دوره آبی پیکاسو
دورهٔ آبی دوره‌ای در زندگی هنری پابلو پیکاسو است که سال‌های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ را شامل می‌شود. پیکاسو در آغاز این دوره جوانی ۱۹ ساله بود. مشخصهٔ تابلوهای خلق‌شده در این دوره رنگ آبی و سبز آن‌ها است. این تابلوها دارای فضایی غم‌آلود هستند و مردم فقیر، مست و گدایان را نشان می‌دهند. پیکاسو در طول دورهٔ آبی چندین بار به پاریس سفر کرد و تابلوهایش را در این شهر و بارسلون خلق کرد. خودکشی کارلوس کاساگماس، دوست پیکاسو از جمله رویدادهای بود که بر این دوره تأثیر گذاشت.[۱]
از نقاشی‌های مهم این دوره می‌توان به گیتار‌‌‌‌‌‌‌زن پیر، تراژدی، تدفین کاساگماس و زندگی اشاره کرد.
پیکاسو در سال ۱۹۰۴ به پاریس بازگشت و از آن زمان وارد دورهٔ دیگری به نام «دوره صورتی» یا «دوره دلقک» شد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ A Youthful Genius Confronts His Destiny: Picasso's "Old Guitarist" in The Art Institute of Chicago Mary Mathews Gedo and Picasso Art Institute of Chicago Museum Studies Vol. 12, No. 2, The Helen Birch Bartlett Memorial Collection (1986) , pp. 152-165 Published by: The Art Institute of Chicago Stable URL: http://www.jstor.org/stable/4115939 (نیازمند آبونمان)
منابع
[ویرایش]- Wikipedia contributors, "Picasso's Blue Period," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Picasso%27s_Blue_Period&oldid=669936592 (accessed August 2, 2015).
