دوران حرفهای کریستیانو رونالدو
![]() | این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (اوت ۲۰۲۴) برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
![]() | این مقاله نیازمند بهروزرسانی است.(اوت ۲۰۲۴) |
| ||
---|---|---|
|
||
این مقاله به دوران حرفهای کریستیانو رونالدو در رده باشگاهی و ملی میپردازد.
در رده باشگاهی، کریستیانو رونالدو به آکادمی جوانان اسپورتینگ سی پی پیوست و در اوت ۲۰۰۲ به تیم اصلی راه یافت. اولین گلهای او در رده بزرگسالان در اکتبر ۲۰۰۲ به ثمر رسید. پس از جلب توجه باشگاههای بزرگ، الکس فرگوسن از منچستر یونایتد، رونالدو را در اوت ۲۰۰۳ با ۱۲ میلیون پوند به خدمت گرفت که در انگلستان برای یک نوجوان قابل توجه بود. او اولین گل خود در یونایتد را در نوامبر ۲۰۰۳ به ثمر رساند. در سال ۲۰۰۹، رونالدو با ۸۰ میلیون پوند به رئال مادرید منتقل شد. رونالدو در سال ۲۰۱۸ با ۱۰۰ میلیون یورو به یوونتوس پیوست. رونالدو که به دنبال چالش جدیدی بود، در سال ۲۰۲۱ به منچستریونایتد بازگشت. قرارداد او با توافق دوجانبه در نوامبر ۲۰۲۲ فسخ شد. در ژانویه ۲۰۲۳، رونالدو با باشگاه النصر عربستان قرارداد امضا کرد و طبق گزارشات، بالاترین دستمزد تاریخ فوتبال را دریافت کرد. انتقال رونالدو باعث افزایش محبوبیت لیگ حرفهای عربستان شد و بازیکنان مطرح دیگری به این لیگ جذب شدند. در طول این دوران، او به شکستن رکوردها از جمله تجربه ۱۰۰۰ بازی بدون شکست ادامه داد.
دستاوردهای فردی رونالدو شامل پنج جایزه توپ طلا است. توانایی قابل توجه او در گلزنی و دریبلزنی و موقعیت سازی و پاسوری، جایگاه او را به عنوان یکی از بهترین فوتبالیستهای تمام دوران مستحکم کرده است.
رونالدو اولین بازی ملی خود را برای پرتغال در سال ۲۰۰۳ و در سن ۱۸ سالگی انجام داد. او تاکنون با بیش از ۲۰۰ بازی ملی رکورد بیشترین بازی ملی در فوتبال مردان و با به ثمر رساندن بیش از ۱۳۰ گل ملی، رکورد بیشترین گل ملی در تیمهای ملی فوتبال مردان را در اختیار دارد. رونالدو در یازده تورنمنت بزرگ بازی و گلزنی کرده است. او اولین گل ملی خود را در یورو ۲۰۰۴ به ثمر رساند، و به پرتغال کمک کرد تا به فینال برسد. او در سال ۲۰۰۸ کاپیتانی پرتغال را بر عهده گرفت. در سال ۲۰۱۵، رونالدو به عنوان بهترین بازیکن پرتغالی تمام دوران از سوی فدراسیون فوتبال پرتغال انتخاب شد. سال بعد، او کشورش را به اولین قهرمانی مهم خود در یورو ۲۰۱۶ رساند.
دوران باشگاهی
[ویرایش]اسپورتینگ
[ویرایش]در سن ۱۶ سالگی، رونالدو از تیم جوانان اسپورتینگ توسط لاسلو بولونی، سرمربی تیم اول، که تحت تأثیر دریبل زدن او قرار گرفته بود، به تیم اصلی راه پیدا کرد.[۱] پس از آن، او اولین بازیکنی شد که در تیمهای زیر ۱۶، زیر ۱۷ و زیر ۱۸ سال، تیم ب و تیم اول باشگاه، در یک فصل برای همه بازی کرد.[۲] یک سال بعد، در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۲، رونالدو اولین بازی خود را در لیگ، مقابل براگا انجام داد و در ۷ اکتبر، دو گل به موریرنز در برد ۳–۰ آنها زد.[۳] در طول فصل ۰۳–۲۰۰۲، مدیر برنامههای او، رونالدو را به ژرار هولیه، سرمربی لیورپول و خوآن لاپورتا، رئیس بارسلونا پیشنهاد کردند.[۴] آرسن ونگر نیز که علاقهمند به جذب رونالدو بود، در ماه نوامبر در ورزشگاه آرسنال با او دیدار کرد تا در مورد انتقال احتمالی با او صحبت کند.[۵]
الکس فرگوسن، سرمربی منچستر یونایتد، پس از اینکه اسپورتینگ در مراسم افتتاح ورزشگاه ژوزه آلوالاد در اوت ۲۰۰۳، یونایتد را ۳–۱ شکست داد، مصمم شد رونالدو را به صورت دائمی خریداری کند. ابتدا، یونایتد قصد داشت پس از بستن قراردادی با رونالدو، او را به صورت قرضی به مدت یک سال در اختیار اسپورتینگ قرار دهد.[۶] بازیکنان یونایتد نیز که تحت تأثیر او قرار گرفتند، از فرگوسن خواستند تا او را به خدمت بگیرد. پس از بازی، فرگوسن برای کسی که به نظر او «یکی از شگفت انگیزترین بازیکنان جوانی» است که تا به حال دیده بود، موافقت کرد که ۱۲٫۲۴ میلیون پوند به اسپورتینگ بپردازد.[۶][۷]
یک دهه پس از جدایی او از باشگاه، در آوریل ۲۰۱۳، اسپورتینگ با انتخاب رونالدو به عنوان صد هزارمین عضو خود، از او تقدیر کرد.[۸]
منچستر یونایتد
[ویرایش]۰۷–۲۰۰۳
[ویرایش]انتقال رونالدو به منچستر یونایتد در ۱۲ اوت ۲۰۰۳ انجام شد. هزینه انتقال، او را در آن زمان به گرانترین نوجوان تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل کرد.[۹] او نخستین بازیکن پرتغالی این باشگاه بود.[۱۰] او قصد داشت در منچستر همانند اسپورتینگ پیراهن شمارهٔ ۲۸ را بپوشد، اما الکس فرگوسن درخواست او را نپذیرفت و گفت: «تو باید پیراهن شمارهٔ ۷ را بپوشی که پیش از این، بازیکنان افسانهای باشگاه از جمله جورج بست، برایان رابسون، اریک کانتونا و دیوید بکهام آن را میپوشیدند و این برای تو یک افتخار است.»[۱۱] پوشیدن شماره ۷ برای رونالدو یک انگیزه اضافی شد.[۱۲]
او در نخستین مسابقهٔ خود در منچستر، ۶۰ دقیقه مقابل بولتون واندررز بازی کرد.[۱۳] وی نخستین گل خود را در ماه نوامبر، در یک ضربهٔ آزاد مقابل پورتسموث بهثمر رساند.[۱۴] رونالدو اولین فصل خود را در فوتبال انگلیس با زدن گل اول در پیروزی ۳–۰ یونایتد مقابل میلوال در فینال جام حذفی ۲۰۰۴ به پایان رساند و اولین جام قهرمانی خود را در یونایتد کسب کرد.[۱۵]
رونالدو در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۴، هزارمین گل تاریخ باشگاه را مقابل میدلزبورو بهثمر رساند؛ هرچند منچستر در این بازی ۴–۱ شکست خورد.[۱۶] چند هفته بعد، او قرارداد جدیدی با باشگاه امضا کرد و قرارداد قبلی خود را تمدید کرد.[۱۷] رونالدو در جام اتحادیه باشگاههای انگلستان ۰۶–۲۰۰۵، پس از به ثمر رساندن گل سوم در فینال ۴–۰ یونایتد مقابل ویگان اتلتیک، دومین جام خود را در فوتبال انگلیس، به دست آورد.[۱۸]
رونالدو در سومین فصل حضورش در انگلیس درگیر حوادث متعددی شد. یوفا به دلیل «نشان دادن انگشت وسط» به هواداران بنفیکا، یک جلسه محرومیت برایش در نظر گرفت؛[۱۹] در دربی منچستر (شکست ۳–۱)، به دلیل لگد زدن به اندی کول بازیکن سابق منچستر سیتی از بازی اخراج شد؛[۲۰] با هم تیمی خود، رود فن نیستلروی درگیر شد و به سبک بازی این وینگر توهین کرد؛[۲۱] و در بازیهای جام جهانی ۲۰۰۶، باعث شد وین رونی هم تیمی اش در باشگاه، از بازی اخراج شود،[۲۲] که بعدها علناً از منچستر به دلیل حس خود از عدم حمایت باشگاه در مورد آن اتفاق، درخواست انتقال و جدایی کرد اما یونایتد نپذیرفت.[۲۳][۲۴]

اگرچه درگیری او با رونی در جام جهانی منجر به هو شدن رونالدو در طول فصل ۰۷–۲۰۰۶ شد،[۲۵] اما او فصل درخشانی را سپری کرد، زیرا برای اولین بار نزدیک به ۲۰ گل زد و به اولین قهرمانی خود در لیگ برتر دست یافت. یکی از عوامل مهم در این موفقیت، تمرین یک به یک او با مربی تیم، رنه مئولنستین بود، که به او آموخت تا خود را غیرقابل پیشبینیتر کند، کار تیمی خود را بهبود بخشد، به دنبال توپ باشد و از موقعیتهای گلزنی خود استفاده کند، به جای اینکه منتظر فرصتی برای به ثمر رساندن گلهای زیبایی باشد که قبلاً با آنها شهرت پیدا کرده بود.[۲۶] او سه بار در اواخر دسامبر، در برابر استون ویلا (پیروزی که یونایتد را در صدر جدول لیگ قرار داد)، ویگان و ردینگ، دابل کرد.[۲۷][۲۸][۲۹] در نوامبر و دسامبر، رونالدو بهعنوان بازیکن برتر ماه لیگ انگلستان برگزیدهشد و پس از دنیس برکمپ و رابی فاولر سومین بازیکن تاریخ لیگ انگلستان شد که دوماه متوالی بهعنوان بازیکن برتر انتخاب شده است.[۳۰][۳۱]
در بهار سال ۲۰۰۷، خبر ورود رونالدو به رئال مادرید منتشر شد. رئال آماده بود تا ۸۰ میلیون یورو برای خرید او پرداختکند. با این حال، او پیشنهاد آنها را قبول نکرد.[۳۲]
۰۸–۲۰۰۷
[ویرایش]در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۰۷–۲۰۰۶، رونالدو اولین گلهای خود را در سیامین بازی خود در این رقابتها به ثمر رساند،[۳۳] که دو گل در پیروزی ۷–۱ مقابل رم بود.[۳۴] او در ادامه، در اولین بازی نیمه نهایی در برابر میلان گلزنی کرد، که با پیروزی ۳–۲ به پایان رسید،[۳۵] اما در بازی برگشت با شکست ۳–۰ یونایتد در سن سیرو حذف شدند.[۳۶]
در لیگ برتر ۰۸–۲۰۰۷، رونالدو جوایز شخصی زیادی را در آن فصل جمعآوری کرد. او برنده جوایز اتحادیه فوتبالیستهای حرفه ای (PFA)، بازیکن سال هواداران و بهترین بازیکن جوان سال PFA، و همچنین جایزه بهترین بازیکن سال انجمن نویسندگان فوتبال (FWA) شد،[۳۷][۳۸] و تبدیل به اولین بازیکنی که برنده هر چهار جایزه اصلی PFA و FWA شده است.[۳۹] دستمزد او به عنوان بخشی از تمدید پنج ساله قراردادش که در فصلهای قبلی به امضا رسیده بود، به ۱۲۰۰۰۰ پوند در هفته افزایش یافت.[۴۰]
در سال ۲۰۰۷، توپ طلای فوتبال به کاکا دادهشد و رونالدو بالاتر از لیونل مسی در جایگاه دوم قرار گرفت.[۴۱][۴۲] همچنین برای جایزه بهترین بازیکن سال فیفا در سال ۲۰۰۷، پایینتر از کاکا و مسی، سوم شد.[۴۳]
رونالدو اولین هتتریک خود را برای یونایتد در پیروزی ۶–۰ مقابل نیوکاسل یونایتد در ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸ انجام داد.[۴۴] در ۱۹ مارس، رونالدو نخستینبار در بازی با بولتون واندررز، بازوبند کاپیتانی منچستر را بر بازو بست. این بازی با پیروزی ۰–۲ منچستر خاتمهیافت که هر دو گل را رونالدو بهثمر رساند.[۴۵] رونالدو ۳۱ گل در لیگ از جمله تنها گل دربی منچستر در ۵ مه (پنجاهمین گل خودش برای باشگاه) را به ثمر رساند، و یونایتد در پایان، قهرمان شد. او با بهثمر رساندن ۳۳ گل در مجموع، رکورد جورج بست با ۳۲ گل را شکست.[۴۶] در پایان فصل، او کفش طلای لیگ برتر و کفش طلای اروپا را نیز بهدستآورد.[۴۷]
او در لیگ قهرمانان اروپا ۰۸–۲۰۰۷، در ۱۱ بازی، ۸ گل زد.[۴۸] در مرحلهٔ یکهشتم نهایی این رقابتها میان منچستر و المپیک لیون، رونالدو گل تعیینکنندهای را به ثمر رساند تا به یونایتد کمک کند تا در مجموع ۲–۱ به مرحله یک چهارم نهایی صعود کند.[۴۹] در مرحله بعد در بازی اول مقابل رم، او با ضربه سر گلزنی کرد و یونایتد در مجموع دو بازی ۳–۰ رم را حذف کرد.[۵۰] بعد از آن، منچستر پس از حذف بارسلونا، در دیدار پایانی به مصاف چلسی رفت. علیرغم اینکه تک گل او در جریان بازی پاسخ داده شد و ضربه پنالتی او در ضربات پنالتی مهار شد،[۵۱] اما منچستر به قهرمانی رسید.[۵۲] همچنین رونالدو به عنوان بهترین گلزن لیگ قهرمانان اروپا و بهترین بازیکن باشگاهی سال یوفا انتخاب شد.[۵۳]
رونالدو در فصل ۰۸–۲۰۰۷ در مجموع ۴۲ گل در تمام رقابتها به ثمر رساند که بهترین عملکرد او در دوران حضورش در انگلیس بود. هر چند او سه مسابقه را پس از ضربه سر به بازیکن پورتسموث در شروع فصل از دست داده بود، تجربه ای که به گفته خودش به او آموخت که اجازه ندهد حریفان او را تحریک کنند.[۵۴] پس از اتمام فصل، شایعاتی در مورد علاقه رونالدو به رئال مادرید منتشر شد. اسکای اسپورت گزارشداد: «رئال مادرید با قیمت سال گذشته بار دیگر به رونالدو پیشنهاد پیوستن به کهکشانیهای مادریدی را داده است.»[۵۵] یونایتد این درخواست غیرقانونی رئال را با فیفا در جریان گذاشت؛[۵۶][۵۷] اما فیفا اقدامی نکرد.[۵۸] سپ بلاتر، رئیس وقت فیفا، گفت که این بازیکن باید اجازه خروج از باشگاه خود را داشته باشد، و این وضعیت را «بردهداری مدرن» توصیف کرد.[۵۹] با وجود اینکه رونالدو با بلاتر هم نظر بود،[۶۰] اما حدس و گمانهزنیها در ۶ اوت به پایانرسید؛ هنگامی که رونالدو اعلام کرد که یک سال دیگر در منچستر خواهد ماند.[۶۱][۶۲]
۰۹–۲۰۰۸
[ویرایش]پیش از فصل ۰۹–۲۰۰۸، در ۷ ژوئیه، رونالدو تحت عمل جراحی مچ پا قرار گرفت،[۶۳] که او را به مدت ۱۰ هفته از مسابقات دور نگه داشت.[۶۴] پس از بازگشت در ۱۵ نوامبر، او صدمین و صد و یکمین گل خود را در تمام رقابتها برای یونایتد با دو ضربه ایستگاهی در پیروزی ۵–۰ مقابل استوک سیتی به ثمر رساند،[۶۵] و اکنون او به تمام ۱۹ تیم حریف در لیگ برتر آن زمان گل زده بود.[۶۶] در پایان سال ۲۰۰۸، رونالدو با پاسگل پیروزی بخش در بازی نهایی برابر الدییو کیتو به یونایتد کمک کرد تا برنده جام باشگاههای جهان شود و توپ نقرهای مسابقات را از آن خود کرد.[۶۷][۶۸] سپس، رونالدو برنده توپ طلای ۲۰۰۸ فرانس فوتبال شد، واپسین کسی که از یونایتد توپ طلا را بهدست آوردهبود، جورج بست در سال ۱۹۶۸ بود؛[۶۹][۷۰] و همچنین اولین بازیکن در لیگ برتر شد که عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال جهان را به دست آورد.[۷۱]
منچستر پس از حذف میلان، در مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۰۹–۲۰۰۸ مقابل پورتو قرار گرفت. تک گل رونالدو در بازی برگشت که منجر به صعود یونایتد شد، توسط فیفا به عنوان بهترین گل سال انتخاب و نخستین جایزه پوشکاش فیفا را برای رونالدو به همراه داشت؛[۷۲][۷۳] گلی که از فاصله تقریباً ۴۰ متری به ثمر رسید و رونالدو بعدها از آن به عنوان بهترین گل زندگیاش یاد کرد.[۷۴] پس از حذف آرسنال در مرحله نیمه نهایی، یونایتد به فینال رقابتها رسید؛[۷۵] اما رونالدو نتوانست مثل همیشه تأثیرگذار ظاهر شود،[۷۶] و یونایتد ۲–۰ از بارسلونا شکست خورد.[۷۷]
او دوران حضور خود در انگلیس را با ۹ جام به پایان رساند، از جمله سه قهرمانی متوالی در لیگ و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا.[۷۸] رونالدو در فصل آخر ۲۶ گل در تمامی رقابتها به ثمر رساند که ۱۶ گل کمتر از فصل قبل بود.[۷۹] آخرین گل او برای یونایتد در ۱۰ مه ۲۰۰۹ با یک ضربه ایستگاهی در دربی منچستر در الدترافورد به ثمر رسید.[۸۰]
یکی از عناصر کلیدی در پیشرفت رونالدو در دوران حضورش در انگلیس فرگوسن بود، که بعدها دربارهاش گفت: «او پدر من در ورزش بوده است، یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل در حرفه من.»[۸۱][۸۲][۸۳]
من چیزی جز ستایش این پسر ندارم که بهترین بازیکن فوتبال جهان است و از ریکاردو کاکا و لیونل مسی بهتر است. او در فوتبال از همه جلوتر است و مشارکت باورنکردنی، گلهای باورنکردنی و آمار باورنکردنی دارد. او برای گلزنی تلاش میکند و بهسوی آن گام برمیدارد. او در کل حیرتانگیز است.
