پرش به محتوا

دفتر ملی شناسایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دفتر ملی شناسایی

ساختمان مرکزی دفتر ملی شناسایی در شب
دید کلی سازمان
بنیان‌گذاریتأسیس: ۶ سپتامبر ۱۹۶۱ (۱۹۶۱-09-۰۶) از حالت محرمانه خارج شدن: ۱۸ سپتامبر ۱۹۹۲ (۱۹۹۲-09-۱۸)
حوزهٔ قدرتایالات متحده آمریکا
ستادشنتیلی، ویرجینیا، ایالات متحده آمریکا
شعارSupra Et Ultra
(بالاتر و فراتر از آن)
سازمان‌های اجرایی
  • بتی جی. سپ[۱]، مدیر دفتر شناسایی ملی (DNRO)
  • سوزان اس. گیبسون، بازرس کل
  • فرانک کلولی، معاون کل مدیر دفتر شناسایی ملی (PDDNRO)
  • ژنرال استیفن تی. دنکر، معاون دفتر شناسایی ملی (DDNRO)
سازمان بالادستوزارت دفاع ایالات متحده آمریکا
وبگاه

دفتر ملی شناسایی (انگلیسی: National Reconnaissance Office)عضوی از جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا و یکی از آژانس‌های زیرمجموعه وزارت دفاع آمریکا است. از دفتر ملی شناسایی، در کنار سیا، آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا، آژانس اطلاعات دفاعی و آژانس ملی اطلاعات مکانی به عنوان یکی از ۵ سازمان اطلاعات بزرگ آمریکا یاد می‌شود.[۲] مقر دفتر ملی شناسایی در محدوده ثبت‌نشده شهرستان فرفکس، ویرجینیا و در ۲ مایلی جنوب فرودگاه بین‌المللی دالس واشینگتن واقع شده‌است.

مأموریت

[ویرایش]

دفتر ملی شناسایی، توسعه و مدیریت سیستم‌های شناسایی فضایی و انجام فعالیت‌های اطلاعاتی مربوط به امنیت ملی ایالات متحده آمریکا را بر عهده دارد.[۳] این آژانس همکاری نزدیکی با دیگر سازمان‌های اطلاعاتی و فضایی از جمله آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا (NSA)، آژانس ملی اطلاعات مکانی (NGA)، سیا (CIA)، آژانس اطلاعات دفاعی (DIA)، فرماندهی راهبردی ایالات متحده آمریکا و آزمایشگاه تحقیقات دریایی دارد.[۴]

ساختار

[ویرایش]

دفتر ملی شناسایی بخشی از وزارت دفاع ایالات متحده آمریکاست. مدیر دفتر ملی شناسایی توسط وزیر دفاع، با موافقت اداره‌کننده اطلاعات ملی و بدون تأیید کنگره تعیین می‌شود. به‌طور سنتی، این مقام به معاون وزیر نیروی هوایی یا دستیار وزیر نیروی هوایی در امور فضایی داده می‌شد اما با انتصاب دونالد کر در ژوئیه ۲۰۰۵، این موقعیت مستقل شد.[۵]

موقعیت‌ها

[ویرایش]

در اکتبر ۲۰۰۸، دفتر ملی شناسایی ۵ ایستگاه زمینی را از حالت محرمانه خارج کرد: ۳ ایستگاه در ایالات متحده؛ نزدیکی واشینگتن، دی.سی.، آرورا، کلرادو و لاس کروسس، نیومکزیکو و ۲ ایستگاه در انگلستان (آرای‌اف من‌وید هیل) و استرالیا (تأسیسات مشترک دفاعی پاین‌گپ)

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "NRO - Directors: Betty J. Sapp". www.nro.gov. Archived from the original on 25 October 2016. Retrieved 25 October 2016.
  2. «Intelligence Agencies Must Operate More Like An Enterprise». http://www.informationweek.com. پیوند خارجی در |ناشر= وجود دارد (کمک)
  3. "National Reconnaissance Office (NRO) Center for the Study of National Reconnaissance (CSNR) Bulletin, Combined 2002 Issue" (PDF). Government Attic. Retrieved 26 October 2016.
  4. "NRO Provides Support to the Warfighters". Press Release. NRO Press Office. 28 April 1998. Archived from the original on 18 June 2001. Retrieved 26 October 2016.
  5. «ساختار NRO». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۷.
  6. [۱] بایگانی‌شده در ژوئیه ۷, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
  7. Mission Ground Station Declassification memo, 2008
  8. "NRO Mission Ground Station Declassification" (PDF). National Reconnaissance Office. 2008-10-15. Archived from the original (PDF) on 18 September 2018. Retrieved 19 اكتبر 2017. {{cite web}}: Check date values in: |access-date= (help)

پیوند به بیرون

[ویرایش]