درگاه:پهلوی/نوشتار برگزیده/۱
جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران، نخستین سازمان خیریه ایران بود که عهده‌دار وظایف مربوط به امدادرسانی در حوادث غیر مترقبه و امدادی، آموزش کمکهای اولیه، تأسیس بیمارستان و درمانگاه، تهیه دارو و تجهیزات پزشکی، تربیت پرستار، نگهداری از کودکان بی‌سرپرست و… بود. این جمعیت در سال ۱۳۰۱ شمسی با کوشش و پیگیری دکتر امیر خان امیراعلم تنظیم و تأسیس گردید.
در سال ۱۹۲۹م، سومین نشست کنوانسیون ژنو پس از پایان جنگ جهانی اول در کشور سوئیس و شهر ژنو برگزار شد. نمایندگان دولت ایران و دولت ترکیه از شرکت کنندگان در کنفرانس خواستند که نشان شیر و خورشید (ایران) و هلال احمر (ترکیه) در سراسر جهان به رسمیت شناخته شود که در نهایت انجام شد و پروانه استفاده از این دو نشان برای دو کشور صادر گردید.
پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، نظام جمهوری اسلامی به دولت سویس رسماً اعلام کرد که نشان شیر و خورشید را دیگر استفاده نمی‌کند و از این پس فقط از نشان هلال احمر استفاده خواهد نمود. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر نیز اعلام کرد که استفاده از نشان «شیر و خورشید سرخ» به شکلی انحصاری در اختیار ایران است و اگر نظام سیاسی موجود، تمایلی به استفاده از این آرم ندارد، این حق ملغی نمی‌شود. بنا به اعلام این فدراسیون، دولت ایران در هر زمانی که بخواهد می‌تواند از نشان شیر و خورشید سرخ استفاده کند و تمامی کشورهای عضو فدراسیون باید به این آرم احترام بگذارند و این آرم، بار حقوقی کاملاً برابر با صلیب سرخ و هلال احمر دارد.