الکس فرگوسن، سرمربی رونالدو در منچستر یونایتد، در ژوئیه ۲۰۰۹[۸۴]
رئال مادرید
[ویرایش]۱۰–۲۰۰۹
[ویرایش]
در ۱۱ ژوئن ۲۰۰۹، منچستر یونایتد پیشنهاد بیقید و شرط ۹۴ میلیون یورویی رئال مادرید را که یک رکورد بود، پذیرفت و رونالدو به کهکشانیهای مادریدی پیوست.[۸۵] رونالدو شش سال با این باشگاه قرارداد امضا کرد.[۸۶] قرارداد او ۱۱ میلیون یورو در هر فصل بود و قیمت خروج او از رئال ۱ میلیارد یورو تعیینشد.[۸۷][۸۸] طی مراسم استقبال از او در ۶ ژوئیه، ۸۰ هزار نفر به ورزشگاه سانتیاگو برنابئو رفتند. این تعداد استقبالکننده، رکورد ورود دیگو مارادونا به ناپولی را شکست. پیش از این، رکورد استقبالکنندگان مادریدی دست خاویر ساویولا بود.[۸۹][۹۰][۹۱][۹۲] از آنجایی که رائول کاپیتان باشگاه شماره ۷ را میپوشید، رونالدو پیراهن شماره ۹ را دریافت کرد.[۹۳]
رونالدو نخستین گلش در باشگاه جدید خود را مقابل الدییو کیتو بهثمر رساند.[۹۴] نخستین گل او در لا لیگا، مقابل دپورتیوو لاکرونیا در یک برد خانگی ۳–۲ از روی نقطه پنالتی بود.[۹۵] او فصل خوبی را با رئال در لیگ قهرمانان اروپا ۱۰–۲۰۰۹ شروعکرد و در اولین بازی مرحلهٔ گروهی، دو بار با ضربه ایستگاهی به زوریخ گلزد و در پایان، رئال بازی را ۵–۲ برد.[۹۶] این دوگل، نخستین گلهای او در رئال در لیگ قهرمانان اروپا بود. سپس با بهثمر رساندن دوگل مقابل ویارئال، به اولین بازیکنی تبدیل شد که در چهار بازی اول لالیگاییاش موفق به گلزنی میشود.[۹۷][۹۸] در بازی بعدی لیگ قهرمانان اروپا، دوگل را مقابل المپیک مارسی بهثمر رساند.[۹۹] سپس دچار آسیبدیدگی مچ پا شد که او را به مدت هفت هفته از مسابقات دور نگه داشت، و روند شروع پرقدرتش را قطع کرد.[۱۰۰][۱۰۱]
در اواسط فصل، رونالدو در توپ طلای ۲۰۰۹ و جایزه بهترین بازیکن سال فیفا، پس از مسی، دوم شد. او فصل را با ۳۳ گل در تمام رقابتها به پایان رساند، از جمله زدن ۳ گل در پیروزی ۴–۱ مقابل مایورکا در ۵ مه ۲۰۱۰، که اولین هتتریکش در لالیگا بود،[۱۰۲][۱۰۳] و بهترین گلزن رئال مادرید در آن فصل شد. اگرچه رونالدو به کسب ۹۶ امتیاز باشگاه در لیگ کمک کرد، اما در اولین فصل حضورش جامی به دست نیاورد.[۱۰۴][۱۰۵]
۱۱–۲۰۱۰
[ویرایش]با خروج رائول از رئال، پیراهن شمارهٔ ۷ این باشگاه به رونالدو واگذار شد.[۱۰۶] در ۲۳ اکتبر، او برای اولین بار در دوران حرفه ای خود، چهار گل در یک مسابقه در پی پیروزی ۶–۱ مقابل ریسینگ سانتاندر به ثمر رساند.[۱۰۷][۱۰۸] در ادامه، هتتریکهای بیشتری در برابر اتلتیک بیلبائو، لوانته، ویارئال و مالاگا انجام داد،[۱۰۹][۱۱۰][۱۱۱] اما علیرغم عملکردش، در مراسم توپ طلای فیفا در سال ۲۰۱۰ در جمع سه نفر برتر قرار نگرفت.[۱۱۲] در این فصل، رونالدو ۴ بازی ال کلاسیکو را تجربه کرد: دو بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۱۱–۲۰۱۰ که با حذف مادریدیها همراه بود، و موفق به گلزنی نشد، بازی برگشت لیگ که از روی نقطه پنالتی بازی را به تساوی کشاند و فینال جام حذفی، که در دقیقه ۱۰۳ با تک گل او، رئال قهرمان شد و رونالدو اولین جام خود را در اسپانیا کسب کرد.[۱۱۳][۱۱۴][۱۱۵]
دو گل او در آخرین بازی فصل مقابل آلمریا، او را به اولین بازیکن لالیگا تبدیل کرد که ۴۰ گل به ثمر رسانده است و رکوردهای تلمو زارا و هوگو سانچز با ۳۸ گل را شکست.[۱۱۶] در هر دو وبگاه اینترنتی مارکا و رئال مادرید، رأیدهندگان او را بهعنوان برترین گلزن سال برگزیدند؛[۱۱۷][۱۱۸] در کنار جایزه پیچیچی، رونالدو برای دومین بار برنده کفش طلای اروپا شد و به اولین بازیکنی تبدیل شد که در لیگهای مختلف موفق به کسب این جایزه شده است.[۱۱۹] همچنین در طول این فصل، رونالدو ۵۳ گل در مجموع مسابقات بهثمر رساند و رکورد تاریخ باشگاه با ۴۹ گل زدهٔ فرانس پوشکاش را شکست.[۱۲۰]
۱۲–۲۰۱۱
[ویرایش]
در این فصل، رونالدو به بهترین عملکرد گلزنی اش یعنی ۶۰ گل در تمام رقابتها دست پیدا کرد.[۱۲۱] او با وجود هتتریک مقابل رئال ساراگوسا، رایو وایکانو، مالاگا، اوساسونا و سویا که مورد آخر رئال را در میانه فصل در صدر جدول لیگ قرار داد، اما به عنوان نفر دوم توپ طلای فیفا در سال ۲۰۱۱ پس از مسی انتخاب شد.[۱۲۲][۱۲۳][۱۲۴] با این حال، رونالدو موفقیت تیمی بیشتری در لیگ به دست آورد؛ پس از هتتریک مقابل لوانته، رئال برتری خود را نسبت به بارسلونا افزایش داد و در پایان با رکورد ۱۰۰ امتیاز، قهرمانی لیگ را از چهار سال گذشته کسب کرد.[۱۲۵]
او صدمین گل لیگ خود را برای رئال در برد ۵–۱ مقابل سوسیداد در ۲۴ مارس ۲۰۱۲ به ثمر رساند؛ او تنها در ۹۲ بازی در سه فصل، رکورد قبلی باشگاه را که فرانس پوشکاش در اختیار داشت شکست.[۱۲۶] یک هتتریک دیگر در دربی مادرید مقابل اتلتیکو مادرید، مجموع گلهای او را به ۴۰ گل در لیگ رساند که با رکورد خودش در فصل قبل برابری کرد.[۱۲۷] آخرین گل او در این فصل لالیگا، مقابل مایورکا، مجموع گلهایش را به ۴۶ گل رساند، اما چهار گل کمتر از رکورد جدید مسی بود،[۱۲۸] هرچند او اولین بازیکنی شد که در یک فصل لالیگا در برابر هر ۱۹ تیم حریف گلزنی کرد.[۱۲۹] ژوزه مورینیو سرمربی رئال، در مه ۲۰۱۲ گفت: به نظر من امسال رونالدو بهتر از مسی بوده است.[۱۳۰]
۱۳–۲۰۱۲
[ویرایش]در ۲۳ اوت ۲۰۱۲، رونالدو نخستین گلش در این فصل را مقابل بارسلونا در ورزشگاه نیوکمپ، در بازی رفت سوپر جام اسپانیا، بهثمر رساند که البته رئال بازی را ۳–۲ باخت.[۱۳۱] اما در بازی برگشت که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو انجام شد، رئال با گل رونالدو بازی را ۲–۱ برد و قهرمان سوپر جام اسپانیا شد. او با رکورد گلزنی پنج بازی متوالی ال کلاسیکو ایوان زامورانو برابری کرد.[۱۳۲]
در ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، رونالدو صد و پنجاهمین گلش برای رئال را مقابل گرانادا بهثمر رساند.[۱۳۳] پس از بازی، رونالدو اظهار کرد که از یک «مسئله حرفهای» در باشگاه ناراضی است، و به همین دلیل از جشن گرفتن صد و پنجاهمین گل خود برای باشگاه، امتناع کرده است.[۱۳۴][۱۳۵] چند تن از همباشگاهیهای او ادعا کردند که باشگاه و اعضای آن از رونالدو پشتیبانی میکند،[۱۳۶][۱۳۷][۱۳۸] اما نمایندهٔ او، خورخه مندس، از نارضایتی رونالدو سخن گفت.[۱۳۹] رونالدو گفت که این مسئله ربطی به پول و قراردادش با باشگاه ندارد،[۱۴۰] و رئیس باشگاه، فلورنتینو پرز، این موضوع را تأیید کرد.[۱۴۱] رئیس بارسلونا، خوآن لاپورتا، اظهار نظر کرد که رونالدو تحت فشار است و پس از انجام بازیهای ملی، بیشتر بر روی موفقیتهای خود در باشگاه متمرکز شده و گویا از باشگاه و اعضای آن انتظارات بیشتری دارد.[۱۴۲][۱۴۳][۱۴۴] همچنین ژوزه مورینیو گفت: «اگرچه رونالدو پر از غم و اندوه است، اما نقش خود را برای من بهعنوان یک بازیکن بهطور کامل بازی میکند؛[۱۴۵] و برگزیدن آندرس اینیستا بهعنوان بازیکن سال اروپا در فصل قبل، یکی از دلایل ناراحتی او است.»[۱۴۶]
تمام این حواشی اما آمار گلزنی رونالدو را تحت تأثیر قرار نداد. در ۱۸ سپتامبر، او نخستین گل خود در این فصل لیگ قهرمانان اروپا را مقابل منچستر سیتی بهثمر رساند که رئال بازی را ۲–۳ برد.[۱۴۷] در ۳۰ سپتامبر، رونالدو باری دیگر در لا لیگا، این بار مقابل دپورتیوو لاکرونیا هتتریک کرد و بازی با پیروزی ۵–۱ رئال به پایان رسید.[۱۴۸][۱۴۹] در ۴ اکتبر، رونالدو اولین هتتریکش در لیگ قهرمانان اروپا را در پیروزی ۴–۱ مقابل آژاکس به ثبت رساند.[۱۵۰][۱۵۱] چهار روز بعد در تساوی ۲–۲ در نیوکمپ که رونالدو دابل کرد، تبدیل به اولین بازیکنی شد که در شش ال کلاسیکو متوالی گلزنی میکند.[۱۵۲][۱۵۳] در فصل ۱۳–۲۰۱۲ لیگ قهرمانان اروپا، او تنها گل رئال را در شکست ۴–۱ خارج از خانه مقابل بروسیا دورتموند در نیمه نهایی به ثمر رساند، اما رئال برای سومین سال متوالی با وجود پیروزی ۲–۰ در بازی برگشت، در مرحله نیمه نهایی حذف شد. رونالدو همچنین آقای گل این فصل رقابتها بود.[۱۵۴][۱۵۵]
او در پایان این فصل در مراسم توپ طلای ۲۰۱۲، پس مسی که برای چهارمین بار متوالی برنده شد، دوباره در جایگاه دوم قرار گرفت.[۱۵۶]
۱۴–۲۰۱۳
[ویرایش]در شروع فصل ۱۴–۲۰۱۳، رونالدو قراردادش را تا سال ۲۰۱۸ تمدید کرد، با دستمزد ۱۷ میلیون یورویی، که برای مدت کوتاهی به پردرآمدترین بازیکن فوتبال تبدیل شد.[۱۵۷] انتقال ۱۰۰ میلیون یورو ای گرت بیل به رئال، رکورد گرانترین نقل و انتقال فوتبال را که مادریدیها چهار سال قبل برای رونالدو پرداخت کرده بودند، شکست.[۱۵۸] رونالدو و بیل به همراه کریم بنزما، یک مثلث تهاجمی در خط حمله تشکیل دادند که به بیبیسی (BBC، مخفف بیل، بنزما و کریستیانو) معروف شد.[۱۵۹] در اواخر نوامبر، وی ۳۲ گل در ۲۲ بازی برای باشگاه و تیم ملی، از جمله هتتریک مقابل گالاتاسرای، سویا، رئال سوسیداد، ایرلند شمالی و سوئد به ثمر رسانده بود.[۱۶۰][۱۶۱][۱۶۲] او سال ۲۰۱۳ را با ۶۹ گل در ۵۹ بازی به پایان رساند که بالاترین آمار گلزنی او در پایان یک فصل بود؛[۱۶۳] رونالدو توپ طلای فیفا را در سال ۲۰۱۳ دریافت کرد، که تلفیقی از جوایز توپ طلا و جایزه بهترین بازیکن سال فوتبال جهان بود.[۱۶۴]

همزمان با دستاوردهای فردی، رونالدو به بزرگترین موفقیت تیمی خود در اسپانیا تا به امروز رسید، زیرا رئال با تأثیر گذاری وی، لا دسیما، دهمین جام اروپایی شان را فتح کردند. پس از گلزنی از روی نقطه پنالتی در دقیقه ۱۲۰ در پیروزی نهایی ۴–۱ مقابل اتلتیکو مادرید، اولین بازیکنی شد که در فینال لیگ قهرمانان اروپا برای دو تیم برنده مختلف گلزنی میکند.[۱۶۵] عملکرد کلی او در فینال به دلیل مصدومیت، ضعیف بود. رونالدو در فینال برخلاف توصیههای پزشکی بازی کرد و بعداً گفت: «در زندگی خود بدون فداکاری برنده نمیشوید و باید ریسک کنید.»[۱۶۶] او به عنوان برترین گلزن مسابقات برای سومین بار، با رکورد ۱۷ گل،[۱۶۷] بهترین بازیکن یوفا در اروپا شد.[۱۶۸]
در کوپا دل ری، رونالدو با زدن دو پنالتی در مقابل اتلتیکو در ویسنته کالدرون، به رئال کمک کرد تا به فینال برسد،[۱۶۹] جایی که پس از گل اول، اکنون او در هر دقیقه از یک مسابقه فوتبال ۹۰ دقیقه ای گل زده بود.[۱۷۰] مشکلات ادامهدار زانو و ران او باعث شد تا فینال را از دست بدهد، اما رئال ۲–۱ بارسلونا را شکست داد و جام را به دست آورد.[۱۷۱] رونالدو در ۳۰ بازی لیگ ۳۱ گل به ثمر رساند که باعث شد جایزه پیچیچی و کفش طلای اروپا را برایش به ارمغان آورد که جایزه دومی را بهطور مشترک با مهاجم لیورپول، لوئیس سوارز دریافت کرد.[۱۷۲] رونالدو چهارصدمین گل دوران حرفه ای خود را در مجموع ۶۵۳ بازی برای باشگاه و تیمملی، در مقابل سلتاویگو در ۶ ژانویه به ثمر رساند؛ و این افتخار را به هموطنش اوزهبیو که دو روز قبل فوت کرده بود تقدیم کرد.[۱۷۳]
گل والی او در ۴ مه که در دقیقه آخر بازی با والنسیا به ثمر رسید (پنجاهمین گل او در تمام رقابتهای این فصل)، به عنوان بهترین گل فصل توسط انجمن لالیگا انتخاب شد؛[۱۷۴] و علاوه بر این رونالدو را به عنوان بهترین بازیکن فصل لالیگا معرفی کردند.[۱۷۵]
۱۵–۲۰۱۴
[ویرایش]در فصل ۱۵–۲۰۱۴، رونالدو رکورد گلزنی خود در تمام رقابتها را از ۶۰ به ۶۱ افزایش داد، که ابتدا با هر دو گل پیروزی ۲–۰ رئال مقابل سویا در سوپر جام اروپا شروع شد.[۱۷۶] او با ۱۵ گل در هشت بازی اول لیگ، بهترین شروع گلزنی خود را داشت.[۱۷۷] رکورد بیست و سومین هتتریک او در لالیگا، که در برابر سلتاویگو در ۶ دسامبر به ثبت رساند، او را به سریعترین بازیکنی تبدیل کرد که به ۲۰۰ گل در لالیگا میرسد.[۱۷۷][۱۷۸] رونالدو پس از قهرمانی در جام باشگاههای جهان، توپ طلای ۲۰۱۴ را گرفت،[۱۷۹] که همانند یوهان کرایف، میشل پلاتینی و مارکو فان باستن برای سومین بار به این موفقیت رسید.[۱۸۰] رئال فصل را در جایگاه دوم لالیگا به پایان رساند و در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا نیز کنار رفت.[۱۸۱] هتتریکهای بعدی او در برابر سویا، اسپانیول و ختافه، تعداد هتتریکهایش را به ۳۱ رساند، و رکورد دی استفانو با ۲۸ هتتریک را پشت سر گذاشت.[۱۷۶] او لیگ را با ۴۸ گل به پایان رساند و دومین جایزه پیچیچی و کفش طلای اروپا را برای چهارمین بار کسب کرد که یک رکورد بود.[۱۷۶]
۱۶–۲۰۱۵
[ویرایش]رونالدو در شروع هفتمین فصل حضورش در مادرید، ابتدا در لیگ و سپس در تمامی رقابتها، بهترین گلزن تاریخ باشگاه شد. ۵ گل او در برد ۶–۰ خارج از خانه مقابل اسپانیول در ۱۲ سپتامبر، تعداد گلهای او را در لالیگا به ۲۳۰ گل در ۲۰۳ بازی رساند و از رکورددار قبلی باشگاه، رائول، پیشی گرفت.[۱۸۲] یک ماه بعد، در ۱۷ اکتبر، او دوباره با زدن گل دوم در شکست ۳–۰ لوانته در برنابئو، مجموع گلهای خود را برای باشگاه به ۳۲۴ گل رساند و در این زمینه نیز از رائول گذشت.[۱۸۳] رونالدو همچنین با هتتریک در اولین بازی گروهی مقابل شاختار دونتسک به بهترین گلزن تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تبدیل شد و رکورد مسی در فصل قبل را که با ۷۷ گل در اختیارش بود، پشت سر گذاشت.[۱۸۴] دو گل در برابر مالمو افاف در برد ۲–۰ خارج از خانه در ۳۰ سپتامبر باعث شد که او به ۵۰۰ گل برای باشگاه و کشورش برسد.[۱۸۵]
چهار گل رونالدو در برد خانگی ۷–۱ مقابل سلتا د ویگو در ۵ مارس ۲۰۱۶، مجموع گلهای او را به ۲۵۲ گل در لالیگا رساند و تبدیل به دومین گلزن برتر تاریخ مسابقات پس از مسی شد.[۱۸۶] او مقابل ولفسبورگ هتتریک کرد تا تیمش به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یابد.[۱۸۷] این هتتریکها تعداد گلهای او را در این رقابتها به ۱۶ گل رساند و او را برای چهارمین فصل متوالی و در مجموع پنجمین بار تبدیل به گلزن برتر این رقابتها کرد.[۱۸۸] رونالدو که مشکلاتی در وضعیت بدنی خود داشت، در تکرار فینال ۲۰۱۴، عملکرد ضعیفی در فینال مقابل اتلتیکو نشان داد؛ هرچند پنالتی او در ضربات پنالتی، رئال را برای یازدهمین بار قهرمان اروپا کرد.[۱۸۹] رونالدو آقای گل مسابقات شد و به جمع بازیکنانی پیوست که سه قهرمانی اروپا را در کارنامه دارند.[۱۹۰] برای ششمین سال متوالی، او فصل را با زدن بیش از ۵۰ گل در همه مسابقات به اتمام رساند.[۱۸۹] برای تلاشهایش در طول فصل، او برای دومین بار جایزه بهترین بازیکن اروپا را از یوفا دریافت کرد.[۱۹۱]
۱۷–۲۰۱۶
[ویرایش]رونالدو سه بازی اول رئال را در فصل ۱۷–۲۰۱۶، از جمله سوپر جام اروپا ۲۰۱۶ مقابل سویا را از دست داد، زیرا همچنان مشغول به ترمیم آسیب دیدگی زانو از بازی فینال یورو ۲۰۱۶ مقابل فرانسه بود.[۱۹۲] در ۱۵ سپتامبر، او پس از به ثمر رساندن گل تساوی دیرهنگام از ضربه ایستگاهی خود مقابل اسپورتینگ در لیگ قهرمانان، شادی نکرد و پس از بازی گفت: «کسی که الان هستم رو اونا ساختند».[۱۹۳] در ۷ نوامبر، قرارداد او برای دومین بار به مدت سه سال تا سال ۲۰۲۱ تمدید شد.[۱۹۴] در ۱۹ نوامبر، او در پیروزی ۳–۰ خارج از خانه مقابل اتلتیکو هتتریک کرد و با ۱۸ گل، بهترین گلزن تاریخ دربی مادرید شد.[۱۹۵] در ۱۵ دسامبر، رونالدو ۵۰۰ گل حرفه باشگاهی خود را در پیروزی ۲–۰ مقابل کلاب آمریکا در نیمه نهایی جام باشگاههای جهان ۲۰۱۶ به ثمر رساند.[۱۹۶] او سپس در پیروزی۴–۲ مقابل تیم ژاپنی کاشیما آنتلرز در فینال هتتریک کرد.[۱۹۷] رونالدو با چهار گل مسابقات را به عنوان بهترین گلزن به پایان رساند و همچنین به عنوان بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شد.[۱۹۸] او برنده توپ طلای ۲۰۱۶، چهارمین توپ طلای خود، و در نخستین دوره جوایز بهترینهای فیفا، بهترین بازیکن مرد فیفا شد، که احیای مراسم بهترین بازیکن سال سابق فیفا بود؛ و این دستاوردها را تا حد زیادی مدیون موفقیتش با پرتغال در قهرمانی یورو ۲۰۱۶ بود.[۱۹۹]

در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۱۷–۲۰۱۶ در برابر بایرن در آوریل، رونالدو هر دو گل را در برد ۲–۱ خارج از خانه به ثمر رساند و با تبدیل شدن به اولین بازیکنی که به ۱۰۰ گل در رقابتهای باشگاهی یوفا میرسد، تاریخ ساز شد.[۲۰۰] در بازی برگشت، رونالدو با یک هتتریک عالی به صدمین گل خود در لیگ قهرمانان رسید و اولین بازیکنی شد که موفق به انجام این کار شده است، به طوری که رئال پس از وقتهای اضافه بار دیگر بایرن را با نتیجه ۴–۲ شکست داد.[۲۰۱] در ۲ مه، رونالدو یک هتتریک دیگر ثبت کرد و رئال، اتلتیکو را ۳–۰ در بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شکست داد که صعود رئال به فینال را آسان کرد.[۲۰۲] در ۱۷ مه، رونالدو با زدن ۲ گل به سلتا د ویگو از جیمی گریوس به عنوان بهترین گلزن تاریخ در پنج لیگ برتر اروپایی، سبقت گرفت.[۲۰۳]
او فصل را با ۴۲ گل در تمام مسابقات به پایان برد و به رئال برای اولین قهرمانی خود در لالیگا از سال ۲۰۱۲ کمک زیادی کرد.[۲۰۴] در فینال لیگ قهرمانان اروپا، رونالدو در پیروزی ۴–۱ مقابل یوونتوس دو گل به ثمر رساند که گل دوم او ششصدمین گل دوران حرفه ای اش بود.[۲۰۵] رونالدو در این فصل ۱۲ گل زد تا برای پنجمین فصل متوالی به عنوان برترین گلزن رقابتها (ششمین فصل در مجموع) شناخته شود و اولین بازیکنی شد که در سه فینال لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده است.[۲۰۶] همچنین رئال به اولین تیمی تبدیل شد که در دو فینال پیاپی لیگ قهرمانان، پیروز میشود.[۲۰۷]
۱۸–۲۰۱۷
