پرش به محتوا

دیاک (کارمند)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دوما دیاک اثر ایوان بیلیبین

دیاک (به انگلیسی: diak، dyak) (روسی: дьяк، آوانگاری: [ˈdʲjak]) یک شغل وابسته به امور اداری تاریخی روسیه است که معنای آن در طول زمان تغییر کرده است و تقریباً با مفاهیم «منشی ارشد» یا «رئیس ادارۀ دفتر» مطابقت دارد.

دیاک عنوان رئیس بخش ساختاری یک پریکاز (اداره) بود. خارج از حکومت شاهزاده بزرگ، دیاکی‌ها در ادارات کلیسایی (اسقفی) به ویژه در ولیکی نووگورود نیز یافت می‌شدند. از این نظر، آنها را ممکن است به طور گسترده‌تر به عنوان منشی یا کارمند تعریف کنیم. طبق زندگی اسقف اعظم یونا نوگورود (حک. ۱۴۵۸–۱۴۷۰) — اگرچه او یک یتیم فقیر بود — زنی که او را بزرگ کرد یک دیاک استخدام کرد تا خواندن و نوشتن را به او بیاموزد.[۱] منابع تواریخ همچنین نشان می‌دهد که اسقف اعظم فیوفیل (حک. ۱۴۷۰–۱۴۸۰) از دیاک خود خواست تا منشوری بنویسد که در آن قدرت شاهزاده ایوان سوم پس از تصرف شهر در سال ۱۴۷۸ به رسمیت شناخته شود.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Metropolitan Filaret writes that Iona was taught letters by “a dyak”. In the published version of Iona’s Life, however, he is taught letters by “a former deacon.” The two words are quite similar in Russian though, and it is possible that dyak was transformed into dyakon - "deacon" - in later copies. See Filaret, (Dmitrii Grigor’evich Gumilevskii), Russkie sviatye, chtimye vseiu tserkov’iu ili mestno, 3 Vols. (Chernigov: v tipografiii Il’inskogo monastyria, 1865), vol. 1, p. 309; The Life is published as “Vospominanie o blagoslovennom Ione,” in Grigorii Aleksandrovich graf Kushelev-Bezborodko and N. I. (Nikolai Ivanovich) Kostomarov, eds. Pamiatniki starinnoi russkoi literatury, 4 Vols. (St. Petersburg: Tipografii P. A. Kulish, 1860-1862), vol. 4, 28.
  2. Michael C. Paul, "Secular Power and the Archbishops of Novgorod Before the Muscovite Conquest," Kritika: Explorations in Russian and Eurasian History 8, No. 2 (Spring 2007), 268.