دولت دموکراتیک آلبانی
آلبانی | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۹۴۴–۱۹۴۶ | |||||||||||
.svg) پرچم | |||||||||||
شعار: Ti Shqipëri, më jep nder, më jep emrin Shqipëtar "You Albania, give me honor, give me the name Albanian" ای آلبانی، به من افتخار بده، نام آلبانی را به من بده • Proletarë të të gjitha vendeve, bashkohuni! "Proletarians of all countries, unite!" کارگران جهان، متحد شوید! | |||||||||||
.png) موقعیت آلبانی در ژوئیه ۱۹۴۵. | |||||||||||
| پایتخت | تیرانا | ||||||||||
| زبان(های) رایج | آلبانیایی | ||||||||||
| حکومت | حکومت یکپارچهی تک‌حزبی دولت موقت تحت حکومت دیکتاتوری پرولتاریا | ||||||||||
| ریاست | |||||||||||
• ۱۹۴۴–۱۹۴۶ | عمر نیشانی | ||||||||||
| نخست‌وزیر | |||||||||||
• ۱۹۴۴–۱۹۴۶ | انور خوجه | ||||||||||
| قوه مقننه | مجلس مؤسسان | ||||||||||
| دوره تاریخی | جنگ جهانی دوم / جنگ سرد | ||||||||||
• برپایی | ۲۰ اکتبر ۱۹۴۴ | ||||||||||
| ۱۰ ژانویه ۱۹۴۶ | |||||||||||
| واحد پول | فرانگا | ||||||||||
| |||||||||||
دولت دمکراتیک آلبانی | |
|---|---|
سی و هفتمین دولت آلبانی | |
| ۱۹۴۴–۱۹۴۶ | |
 ردیف ایستاده: مانول کونومی, بدری اسپاهیو, اسپیرو کولکا, یمر دیشنیکا. ردیف نشسته: رمضان چیتاکو, میسلیم پزا, عمر نیشانی, انور خوجه, سیفولا مایشووا, مدار شتیلا. | |
| تاریخ تشکیل | ۲۰ اکتبر ۱۹۴۴ |
| تاریخ انحلال | ۱۰ ژانویه ۱۹۴۶ |
| افراد و سازمان‌ها | |
| رهبر | انور خوجه |
| شمار وزیران | ۱۵ |
| پیشینه | |
| پیشین | اشغال آلبانی توسط آلمان, دولت بیچاکو |
| پسین | دولت دوم خوجه, جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی |
دولت دمکراتیک آلبانی(به آلبانیایی: Qeveria Demokratike e Shqipërisë) که به عنوان دولت اول خوجه نیز شناخته می‌شود، در ۲۰ اکتبر ۱۹۴۴ براساس جنبش آزادی‌بخش ملی آلبانی پس از پایان مقاومت پارتیزانی آلبانی که در سال ۱۹۴۴ به پایان رسیده بود، تأسیس شد. دولت موقت اداره کشور را پس از آزادسازی از نیروهای آلمانی در ۲۸ نوامبر به‌دست گرفت. نخست‌وزیر موقت این دولت، انور خوجه، دبیر کل حزب کمونیست آلبانی بود.
دولت توسط جنبش آزادی‌بخش هدایت می‌شد و این جنبش نیز تحت کنترل حزب کمونیست بود. در باطن، دولت دمکراتیک یک دولت کمونیستی بود. این موضوع با حمایت بریتانیا منجر به حاشیه رفتن بیشتر بالی کومبتار، ملی‌گرای آلبانیایی شد. زوغو یکم به طور کامل از سلطنت خلع شد و دولت دمکراتیک وی را از بازگشت به کشور منع کرد. سپس جنبش ملی آزادی‌بخش به سرعت با دیگر کشورهای کمونیست جهان ارتباطات برادرانه ایجاد کرد.
انتخابات در ۲ دسامبر ۱۹۴۵ برگزار شد. در این دوره، جنبش آزادی‌بخش نام خود را به جبهه دمکراتیک آلبانی تغییر داد، که تنها سازمانی بود که در انتخابات مذکور شرکت کرد. در ۱۰ ژانویه ۱۹۴۶، جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی رسما اعلام شد.[۱][۲][۳]
کابینه دولت
[ویرایش]- انور خوجه - نخست‌وزیر، وزیر امورخارجه و دفاع ملی
- کوچی خوکس - معاون نخست‌وزیر، وزیر امور داخلی و رئیس کمیته حسابرسی
- توک جاکووا - وزیر بدون پورتفولیو، ۶ فوریه ۱۹۴۶ وزیر صنعت
- حاجی لشی - وزیر بدون پورتفولیو
- مانول کونومی - وزیر دادگستری (۶ مه ۱۹۴۶) - وزیر آموزش موقت (۵ فوریه ۱۹۴۸)
- اسپیرو کولکا - وزیر امور بین‌الملل
- نیچو انگلا - رمضان چیتاکو (۶ فوریه ۱۹۴۸) - وزیر دارایی
- ناکو اسپیرو - وزیر اقتصاد (۱۳ مارس ۱۹۴۷) - رئیس کمیته برنامه دولتی
- مدار شتیلا - وزیر بهداشت
- گاقو تاشکو - وزیر کشاورزی
- سجفولا مالشووا - وزیر آموزش و پرورش ( ناژیجه دومه ۶ فوریه ۱۹۴۸)
- گوگو نوشی وزیر بازرگانی ( ۳۱ ژانویه ۱۹۴۸)
- نستی کرنجی - وزیر بدون پورتفولیو و رئیس کمیسیون برنامه دولتی (۲۹ مه ۱۹۴۸)
- پاندی کریستو - وزیر بدون پورتفولیو و رئیس کمیسیون برنامه دولتی (۱۹۴۷)
- مهمت شهو - وزیر ارتباطات و PTT (۶ فورییه ۱۹۴۸)
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Krasniqi, Afrim (2009). Sistemet Politike në Shqipëri 1912-2009. Tiranë: UFO Press. p. 390. ISBN 978-99956-19-36-7.
- ↑ Dervishi, Kastriot (2012). Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet. Tiranë: Shtëpia Botuese "55". p. 273. ISBN 978-99943-56-22-5.
- ↑ Qafoku, Roland (2015). Historia e 33 kryeministrave të Shqipërisë. Tiranë: Shtëpia Botuese "Onufri". p. 350. ISBN 978-9928-186-72-0.