[ویرایش]در شروع فصل ۱۸–۲۰۱۷، رونالدو گل دوم مادریدیها را در دقیقه ۸۰ در پیروزی ۳–۱ مقابل بارسلونا در بازی اول سوپر جام اسپانیا ۲۰۱۷ در نیوکمپ به ثمر رساند. او دو دقیقه بعد از بازی اخراج شد و بازی برگشت را از دست داد، اما رئال در مجموع قهرمان شد.[۲۰۸][۲۰۹] در ۲۳ اکتبر، عملکرد او در طول سال ۲۰۱۷ باعث شد که برای دومین سال متوالی جایزه بهترین بازیکن مرد فیفا را دریافت کند.[۲۱۰] در ۶ دسامبر، او اولین بازیکنی شد که در هر ۶ بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرد.[۲۱۱] یک روز بعد، رونالدو برنده توپ طلای ۲۰۱۷ شد و پنجمین بار جایزه خود را، در برج ایفل پاریس دریافت کرد.[۲۱۲] در ۱۶ دسامبر، ضربه آزادی را تبدیل به گل کرد، و رئال با شکست دادن گرمیو در فینال، دومین قهرمانی متوالی خود در جام باشگاههای جهان کسب کرد.[۲۱۳] در ۱۸ مارس، او به پنجاهمین هتتریک حرفه ای خود رسید و چهار گل در برد ۶–۳ مقابل خیرونا به ثمر رساند.[۲۱۴]
در ۳ آوریل، رونالدو دو گل اول را در برد ۳–۰ خارج از خانه مقابل یوونتوس در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا ۱۸–۲۰۱۷ به ثمر رساند، که گل دوم او یک قیچی برگردان آکروباتیک بود؛ پای رونالدو تقریباً ۷ فوت و ۷ اینچ (۲٫۳۱ متر) از زمین بلند شد که پس از گل طرفداران حریف در استادیوم، ایستاده او را تشویق کردند. مدافع یوونتوس، آندرهآ بارتزالی، آن را یک «گل پلی استیشنی» توصیف کرد و همچنین انبوهی از تمجیدهای بازیکنان، کارشناسان و مربیان را به همراه داشت.[۲۱۵] این گل بر اساس نظرسنجی یوفا، به عنوان بهترین گل فصل ۱۸–۲۰۱۷ فوتبال اروپا انتخاب شد.[۲۱۶]

در ۱۱ آوریل، او در بازی برگشت در خانه، دقیقه ۹۸ در وقت اضافه با یک ضربه پنالتی در شکست ۳–۱ به یوونتوس گل زد، که باعث شد رئال در مجموع ۴–۳ صعود کند.[۲۱۷] این دهمین گل او در برابر یوونتوس بود، یک رکورد در لیگ قهرمانان اروپا در برابر یک باشگاه.[۲۱۸] در فینال رقابتها در ۲۶ مه، رئال، لیورپول را ۳–۱ شکست داد که رونالدو پنجمین عنوان قهرمانی خود در لیگ قهرمانان را به دست آورد، و اولین بازیکنی شد که به این دستاورد رسیده است.[۲۱۹] او برای ششمین فصل متوالی با ۱۵ گل به عنوان بهترین گلزن مسابقات انتخاب شد.[۲۲۰] رونالدو پس از فینال به دوران حضور خود در مادرید در سالیان گذشته اشاره کرد و این گمانهزنی را برانگیخت که او میخواهد باشگاه را ترک کند.[۲۲۱]
یوونتوس
[ویرایش]علیرغم ماهها مذاکره برای امضای قراردادی جدید با رئال مادرید،[۲۲۲] در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۸، رونالدو در یک انتقال ۱۱۲ میلیون یورویی، قراردادی چهار ساله با باشگاه ایتالیایی یوونتوس امضا کرد.[۲۲۳] این انتقال، گرانقیمتترین رقم برای یک بازیکن بالای ۳۰ سال بود،[۲۲۴] و همچنین بالاترین مبلغی که یک باشگاه ایتالیایی برای یک بازیکن هزینه کردهبود.[۲۲۵] رونالدو پس از امضای قرارداد اعلام کرد که به یک چالش جدید نیاز داشته و به همین دلیل تصمیم به ترک رئال مادرید گرفت؛[۲۲۶][۲۲۷] اما بعداً گفت که به خاطر فلورنتینو پرز، رئال را ترک کردم.[۲۲۸]
۱۹–۲۰۱۸
[ویرایش]در ۱۸ اوت، رونالدو اولین بازی خود را در پیروزی ۳–۲ خارج از خانه مقابل کیهوو ورونا انجام داد.[۲۲۹] در ۱۶ سپتامبر، رونالدو اولین گلهای خود را برای یوونتوس در چهارمین بازی خود در برد خانگی ۲–۱ مقابل ساسولو در سری آ به ثمر رساند. دومین گل او در مجموع، چهارصدمین گل رده باشگاهیاش بود.[۲۳۰] در ۱۹ سپتامبر، در اولین بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا برای یوونتوس، او در دقیقه ۲۹ به دلیل رفتار خشونتآمیز از بازی اخراج شد که اولین کارت قرمز پس از ۱۵۴ بازی او در این مسابقات بود.[۲۳۱] و در برد خانگی ۱–۰ مقابل والنسیا با گل ماریو مانجوکیچ که راه رفتن یوونتوس را به مرحله حذفی مسابقات قطعی کرد، رونالدو به اولین بازیکنی در تاریخ تبدیل شد که در ۱۰۰ بازی لیگ قهرمانان پیروز شده است.[۲۳۲] پس از کسب مقام دوم در هر دو عنوان بهترین بازیکن مرد یوفا و بهترین بازیکن مرد فیفا، برای اولین بار در سه سال گذشته، پشت سر هم تیمی سابق خود لوکا مودریچ، باز هم در جایگاه دوم برای توپ طلای ۲۰۱۸ قرار گرفت.[۲۳۳] رونالدو اولین جام خود را با این باشگاه در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۹، در سوپرجام ایتالیا، پس از به ثمر رساندن تنها گل بازی با ضربه سر مقابل میلان به دست آورد.[۲۳۴]
در ۱۰ فوریه، رونالدو در پیروزی ۳–۰ مقابل ساسولو گلزنی کرد، نهمین بازی متوالی خارج از خانه که در آن در لیگ گلزنی کرده بود، و با رکورد جوزپه سینیوری در سری آ با رکورد بیشترین بازیهای خارج از خانه متوالی با حداقل یک گل برابری کرد.[۲۳۵] در ۱۲ مارس، رونالدو در برد خانگی ۳–۰ مقابل اتلتیکو در بازی برگشت مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، هتتریک کرد و یوونتوس را با وجود شکست ۲–۰ در بازی رفت، به مرحله یک چهارم نهایی رساند.[۲۳۶] ماه بعد، او صد و بیست و پنجمین گل خود را در این رقابتها به ثمر رساند و در تساوی ۱–۱ خارج از خانه در بازی اول یک چهارم نهایی مقابل آژاکس در ۱۰ آوریل، دروازه حریف را باز کرد.[۲۳۷] در بازی برگشت در تورین در ۱۶ آوریل، او گل اول را به ثمر رساند، اما یوونتوس در نهایت بازی را ۲–۱ باخت و از مسابقات حذف شد.[۲۳۸] در ۲۰ آوریل، رونالدو در بازی با فیورنتینا که یوونتوس هشتمین قهرمانی متوالی خود را پس از پیروزی ۲–۱ خانگی به دست آورد، تبدیل به اولین بازیکنی شد که عناوین لیگ را در انگلیس، اسپانیا و ایتالیا کسب کرد.[۲۳۹] در ۲۷ آوریل، او ششصدمین گل دوران باشگاهی خود را به ثمر رساند که گل تساوی ۱–۱ خارج از خانه در برابر اینتر میلان بود.[۲۴۰] رونالدو با ۲۱ گل و ۸ پاس گل، اولین فصل حضورش در سری آ را پایان رساند و برنده جایزه با ارزشترین بازیکن سری آ شد.[۲۴۱]
۲۰–۲۰۱۹
[ویرایش]
رونالدو اولین گل خود در فصل ۲۰–۲۰۱۹ را در پیروزی ۴–۳ خانگی مقابل ناپولی در لیگ در ۳۱ اوت ۲۰۱۹ به ثمر رساند.[۲۴۲] در ۲۳ سپتامبر، او در جایگاه سوم جایزه بهترین بازیکن مرد فیفا قرار گرفت.[۲۴۳] در ۱ اکتبر، او به چندین رکورد در پیروزی ۳–۰ یوونتوس در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بایر لورکوزن رسید: او در چهاردهمین فصل متوالی گلزنی کرد و با رکورد رائول و مسی برابری کرد، رکورد ایکر کاسیاس را برای بیشترین پیروزی در لیگ قهرمانان در تمام دوران شکست، و با رکورد رائول در گلزنی در برابر ۳۳ حریف مختلف برابری کرد.[۲۴۴] در ۱۸ دسامبر، رونالدو با ارتفاع ۲٫۵۷ متر (بالاتر از تیر عرضی)، پرید تا در برد ۲–۱ خارج از خانه مقابل سمپدوریا، گل پیروزی را با ضربه سر بزند.[۲۴۵] او اولین هتتریک خود در سری آ را در ۶ ژانویه ۲۰۲۰ در برد خانگی ۴–۰ مقابل کالیاری به ثمر رساند. پنجاه و ششمین هتتریک حرفه ای او، پس از الکسیس سانچز دومین بازیکنی شد که در لیگ برتر، لالیگا و سری آ هتتریک میکند.[۲۴۶] در ۲ فوریه، در پیروزی ۳–۰ خانگی مقابل فیورنتینا، دو بار از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد و با رکورد دیوید ترزگه که در ۹ بازی متوالی لیگ برای باشگاه گلزنی کرده بود، برابری کرد،[۲۴۷] و شش روز بعد با زدن دهمین گل متوالی رکوردار شد، در شکست ۲–۱ خارج از خانه لیگ به هلاس ورونا.[۲۴۸] در ۲۲ فوریه با گلزنی در پیروزی ۲–۱ خارج از خانه مقابل اسپال، که هزارمین بازی دوران ورزشی خود را انجام داد، رونالدو در کنار گابریل باتیستوتا و فابیو کوالیارلا در رکورد بیشترین بازی متوالی خارج از خانه سری آ با حداقل یک گل زده در یک فصل، قرار گرفت.[۲۴۹]
در ۴ ژوئیه، او بیست و پنجمین گل لیگ خود را از روی یک ضربه ایستگاهی در پیروزی ۴–۱ خانگی مقابل تورینو به ثمر رساند و اولین بازیکن یوونتوس شد که پس از عمر سیوری در سال ۱۹۶۱ به این تعداد گل رسید. این گل همچنین اولین گل او از یک ضربه ایستگاهی برای یوونتوس پس از ۴۳ تلاش ناموفق بود.[۲۵۰] در ۲۰ ژوئیه، رونالدو در برد خانگی ۲–۱ مقابل لاتزیو دو گل زد که اولین گل او، پنجاهمین گلش در سری آ بود. او بعد از گونار نوردال دومین بازیکن سریعی بود که به این نقطه رسید و اولین بازیکن تاریخ شد که در لیگ برتر، لالیگا و سری آ، حداقل ۵۰ گل به ثمر رساند. او همچنین به ۳۰ گلزده در لیگ برای این فصل رسید و پس از فلیچه بورل در ۱۹۳۴ و یان هانسن در ۱۹۵۲، سومین بازیکن تاریخ یوونتوس از این حیث شد.[۲۵۱][۲۵۲]
علاوه بر این، او با سن ۳۵ سال و ۱۶۶ روز، مسنترین بازیکنی شد که بیش از ۳۰ گل در یکی از پنج لیگ برتر اروپایی از زمان رونی روک با آرسنال در سال ۱۹۴۸ به ثمر رسانده است.[۲۵۳] در ۲۶ ژوئیه، رونالدو در پیروزی خانگی ۲–۰ مقابل سمپدوریا گل اول را به ثمر رساند تا یوونتوس برای نهمین بار متوالی قهرمان سری آ شود.[۲۵۴] او فصل دوم خود در سری آ را با ۳۱ گل به پایان رساند و پس از برنده کفش طلای اروپا، چیرو ایموبیله با ۳۶ گل، تبدیل به دومین گلزن برتر لیگ شد.[۲۵۵][۲۵۶] در ۷ اوت، رونالدو در برد خانگی ۲–۱ مقابل لیون در بازی برگشت مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، یک گل زد و فصل را با ۳۷ گل در تمامی رقابتها به اتمام رساند. این آمار باعث شد تا رکورد بازیکنان باشگاهش را با ۳۶ گل در یک فصل بشکند.[۲۵۷] علیرغم پیروزی، مجموع هر دو بازی رفت و برگشت با لیون ۲–۲ مساوی شد و یوونتوس بر اساس قانون گلهای خارج از خانه، از لیگ قهرمانان این فصل حذف شد.[۲۵۸]
۲۱–۲۰۲۰
[ویرایش]در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۰، رونالدو در بازی ابتدایی این فصل لیگ در پیروزی خانگی ۳–۰ مقابل سمپدوریا برای یوونتوس گلزنی کرد.[۲۵۹] در ۱ نوامبر، پس از گذشت نزدیک به سه هفته برای بهبودی کووید ۱۹ اش، او به بازی در مقابل اسپتزیا بازگشت. او در نیمه دوم به زمین آمد و پس از سه دقیقه از حضورش گلزنی کرد، و در ادامه گل دومش را از روی نقطه پنالتی در برد نهایی ۴–۱ خارج از خانه به ثمر رساند.[۲۶۰] در ۲ دسامبر، او در بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، گلی را به دیناموکییف زد که هفتصد و پنجاهمین گل دوران ورزشیاش بود.[۲۶۱] رونالدو صدمین بازی خود را در تمامی رقابتها برای یوونتوس در ۱۳ دسامبر انجام داد و دو پنالتی را در برد ۳–۱ مقابل جنوا در لیگ تبدیل به گل کرد تا تعداد گلهای خود را برای یوونتوس در مجموع به ۷۹ برساند.[۲۶۲] در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱، یوونتوس پس از پیروزی ۲–۰ مقابل ناپولی، قهرمان سوپرجام ایتالیا ۲۰۲۰ شد که رونالدو گل اول را به ثمر رسانده بود.[۲۶۳] در ۲ مارس، او یک گل در برد ۳–۰ مقابل اسپتزیا به ثمر رساند تا اولین بازیکنی باشد که در ۱۲ فصل متوالی حداقل ۲۰ گل در پنج لیگ برتر اروپا به ثمر رسانده است.[۲۶۴] در ۱۴ مارس، او پنجاه و هفتمین هتتریک دوران حرفه ای خود را در پیروزی ۳–۱ خارج از خانه مقابل کالیاری به ثمر رساند.[۲۶۵] در ۱۲ مه، رونالدو در پیروزی ۳–۱ خارج از خانه مقابل ساسولو یک گل به ثمر رساند تا در صد و سی و یکمین بازی خود به صدمین گل خود برای یوونتوس در تمامی رقابتها برسد و تبدیل به سریعترین بازیکن یوونتوس شود که به این موفقیت دست یافته است.[۲۶۶] با پیروزی یوونتوس در فینال کوپا ایتالیا ۲۰۲۱ در ۱۹ مه، رونالدو به اولین بازیکن تاریخ تبدیل شد که هر قهرمانی مهم داخلی را در انگلیس، اسپانیا و ایتالیا کسب کرده است.[۲۶۷] رونالدو در این فصل ۲۹ گل زد و به عنوان بهترین گلزن سری آ، جایزه کاپوکانونیره را دریافت کرد و اولین فوتبالیستی شد که به عنوان بهترین گلزن در لیگهای معتبر انگلیس، اسپانیا و ایتالیا انتخاب شده است.[۲۶۸]
در ۲۲ اوت، رونالدو اولین بازی فصل جدید را روی نیمکت آغاز کرد و به عنوان جانشین آلوارو موراتا در تساوی ۲–۲ مقابل اودینزه وارد زمین شد و گلی به ثمر رساند که توسط ویایآر مردود اعلام شد.[۲۶۹] اگرچه ماسیمیلیانو آلگری سرمربی تیم اعلام کرد که این تصمیم به دلیل وضعیت آمادگی جسمانی رونالدو بوده است، اما گزارشهایی منتشر شد که او قبل از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات باشگاه را ترک خواهد کرد،[۲۷۰] و رونالدو گفت که «هیچ تصمیمی» برای ماندن در یوونتوس ندارد.[۲۷۱] در ۲۶ اوت، رونالدو و مدیر برنامهاش خورخه مندس به توافق شفاهی با منچستر سیتی رسیدهاند،[۲۷۲] اما یوونتوس روز بعد به دلیل هزینه کلی انتقال از این معامله خارج شد.[۲۷۳] در همان روز، تأیید شد که رقیب سیتی، منچستر یونایتد، باشگاه سابق رونالدو، برای جذب او وارد مذاکره شدهاند؛[۲۷۴][۲۷۵] پس از اینکه الکس فرگوسن و چندین هم تیمی سابق برای متقاعد کردنش با او تماس گرفتند.[۲۷۶][۲۷۷]
بازگشت به منچستر یونایتد
[ویرایش]در ۲۷ اوت ۲۰۲۱، منچستر یونایتد اعلام کرد که با یوونتوس برای بازگشت مجدد رونالدو، مشروط به شرایطی به توافق رسیده است.[۲۷۸] این انتقال به مبلغ ۱۲٫۸۵ میلیون پوند اولیه، با قراردادی دو ساله که یک سال اختیاری بود، در ۳۱ اوت انجام شد.[۲۷۹] رونالدو پس از موافقت ادینسون کاوانی برای تغییر پیراهنش به شماره ۲۱، شماره ۷ را دریافت کرد.[۲۸۰] گزارش شد که ۲۴ ساعت اول فروش پیراهن رونالدو، رکورد تاریخ را پس از یک انتقال شکسته است؛ با پیشی گرفتن از مسی پس از انتقال او به پاری سن ژرمن.[۲۸۱]
۲۲–۲۰۲۱
[ویرایش]
در ۱۱ سپتامبر، رونالدو اولین بازی خود را در بازگشت دوباره به اولدترافورد انجام داد و دو گل اولش را در پیروزی ۴–۱ مقابل نیوکاسل به ثمر رساند.[۲۸۲] در ۲۹ سپتامبر، او در پیروزی ۲–۱ یونایتد در خانه مقابل ویارئال در لیگ قهرمانان اروپا، یک گل در آخرین لحظات به ثمر رساند و از کاسیاس به عنوان بازیکنی که بیشترین حضور در این رقابتها را داشت، پیشی گرفت.[۲۸۳] در ۲۳ نوامبر، رونالدو پس از زدن گل نخست پیروزی ۲–۰ یونایتد در خارج از خانه مقابل ویارئال، اولین بازیکنی شد که در پنج بازی متوالی لیگ قهرمانان اروپا برای یک باشگاه انگلیسی گلزنی کرد و شش گل او در این مرحله برای صعود یونایتد به مرحله یکهشتم نهایی به عنوان تیم اول گروه بسیار مهم بود.[۲۸۴] در ۲ دسامبر، رونالدو دو گل در برد ۳–۲ خانگی در لیگ مقابل آرسنال به ثمر رساند که باعث شد او از هشتصدمین گل دوران حرفه ای خود عبور کند.[۲۸۵]
ماه بعد، پس از تحمل اختلافات به وجود آمده با هم تیمیهایش و سرمربی موقت تیم، رالف رانگنیک، عملکرد او و تیمش در ادامه فصل کاهش یافت و رونالدو با بدترین آمار گلزنی خود از سال ۲۰۱۰ در دوران حضورش در رئال مادرید، یعنی دو ماه بدون گلزنی برابری کرد.[۲۸۶][۲۸۷] پس از مصدومیت همسترینگ، که باعث شد دربی منچستر مقابل سیتی را از دست بدهد، رونالدو در ۱۲ مارس از مصدومیت بازگشت و در پیروزی ۳–۲ مقابل تاتنهام هتتریک کرد که جوزف بیکان را در رکورد گلزنی در فوتبال حرفه ای با ۸۰۷ گل پشت سر گذاشت.[۲۸۸] هرچند اتحادیه فوتبال جمهوری چک ادعا کرد که بیکان، ۸۲۱ گل به ثمر رسانده است.[۲۸۹] در ۱۶ آوریل، رونالدو پنجاهمین هتتریک دوران باشگاهی خود را در پیروزی ۳–۲ مقابل نوریچ سیتی به ثبت رساند.[۲۹۰] در ۲۳ آوریل، او صدمین گل خود را در لیگ برتر در شکست ۳–۱ مقابل آرسنال به ثمر رساند.[۲۹۱] او پس از گلزنی در مسابقات بعدی مقابل چلسی و برنتفورد، به عنوان بهترین بازیکن ماه آوریل لیگ برتر انتخاب شد.[۲۹۲]
او فصل را با ۲۴ گل در تمامی رقابتها به اتمام رساند، که ۱۸ گل از آنها مربوط به لیگ برتر بود و سومین گلزن برتر لیگ پس از محمد صلاح و سون هیونگ مین شد. همچنین در تیم منتخب لیگ قرار گرفت و به عنوان بهترین بازیکن یونایتد، جایزه سر مت بازبی را دریافت کرد.[۲۹۳][۲۹۴] با این حال، یونایتد در جایگاه ناامیدکننده ششم قرار گرفت که جواز حضور در لیگ اروپا را کسب کرد و برای اولین بار از سال ۲۰۱۰، یک فصل بدون جام برای رونالدو به پایان رسید.[۲۹۵]
۲۰۲۲: فصل آخر و جدایی
[ویرایش]رونالدو تور پیش فصل باشگاه در تایلند و استرالیا را به دلایل خانوادگی از دست داد؛ گزارشهایی مبنی بر تمایل او به ترک و پیوستن به باشگاهی که در لیگ قهرمانان اروپا حضور دارد دیده شد، علیرغم اصرار اریک تن هاخ، سرمربی جدید، که او برای فروش نیست و بخشی از برنامههای باشگاه است.[۲۹۶] مدیر برنامه او خورخه مندس، مذاکره با باشگاههای مختلفی را برای انتقال قرضی یا آزاد آغاز کرد، از جمله بایرن مونیخ، پاری سن ژرمن و چلسی با مالک جدیدش، تاد بوهلی که علاقهمند به انتقال او بود؛[۲۹۷] با این حال، با توجه به سن او، هزینه کلی انتقال و تقاضای دستمزدهای بالا، چندین باشگاه اروپایی فرصت جذب او را رد کردند؛ بهویژه چلسی پس از اینکه سرمربی آنها توماس توخل موافقت نکرد.[۲۹۸]
