د وار آن دراگس (گروه موسیقی)
| دِ وارْ آن دِراگس | |
|---|---|
 گروه در تئاتر یونانی هرست در اکتبر ۲۰۱۷ اجرا می‌کند | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| خاستگاه | فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات متحده |
| ژانر | |
| سال‌های فعالیت | ۲۰۰۵-اکنون |
| ناشر(ان) | |
| اعضا | آدام گراندوسیل دیوید هارتلی رابی بنت چارلی هال جان ناچز آنتونی لامارکا الیزا هاردی جونز |
| اعضای پیشین | کورت ساموئل وایل کایل لوید آنجلا فلیگل مایک زنگی استیون آرگو پاتریک برکری |
| وبگاه | |
دِ وارْ آن دِراگس "The War on Drugs" یک گروه موسیقی آلترناتیو راک آمریکایی اهل فیلادلفیا، پنسیلوانیا است که در سال ۲۰۰۵ تأسیس شد. این گروه به عنوان یکی از نمایندگان برجستهٔ جنبش موسیقی آلترناتیو و راک آندرگراند معاصر محسوب می‌شود. ترکیبی از سبک‌های مختلف مانند راک، آلترناتیو، فلکس‌پاپ و آمبینت را در موسیقی این گروه می‌توان تشخیص داد. گروه متشکل از آدام گراندوسیل، خواننده، ترانه‌سرا، گیتاریست و تنظیم‌کننده اصلی گروه و از بنیان‌گذاران و اعضای اصلی، دیوید هارتلی (گیتار باس)، رابی بنت (کیبورد)، چارلی هال (درامز)، جان ناچز (ساکسیفون، کیبورد)، آنتونی لامارکا (گیتار) و الیزا هاردی جونز (پرکاشن) هستند. گروه دارای ترکیبی متغیر از هنرمندان است که در طول زمان به گروه پیوسته‌اند.
.jpg)
آلبوم اول این گروه با نام "Wagonwheel Blues" در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، اما شهرت و شناخت وسیع‌تر آن با آلبوم دومش به نام "Slave Ambient" از سال ۲۰۱۱ به دست آمد. آلبوم‌های بعدی گروه، به ویژه Lost in the Dream (۲۰۱۴) و A Deeper Understanding (۲۰۱۷)، به اوج شهرت و موفقیت رسیدند.
این گروه شش نفره با امضای آتلانتیک رکوردز، چهارمین آلبوم استادیویی خود را با نام A Deeper Understanding در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد. در سال ۲۰۱۸، «دِ وارْ آن دِراگس» با آلبوم «A Deeper Understanding» برندهٔ جایزهٔ گرمی برای بهترین آلبوم راک در شصتمین جوایز سالانه گرمی شد.[۲] این گروه پنجمین آلبوم خود را با نام «دیگر اینجا زندگی نمی‌کنم»، در سال ۲۰۲۱ منتشر کرد.
موسیقی «دِ وارْ آن دِراگس» برای ملودی‌های پویا، آرامش‌بخش و غمگین، متن‌های عمیق و همچنین تلفیق صداهای گیتار و الکترونیک شناخته می‌شود. آنها از دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی الهام گرفته‌اند، اما موسیقی‌شان به‌طور منحصر به فردی درآمیخته و بازتاب خلاقیت و تأثیرگذاری آنها در دنیای موسیقی آلترناتیو قابل تشخیص است.
