دودمان یان (آن-شی)
ظاهر
یان 燕 یان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۷۵۶–۷۶۳ | |||||||||
پایتخت | لوئویانگ (۷۵۶–۷۵۷) یه چنگ (۷۵۷–۷۵۹) فانیانگ (۷۵۹) لوئویانگ(۷۵۹–۷۶۲) | ||||||||
زبان(های) رایج | چینی | ||||||||
دین(ها) | بودیسم، تائوئیسم، کنفسیوس، ادیان سنتی چینی | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
امپراتور | |||||||||
• ۷۵۶–۷۵۷ | ان لوشان، اول | ||||||||
• ۷۵۷–۷۵۹ | آن چینگشو، دوم | ||||||||
• ۷۵۹–۷۶۱ | شی شیمینگ، سوم | ||||||||
• ۷۶۱–۷۶۳ | شی چائویی، چهارم | ||||||||
دوره تاریخی | شورش ان لوشان | ||||||||
• ان لوشان خود را امپراتور خواند | ۵ فوریه ۷۵۶ | ||||||||
• خودکشی شی چائویی | ۷۶۳ | ||||||||
واحد پول | پول رایج چین | ||||||||
|
یان (چینی: 燕; پینیین: Yān) همچنین شناخته شده با نام یان بزرگ (چینی: 大燕; پینیین: Dà Yān) در سال ۷۵۶ توسط ژنرال سابق سلسله تانگ، ان لوشان تأسیس شد. پس از شورش ان لوشان علیه امپراتور شوان زونگ اول در سال ۷۵۵ او توانست یان را تأسیس کند. دولت یان در سال ۷۶۳، با مرگ یکی از فرماندهان سابق ان لوشان از بین رفت. پسر شی شیمینگ، شی چائویی آخرین فردی بود که ادعای امپراتوری یان را کرد.
حاکمان یان
[ویرایش]نام معبدی | نام پسامرگ | نام شخصی | مدت سلطنت | نام دوره ای |
---|---|---|---|---|
چینی کنوانسیون: استفاده از نام خانوادگی و نام
| ||||
ندارد | La(剌 là) | ان لوشان | ۷۵۶–۷۵۷ | Shengwu (聖武 Shèngwǔ) |
ندارد | ندارد | آن چینگشو | ۷۵۷–۷۵۹ | Tiancheng (天成 Tiānchéng) |
ندارد | ندارد | شی شیمینگ | ۷۵۹–۷۶۱ | Shuntian (順天 Shùntiān) 759-761 Yingtian (應天 Yìngtiān) 761 |
ندارد | ندارد | شی چائویی | ۷۶۱–۷۶۳ | Xiansheng (顯聖 Xiǎnshèng) |
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «燕 (安史之乱)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای چینی، بازبینیشده در ۳ ژانویه ۲۰۱۹.