رونالدو پس از ناکامی در انتقال، جایگاه خود را در ترکیب اصلی به مارکوس رشفورد و آنتونی مارسیال از دست داد و تنها در مسابقات لیگ اروپا حضور داشت. او اولین گل خود را در این مسابقات در مقابل شریف تیراسپول در ۱۵ سپتامبر در سن ۳۷ سالگی به ثمر رساند.[۲۹۹][۳۰۰] در ۲ اکتبر، رونالدو در باخت ۶–۳ یونایتد مقابل منچسترسیتی، یک بازیکن ذخیره بدون استفاده شد و تن هاخ گفت که «به رسم ادب و احترام به مسیر حرفه اش»، نمیخواستم او را در این بازی به زمین بفرستم.[۳۰۱] در ۹ اکتبر، رونالدو به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد و هفتصدمین گل دوران باشگاهی خود را در پیروزی ۲–۱ مقابل اورتون به ثمر رساند.[۳۰۲] ده روز بعد، رونالدو در جریان بازی خانگی مقابل تاتنهام حاضر نشد به عنوان بازیکن تعویضی به میدان برود و قبل از سوت پایان بازی، نیمکت را ترک کرد.[۳۰۳][۳۰۴] تن هاخ، با کنار گذاشتنش از فهرست بازیکنان برای بازی آتی با چلسی، ضمن تنبیه، او را وادار کرد جدا از تیم اصلی تمرین کند.[۳۰۵][۳۰۶] پس از گفتگو با سرمربی، رونالدو به تمرینات بازگشت و در پیروزی خانگی یونایتد مقابل شریف در ۲۷ اکتبر گل سوم تیمش را به ثمر رساند و صعود یونایتد به مرحله حذفی لیگ اروپا را تضمین کرد.[۳۰۷] تن هاخ رونالدو را به عنوان کاپیتان تیم در برابر استون ویلا در ۶ نوامبر قرار داد، و گفت که رونالدو «بخش مهمی از تیم است، ما از او راضی هستیم و اکنون او باید حتی بیشتر نقش رهبری را بر عهده بگیرد».[۳۰۸] رونالدو سپس بازیهای بعدی یونایتد را قبل از تعطیلات جام جهانی از دست داد، با اعلام تن هاخ که رونالدو مریض بوده است.[۳۰۹]

در ۱۴ نوامبر، مصاحبه ای از او با پیرز مورگان منتشر شد که در آن رونالدو گفت که از سوی تن هاخ و مدیران ارشد باشگاه احساس «خیانت» کرده است که سعی کردهاند او یونایتد را ترک کند و باشگاه را متهم کرد که وقتی برنامههای پیشفصل را از دست داده، آنها در مورد بیماری دخترش به او شک داشتهاند؛ همچنین افزود که به تن هاخ احترام نمیگزارد «چون از او احترامی ندیده» و این باعث ناامیدی او از ارتباطات با باشگاه شده است.[۳۱۰] رونالدو ادعا کرد که تن هاخ عمداً او را تحریک کرده، ابتدا او را روی نیمکت مقابل سیتی گذاشته و سپس میخواسته در آخرین لحظات مقابل تاتنهام او را به زمین بیاورد، اما اضافه کرد که از تصمیمش مبنی برای جدایی زودهنگام از یونایتد افسوس میخورد.[۳۱۰] او همچنین انتصاب رانگنیک در فصل قبل را زیر سؤال برد که قرار بوده یک «مدیر ورزشی باشد، نه سرمربی».[۳۱۰][۳۱۱] در مورد خود باشگاه، رونالدو گفت که از زمان جدایی الکس فرگوسن، در سال ۲۰۱۳، علیرغم تغییرات در «فناوری و زیرساخت»، «هیچ تحولی» در باشگاه روی نداده است.[۳۱۰][۳۱۱] او مدعی شد که خانواده گلیزر «به باشگاه اهمیت نمیدهند»، چون او هرگز فرصت پیدا نکرده با آنها صحبت کند و یونایتد را یک «باشگاه بازاریاب» توصیف کرد.[۳۱۰][۳۱۱] پس از این مصاحبه که در دو قسمت در ۱۶ و ۱۷ نوامبر پخش شد، یونایتد شروع به پیداکردن راههایی برای فسخ قرارداد با رونالدو از راه قانونی کرد؛[۳۱۲][۳۱۳] سرانجام در یک توافق دو جانبه با تأثیر فوری در ۲۲ نوامبر، قرارداد او فسخ شد و بدین ترتیب دوره حضور دوباره او در منچستر یونایتد به این شکل به پایان رسید.[۳۱۴]
النصر
[ویرایش]در ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲ باشگاه النصر عربستان سعودی برای پیوستن رونالدو از ۱ ژانویه ۲۰۲۳ در قراردادی تا سال ۲۰۲۵ با او به توافق رسید؛[۳۱۵][۳۱۶] رونالدو با دستمزدی به مبلغ ۲۰۰ میلیون یورو در هر سال که بالاترین رقم در تاریخ فوتبال است به پردرآمدترین بازیکن جهان تبدیل شد.[۳۱۷][۳۱۸][۳۱۹] طبق گفته فابریتزیو رومانو از گاردین، او انتقال به اسپورتینگ کانزاس سیتی را رد کرد تا به النصر بپیوندد.[۳۲۰]
۲۳–۲۰۲۲
[ویرایش]رونالدو قرار بود در ۵ ژانویه ۲۰۲۳ در بازی مقابل الطائی در لیگ حاضر شود، اما به دلیل شکستن گوشی یک هوادار ۱۴ ساله اورتون در باخت ۱–۰ در گودیسون پارک،[۳۲۱] زمانی که او هنوز در منچستر یونایتد بود، مجبور شد دو جلسه محرومیتش را در النصر بگذراند.[۳۲۲] در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۳، او برای اولین بار پس از انتقال به عربستان، در یک بازی نمایشی با حضور در تیم منتخب بازیکنان النصر و الهلال در مقابل پاری سن ژرمن بازی کرد.[۳۲۳] رونالدو اولین بازی رسمی خود را برای النصر به عنوان کاپیتان باشگاه در ۲۲ ژانویه انجام داد و در پیروزی ۱–۰ مقابل الاتفاق، ۹۰ دقیقه کامل در زمین حضور داشت؛[۳۲۴][۳۲۵] همچنین اولین گل خود را در تساوی ۲–۲ مقابل الفتح با یک ضربه پنالتی در دقایق پایانی به ثمر رساند.[۳۲۶] در ۹ فوریه، رونالدو در پیروزی ۴–۰ مقابل الوحده، هر چهار گل تیمش را به ثمر رساند که اولین گل او در این مسابقه، پانصدمین گل او در مسابقات لیگ در دوران حرفهایاش بود.[۳۲۷][۳۲۸][۳۲۹] رونالدو پس از به ثمر رساندن هشت گل و دو پاس گل، جایزه بهترین بازیکن ماه فوریه را دریافت کرد.[۳۳۰] او یک فصل دیگر را بدون کسب عنوان قهرمانی در لیگ سپری کرد، زیرا النصر در فصل ۲۳–۲۰۲۲ در لیگ دوم شد.[۳۳۱]
۲۰۲۳–اکنون
[ویرایش]
جذب رونالدو برای النصر باعث افزایش محبوبیت داخلی و جهانی لیگ برتر فوتبال عربستان شد و بازیکنان مختلف اروپایی مانند کریم بنزما، سادیو مانه، انگولو کانته، ریاض محرز، روبرتو فیرمینو و نیمار در پنجره نقل و انتقالات تابستانی به این لیگ اضافه شدند.[۳۳۲]
رونالدو اولین گل خود را در فصل ۲۴–۲۰۲۳ در پیروزی ۴–۱ مقابل الریاضی المنستیری در جام قهرمانان باشگاههای عربی در ۳۱ ژوئیه به ثمر رساند.[۳۳۳] در بازی بعدی جام قهرمانان در ۳ اوت، رونالدو گل تساوی دیرهنگام تیمش را در برابر زمالک به ثمر رساند تا النصر با تساوی ۱–۱ بتواند در جایگاه دوم گروه خود به مرحله یک چهارم نهایی راه یابد.[۳۳۴] در مرحله نیمه نهایی در ۹ اوت، رونالدو تنها گل پیروزی مقابل الشرطه را از روی نقطه پنالتی به گل تبدیل کرد تا النصر به اولین فینال خود در جام قهرمانان باشگاههای عربی برسد.[۳۳۵] در فینال، رونالدو هر دو گل تیمش را در شرایطی که ده نفره بودند به ثمر رساند و آنها رقیبشان الهلال را ۲–۱ در وقت اضافه شکست دادند تا برای اولین بار در تاریخ خود قهرمان این رقابتها شوند. رونالدو با زدن شش گل در مسابقات جایزه بهترین گلزن مسابقات را دریافت کرد.[۳۳۶] در مسابقات لیگ، او پس از به ثمر رساندن پنج گل و دو پاس گل، جایزه بهترین بازیکن ماه اوت را گرفت.[۳۳۷] در ۲ سپتامبر، او گلی را در برد ۵–۱ النصر در خارج از خانه مقابل الحزم به ثمر رساند که هشتصد و پنجاهمین گل دوران حرفه ای او در رده بزرگسالان بود.[۳۳۸] در ۱۹ سپتامبر، رونالدو اولین بازی خود را در لیگ قهرمانان آسیا در پیروزی ۲–۰ النصر مقابل پرسپولیس انجام داد و به اولین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل شد که ۱۰۰۰ بازی بدون شکست را تجربه کرده است.[۳۳۹][۳۴۰] در اولین دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا، رونالدو با هم تیمی عربستان سعودی الفیحه روبرو شد. پس از به ثمر رساندن برنده در یک برد ۱-۰ خارج از خانه در هزارمین حضور باشگاهی خود، او گل پیروزی را در برد ۲-۰ در خانه به ثمر رساند و به النصر کمک کرد تا به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات برسد. در ۲۵ فوریه ۲۰۲۴، رونالدو در حال انجام یک ژست ظاهراً زشت نسبت به هواداران رقیب که پس از پیروزی ۳-۲ مقابل الشباب او را مورد تمسخر قرار می دادند، فیلمبرداری شد. این عمل منجر به محرومیت رونالدو چهار روز بعد برای یک بازی توسط کمیته انضباطی و اخلاقی فدراسیون فوتبال عربستان سعودی شد. در ۱۱ مارس، رونالدو اولین بازیکن فوتبالی شد که پس از بازی مقابل العین در بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا به ۸۰۰ پیروزی دست یافت. چهار روز بعد، رونالدو پنجاهمین گل خود را برای النصر به ثمر رساند و یک پنالتی را در یک برد باریک ۱–۰ مقابل رقبای الاهلی به ثمر رساند. در ۱ آوریل، رونالدو پس از به ثمر رساندن چهار گل در ماه مارس، برای چهارمین بار جایزه بهترین بازیکن ماه را دریافت کرد. در ۸ آوریل، در نیمه نهایی سوپرجام عربستان در برابر رقیب شهری الهلال، او در دقیقه ۸۶ از بازی اخراج شد و تیمش به دلیل "رفتار خشونت آمیز" دو گل خورده بود، پس از اینکه ابتدا به دلیل اعتراضات شدید به او اخطار شد. این اولین کارت قرمز او در حالی که در عربستان سعودی بازی می کرد، به رسمیت شناخته شد. در ۴ مه، او شصت و ششمین هت تریک دوران حرفه ای خود را در پیروزی ۶-۰ مقابل الوحده به دست آورد و ۸۹۰مین گل خود را در مجموع به ثمر رساند. در ۲۷ مه، در بازی خانگی النصر مقابل الاتحاد، رونالدو سی و چهارمین و سی و پنجمین گل خود را در لیگ به ثمر رساند و از رکورد عبدالرزاق حمدالله برای بیشترین گل زده در یک فصل لیگ حرفهای عربستان فراتر رفت. او همچنین اولین فوتبالیستی بود که به عنوان بهترین گلزن در چهار لیگ مختلف، لیگ های انگلیس، اسپانیا، ایتالیا و عربستان به پایان رسید. در ۳۱ می، در یک شکست ۵-۴ مقابل الهلال در ضربات پنالتی در فینال جام پادشاهی ۲۰۲۴ پس از تساوی ۱-۱ پس از وقت اضافه (که در آن ضربه دوم تیمش را به ثمر رساند)، با روجریو سنی برابر شد. رکورد بیشترین بازی های سطح بالا توسط یک فوتبالیست مرد حرفه ای (۱۲۲۵) را بدست آورد.
دوران ملی
[ویرایش]رونالدو در نخستین بازی ملی خود در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۰۳ در برابر تیم ملی فوتبال قزاقستان بازی کرد.[۳۴۱]
جام ملتهای اروپا ۲۰۰۴
[ویرایش]رونالدو در جام ملتهای اروپا ۲۰۰۴،[۳۴۲] نخستین گل ملی خود را در مرحلهٔ گروهی مقابل یونان بهثمر رساند و پرتغال بازی را ۱–۲ از یونان باخت.[۳۴۳] او دومین گل ملی خود را نیز در نیمهنهایی این مسابقات مقابل هلند بهثمر رساند و پرتغال بازی را ۲–۱ از هلند برد.[۳۴۴] او در ستارگان تیمهای فینالیست جام ملتهای اروپا، با بهثمر رساندن دوگل از نامزدهای برجسته بهشمار میرفت.[۳۴۵] او همچنین نمایندهٔ پرتغال در المپیک تابستانی ۲۰۰۴ بود.[۳۴۶][۳۴۷]
جام جهانی ۲۰۰۶
[ویرایش]رونالدو در مقدماتی جام جهانی فوتبال، دومین گلزن برتر اروپا با بهثمر رساندن هفتگل بود.[۳۴۸] او نخستین گل خود در جام جهانی را در جام جهانی ۲۰۰۶ مقابل ایران در یک ضربهٔ پنالتی بهثمر رساند.[۳۴۹][۳۵۰] در مرحلهٔ یکچهارم نهایی، رونالدو مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان و همباشگاهی خود در منچستر یونایتد، وین رونی قرار گرفت. رونی بر روی مدافع پرتغال، ریکاردو کاروالیو خطا کرد؛ با رونالدو درگیر شد و داور او را اخراج کرد. پس از مسابقه، رونالدو گفت که نمیخواسته رونی اخراج شود.[۳۵۱] در ۴ ژوئیه، الیزوندو داور مسابقه اعلام کرد که اخراج رونی به علت درگیری او با رونالدو نبوده است.[۳۵۲]
واکنش رسانههای انگلیسی سبب شد که حتی رونالدو به فکر ترک منچستر بیفتد، اما این اتفاق رخ نداد.[۳۵۳][۳۵۴][۳۵۵][۳۵۶][۲۴]
پرتغال در نیمهنهایی، از تیم ملی فوتبال فرانسه شکستخورد،[۳۵۷] و در مرحلهٔ ردهبندی نیز بازی را به میزبان مسابقات، آلمان باخت و چهارم شد.[۳۵۸] رونالدو شانس کسب جایزهٔ بهترین بازیکن جوان را به خاطر حواشی بازی با انگلیسیها از دست داد، و لوکاس پودولسکی از آلمان به این جایزه رسید.[۳۵۹]
کاپیتانی
[ویرایش]
رونالدو یک روز پس از تولد ۲۲ سالگی خود، در یک بازی دوستانه میان پرتغال و برزیل، برای نخستینبار در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۰۷، بازوبند کاپیتانی تیم ملی خود را بر بازو بست.[۳۶۰] این کاپیتانی را مستقیماً رئیس کنفدراسیون فوتبال پرتغال، کارلوس سیلوا دو روز پیش از مرگ خود صادر کردهبود. فیلیپه اسکولاری میگوید: «آقای سیلوا از من خواست تا[رونالدو] را بهعنوان کاپیتان پرتغال برگزینم…[او] بیش از حد جوان بود، اما آقای سیلوا از من درخواستداشت و هماکنون دیگر پیش ما نیست.»[۳۶۱]
هنگامی که کارلوس کیروش بهعنوان سرمربی جدید پرتغال در ژوئیه ۲۰۰۸ برگزیدهشد،[۳۶۲] از رونالدو بهعنوان کاپیتان تیم تمجید کرد.[۳۶۳]
جام ملتهای اروپا ۲۰۰۸
[ویرایش]رونالدو هشت گل برای پرتغال در مقدماتی جام ملتهای اروپا ۲۰۰۸ بهثمر رساند،[۳۶۴] و پشت سر اوزیبیوس اسمولارک لهستانی جایگرفت؛ اما در مسابقات جام ملتهای اروپا ۲۰۰۸، فقط ۱ گل در برد ۳–۱ آنها در بازی مرحله گروهی مقابل جمهوری چک به ثمر رساند، که البته بهترین بازیکن آن مسابقه نیز شد.[۳۶۵] پرتغال در مرحله یک چهارم نهایی با شکست ۳–۲ مقابل آلمان حذف شد.[۳۶۶]
جام جهانی ۲۰۱۰
[ویرایش]رونالدو در هرسه بازی پرتغال در گروه G جام جهانی، بهعنوان بهترین بازیکن میدان برگزیدهشد.[۳۶۷][۳۶۸][۳۶۹] او در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰، فقط یک گل مقابل کره شمالی در ۲۱ ژوئن بهثمر رساند.[۳۷۰] این بازی را پرتغال ۷–۰ از کرهٔ شمالی برد. این گل، واپسین گل ملی او پس از ۱۶ ماه بود.[۳۷۱] اسپانیا در مرحلهٔ یکهشتم نهایی پرتغال را حذف کرد.[۳۷۲]
جام ملتهای اروپا ۲۰۱۲
[ویرایش]
رونالدو هفت گل برای پرتغال در مرحله مقدماتی جام ملتهای اروپا ۲۰۱۲ بهثمر رساند؛ از جمله، دو گل مقابل بوسنی و هرزگوین در مرحلهٔ پلیآف. در قرعهکشی جام ملتهای اروپا، پرتغال بههمراه آلمان، دانمارک و هلند در گروه B موصوف به گروه مرگ قرارگرفت.[۳۷۳] در مصاحبهای رونالدو اظهار داشت: «تنها زمانی به اوج خواهم رسید که با پرتغال جامی کسب کنم».[۳۷۴][۳۷۵][۳۷۶][۳۷۷]
پس از شکست مقابل آلمان در گروه، رونالدو مورد انتقاد قرارگرفت. همتیمی او، نانی بیانکرد: «او خشمگین زمین را ترک کرد و نیاز به استراحت دارد. او بهخوبی کار تیمی را انجام داد و بهشدت تحت فشار بوده است و بهزودی منتقدان خود را ساکت خواهدکرد.» لوئیس فیگو با توجه به انتقاد از رونالدو و رفتار او، بیانکرد: «او باید همیشه کاپیتان موفقی برای تیم ملی خود باشد؛ اگرچه این نتیجه حاصل شده است.»[۳۷۸]
در طول مسابقهٔ پرتغال و دانمارک، هرگاه توپ بهپای رونالدو میرسید، طرفداران دانمارک شعار میدادند و نام لیونل مسی را تکرار میکردند.[۳۷۹] در پاسخ به پرسش دربارهٔ شعارهای مسی، رونالدو گفت:
« | آیا میدانید که لیونل مسی در این زمان، سال گذشته کجا بوده است؟ آیا میدانید؟ او با کشور خود در کوپا آمریکا ۲۰۱۱ بازی میکرد و از این جام حذفشد. مگر سرنوشت آرژانتین بهتر از پرتغال بود؟ مردم فکر میکنند که او بهترین بازیکن جهان است؛ این برای یک بازیکن بزرگ فوتبال جهان طبیعیاست.[۳۸۰] | » |
در آخرین مسابقهٔ گروهی، رونالدو دو گل مقابل هلند بهثمر رساند و صعود پرتغال به مرحلهٔ بعدی را تضمین کرد. این بازی با پیروزی ۱–۲ پرتغال به پایان رسید. او همچنین دو بار در مسابقات گروهی، بهعنوان بهترین بازیکن میدان شناختهشد.[۳۸۱][۳۸۲]
رونالدو برای عملکرد خود مقابل جمهوری چک در مرحلهٔ یکچهارم نهایی، مورد تقدیر قرارگرفت. روی ارسال توپ ژوآئو موتینیو و ضربهٔ سر رونالدو، پرتغال بازی را ۰–۱ مقابل جمهوری چک برد و به نیمهنهایی راهیافت.[۳۸۳][۳۸۴]
او شانسهای متعددی را برای پرتغال مقابل اسپانیا در نیمهنهایی از دست داد؛ از جمله سه بار شوت او که به تیر دروازه برخورد کرد[۳۸۵][۳۸۶] این بازی پس از نتیجه ۰–۰، به ضربات پنالتی کشیدهشد. رونالدو انتخاب شدهبود تا پنجمین ضربهٔ پنالتی پرتغال را بزند، اما نوبت به او نرسید و پرتغال در ضربات پنالتی از اسپانیا شکستخورد.[۳۸۷] سرمربی پرتغال، پائولو بنتو گفت: «این برنامه من بود که رونالدو پنجمین ضربه را بزند و پرتغال با ضربهٔ او، به مسابقهٔ پایانی برسد.»[۳۸۸][۳۸۹] رونالدو بههمراه پنج بازیکن دیگر، جزء بهترین گلزنان مشترک این جام با سه گل قرارگرفت؛ اگرچه فرناندو تورس، کفش طلای اروپا را بهدستآورد.[۳۹۰]
رونالدو پیش از مسابقات و در طول آن، بارها و بارها، توسط اهالی فوتبال بهخصوص دیهگو مارادونا ستایش شد. مارادونا گفته است: «رونالدو بهترین بازیکن بر روی این سیاره است و هممیهنان او، باید برای او یک بنای تاریخی در لیسبون بسازند.»[۳۹۱][۳۹۲]
فرصتها و گلهای رونالدو مشخصاست. او میخواهد با تیم ملی خود به مسابقهٔ پایانی راه پیداکند و ثابت کند که بهترین بازیکن جهان است.[۳۹۳][۳۹۱]
جام جهانی ۲۰۱۴
[ویرایش]در طول مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴، رونالدو در مجموع ۸ گل به ثمر رساند. او در مسابقه مقدماتی در ۱۷ اکتبر ۲۰۱۲، در تساوی ۱–۱ در برابر ایرلند شمالی، صدمین بازی خود را انجام داد.[۳۹۴] اولین هتتریک ملی او نیز در برابر ایرلند شمالی انجام شد، زمانی که او در ۶ سپتامبر ۲۰۱۳ سه بار در مدت ۱۵ دقیقه در پیروزی ۴–۲ مرحله مقدماتی گلزنی کرد.[۳۹۵] پس از اینکه پرتغال نتوانست در طول رقابتها بهطور معمول واجد شرایط شود، رونالدو هر چهار گل این تیم را در بازیهای پلی آف مقابل سوئد به ثمر رساند، که از آن به عنوان نبرد بین رونالدو و زلاتان ابراهیموویچ یاد شد، و صعود آنها را به مسابقات نهایی قطعی کرد.[۳۹۶] هتتریک او در بازی دوم، تعداد گلهای ملی او را به ۴۷ گل رساند و با رکورد پائولتا برابری کرد.[۳۹۷] رونالدو متعاقباً در ۵ مارس ۲۰۱۴ در یک برد دوستانه ۵–۱ مقابل کامرون دو گل زد تا بهترین گلزن تاریخ کشورش شود.[۳۹۸]
رونالدو علیرغم اینکه از تاندونیت کشکک و آسیب دیدگی مربوط به ران رنج میبرد، در جام جهانی شرکت کرد،[۳۹۹] که بهطور جدی حرفه خود را به خطر انداخت.[۴۰۰] رونالدو بعداً گفت: «اگر ما دو یا سه کریستیانو رونالدو در تیم داشتیم، احساس راحتی بیشتری میکردم. اما نداریم.»[۴۰۱] با اینکه شک و تردیدهایی در مورد وضعیت آمادگی جسمانی اش وجود داشت،[۴۰۲] اما او ۹۰ دقیقه کامل بازی نخست مقابل آلمان را بازی کرد، اگرچه نتوانست از شکست ۴–۰ کشورش جلوگیری کند.[۴۰۳] پس از پاس گل تساوی ۲–۲ در لحظات حیاتی بازی در برابر آمریکا،[۴۰۴] او در اواخر بازی با غنا گل پیروزی ۲–۱ را به ثمر رساند.[۴۰۵] پنجاهمین گل ملی او، که به اولین پرتغالی تبدیل شد که در سه جام جهانی بازی و گلزنی کرده است.[۴۰۶] پرتغال در پایان مرحله گروهی به دلیل تفاضل گل کمتر از مسابقات حذف شد.[۴۰۵]