سبک موسیقی
[ویرایش]سبک موسیقی این گروه به عنوان ایندی راک،[۳][۴][۵][۶][۷] هارت‌لند راک[۶][۸] و نئو-سایکدلیا،[۷][۹] و همچنین آمریکانا توصیف شده‌است.[۱۰] رویکرد شعری آنها تحت تأثیر دیلن و اسپرینگستین با موسیقی تام پتی و سونیک یوت هماهنگ شده‌است و برای راک و رول آمریکایی ریشه‌دار، از رویکرد سینث‌سایزر و گیتار استفاده می‌کند. آنها نه تنها از هنرمندانی مانند بروس اسپرینگستین، تاک تاک، و «گروه مورد علاقه مدرن امروزی» گراندوسیل، Wilco الهام می‌گیرند، بلکه موجی از گیتارداران مستقل با سینث‌سایزر لایه‌ای را نیز الهام بخشیده‌اند.[۱۱]
اعضا
[ویرایش]
اعضای کنونی
- آدام گراندوسیل - خواننده اصلی، گیتار لید، سازدهنی، کیبورد، سمپلر (2005-اکنون)
- دیوید هارتلی - بیس، گیتار ریتم، بک وکال (2005-اکنون)
- رابی بنت - کیبورد، پیانو، ریتم و گیتار لید (2010-اکنون)
- چارلی هال - طبل (2013-اکنون)، ارگ (2008)
- جان ناچز - ساکسیفون، کیبورد (2014-اکنون)
- آنتونی لامارکا - گیتار ریتم و لید، کیبورد، بک وکال (2014-اکنون)
نوازندگان فعلی تور
[ویرایش]- الیزا هاردی جونز - کیبورد، گیتار آکوستیک، سازهای کوبه ای، بک آواز (2021-اکنون)
اعضای سابق
- کورت ساموئل وایل - گیتار ریتم و لید، کیبورد، بک وکال (2005-2009)
- کایل لوید - درام (2008)
- مایک زنگی - درام، سازهای کوبه ای، سمپلر (2008-2010)
- استیون اورگو - درام، سازهای کوبه ای، سمپلر (2010-2012)
- پاتریک برکری - درام، پرکاشن (2012-2013)
دیسکوگرافی
[ویرایش]آلبوم‌ها
[ویرایش]آلبوم‌های استودیویی
[ویرایش]- ۲۰۰۸ - Wagonwheel Blues
- ۲۰۱۱ - Slave Ambient
- ۲۰۱۴ - Lost in the Dream
- ۲۰۱۷ - A Deeper Understanding
- ۲۰۲۱ - I Don't Live Here Anymore
آلبوم‌های زنده
[ویرایش]- ۲۰۲۰ - Live Drugs
EPها
[ویرایش]۲۰۰۸ - Barrel of Batteries
2010 - Future Weather
جوایز و نامزدها
[ویرایش]جوایز گرمی
[ویرایش]- ۲۰۱۸ - A Deeper Understanding - برنده جایزه بهترین آلبوم راک[۲]
- ۲۰۲۳ - Harmonia's Dream - نامزد بهترین آهنگ راک[۱۲]
جوایز GAFFA سوئد
[ویرایش]جوایز GAFFA (به سوئدی: GAFFA Priset) که از سال ۲۰۱۰ تحویل داده شده‌است، یک جایزه سوئدی است که به موسیقی محبوبی که توسط مجله ای به همین نام اهدا می‌شود، جایزه می‌دهد.
| سال | نامزدی / اثر | جایزه | نتیجه | منابع. |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۱۸ | دِ وارْ آن دِراگس | بهترین گروه خارجی | نامزدشده | [۱۳] |
منابع
[ویرایش]- ↑ "The War On Drugs". Secretly Canadian. Archived from the original on May 22, 2013. Retrieved May 12, 2013.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Nast، Condé (۲۰۱۸-۰۱-۲۸). «Grammys 2018: The War on Drugs Win Best Rock Album». Pitchfork (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۸.
- ↑ Deming, Mark. "The War on Drugs | Biography & History". AllMusic. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ Herzog, Kenny (March 18, 2014). "How the War on Drugs' 'Dream' Became Reality". Rolling Stone. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ Murphy, Lauren (August 29, 2017). "The War on Drugs: 'Music is about going town to town with your guitar'". The Irish Times. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Claffee, Lane (September 27, 2017). "Quit calling The War on Drugs "Dad Rock"". CLTure. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Roche, Donovan (April 2, 2018). "Indie Rock Band 'The War on Drugs' Surrenders to Success". Times of San Diego. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ Levy, Piet (July 23, 2018). "When the War on Drugs stopped striving for perfectionism, its Milwaukee show really soared". Milwaukee Journal Sentinel. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ Jenkins, Mark (October 24, 2017). "Review | The War on Drugs: Layers, textures and an up-to-date take on psychedelic rock". The Washington Post. ISSN 0190-8286. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ "The War On Drugs Plays 'Wagonwheel Blues'". NPR. July 14, 2008. Retrieved January 17, 2020.
- ↑ Grow, Kory (September 13, 2017). "The War on Drugs on the sonic roots of 'A Deeper Understanding.'". Rolling Stone.
- ↑ "The 2023 Grammy Awards: Here's the Complete List of Winners". CNET (به انگلیسی). Retrieved 2023-08-18.
- ↑ "GAFFA-Priset 2018 – och de nominerade är ..." GAFFA (به سوئدی). Sweden. Archived from the original on 2 September 2019. Retrieved September 3, 2019.
پیوند به بیرون
[ویرایش]| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
