سوم و قباد اول پادشاه ساسانی نوشت و به آن‌ها توصیه کرد با مسیحیان همین گونه رفتار کنند. المنذر در این زمان با سفیری از بیزانس ملاقات می‌کرد و محتوای نامه را به او نشان داد. شرح کشتار ذونواس سفیر مسیحی را شوکه کرد. بازماندگان این کشتار به نزد امپراتور روم یوستینیانوس رفتند و از او درخواست انتقام برای مسیحیان کردند.

در سال ۵۲۵ م، پادشاه حبشه بر او حمله آورد و به قتلش رسانید و در ادامه پس از کش و قوس هایی، ابرهه بر یمن حاکم شد.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، ص ۳۸.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dhu Nuwas». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ تیر ۹۳٫.

  • آذرنوش، آذرتاش، راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی، چاپ سوم. تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۸. شابک ۳-۴۳۶-۳۱۵-۹۶۴-۹۷۸