جام ملتهای اروپا ۲۰۱۶
[ویرایش]
رونالدو در مقدماتی یورو ۲۰۱۶ پنج گل از جمله هتتریکش مقابل ارمنستان را به ثمر رساند.[۴۰۷] با تنها گل بازی در یک پیروزی دیگر مقابل ارمنستان در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۴، او به ۲۳ گل در مسابقات قهرمانی اروپا، از جمله مسابقات مقدماتی و نهایی رسید تا بهترین گلزن تاریخ مسابقات شود.[۴۰۸] در شروع مرحله نهایی مسابقات، رونالدو در تساویهای پرتغال مقابل ایسلند و اتریش با وجود ۲۰ شوت به سمت دروازه نتوانست موقعیتهای خود را تبدیل به گل کند. در بازی با اتریش، او با صد و بیست و هشتمین بازی ملی خود از فیگو به عنوان رکوردار بیشترین بازی ملی پرتغال پیشی گرفت و بازی نیز پس از اینکه پنالتی خود را در نیمه دوم از دست داد، بدون گل به پایان رسید.[۴۰۹] با دو گل او در آخرین بازی مرحله گروهی، در تساوی ۳–۳ مقابل مجارستان، رونالدو به اولین بازیکنی تبدیل شد که در چهار دوره مسابقات قهرمانی اروپا گلزنی کرد و رکورد ۱۷ بازی در این مسابقات را به ثبت رساند.[۴۱۰][۴۱۱] پرتغال در گروه خود پس از مجارستان و ایسلند سوم شد، اما به لطف قالب جدید گسترش یافته مسابقات،[۴۱۲] و با اینکه در هیچیک از بازیهای گروهی برنده نشدند، به دور بعد صعود کردند.[۴۱۳]
در اولین بازی مرحله حذفی، پس از اینکه تنها تلاش رونالدو توسط دنیل سوباشیچ، دروازهبان کرواسی مهار شد، توپ در مسیر ریکاردو کوارشما قرار گرفت و گل او در اواخر وقتهای اضافه منجر به پیروزی پرتغال شد.[۴۱۳] پرتغال در مرحله بعدی در ضربات پنالتی از سد لهستان گذشت که رونالدو پنالتی ابتدایی پرتغال را به ثمر رساندهبود،[۴۱۳] و همچنین او اولین بازیکنی شد که سه بار در مرحله نیمه نهایی قهرمانی اروپا شرکت میکند؛[۴۱۴] رونالدو در این مرحله، گل اول را در برد ۲–۰ مقابل ولز به ثمر رساند.[۴۱۵] در فینال مقابل فرانسه میزبان، رونالدو پس از یک برخورد با دیمیتری پایت، با وجود چندین بار درمان و تلاش برای بازی کردن، تنها پس از ۲۵ دقیقه نتوانست به بازی ادامه دهد و کوارشما جایگزین او شد.[۴۱۳] پس از کشیده شدن بازی به وقتهای اضافه، ادر در دقیقه ۱۰۹ گلزنی کرد تا پرتغال با نتیجه ۱–۰ پیروز شود،[۴۱۶] و رونالدو به عنوان کاپیتان تیم، جام را در جشن اولین قهرمانی کشورش در یک تورنمنت بزرگ بالای سر برد. او با سه پاسگل و سه گل، به عنوان دومین گلزن برتر که با چند بازیکن دیگر مشترک بود، کفش نقره ای مسابقات را دریافت کرد و برای سومین بار در دوران حرفه ای خود در تیم منتخب مسابقات قرار گرفت.[۴۱۷][۴۱۸]
جام جهانی ۲۰۱۸
[ویرایش]
در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، تیم ملی فوتبال پرتغال به همراه رونالدو در مرحله گروهی با تیمهای ملی اسپانیا، ایران و مراکش همگروه شد. رونالدو توانست در بازی نخست مقابل اسپانیا هتتریک کند و به مسنترین بازیکنی تبدیل شد که در یک بازی جام جهانی فوتبال هتتریک کرده است. وی همچنین اولین بازیکن پرتغالی شد که در چهار جام جهانی گلزنی میکند و یکی از چهار بازیکن از هر ملیتی که موفق به انجام این کار شده است.[۴۱۹] در برد ۱–۰ پرتغال مقابل مراکش، رونالدو تنها گل تیمش را به ثمر رساند و رکورد پوشکاش را به عنوان بهترین گلزن اروپا در تاریخ با ۸۵ گل ملی شکست.[۴۲۰] در آخرین بازی گروهی مقابل ایران، رونالدو یک پنالتی را در تساوی ۱–۱ بازی از دست داد که باعث شد پرتغال به عنوان تیم دوم گروه پس از اسپانیا به دور دوم صعود کند.[۴۲۱] پرتغال پس از شکست ۲–۱ مقابل اروگوئه در مرحله یکهشتم نهایی حذف شد.[۴۲۲] رونالدو برای بازیهایش در این مسابقات در تیم رؤیایی جام جای گرفت.[۴۲۳]
لیگ ملتهای اروپا ۲۰۱۹
[ویرایش]پس از جام جهانی، رونالدو شش بازی ملی را از دست داد، از جمله کل مرحله اول لیگ ملتهای اروپا ۱۹–۲۰۱۸، اما برای پرتغالِ میزبان در مرحله نهایی حاضر شد. در نیمهنهایی مقابل سوئیس با هتتریک او پرتغال به فینال رسید؛ پس از به ثمر رساندن اولین گلش در این مسابقات، او نخستین بازیکنی شد که در ۱۰ مسابقه ملی متوالی گلزنی کرده و رکورد مشترکی را که قبلاً با آساموا جیان از غنا داشت، شکست.[۴۲۴]چهار روز بعد در فینال، پرتغال ۱–۰ هلند را شکست داد و اولین قهرمان مسابقات لیگ ملتهای اروپا شد.[۴۲۵]
جام ملتهای اروپا ۲۰۲۰
[ویرایش]در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۱، رونالدو در اولین بازی پرتغال در یورو ۲۰۲۰ در پیروزی ۳–۰ مقابل مجارستان در بوداپست، دو گل زد؛[۴۲۶] در این بازی او به مجموع ۱۱ گل در مسابقات قهرمانی اروپا رسید و با دو گل بیشتر از میشل پلاتینی، به بهترین گلزن تاریخ این رقابتها تبدیل شد.[۴۲۷] او همچنین اولین بازیکنی شد که در پنج یورو[۴۲۸] و در یازده تورنمنت متوالی گلزنی کرده است. همچنین گلهایش در بازی با مجارستان او را به مسنترین بازیکنی تبدیل کرد که در یک مسابقه دو گل در این رقابتها به ثمر رسانده است،[۴۲۹] و مسنترین بازیکنی که برای پرتغال در یک تورنمنت بزرگ گلزنی کرده است.[۴۳۰] در ۲۳ ژوئن، او دو پنالتی را در تساوی ۲–۲ پرتغال با فرانسه در آخرین بازی مرحله گروهی، تبدیل به گل کرد و با رکورد علی دایی با ۱۰۹ گل ملی برابر شد.[۴۳۱] در ۲۷ ژوئن، پرتغال پس از باخت ۱–۰ مقابل بلژیک در مرحله یکهشتم نهایی از این رقابتها کنار رفت.[۴۳۲] رونالدو مسابقات را با پنج گل و یک پاس گل به پایان رساند که کفش طلا را برایش به ارمغان داشت.[۴۳۳]
شکستن رکوردهای ملی
[ویرایش]در ۱ سپتامبر، رونالدو در برد خانگی ۲–۱ مقابل جمهوری ایرلند در مقدماتی جام جهانی در ورزشگاه الگاروه، دو گل با ضربه سر به ثمر رساند که باعث شد با ۱۱۰ و سپس ۱۱۱ گل ملی، علی دایی را پشت سر بگذارد و بهترین گلزن ملی تاریخ فوتبال لقب بگیرد.[۴۳۴] در ۹ اکتبر، او در بازی دوستانه ۳–۰ مقابل قطر در الگاروه، گل اول را به ثمر رساند و با صد و هشتاد و یکمین حضور ملی خود، او همچنین رکورد سرخیو راموس را در بیشترین بازی ملی ثبتشده برای یک بازیکن اروپایی، شکست.[۴۳۵] در بازی بعدی مقابل لوکزامبورگ در ۱۲ اکتبر که باز هم در ورزشگاه آلگاروه برگزار شد، رونالدو در پیروزی ۵–۰ پرتغال هتتریک کرد و اولین بازیکنی شد که در فوتبال ملی مردان ۱۰ هتتریک انجام داده است.[۴۳۶]
جام جهانی ۲۰۲۲
[ویرایش]
رونالدو در فهرست تیم ملی پرتغال برای جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ قطر حضور پیدا کرد و این پنجمین جام جهانی او شد. در بازی نخست پرتغال مقابل غنا، رونالدو یک ضربه پنالتی زد و اولین بازیکن مردی شد که در پنج جام جهانی مختلف گلزنی میکند.[۴۳۷] در آخرین بازی گروهی مقابل کره جنوبی، رونالدو به دلیل واکنشش به تعویض، از سوی سرمربی خود مورد انتقاد قرار گرفت.[۴۳۸] او در بازی یکهشتم نهایی پرتغال مقابل سوئیس از ترکیب اصلی کنار گذاشته شد و این اولین بار از یورو ۲۰۰۸ بود که در یک تورنمنت بزرگ بینالمللی از ابتدا برای پرتغال بازی نکرده بود،[۴۳۹] و اولین باری بود که پرتغال پس از یورو ۲۰۰۰ یک بازی حذفی را بدون رونالدو در ترکیب اصلی در یک تورنمنت بینالمللی آغاز کرد.[۴۴۰] وی از اواخر بازی وارد زمین شد و پرتغال با نتیجه ۶–۱ در شرایطی پیروز شد که گونسالو راموس، جانشین رونالدو، هتتریک کرده بود و بهترین پیروزی پرتغال در یک بازی حذفی جام جهانی از زمان جام جهانی ۱۹۶۶ رقم خورد.[۴۴۱] پرتغال در مرحله یک چهارم نهایی مقابل مراکش از همین استراتژی استفاده کرد و رونالدو دوباره از روی نیمکت به زمین آمد، اما تلاش او و یارانش نتوانست مانع شکست ۱–۰ آنها شود و مراکش نیز به اولین کشور آفریقایی تبدیل شد که به نیمه نهایی جام جهانی میرسد.[۴۴۲]
جام ملت های اروپا ۲۰۲۴
[ویرایش]در ۲۱ می ۲۰۲۴، او در ترکیب ۲۶ نفره برای یورو ۲۰۲۴ یوفا انتخاب شد. در بازی افتتاحیه مقابل جمهوری چک، در ۱۸ ژوئن، او اولین بازیکنی شد که در شش دوره مسابقات قهرمانی اروپا حاضر شد، و با انجام این کار در سن ۳۹ سالگی، دومین بازیکن مسن ترین بازیکن خارج از زمین در تاریخ مسابقات شد. تنها پشت سر هم تیمی خود پپه، که رکورد خود را در همان روز به دست آورد. در ۲۲ ژوئن، رونالدو با پاس گل سوم پرتغال در پیروزی ۳-۰ مقابل ترکیه، راهیابی کشورش به مرحله حذفی را تضمین کرد. این باعث شد که او با ۷ پاس گل، از سال ۱۹۶۸، بالاترین پاس گل تمام دوران در رقابتها باشد، و همچنین با ۳۹ سال سن، مسنترین بازیکنی بود که در این رقابتها پاس گل داده است. در ۲۶ ژوئن، او در آخرین بازی مرحله گروهی پرتغال مقابل گرجستان شروع کرد تا به اولین بازیکن اروپایی تبدیل شود که ۵۰ بازی در تورنمنت های بزرگ بین المللی انجام داده است. درست مانند دو بازی اول یورو، او بازی را بدون گل مقابل گرجستان به پایان رساند و اولین باری بود که مرحله گروهی یک تورنمنت بین المللی را بدون گل به پایان رساند. پرتغال پس از باخت ۵–۳ در ضربات پنالتی، علیرغم اینکه رونالدو ضربه نقطهای خود را به ثمر رساند، در ۵ ژوئیه توسط فرانسه در مرحله یک چهارم نهایی از مسابقات حذف شد. او تورنمنت را بدون گل به پایان می رساند و با هیچ یک از ۲۳ شوت خود در تورنمنت (شامل یک پنالتی از دست رفته در مرحله یک هشتم نهایی مقابل اسلوونی) موفق به گلزنی نشد که بیشترین تلاش یک بازیکن بدون گل زدن در مسابقات قهرمانی اروپا از زمان یوفا است. یورو ۲۰۰۴، زمانی که دکو ۲۴ شوت بدون گل برای پرتغال داشت. در اواخر همان سال، در ۵ سپتامبر، او ۹۰۰مین گل حرفهای خود را در پیروزی ۲–۱ مقابل کرواسی در لیگ ملتهای اروپا ۲۵–۲۰۲۴ به ثمر رساند. او اولین بازیکنی بود که به ۹۰۰ گل در دوران حرفه ای خود رسید.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Boloni își amintește de debutul lui Ronaldo la Sporting: "Nu reușeam să îl opresc să facă driblinguri"". DigiSport. 13 January 2015. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 24 February 2016.
- ↑ "Clash of the Titans". Manchester Evening News. 18 April 2010. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Famous players featured in U17 c'ships". UEFAu17.com. Archived from the original on 2 June 2009.
- ↑ "Liverpool 'turned down Ronaldo'". Eurosport. 6 December 2011. Archived from the original on 8 December 2010. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ Conn, David (19 January 2011). "The brightest star in Europe and £1m to a mysterious agent". The Guardian. London. Archived from the original on 5 October 2013. Retrieved 11 November 2011.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Pilger, Sam (6 October 2017). "'He Was There to Put on a Show': Ronaldo's Legendary Manchester United Audition". Bleacher Report. Archived from the original on 28 May 2018. Retrieved 27 May 2018.
- ↑ Marshall, Adam (12 August 2003). "United confirm Ronaldo capture". Sky Sports. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Message from the president". Sporting CP. 29 April 2013. Archived from the original on 17 May 2014. Retrieved 15 May 2014.
- ↑ Wallace, Sam (12 August 2003). "United fork out record £12m fee to land teenager". The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Archived from the original on 10 January 2022. Retrieved 10 August 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo Biography" (به انگلیسی). CristianoRonaldo.com. Archived from the original on 10 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Beauchamp, Eric (12 Apriel 2007). "I never wanted the No7 shirt" (به انگلیسی). The Sun. Archived from the original on 18 May 2013. Retrieved 15 November 2012.
{{cite news}}
: Check date values in:|تاریخ=
(help) - ↑ McDonnell, David (29 September 2007). "Cristiano Ronaldo exclusive". Daily Mirror. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ Wilson, Paul (17 August 2003). "Only one Ronaldo as United find new idol". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ "Man Utd see off Pompey". BBC Sport. 1 November 2003. Archived from the original on 9 August 2017. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ "Man Utd win FA Cup". BBC Sport. 22 May 2004. Archived from the original on 25 February 2009. Retrieved 26 January 2011.
- ↑ "Middlesbrough 4–1 Man Utd" (به انگلیسی). BBC Sports. Archived from the original on 15 February 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo extends Man Utd contract". BBC Sport. 18 November 2005. Archived from the original on 14 August 2017. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ "Man Utd ease to Carling Cup glory". BBC Sport. 26 February 2006. Archived from the original on 28 August 2007. Retrieved 26 January 2011.
- ↑ "Ronaldo ban after finger gesture". BBC Sport. 14 November 2015. Archived from the original on 5 February 2006. Retrieved 3 February 2006.
- ↑ Buckingham, Mark (15 January 2006). "Fergie upset with red card". Sky Sports. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Brennan, Stuart (17 January 2006). "Ruud and Ron in training bust-up". Manchester Evening News. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Taylor, Daniel (3 July 2006). "Rooney must look at himself rather than blame Ronaldo". The Guardian. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Stirling, James (9 July 2006). "Ronaldo: I can't stay in Manchester". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Buckingham, Mark (12 July 2006). "United: Ronaldo not for sale". Sky Sports. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Tyldesley, Clive (25 September 2006). "Ronaldo has last laugh on Reading fans". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Winter, Henry (29 August 2013). "The secrets behind the development of Real Madrid's Cristiano Ronaldo, revealed by Rene Meulensteen". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 10 August 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ James, Stuart (24 December 2006). "Cristiano's stockings full of gifts for United". The Guardian. London. Archived from the original on 28 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Taylor, Daniel (27 December 2006). "Ferguson giddy with glee as Ronaldo stretches United's lead". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Wilson, Paul (31 December 2006). "Ronaldo stretches United's advantage". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ "Ronaldo lands back-to-back accolades" (به انگلیسی). inthenews.com. 11 January 2007. Archived from the original on 4 June 2007. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo wins monthly award again" (به انگلیسی). BBC Sport. 11 January 2007. Archived from the original on 13 February 2007. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real ready to offer £54m to secure Ronaldo" (به انگلیسی). The Guardian. 12 Apriel 2007. Archived from the original on 11 October 2008. Retrieved 15 November 2012.
{{cite news}}
: Check date values in:|تاریخ=
(help) - ↑ "Lionel Messi and Cristiano Ronaldo goal for goal". UEFA. 11 December 2019. Archived from the original on 21 April 2018. Retrieved 21 December 2022.
- ↑ McCarra, Kevin (11 April 2007). "Seven wonders of sublime United dazzle and destroy helpless Roma". The Guardian. London. Archived from the original on 3 October 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ Glendenning, Barry (24 April 2007). "Man Utd 3 – 2 AC Milan". The Guardian. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ McCarra, Kevin (3 May 2007). "AC Milan 3 – 0 Man Utd". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ "Ronaldo wins PFA double". World Soccer. 23 April 2007. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Buckingham, Mark (4 May 2007). "Writers award for Ronaldo". Sky Sports. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Ronaldo secures PFA awards double". BBC Sport. 22 April 2007. Archived from the original on 14 April 2008. Retrieved 18 April 2018.
- ↑ Kay, Oliver (14 April 2007). "Ferguson lets rip at Madrid after Ronaldo signs £31m deal". The Times. London. Retrieved 16 April 2007.
- ↑ "Kaká's year capped by Ballon d'Or" (به انگلیسی). UEFA. 2 December 2007. Archived from the original on 5 December 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo:Going the right way" (به انگلیسی). fifa.com. 17 December 2007. Archived from the original on 18 December 2007. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo:Going the right way". FIFA. 17 December 2007. Archived from the original on 18 December 2007. Retrieved 18 December 2007.
- ↑ "Man Utd 6–0 Newcastle". BBC Sport. 12 January 2008. Archived from the original on 15 January 2008. Retrieved 12 January 2008.
- ↑ Kay, Oliver (20 March 2008). "Cristiano Ronaldo revels in role of Captain Fantastic as United stretch lead" (به انگلیسی). The Times. Archived from the original on 10 May 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Best's crown intact until Ronaldo cures his travel sickness" (به انگلیسی). guardian.co.uk. 1 April 2008. Archived from the original on 6 September 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "ESM Golden Shoe ranking" (به انگلیسی). European Sports Magazines. 7 April 2008. Archived from the original on 18 February 2007. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Man Utd 0–2 Reading" (به انگلیسی). bbc.co.uk. 19 January 2008. Archived from the original on 20 January 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Brown, Oliver (5 March 2008). "Cristiano Ronaldo puts Man Utd into quarters". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 29 August 2014.
- ↑ Herbert, Ian (2 April 2008). "Ronaldo and Rooney combine to leave Roma in ruins again". The Independent. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Hodges, Vicki (22 May 2008). "Cristiano Ronaldo's penalty technique 'unacceptable'". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ McNulty, Phil (22 May 2008). "Man Utd earn dramatic Euro glory". BBC. Archived from the original on 26 May 2008. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo". UEFA. Archived from the original on 29 May 2016. Retrieved 24 May 2016.
- ↑ "Ronaldo pledges to keep his cool". BBC Sport. 15 August 2007. Archived from the original on 1 January 2009. Retrieved 2 January 2010.
- ↑ "Ronaldo breaks silence" (به انگلیسی). Sky Sports. Archived from the original on 18 September 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real reported over Ronaldo link" (به انگلیسی). BBC. 2008-06-09. Archived from the original on 28 May 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "FIFA to take no action over Ronaldo complaint" (به انگلیسی). FourFourTwo. 2008-06-17. Archived from the original on 18 January 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Gardner, Alan (16 June 2008). "Fifa decline to take action against Real". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ Dall, James (10 July 2008). "Blatter – Let Ronaldo leave". Sky Sports. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Taylor, Daniel (11 July 2008). "I am a slave, says Ronaldo as he pushes for Madrid move". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 29 August 2014.
- ↑ "I will stay at Man Utd – Ronaldo" (به انگلیسی). BBC. 6 August 2008. Archived from the original on 7 August 2008. Retrieved 2008-08-06.
- ↑ Gardner, Alan (16 June 2008). "Fifa decline to take action against Real". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ "Ronaldo ankle surgery a 'success'". BBC Sport. 7 July 2008. Archived from the original on 30 December 2008. Retrieved 2 January 2010.
- ↑ Hart, Simon (17 September 2008). "Villarreal return to frustrate United". UEFA. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Weaver, Paul (17 November 2008). "United swear by Ronaldo as Stoke can only curse". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 29 August 2014.
- ↑ "Stat Attack". The United Review. Manchester United. 70 (11): 65. 15 November 2008.
- ↑ Bailey, Richard (18 December 2008). "United secure final date". Sky Sports. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Bevan, Chris (21 December 2008). "Liga de Quito 0–1 Man Utd". BBC. Archived from the original on 22 December 2008. Retrieved 29 August 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo nyerte az Aranylabdát" (به انگلیسی). Origo. 2 December 2008. Archived from the original on 3 June 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Roughley, Gregg (2 December 2008). "Ronaldo beats off Messi and Torres to scoop Ballon d'Or". The Guardian. London. Archived from the original on 6 October 2014. Retrieved 29 August 2014.
- ↑ "Ronaldo named Fifa player of 2008". BBC Sport. 12 January 2009. Archived from the original on 18 January 2009. Retrieved 2 January 2010.
- ↑ "Ronaldo's 'incredible, fantastic' goal". FIFA. 21 December 2009. Archived from the original on 24 December 2009. Retrieved 15 January 2011.
- ↑ "FC Porto 0–1 Man Utd (agg 2–3)". BBC Sport (به انگلیسی). British Broadcasting Corporation. 15 April 2009. Archived from the original on 21 April 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo stunner thrills Ferguson". BBC Sport. 15 April 2009. Archived from the original on 17 April 2009. Retrieved 15 April 2009.
- ↑ "United cruise into final". Sky Sports. 5 May 2009. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Williams, Richard (27 May 2009). "Cristiano Ronaldo in a mess as Lionel Messi takes lead role on grand stage". The Guardian. London. Archived from the original on 9 October 2014. Retrieved 27 August 2014.
- ↑ "2008/09: Messi outshines Ronaldo in Rome" (به انگلیسی). UEFA.com. 27 May 2009. Archived from the original on 23 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Player Profile Cristiano Ronaldo". Premier League. Archived from the original on 7 March 2016. Retrieved 17 March 2016.
- ↑ "Premier League Team of the Year". Sky Sports. 28 April 2009. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "United closing in on glory". Sky Sports. 10 May 2009. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Glazers to fund Fergie spree". Sky Sports Football (به انگلیسی). BSkyB. 12 June 2009. Archived from the original on 25 December 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo vows to justify price tag" (به انگلیسی). BBC Sport. 4 July 2009. Archived from the original on 21 July 2017. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo vows to justify price tag". BBC Sport. 4 July 2009. Archived from the original on 21 July 2017. Retrieved 4 July 2009.
- ↑ "Cristiano Ronaldo Bio, Stats, News" (به انگلیسی). espn.com. Archived from the original on 6 May 2012. Retrieved 17 November 2012.
- ↑ "Man Utd accept £80m Ronaldo bid". BBC Sport (به انگلیسی). British Broadcasting Corporation. 11 June 2009. Archived from the original on 12 January 2016. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real Madrid and Manchester United seal the transfer of Cristiano Ronaldo". Real Madrid CF (به انگلیسی). Real Madrid CF. -26 June 2009. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 15 November 2012.
{{cite news}}
: Check date values in:|تاریخ=
(help) - ↑ "Kaká és C. Ronaldo kivásárlási ára is egymilliárd euró" (به انگلیسی). spportgeza.hu. 17 July 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo ya es Real" (به انگلیسی). Diario Marca. 26 June 2009. Archived from the original on 12 February 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Seen Around the World". realmadrid.com (به انگلیسی). Real Madrid CF. 5 July 2009. Archived from the original on 8 July 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ ""Cristiano to wear the number '9'"" (به انگلیسی). Real Madrid CF. 6 July 2009. Archived from the original on 9 July 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo aims shot at English game". BBC Sport (به انگلیسی). British Broadcasting Corporation. 6 July 2009. Archived from the original on 9 August 2017. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo welcomed by 80,000 fans at Real Madrid unveiling". The Guardian Sport (به انگلیسی). The Guardian. 6 July 2009. Archived from the original on 21 August 2011. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo To Wear No. 9 at Real Madrid – Report". Goal. 6 June 2009. Archived from the original on 6 July 2009. Retrieved 6 June 2009.
- ↑ "C. Ronaldo megszerezte első „királyi" gólját". Nemzeti Sport (به انگلیسی). 29 July 2009. Archived from the original on 24 May 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo in winning start for Real". BBC (به انگلیسی). 29 August 2009. Archived from the original on 29 August 2017. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Tuesday's Champions League review" (به انگلیسی). BBC. 15 September 2009. Archived from the original on 29 August 2017. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "La Liga: Ronaldo grabs brace as Real thump Xerez" (به انگلیسی). 2009-09-20. Archived from the original on 2 December 2012. Retrieved 2010-04-24.
- ↑ "Cristiano makes Real Madrid history". realmadrid.com (به انگلیسی). 29 September 2009. Archived from the original on 28 September 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real Madrid 3-0 Marseille – Red hot Ronaldo fires double". ESPN (به انگلیسی). 1 October 2009. Archived from the original on 3 October 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Glendenning, Barry (3 November 2009). "Champions League: Milan v Real Madrid – as it happened". The Guardian. London. Archived from the original on 15 July 2014. Retrieved 22 April 2014.
- ↑ "Ronaldo forced out of Milan meetings". UEFA. 11 October 2009. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2009–10". BDFutbol. Archived from the original on 26 December 2013. Retrieved 25 December 2013.
- ↑ "Cristiano Ronaldo hat-trick keeps Real Madrid on Barcelona's tail". The Guardian. 6 May 2010. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "92 Points Not Good Enough for Real Madrid to Win La Liga". Bleacher Report. Archived from the original on 19 July 2022. Retrieved 4 August 2022.
- ↑ Corrigan, Dermot (12 December 2016). "Was this Real Madrid and Portugal star Cristiano Ronaldo's best year?". ESPN. Retrieved 25 October 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo Takes Raul's No.7 Shirt At Real Madrid, Benzema Moves To No.9, Xabi Alonso Takes No.14". whoateallthepies.tv (به انگلیسی). Who Ate All The Pies. 3 August 2010. Archived from the original on 6 August 2010. Retrieved 3 August 2010.
- ↑ "Four-goal Ronaldo shares glory" (به انگلیسی). : The World Game on SBS. 24 October 2010. Archived from the original on 27 October 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Four Real: Ronaldo fires Madrid to top of La Liga". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). 25 October 2010. Archived from the original on 11 August 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo matches Messi's treble as Real and Barca go goal crazy". CNN. 20 November 2010. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Ronaldo hat-trick sees Real past Villarreal". Eurosport. 9 January 2011. Archived from the original on 12 January 2011. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ Lowe, Sid (4 March 2011). "No redemption for Manuel Pellegrini on a grim return to the Bernabéu". The Guardian. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ Chadband, Ian (30 November 2015). "Messi, Ronaldo and Neymar are Ballon d'Or nominees". Reuters. Archived from the original on 16 February 2016. Retrieved 29 March 2016.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Cristiano Ronaldo Dos Santos Aveiro: 2010–11". BDFutbol. Archived from the original on 26 December 2013. Retrieved 25 December 2013.
- ↑ "Madrid clinch Copa del Rey". Sky Sports. 21 April 2011. Archived from the original on 27 November 2022. Retrieved 27 November 2022.
- ↑ "Madrid clinch Copa del Rey" (به انگلیسی). Sky Sports. 20 April 2011. Archived from the original on 23 April 2011. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo sets new Primera Liga scoring record". BBC. 21 May 2011. Archived from the original on 7 January 2016. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "¿Cuál ha sido el mejor gol del Madrid de esta temporada?" (به انگلیسی). MARCA.com. Archived from the original on 1 May 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real Madrid C.F. – Official Web Site – Fans decide Cristiano Ronaldo's best goal of the season was his header in the Copa del Rey final" (به انگلیسی). Realmadrid.com. 17 June 2011. Archived from the original on 10 August 2011. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Record-breaking Ronaldo wins 2010/11 Golden Shoe". UEFA. 23 May 2011. Archived from the original on 5 August 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo breaks La Liga record with 40 or 41 goals" (به انگلیسی). Ronaldo7.net. 21 May 2011. Archived from the original on 28 October 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real Madrid Squad Stats (Spanish Primera División) – 2011–12" بایگانیشده در ۳ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Archive.today. ESPN. Retrieved 7 September 2014
- ↑ "Cristiano Ronaldo grabs hat-trick as Real Madrid defeat Zaragoza 6–0". The Daily Telegraph. London. 28 August 2011. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Hat tricks for Lionel Messi and Cristiano Ronaldo". ESPN. 24 September 2011. Archived from the original on 4 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Ronaldo grabs hat-trick as Real go top in Spain". CNN. 22 October 2011. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo's sixth hat-trick of the season sees Real Madrid open 10-point lead over Barcelona". The Daily Telegraph. London. 13 February 2012. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Madrid and Barca victorious". ESPN. 24 March 2011. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores hat-trick as Real Madrid defeat Atletico 4–1 to maintain four=point cushion over Barcelona". The Daily Telegraph. London. 12 April 2012. Archived from the original on 11 October 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Lionel Messi: Barcelona striker's goal record in numbers". BBC. 29 March 2016. Archived from the original on 2 December 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ Kwesi O'Mard, Marcus (15 May 2012). "Jose Mourinho Boasts as Real Madrid and Cristiano Ronaldo Smash Records en Route to La Liga Title". NESN. Archived from the original on 15 February 2019. Retrieved 15 February 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo is better than Messi, says Mourinho after Bayern loss" (به انگلیسی). Goal.com. 26 April 2012. Archived from the original on 22 August 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "3–2: The Supercup to be decided in Madrid" (به انگلیسی). Realmadrid.com. 23 August 2012. Archived from the original on 25 August 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Duff, Alex. "Real Madrid Beats Barcelona 2–1 to Win Spanish Soccer Super Cup" (به انگلیسی). Bloomberg. Archived from the original on 1 September 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores 150th Real Madrid goal against Granada" (به انگلیسی). Goal.com. Archived from the original on 1 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Ogden, Mark (3 September 2012). "Cristiano Ronaldo 'sad' at Real Madrid and upset with 'people in the club' after choosing not to celebrate goals". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 26 August 2014. Retrieved 22 August 2014.
- ↑ "'I didn't celebrate because I'm unhappy' – Cristiano Ronaldo makes shock claim after Madrid win" (به انگلیسی). Goal.com. 2 September 2012. Archived from the original on 6 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo has our full support, says Kaka" (به انگلیسی). Goal.com. 3 September 2012. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Casillas: Footballers are people like everyone else and have their own worries" (به انگلیسی). Goal.com. 5 September 2012. Archived from the original on 22 October 2012. Retrieved 15 September 2012.
- ↑ "Iniesta among the world's best players, says Real Madrid's Sergio Ramos" (به انگلیسی). Goal.com. 7 September 2012. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "'I already knew about Cristiano Ronaldo's statements and they don't surprise me' – Jorge Mendes" (به انگلیسی). Goal.com. 3 September 2012. Archived from the original on 7 September 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Real Madrid sadness nothing to do with money" (به انگلیسی). Goal.com. 4 September 2012. Archived from the original on 6 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Perez: Ronaldo doesn't want to leave Real Madrid" (به انگلیسی). Goal.com. 5 September 2012. Archived from the original on 9 March 2014. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo is under a lot of pressure, says Laporta" (به انگلیسی). Goal.com. 12 September 2012. Archived from the original on 4 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "I'm focused on winning with Real Madrid, insists Ronaldo" (به انگلیسی). Goal.com. 15 November 2012. Archived from the original on 6 November 2012. Retrieved 14 November 2012.
- ↑ "Arbeloa: Cristiano has the same smile as always" (به انگلیسی). Goal.com. 16 June 2010. Archived from the original on 4 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Mourinho: If Ronaldo is sad but plays like he does, that's perfect for me" (به انگلیسی). Goal.com. 14 September 2012. Archived from the original on 25 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo had a reason to be upset, says Mourinho" (به انگلیسی). Goal.com. 6 October 2012. Archived from the original on 26 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Real Madrid 3–2 Man City: Ronaldo rocking" (به انگلیسی). Goal.com. Archived from the original on 20 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "R. Madrid 5–1 Deportivo: Ronaldo hat trick" (به انگلیسی). Goal.com. 16 June 2010. Archived from the original on 21 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo hits the heights as Real Madrid show they're ready for Barcelona" (به انگلیسی). Goal.com. 1 October 2012. Archived from the original on 3 July 2014. Retrieved 13 October 2012.
- ↑ Tynan, Gordon (4 October 2012). "Cristiano Ronaldo grabs another Real Madrid hat-trick". The Independent. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Ajax 1–4 Real Madrid: Ronaldo hat trick" (به انگلیسی). Goal.com. 3 October 2012. Archived from the original on 5 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Jenson, Pete (8 October 2012). "Lionel Messi and Cristiano Ronaldo: a class apart in el Clasico". The Independent. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ Rogers, Iain (7 October 2012). "Messi, Ronaldo trade blows in 2–2 Clasico draw" (به انگلیسی). Uk.eurosport.yahoo.com. Archived from the original on 10 October 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Lowe, Sid (30 April 2013). "Real Madrid 2–0 Borussia Dortmund Champions League semi-final, second leg match report". The Guardian. London. Archived from the original on 6 August 2013. Retrieved 10 May 2013.
- ↑ "Top scorers Champions League, Europe 2012/2013". TopScorersFootball.com (به انگلیسی). Archived from the original on 23 December 2022. Retrieved 2022-12-23.
- ↑ "Messi crowned world's best for record fourth time". CNN. 8 January 2013. Archived from the original on 3 April 2013. Retrieved 10 May 2013.
- ↑ Wallace, Sam (16 September 2013). "Cristiano Ronaldo agrees £76m Real Madrid deal to end hopes of Manchester United return". The Independent. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Gareth Bale contract leak sparks panic at Real Madrid – and agent's fury". The Telegraph. No. 21 January 2016. 21 January 2016. Archived from the original on 27 February 2016. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "200 goals for the BBC". Real Madrid CF. 24 October 2015. Archived from the original on 18 November 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Unstoppable Ronaldo fires Portugal to Brazil". ESPN. 19 November 2013. Archived from the original on 18 October 2014. Retrieved 11 October 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo hits hat-trick as Real Madrid hammer Galatasaray". Sky Sports. 17 September 2013. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Ronaldo and Bale among the goals as Real Madrid win 10-goal thriller". CNN. 31 October 2013. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo's goal-den 2013, month by month". Marca. Spain. 31 December 2013. Archived from the original on 16 November 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ Homewood, Brian (14 January 2014). "Emotional Ronaldo ends Messi run". Reuters. Archived from the original on 17 February 2014. Retrieved 13 January 2015.
- ↑ "Ronaldo first to score for two different European Cup winners". Eurosport. Reuters. 24 May 2014. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Ronaldo 'risked career' by playing through pain barrier". ESPN. 9 October 2014. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Record-breaking Ronaldo takes scoring honours". UEFA. 24 May 2014. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Ronaldo named UEFA Best Player in Europe". UEFA. 28 August 2014. Archived from the original on 9 October 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Ronaldo tops Aragonés record". Marca. Spain. 11 February 2014. Archived from the original on 6 July 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Treadaway, Dan (12 February 2014). "Cristiano Ronaldo Has Scored a Goal in Every Minute of a Game Throughout His Career". Sports Illustrated. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 30 August 2014.
- ↑ "Barcelona 1–2 Real Madrid". BBC Sport. 16 April 2014. Archived from the original on 17 April 2014. Retrieved 17 April 2014.
- ↑ "Suarez claims top billing with Ronaldo". ESPN. 19 May 2014. Archived from the original on 20 May 2014. Retrieved 21 May 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo reaches 400-goal milestone and dedicates achievement to Eusébio after Real Madrid win". The Daily Telegraph. London. 7 January 2014. Archived from the original on 7 October 2014. Retrieved 13 January 2014.
- ↑ "Cristiano Ronaldo, winner of the 'Best Goal in the 2013–14 Liga BBVA'". LFP. 27 October 2014. Archived from the original on 29 October 2014. Retrieved 4 November 2014.
- ↑ Rigg, Nicholas (28 October 2014). "Atlético Madrid snubbed at La Liga awards despite winning league ahead of Spanish giants Real Madrid and Barcelona". The Independent. Archived from the original on 9 March 2016. Retrieved 18 November 2018.
- ↑ ۱۷۶٫۰ ۱۷۶٫۱ ۱۷۶٫۲ "Ronaldo beats his personal best for a single season". AS. 24 May 2015. Archived from the original on 24 May 2015. Retrieved 24 May 2015.
- ↑ ۱۷۷٫۰ ۱۷۷٫۱ "Real Madrid 5–0 Athletic Bilbao". BBC News. 5 October 2014. Archived from the original on 7 January 2016. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Real Madrid's Cristiano Ronaldo breaks La Liga hat trick record". ESPN. 6 December 2014. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Ronaldo, Kessler, Low and Kellermann triumph at FIFA Ballon d'Or 2014" بایگانیشده در ۲ ژوئن ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. FIFA. Retrieved 13 January 2015
- ↑ Simon, Thomas (12 January 2015). "Cristiano Ronaldo dans la troisième dimension". France Football. Archived from the original on 10 October 2015. Retrieved 12 April 2016.
- ↑ Rigg, Nicholas (27 May 2015). "Cristiano Ronaldo eclipses his best in an up-and-down Real Madrid campaign". ESPN. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Un histórico Ronaldo lidera la goleada al Espanyol" [A historic Ronaldo leads the thrashing at Espanyol]. laliga.es. 12 September 2015. Archived from the original on 14 September 2015. Retrieved 12 September 2015.
- ↑ "Real Madrid 3–0 Levante". BBC Sport. 17 October 2015. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 17 October 2015.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores a hat-trick as Real Madrid beat Shakhtar". Sky Sports. 16 September 2015. Archived from the original on 17 September 2015. Retrieved 16 September 2015.
- ↑ "Real Madrid forward Cristiano Ronaldo scores 500th career goal". ESPN. 30 September 2015. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Real Madrid 7 Celta Vigo 1: Ronaldo hits four to beat Zarra mark". FourFourTwo. 5 March 2016. Archived from the original on 20 March 2016. Retrieved 5 March 2016.
- ↑ "3–0: Comeback accomplished, now for the semi-finals; Real Madrid overcome Wolfsburg courtesy of a Cristiano Ronaldo hat-trick, to take their place in Friday's Champions League draw". 12 April 2016. Archived from the original on 18 November 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo takes scoring prize again". UEFA. 28 May 2016. Archived from the original on 31 May 2016. Retrieved 31 May 2016.
- ↑ ۱۸۹٫۰ ۱۸۹٫۱ Stevens, Samuel (30 May 2016). "Cristiano Ronaldo brands his critics 'jealous' after third Champions League triumph". The Independent. Archived from the original on 30 May 2016. Retrieved 31 May 2016.
- ↑ «رئال مادرید 1 (5)-(3) 1 اتلتیکو مادرید؛ اشکِ سرخ، لبخندِ سپید». وبسایت طرفداری. ۲۹ مه ۲۰۱۶. بایگانیشده از اصلی در ۴ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۹.
- ↑ "Cristiano Ronaldo named Best Player in Europe". UEFA. 25 August 2016. Archived from the original on 16 December 2016. Retrieved 9 January 2017.
- ↑ "Cristiano Ronaldo set to miss Real Madrid's first three games of season with knee injury". sportskeeda. 8 March 2017. Archived from the original on 7 November 2017. Retrieved 4 November 2017.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: I couldn't celebrate goal against Sporting, they made me who I am". Eurosport. 15 September 2016. Archived from the original on 11 October 2018. Retrieved 11 October 2018.
- ↑ "Cristiano Ronaldo signed his contract extension with Real Madrid". Real Madrid C.F. 7 November 2016. Archived from the original on 9 November 2020. Retrieved 9 November 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo, all-time top scorer in the derby against Atlético". Real Madrid C.F. 20 November 2016. Archived from the original on 21 November 2016. Retrieved 20 November 2016.
- ↑ "Real Madrid forward Cristiano Ronaldo scores 500th club goal". ESPN. 15 December 2016. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Madrid see off spirited Kashima in electric extra time final". FIFA. 18 December 2016. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 18 December 2016.
- ↑ "Ronaldo, Modric and Shibasaki sweep awards". FIFA. 18 December 2016. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 18 December 2016.
- ↑ "The world at Cristiano Ronaldo's feet". FIFA. 10 January 2017. Archived from the original on 3 June 2017. Retrieved 14 May 2017.
- ↑ "Ronaldo makes history with 100th European goal". UEFA. 12 April 2017. Archived from the original on 14 April 2017. Retrieved 13 April 2017.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores 100th Champions League goal". Goal. 18 April 2017. Archived from the original on 19 April 2017. Retrieved 19 April 2017.
- ↑ UEFA.com (2017-05-10). "Real Madrid hold off Atlético to set up Juventus final". UEFA.com (به انگلیسی). Archived from the original on 23 December 2022. Retrieved 2022-12-23.
- ↑ "Cristiano Ronaldo smashes Jimmy Greaves' all-time goal record". Sky Sports. 17 May 2017. Archived from the original on 18 May 2017. Retrieved 18 May 2017.
- ↑ "Real Madrid win La Liga title with victory at Malaga". BBC. 21 May 2017. Archived from the original on 26 December 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Real Madrid's Cristiano Ronaldo nets 600th goal, boasts 'I was very good'". ESPN. 3 June 2017. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ UEFA.com (2017-06-03). "Cristiano Ronaldo makes history by scoring in third final". UEFA.com (به انگلیسی). Archived from the original on 14 December 2022. Retrieved 2022-12-23.
- ↑ Das, Andrew; Smith, Rory (3 June 2017). "Champions League Final: Real Madrid Confirms Its Spot as World's Best". The New York Times. Archived from the original on 3 June 2017. Retrieved 3 June 2017.
- ↑ "Cristiano Ronado, sent off for diving and pushes the referee". Sport English. 14 August 2017. Archived from the original on 30 August 2017. Retrieved 30 August 2017.
- ↑ Bull، J. J. (۲۰۱۷-۰۸-۱۶). «Real Madrid 2 Barcelona 0 (5-1 on aggregate): Woeful Barca dismissed as Zinedine Zidane's unstoppable side win Super Cup» (به انگلیسی). The Telegraph. شاپا 0307-1235. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۲-۲۳.
- ↑ "The Best FIFA Men's Player". FIFA. Archived from the original on 24 November 2017. Retrieved 23 October 2017.
- ↑ "Real Madrid 3 – 2 Borussia Dortmund". BBC. 9 December 2017. Archived from the original on 28 November 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Ballon d'Or 2017: Cristiano Ronaldo beats Lionel Messi to win fifth award". BBC. 8 December 2017. Archived from the original on 28 November 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Real Madrid 1 Gremio 0". BBC Sport. 16 December 2017. Retrieved 20 December 2017.
- ↑ "Real Madrid 6–3 Girona". BBC. 18 March 2018. Archived from the original on 1 May 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ Nevin, Pat (3 April 2018). "Cristiano Ronaldo bicycle kick: Night Juventus Stadium rose to applaud Real Madrid forward". BBC Sport. Archived from the original on 3 April 2018. Retrieved 4 April 2018.
- ↑ «قیچی برگردان رونالدو به یووه بهترین گل سال شد». www.khabarvarzeshi.com. ۲۰۱۸-۰۸-۲۸. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۲۲. دریافتشده در ۲۰۲۲-۱۲-۲۳.
- ↑ "UEFA Champions League: Real Madrid 1–3 Juventus". UEFA. Archived from the original on 12 April 2018. Retrieved 12 April 2018.
- ↑ "Ronaldo edges Real Madrid past Juventus". UEFA. 11 April 2018. Archived from the original on 17 April 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Ronaldo first to win five Champions League titles". UEFA. 26 May 2018. Archived from the original on 16 September 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Madrid beat Liverpool to complete hat-trick". UEFA. 26 May 2018. Archived from the original on 15 June 2020. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Corrian, Dermot (26 May 2018). "Cristiano Ronaldo puts future in doubt: 'It's been very nice playing for Real Madrid'". ESPN. Archived from the original on 19 June 2022. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ "Real Madrid: Everything you need to know about Cristiano Ronaldo's Real future". Marca. 27 May 2018. Archived from the original on 9 November 2020. Retrieved 9 November 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo signs for Juventus!" (Press release). Juventus. 10 July 2018. Archived from the original on 10 December 2021. Retrieved 26 November 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo to Juventus: Is £99m signing a good deal for Italian champions?". BBC. Archived from the original on 11 July 2018. Retrieved 10 July 2018.
- ↑ "Ronaldo breaks transfer record". Football Italia. 10 July 2018. Archived from the original on 11 July 2018. Retrieved 10 July 2018.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Juventus sign Real Madrid forward for £99.2m". BBC. 10 July 2018. Archived from the original on 10 July 2018. Retrieved 10 July 2018.
- ↑ "Official Announcement: Cristiano Ronaldo". Real Madrid C.F. 10 July 2018. Archived from the original on 11 July 2018. Retrieved 10 July 2018.
- ↑ Fifield, Dominic (29 October 2018). "Cristiano Ronaldo: I left Real Madrid because of president Florentino Pérez". The Guardian. Archived from the original on 30 October 2018. Retrieved 30 October 2018.
- ↑ Gamba, Emanuele (18 August 2018). "Buona la prima di Ronaldo in Italia: gioca bene e la Juventus batte il Chievo 3–2". La Repubblica (به ایتالیایی). Retrieved 14 July 2021.
- ↑ "Ronaldo ends Juventus drought". Football Italia. 16 September 2018. Archived from the original on 16 September 2018. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Valencia 0–2 Juventus". BBC Sport. 19 September 2018. Archived from the original on 19 September 2018. Retrieved 19 September 2018.
- ↑ Della Valle, Fabiana (28 November 2018). "Juve, Ronaldo e Mandukic: che simbiosi. Tra capolavori, assist e gol". La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). Archived from the original on 28 November 2018. Retrieved 28 November 2018.
- ↑ Das, Andrew (12 December 2018). "Luka Modric Wins Ballon d'Or, Ending Decade of Ronaldo and Messi Triumphs". The New York Times. Archived from the original on 4 December 2018. Retrieved 4 December 2018.
- ↑ Burnton, Simon (16 January 2019). "Juventus 1–0 Milan: Supercoppa Italiana – as it happened". The Guardian. Archived from the original on 12 April 2019. Retrieved 16 January 2019.
- ↑ "Juve, CR7 da record: 9 trasferte di fila con gol in Serie A. E nel mirino c'è Messi". La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). 11 February 2019. Retrieved 11 February 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo hat-trick against Atlético fires Juventus into last eight". The Guardian. 12 March 2019. Retrieved 12 March 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo's Champions League record – can Lionel Messi match it?". BBC Sport. 11 April 2019. Retrieved 11 April 2019.
- ↑ Henson, Mike (16 April 2019). "Juventus 1–2 Ajax (agg 2–3)". BBC Sport. Retrieved 17 April 2019.
- ↑ Dampf, Andrew; Smith, Adam (22 April 2019). "Ronaldo Becomes first player to win Europe's top 3 leagues". AP News. Archived from the original on 22 October 2019. Retrieved 22 October 2019.
- ↑ "Inter Milan 1–1 Juventus". BBC Sport. 27 April 2019. Retrieved 27 April 2019.
- ↑ "Ronaldo MVP in Serie A Awards". Football Italia. 18 May 2019. Archived from the original on 14 June 2020. Retrieved 18 May 2019.
- ↑ Begley, Emlyn (31 August 2019). "Juventus–Napoli 4–3". BBC Sport. Retrieved 1 September 2019.
- ↑ "Messi, Rapinoe Crowned The Best in Milan". FIFA. 23 September 2019. Archived from the original on 23 June 2021. Retrieved 5 November 2019.
- ↑ Jacot, Sam (2 October 2019). "Cristiano Ronaldo breaks series of records after scoring 128th Champions League goal in Juventus win over Bayer Leverkusen". 90 Min. Retrieved 5 November 2019.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Juventus forward defies gravity with jump". BBC. 18 December 2019. Retrieved 20 December 2019.
- ↑ "Juventus 4–0 Cagliari: Cristiano Ronaldo scores first Serie A hat-trick". BBC Sport. 6 January 2019. Retrieved 6 January 2019.
- ↑ "Juve, Ronaldo come Trezeguet: in gol per la nona volta di fila in Serie A". Il Corriere dello Sport (به ایتالیایی). 2 February 2020. Retrieved 9 February 2020.
- ↑ Wright, Chris (10 February 2020). "Amazing giant Cristiano Ronaldo figure towers over town at Italian carnival". ESPN FC. Retrieved 10 February 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores in win to equal Serie A record in 1,000th game". BBC Sport. 22 February 2020. Retrieved 22 February 2020.
- ↑ "Juventus 4–1 Torino: Cristiano Ronaldo scores first free-kick for Juve in win". BBC Sport. 4 July 2020. Archived from the original on 5 July 2020. Retrieved 4 July 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo became the first player to score 50 goals in Serie A, La Liga and the Premier League as his double against Lazio put Juventus on the brink of the Serie A title". BBC Sport. 20 July 2020. Retrieved 20 July 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo hits 50 league goals in England, Spain and Italy". AS. 20 July 2020. Archived from the original on 26 November 2022. Retrieved 26 November 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo equals a record from 1948". Marca. 21 July 2020. Archived from the original on 22 July 2020. Retrieved 25 December 2022.
- ↑ "Juventus 2–0 Sampdoria: Maurizio Sarri's side claim ninth straight Serie A title". BBC Sport. 27 July 2020. Retrieved 6 August 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo denied chance to be Serie A top scorer". AS.com. 1 August 2020. Archived from the original on 2 August 2021. Retrieved 2 August 2020.
- ↑ Richardson, Andrew Cesare (1 August 2020). "Immobile wins Golden Shoe, levels Serie A record". ESPN. Archived from the original on 3 August 2020. Retrieved 6 August 2020.
- ↑ "Ronaldo breaks all-time Juventus scoring record with Lyon double". Goal. 7 August 2020. Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved 25 December 2022.
- ↑ Rostance, Tom (7 August 2020). "Juventus 2–1 Lyon". BBC Sport. Archived from the original on 24 May 2021. Retrieved 7 August 2020.
- ↑ "Juventus-Sampdoria 3–0: gol e highlights. Tris bianconero, Pirlo vince al debutto". Sky Sport (به ایتالیایی). 20 September 2020. Retrieved 20 September 2020.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores twice in first match since recovering from COVID-19". Sportsnet.ca. 1 November 2020. Archived from the original on 2 November 2020. Retrieved 1 November 2020.
- ↑ "Ronaldo scores 750th career goal in Juventus' Champions League victory over Dynamo Kiev". Goal. 2 December 2020. Archived from the original on 8 December 2020. Retrieved 15 July 2021.
- ↑ "Serie A, Genoa-Juventus 1–3: Dybala e CR7 stendono i rossoblù". Sport Mediaset. 13 December 2020. Archived from the original on 14 December 2020. Retrieved 13 December 2020.
- ↑ "Juventus-Napoli 2–0: Ronaldo, 760 gol e regala (con Morata) la Supercoppa ai bianconeri" [Juventus-Napoli 2–0: Ronaldo, 760 goals and gives (with Morata) the Super Cup to the bianconeri]. Sky Sport (به ایتالیایی). 20 January 2021. Retrieved 14 July 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo breaks another record during his 600th league game". CNN. 3 March 2021. Retrieved 15 July 2021.
- ↑ "Ronaldo hat-tricks inspired by Cagliari". Football Italia. 14 March 2021. Archived from the original on 14 March 2021. Retrieved 14 March 2021.
- ↑ "Ronaldo becomes fastest player to reach 100 Juventus goals". Goal. 12 May 2021. Archived from the original on 13 May 2021. Retrieved 25 December 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo cements domestic dominance as Juventus wins Coppa Italia". CNN. 20 May 2021. Archived from the original on 15 December 2022. Retrieved 21 May 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo first player to finish as top scorer in Serie A, Premier League, La Liga". ESPN. 23 May 2021. Archived from the original on 24 May 2021. Retrieved 23 May 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo dropped to Juventus bench for Serie A opener amid future doubts". ESPN. 22 August 2021. Archived from the original on 23 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Juventus boss says he decided to use Portuguese star from the bench on Sunday". Sky Sports. 23 August 2021. Archived from the original on 23 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Pattle, Alex (27 August 2021). "Cristiano Ronaldo has 'no intention' of staying at Juventus as Man City close in". The Independent. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Delaney, Miguel (26 August 2021). "Cristiano Ronaldo: Man City agree personal terms with Juventus star ahead of possible transfer". The Independent. Archived from the original on 26 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Dawson, Rob (27 August 2021). "Cristiano Ronaldo to Manchester City off: Manchester United now front-runners". ESPN. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Stone, Simon (27 August 2021). "Cristiano Ronaldo: Man Utd in advanced talks to sign Juventus forward". BBC Sport. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Manchester United in advanced talks to sign forward after Manchester City pull out of deal". Sky Sports. 27 August 2021. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Delaney, Miguel (27 August 2021). "Cristiano Ronaldo: How Manchester United sealed a transfer 12 years in the making in a matter of hours". The Independent. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Ogden, Mark (27 August 2021). "Cristiano Ronaldo's Man Utd return: ex-teammates' Whatsapp messages helped end Man City move". ESPN. Archived from the original on 27 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ Aarons, Ed; Romano, Fabrizio (27 August 2021). "'Welcome back': Manchester United agree €20m deal for Cristiano Ronaldo". The Guardian. Archived from the original on 28 August 2021. Retrieved 27 August 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo to Man Utd: 'I'm back where I belong' and dedicates return to Sir Alex Ferguson". BBC Sport. 31 August 2021. Archived from the original on 1 September 2021. Retrieved 31 August 2021.
- ↑ Ostlere, Lawrence (2 September 2021). "Cristiano Ronaldo shirt number: New Manchester United forward takes No7 from Edinson Cavani". The Independent. Retrieved 2 September 2021.
- ↑ Fiore, Tommaso (6 September 2021). "Cristiano Ronaldo: New Manchester United No 7 smashes shirt sale record and causes media frenzy". Sky Sports. Retrieved 7 September 2021.
- ↑ Stone, Simon (11 September 2021). "Cristiano Ronaldo twice scores as Manchester United beat Newcastle". BBC Sport. Retrieved 11 September 2021.
- ↑ Marsh, Charlotte (29 September 2021). "Man Utd 2–1 Villarreal: Cristiano Ronaldo snatches dramatic late Champions League victory for United". Sky Sports. Retrieved 30 September 2021.
- ↑ "Villarreal 0-2 Man Utd: Cristiano Ronaldo and Jadon Sancho score as United reach Champions League last 16". Sky Sports. Retrieved 13 November 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Man Utd & Portugal forward becomes first player to score 800 top-level goals". BBC Sport. 3 December 2021. Retrieved 4 December 2021.
- ↑ "Ronaldo at 37: Is time finally catching up with Man Utd superstar?". Goal.com. 8 February 2022. Retrieved 11 November 2022.
- ↑ Stone, Simon (15 February 2022). "Manchester United 2-0 Brighton & Hove Albion: Ronaldo scores as Man Utd beat Brighton". BBC Sport. Retrieved 15 February 2022.
- ↑ "Premier League: Ronaldo scores hat-trick as Man Utd beat Tottenham – reaction". BBC Sport. 11 March 2022. Retrieved 12 March 2022.
- ↑ Wilson, Jonathan. "Filling in the Blanks on (Possibly) the Greatest Goalscorer Ever". Sports Illustrated.
- ↑ "Cristiano Ronaldo seals milestone 50th club hat-trick with rare free-kick". 90min.com. 16 April 2022. Archived from the original on 25 April 2022. Retrieved 25 December 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores 100th Premier League goal: Can you name other players to reach landmark?". BBC Sport. 23 April 2022.
- ↑ Carney, Sam (12 May 2022). "Ronaldo wins Player of the Month". manutd.com. Retrieved 13 May 2022.
- ↑ Garrick, Omar (9 June 2022). "PFA Premier League Team of the Year: Ronaldo, De Bruyne, Salah included". The Athletic. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ Nelson, Joe (4 June 2022). "Ronaldo named United's Player of the Year". Manchester United. Retrieved 4 June 2022.
- ↑ "Comparing Messi's PSG record with Ronaldo's at Man Utd in 2021-22". Planet Football. 23 May 2022. Retrieved 12 June 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo leaves Old Trafford before Man Utd pre-season friendly even finishes". Daily Mirror. 31 July 2022. Retrieved 11 November 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo reiterates desire to leave Manchester United during Carrington meeting". The Athletic. 28 July 2022. Retrieved 11 November 2022.
- ↑ Aarons, Ed (14 July 2022). "Chelsea decide against signing Cristiano Ronaldo after talks with representatives". The Guardian. Retrieved 27 November 2022.
- ↑ UEFA.com. "Sheriff 0-2 Man United | UEFA Europa League 2022/23". UEFA.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-26.
- ↑ "Cristiano Ronaldo in limbo: Manchester United legend unwanted by elite clubs". ESPN. 7 October 2022. Retrieved 11 November 2022.
- ↑ "Erik ten Hag explains why Cristiano Ronaldo did not come on for Manchester United vs Man City". Manchester Evening News. 2 October 2022. Retrieved 19 November 2022.
- ↑ "Manchester United's Cristiano Ronaldo reaches 700 club goals". ESPN. 9 October 2022. Retrieved 20 October 2022.
- ↑ Whitwell, Laurie (20 October 2022). "Cristiano Ronaldo left Old Trafford before final whistle after being unused substitute in Manchester United win". The Athletic. Retrieved 20 October 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Man Utd forward leaves Old Trafford before full-time". BBC Sport. 20 October 2022. Retrieved 20 October 2022.
- ↑ Jackson, Jamie (20 October 2022). "Ronaldo banished by Manchester United and reluctant to engage with some staff". The Guardian. Retrieved 20 October 2022.
- ↑ Whitwell, Laurie (20 October 2022). "Cristiano Ronaldo made to train alone after refusing to come on as substitute". The Athletic. Retrieved 20 October 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo returns to Manchester United first-team training ahead of Europa League tie with Sheriff". Sky Sports. 26 October 2022. Retrieved 11 November 2022.
- ↑ Marshall, Tyrone (6 November 2022). "Why Erik ten Hag named Cristiano Ronaldo Manchester United captain vs Aston Villa". Manchester Evening News. Retrieved 14 November 2022.
- ↑ Fay, Richard (14 November 2022). "Erik ten Hag issues Cristiano Ronaldo update after Manchester United beat Fulham". Manchester Evening News. Retrieved 14 November 2022.
- ↑ ۳۱۰٫۰ ۳۱۰٫۱ ۳۱۰٫۲ ۳۱۰٫۳ ۳۱۰٫۴ Lund, Tommy; David, Toby (14 November 2022). "Ronaldo accuses Manchester United of betrayal". CNN. Retrieved 14 November 2022.
- ↑ ۳۱۱٫۰ ۳۱۱٫۱ ۳۱۱٫۲ "Cristiano Ronaldo: Manchester United forward says he feels 'betrayed' and has 'no respect' for Erik ten Hag". Sky Sports. 14 November 2022. Retrieved 14 November 2022.
- ↑ Jackson, Jamie (18 November 2022). "Manchester United explore legal action as they look to force Ronaldo exit". The Guardian. Retrieved 19 November 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Manchester United exploring ways to terminate contract". Sky Sports. 19 November 2022. Retrieved 19 November 2022.
- ↑ Jackson, Jamie (22 November 2022). "Cristiano Ronaldo to leave Manchester United with immediate effect". گاردین. Retrieved 22 November 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Former Manchester United forward signs for Saudi Arabian club Al-Nassr". Sky Sports. 30 December 2022. Retrieved 30 December 2022.
- ↑ Díaz, José Félix. "Cristiano Ronaldo signs for Saudi Arabian club Al Nassr". Marca.
- ↑ Romano, Fabrizio (30 December 2022). "Cristiano Ronaldo completes deal to join Saudi Arabian club Al Nassr". The Guardian. Retrieved 30 December 2022.
- ↑ "Cristiano Ronaldo joins Saudi Arabian side Al Nassr until 2025". BBC Sport. 30 December 2022. Retrieved 30 December 2022.
- ↑ Brennan, Feargal (30 December 2022). "Cristiano Ronaldo considers Al Nassr offer: Salary, contract details as star moves on from Man United". The Sporting News. Retrieved 30 December 2022.
- ↑ Football, Planet (31 December 2022). "Ronaldo video: Fabrizio Romano reveals ONE other club that bid for CR7". Planet Football.
- ↑ Blow, Tom (2022-04-10). "Fresh footage clearly shows Cristiano Ronaldo smashing phone from fan's hand". mirror (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-21.
- ↑ "Cristiano Ronaldo banned from making Al-Nassr debut". Independent. 5 January 2023.
- ↑ "Riyadh Season XI 4-5 PSG summary: Messi and Ronaldo score, goals, highlights". As. 20 January 2023.
- ↑ «پیروزی النصر در اولین بازی رسمی رونالدو در لیگ عربستان- اخبار فوتبال جهان - اخبار ورزشی تسنیم | Tasnim». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۳.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: Portugal forward makes competitive debut in Al Nassr win". BBC Sport. 22 January 2023. Retrieved 23 January 2023.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores late penalty for first Al Nassr goal in Saudi Arabia". BBC Sport. 3 February 2023. Retrieved 3 February 2023.
- ↑ «عکس| واکنش رونالدو بعد از تاریخ سازی». خبرآنلاین. ۲۰۲۳-۰۲-۱۰. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۲-۱۰.
- ↑ Summerscales, Robert (9 February 2023). "Cristiano Ronaldo Scores 500th Career League Goal With First From Open Play For Al Nassr". Si.com. Retrieved 9 February 2023.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scorsto pass 500 in club career". CNN. 9 February 2023. Retrieved 9 February 2023.
- ↑ "رونالدو أفضل لاعب لشهر فبرایر وغروهی أفضل حارس وتتویج ثالث لمدرب الشباب وثانی للصعدی". spl.sa (به عربی). 28 February 2023. Archived from the original on 28 February 2023. Retrieved 4 March 2023.
- ↑ Hodgson, George (2023-05-28). "Ronaldo suffers Saudi Pro League title heartbreak as Al Nassr miss out". Manchester Evening News. Retrieved 2023-06-08.
- ↑ "Cristiano Ronaldo, Karim Benzema & the football stars who moved to the Saudi Pro League".
- ↑ "Match Report of US Monastir vs Al Nassr Saudi Club - 2023-07-31 - King Salman Club Cup - Global Sports Archive". globalsportsarchive.com.
- ↑ McAuley, John (4 August 2023). "Cristiano Ronaldo rescues Al Nassr's King Salman Cup bid as Sadio Mane makes debuts". The National. Retrieved 4 August 2023.
- ↑ Banerjee, Ritabrata (9 August 2023). "WATCH: Cristiano Ronaldo does it again! CR7 fires Al-Nassr to Arab Club Champions Cup final with clinical penalty against Al-Shorta". Goal. Retrieved 10 August 2023.
- ↑ Summerscales, Robert (12 August 2023). "Cristiano Ronaldo Wins First Trophy Since 2021 After Scoring Two Goals For 10-Man Al Nassr In Arab Club Champions Cup Final". Sports Illustrated. Retrieved 12 August 2023.
- ↑ "رونالدو ونونو وغروهی والعییری الأفضل فی أغسطس". Archived from the original on 31 August 2023. Retrieved 21 September 2023.
- ↑ Asikci, Emre (3 September 2023). "Cristiano Ronaldo becomes 1st player to score 850 official goals in history". Anadolu Ajansı. Retrieved 7 September 2023.
- ↑ "Cristiano Ronaldo Achieves New Record After AFC Champions League Debut With Al Nassr". Sports Brief. 19 September 2023.
- ↑ «مقابل پرسپولیس رقم خورد؛ رکورد تاریخی کریستیانو رونالدو». www.hamshahrionline.ir. ۲۰۲۳-۰۹-۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
- ↑ "Lucky rebound gives Portugal narrow win over Kazakhstan". chinadaily.com (به انگلیسی). 21 August 2003. Archived from the original on 8 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Fans Can Get Best Out Of Ronaldo" (به انگلیسی). 4thegame.com. Archived from the original on 23 August 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Ames, Paul (14 June 2004). "Euro 2004 roundup: Greece stuns Portugal 2–1". USA Today (به انگلیسی). Archived from the original on 7 September 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Kevin McCarra in Lisbon (1 July 2004). "Portugal have the final word". Guardian (به انگلیسی). UK. Archived from the original on 5 July 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo's profile" (به انگلیسی). 4thegame.com. Archived from the original on 9 February 2014. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo is chosen for the Olympics" (به انگلیسی). CNN. 21 July 2004. Archived from the original on 3 July 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Wallace, Sam (24 July 2004). "Ronaldo keen to play at Olympics". The Daily Telegraph (به انگلیسی). UK. Archived from the original on 11 August 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Euro 2004 roundup: Greece stuns Portugal 2–1". usatoday.com (به انگلیسی). 12 June 2004. Archived from the original on 7 September 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Portugal Vs Iran match". FIFA.com (به انگلیسی). Fédération Internationale de Football Association. 17 June 2006. Archived from the original on 26 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ «چرا رونالدو نباید مقابل ایران گل بزند؟». ایران ورزشی. ۳ تیر ۱۳۹۷. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۸. دریافتشده در 1397/07/30. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ Tim Spanton (2 July 2006). "Ronaldo: I never asked for Rooney red card" (به انگلیسی). The Sun. Archived from the original on 20 December 2008. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo cleared over Rooney red card". Soccernet (به انگلیسی). 4 July 2006. Archived from the original on 24 October 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo intends to leave Man Utd". BBC Sport (به انگلیسی). British Broadcasting Corporation. 8 July 2006. Archived from the original on 16 May 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo plans Real move" (به انگلیسی). 28 June 2006. Archived from the original on 16 December 2012. Retrieved 15 November 2012.
{{cite news}}
: Unknown parameter|سازمان=
ignored (help) - ↑ "Ferguson sends Man Utd No2 Queiroz to Ronaldo meeting" (به انگلیسی). TribalFootball. 11 July 2006. Archived from the original on 19 July 2006. Retrieved 15 November 2012.بایگانیشده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
- ↑ "Rooney pleads with Ronaldo not to quit Man Utd" (به انگلیسی). TribalFootball. 9 July 2006. Archived from the original on 21 July 2006. Retrieved 15 November 2012.بایگانیشده در ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine
- ↑ Chick, Alex (6 July 2006). "Scolari's fortunes take a dive". ESPNsoccernet (به انگلیسی). ESPN. Archived from the original on 6 September 2011. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Supporters 'hijack' Ronaldo vote". BBC Sport (به انگلیسی). British Broadcasting Corporation. 6 July 2006. Archived from the original on 10 September 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Podolski beats Ronaldo to award". BBC Sport (به انگلیسی). British Broadcasting Corporation. 7 July 2006. Archived from the original on 10 July 2006. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Ronaldo: I could leave United" (به انگلیسی). Metro.co.uk. Archived from the original on 12 February 2007. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Scolari delighted with Portugal victory over Brazil" (به انگلیسی). Rediff. 7 February 2007. Archived from the original on 29 June 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Queiroz appointed Portugal coach". FIFA.com (به انگلیسی). Fédération Internationale de Football Association. 11 July 2008. Archived from the original on 9 February 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Asante, Angela (15 October 2008). "Queiroz's belief in Ronaldo as captain of Portugal" (به انگلیسی). Archived from the original on 24 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Top scorers for Euro 2008 European Qualifying campaign" (به انگلیسی). soccernet.com. Archived from the original on 8 June 2009. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Full-time report Czech Republic-Portugal" (PDF). UEFA.com (به انگلیسی). Union of European Football Associations. 11 June 2008. Archived from the original (PDF) on 14 March 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Winter, Henry (20 June 2008). "Euro 2008: German power leaves Portugal in despair". The Daily Telegraph. London. Archived from the original on 30 August 2010. Retrieved 25 August 2010.
- ↑ "Full-time report Côte d'Ivoire-Portugal". FIFA.com (به انگلیسی). Fédération Internationale de Football Association. 15 June 2010. Archived from the original (PDF) on 13 May 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Full-time report North Korea-Portugal". FIFA.com (به انگلیسی). Fédération Internationale de Football Association. 21 June 2010. Archived from the original (PDF) on 18 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Full-time report Brazil-Portugal". FIFA.com (به انگلیسی). Fédération Internationale de Football Association. 25 June 2010. Archived from the original (PDF) on 13 May 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "World Cup Match Results: Portugal vs North Korea – FIFA World Cup 2010" (به انگلیسی). ESPN. Archived from the original on 25 June 2010. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Clegg, Jonathan (21 June 2010). "Portugal Beats North Korea in 7–0 Rout". Wall Street Journal (به انگلیسی). Archived from the original on 4 February 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "2010 FIFA WORLD CUP SOUTH AFRICA: Matches". FIFA.com (به انگلیسی). Fédération Internationale de Football Association. Archived from the original on 8 November 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Can Portugal escape the 'Group of Death?'" (به انگلیسی). Blog Oddslife. 29 May 2012. Archived from the original on 28 July 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Cristiano Ronaldo: I will only reach the top when I win a trophy with Portugal" (به انگلیسی). Goal.com. 26 May 2012. Archived from the original on 8 March 2014. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "EURO 2012: Portugal star man: Cristiano Ronaldo" (به انگلیسی). Dailymail.co.uk. 14 May 2012. Archived from the original on 20 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Hatherall, Chris (12 March 2009). "Ronaldo's time to prove greatness" (به انگلیسی). Irish Examiner. Archived from the original on 16 February 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Ghosh, Bobby (5 June 2012). "Euro 2012: Can Cristiano Ronaldo Do a Maradona for Portugal?" (به انگلیسی). Keepingscore.blogs.time.com. Archived from the original on 11 January 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Bernstein, Joe. "What's gone wrong with Ronaldo? Portugal's superstar has flopped". Daily Mail (به انگلیسی). Archived from the original on 10 September 2014. Retrieved 15 July 2012.
{{cite news}}
: More than one of|تاریخ بازبینی=
و|accessdate=
specified (help) - ↑ "Euro 2012: Messi chants shake Cristiano Ronaldo further, Portugal ..." (به انگلیسی). NY Daily News. 14 June 2012. Archived from the original on 17 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Tom Clee. "Opinion: Time for captain to show what he is made of after night to forget" (به انگلیسی). Portugoal.net. Archived from the original on 9 March 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Richard Williams at Metalist Stadium, Kharkiv (17 June 2012). "Euro 2012: Cristiano Ronaldo downs a double to join the party spirit" (به انگلیسی). The Guardian. Archived from the original on 26 January 2013. Retrieved 15 December 2012.
- ↑ Isola, Frank (18 June 2012). "Euro 2012: If Cristiano Ronaldo can rediscover form with Real Madrid, Portugal could be the surprise of the tournament" (به انگلیسی). NY Daily News. Archived from the original on 22 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "What did Ronaldo REALLY say after scoring for Portugal" (به انگلیسی). Archived from the original on 25 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ The Associated Press (21 June 2012). "Euro 2012: Cristiano Ronaldo's header sends Portugal into semifinals with 1–0 win over Czech Republic" (به انگلیسی). NY Daily News. Archived from the original on 24 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ The Associated Press (27 June 2012). "Euro 2012: Defending champion Spain advances to another final after beating Portugal 4–2 on penalties" (به انگلیسی). NY Daily News. Archived from the original on 29 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Isola, Frank (27 June 2012). "Euro 2012: Cristiano Ronaldo watches as Portugal falls to Spain in semis on penalty kicks" (به انگلیسی). NY Daily News. Archived from the original on 1 July 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Richard Williams in Donetsk (27 June 2012). "Euro 2012: Cristiano Ronaldo's save-it-for-later approach hurts Portugal" (به انگلیسی). The Guardian. Archived from the original on 24 March 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Agencies (28 June 2012). "Euro 2012: Cesc Fábregas says Spain's place in final is a 'miracle'" (به انگلیسی). The Guardian. Archived from the original on 1 July 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Euro 2012: Cristiano Ronaldo says coach told him to take fifth penalty" (به انگلیسی). The Guardian. 28 June 2012. Archived from the original on 1 July 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "EURO 2012 PLAYERS: POPULARITY" (به انگلیسی). UEFA.com. Archived from the original on 5 January 2013. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ ۳۹۱٫۰ ۳۹۱٫۱ "Ronaldo deserves a monument in Portugal, says Maradona" (به انگلیسی). Goal.com. Archived from the original on 24 September 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ Richard Williams in Donetsk (9 June 2012). "Maradona: Ronaldo is Portugal's only threat". McKnight (به انگلیسی). Goal.com. Archived from the original on 31 October 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Spain will combat Ronaldo: Maradona" (به انگلیسی). Zeenews.india.com. 27 June 2012. Archived from the original on 30 June 2012. Retrieved 15 November 2012.
- ↑ "Centurion Ronaldo honoured by UEFA". UEFA. 17 October 2012. Archived from the original on 10 August 2013. Retrieved 15 August 2013.
- ↑ "Cristiano Ronaldo treble seals Portugal comeback against Northern Ireland". The Guardian. 6 September 2013. Retrieved 19 June 2022.
- ↑ O'Connor, Philip (20 November 2013). "Cristiano Ronaldo showed 'I am here' after stunning hat-trick for Portugal in World Cup play-off against Sweden". The Independent. London. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Brassell, Andy (19 November 2013). "Cristiano Ronaldo's hat-trick fires Portugal past battling Sweden". The Guardian. London. Archived from the original on 16 May 2017. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ "Ronaldo not interested in records". ESPN. 6 March 2014. Retrieved 19 June 2012.
- ↑ "Portugal's Cristiano Ronaldo suffering from tendinosis before World Cup". The Guardian. London. 4 June 2014. Archived from the original on 4 June 2014. Retrieved 4 June 2014.
- ↑ Krishnan, Joe (19 June 2014). "Cristiano Ronaldo: Portugal star defies medics who warn playing against USA could end his career". The Independent. London. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 28 August 2014.
- ↑ Taylor, Daniel (5 November 2015). "Cristiano Ronaldo film captures giant ego and strange, lonely world of being CR7". The Guardian. London. Archived from the original on 30 November 2015. Retrieved 4 December 2015.
- ↑ "World Cup 2014: Cristiano Ronaldo limps out of training". BBC Sport. 19 June 2014. Archived from the original on 11 March 2016. Retrieved 13 July 2016.
- ↑ "Ronaldo '100 percent fit' for U.S. game". ESPN. 18 June 2014. Archived from the original on 22 June 2014. Retrieved 21 June 2014.
- ↑ Ogden, Mark (23 June 2014). "Cristiano Ronaldo produces last gasp moment of magic to keep hopes alive". The Daily Telegraph. Retrieved 26 November 2022.
- ↑ ۴۰۵٫۰ ۴۰۵٫۱ "Portugal 2–1 Ghana" بایگانیشده در ۷ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. BBC Sport. Retrieved 26 June 2014
- ↑ "Cristiano Ronaldo is the first Portuguese to score in three final stages". Diário de Notícias. Retrieved 26 June 2014 (به پرتغالی)
- ↑ "Armenia 2–3 Portugal". BBC Sport. 13 June 2015. Archived from the original on 14 June 2015. Retrieved 14 June 2015.
- ↑ "European Championship's all-time top scorers". UEFA. 14 November 2014. Archived from the original on 18 November 2014. Retrieved 14 November 2014.
- ↑ Brassell, Andy (21 June 2016). "Euro 2016: What's wrong with Portugal's Cristiano Ronaldo?". BBC Sport. Archived from the original on 24 June 2016. Retrieved 16 July 2016.
- ↑ "Cristiano Ronaldo becomes first to score in four European Championships". espnfc.com. 22 June 2016. Archived from the original on 23 June 2016. Retrieved 22 June 2016.
- ↑ "Ronaldo sets record for all-time Euro appearances". UEFA. 22 June 2016. Retrieved 2 July 2016.
- ↑ Keel, Toby (22 June 2016). "Third place at Euro 2016: How it works, who qualified and last 16 draw". Eurosport. Archived from the original on 15 July 2016. Retrieved 16 July 2016.
- ↑ ۴۱۳٫۰ ۴۱۳٫۱ ۴۱۳٫۲ ۴۱۳٫۳ Flanagan, Chris (8 September 2020). "Long read: Cristiano Ronaldo's incredible journey to 100 Portugal goals – and the all-time international record still to come". FourFourTwo. Retrieved 16 June 2021.
- ↑ "Portugal's Cristiano Ronaldo the first to play in three Euro semi-finals". ESPN. 6 July 2016. Archived from the original on 9 July 2016. Retrieved 8 July 2016.
- ↑ "Cristiano Ronaldo equals Michel Platini's Euros goal-scoring recorde". ESPN. 7 July 2016. Archived from the original on 7 July 2016. Retrieved 7 July 2016.
- ↑ "Portugal striker Cristiano Ronaldo forced off injured in Euro 2016 final". ESPN. 10 July 2016. Archived from the original on 11 July 2016. Retrieved 10 July 2016.
- ↑ "UEFA EURO 2016 Team of the Tournament revealed". UEFA. 11 July 2016. Archived from the original on 16 July 2016. Retrieved 11 July 2016.
- ↑ "France forward Antoine Griezmann wins Golden Boot". UEFA. 10 July 2016. Retrieved 11 July 2016.
- ↑ "Spain vs. Portugal final score: Crazy draw as Cristiano Ronaldo becomes oldest to score World Cup hat trick". cbssports.com. Archived from the original on 16 June 2018. Retrieved 16 June 2018.
- ↑ Brown, Luke (20 June 2018). "Cristiano Ronaldo goal, Portugal vs Morocco World Cup 2018: Real Madrid forward breaks record with header". The Independent. Archived from the original on 20 June 2018. Retrieved 20 June 2018.
- ↑ Henry, Matthew (25 June 2018). "Iran 1–1 Portugal". BBC Sport. Archived from the original on 12 July 2018. Retrieved 9 July 2018.
- ↑ Rose, Gary (30 June 2018). "Uruguay 2–1 Portugal". BBC Sport. Archived from the original on 1 July 2018. Retrieved 1 July 2018.
- ↑ "Fan Dream Team and prize winners revealed!". FIFA. 23 July 2018. Archived from the original on 28 August 2018. Retrieved 18 August 2018.
- ↑ Kappel, David (6 June 2019). "Hat-Trick Hero Ronaldo Sets New World Record". Soccer Laduma. Retrieved 6 June 2019.
- ↑ Taylor, Daniel (9 June 2019). "Portugal win Nations League as Gonçalo Guedes does for the Netherlands". The Guardian. Estádio do Dragão. Retrieved 2 February 2020.
- ↑ Ehantharajah, Vithushan (15 June 2021). "Cristiano Ronaldo puts historic stamp on Portugal's late victory over Hungary at Euro 2020". The Independent. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ White, Tom (15 June 2021). "Comparing Cristiano Ronaldo with the other European Championship sharp-shooters". The Independent. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo becomes top scorer in European Championship history". The Athletic. 15 June 2021. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ Smith, Emma (15 June 2021). "Portugal legend Ronaldo breaks Euros goal record and becomes first player to feature at five finals tournaments". Goal.com. Retrieved 15 June 2021.
- ↑ Bhawani, Vishal. "Cristiano Ronaldo breaks record as Portugal beats Hungary". Football Express. Retrieved 17 June 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo equals men's international goalscoring record". BBC Sport. 23 June 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo on Portugal exit: We gave it our all". Marca. 28 June 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo wins Euro 2020 Alipay Top Scorer award". UEFA. 11 July 2021. Retrieved 11 July 2021.
- ↑ Begley, Emlyn (1 September 2021). "Cristiano Ronaldo breaks men's international scoring record with 110th and 111th goals". BBC Sport. Retrieved 1 September 2021.
- ↑ Smith, Joshua (9 October 2021). "Cristiano Ronaldo breaks another international record while scoring 112th goal". Manchester Evening News. Retrieved 10 October 2021.
- ↑ "Cristiano Ronaldo scores a record-breaking 10th international hat-trick for Portugal". Sporting Life. 13 October 2021. Retrieved 6 December 2022.
- ↑ Garcia, Adriana (24 November 2022). "Portugal's Cristiano Ronaldo becomes first male player to score in 5 World Cups". ESPN. Retrieved 24 November 2022.
- ↑ Wilson, Jeremy (5 December 2022). "Cristiano Ronaldo slapped down by Portugal coach for unacceptable reaction". The Telegraph. Retrieved 7 December 2022.
- ↑ McNulty, Phil (6 December 2022). "World Cup 2022: 'Cristiano Ronaldo reduced to role of superstar nobody wants'". BBC Sport. Retrieved 7 December 2022.
- ↑ Humayun, Ali (6 December 2022). "Cristiano Ronaldo dropped for Portugal's World Cup clash with Switzerland". The Athletic. Retrieved 6 December 2022.
- ↑ Jolly, Richard (6 December 2022). "Cristiano Ronaldo shocked by seismic shift in Portugal's World Cup pecking order". The Independent. Retrieved 6 December 2022.
- ↑ "Morocco 1-0 Portugal: World Cup 2022 quarter-final – as it happened". The Guardian. 10 December 2022. Retrieved 11 December 2022.