درگاه:پرندگان/مقاله منتخب
مقاله منتخب ۱
قو پرنده‌ای از خانواده اردکیان، که غازها و اردک‌ها را نیز در بر می‌گیرد، است. این پرنده دارای جثهٔ بزرگتری نسبت به دیگر اعضای این خانواده است و از بزرگ‌ترین و زیباترین پرندگان آبزی جهان به شمار می‌رود. با اینکه یک نژاد از قو دارای پرهای کامل سیاه‌است و یک نژاد دیگر دارای پرهای سیاه بر گردن، در باور همگانی این پرنده بیشتر با رنگ سفید پرهایش به یاد آورده می‌شود.
قوها در بیشتر مناطق نیمکره شمالی یافت می‌شوند. در قاره استرالیا و آمریکای جنوبی نیز دو گونه از این پرنده زندگی می‌کنند. آنها در مناطق آبگیری و مردابگونه زندگی و تخم‌گذاری می‌کنند و با آمدن و رفتن فصل‌ها به مناطق دیگر مهاجرت می‌کنند. ایران از جمله مناطقی است که قوهای مهاجر زمستان‌ها را در آن می‌گذرانند و سه گونه قو به مناطق شمالی ایران و دیگر مناطق خاورمیانه مهاجرت می‌کنند.
این پرندگان مانند دیگر اعضای خانواده اردکیان گیاهخوار هستند و از گیاهان آبزی تغذیه می‌کنند. آنها گاه موجودات ریز زیرآبی و به ندرت ماهی‌ها را نیز می‌خورند. قوها در طول زندگی به طور معمول تنها یک همسر اختیار می‌کنند و میزان جدایی در آنها بسیار کم است. آنها تنها در صورتی زوج جدید انتخاب می‌کنند که یا همسرشان بمیرد یا آنکه نتوانند تخم‌گذاری و جوجه‌آوری کنند. قوها در حالت کلی بسیار آرام هستند و تنها در صورت نزدیک شدن مهاجمان در هنگام نگهداری از جوجه‌هایشان به شدت خشن می‌شوند. این پرندگان جانورانی قلمروخواه هستند و با تمام توان از قلمروی خود در برابر مهاجمان احتمالی دفاع می‌کنند.
به دلایل گوناگون از جمله وفاداری زوج‌ها به هم در میانشان یا داشتن ظاهری زیبا و باوقار، این پرندگان در داستان‌ها و افسانه‌های سراسر زمین جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند. از گذشته‌های دور از این پرنده در ادبیات و هنر جهان، به ویژه اروپا، به نیکی یاد شده و رنگ سفید پرهایش نشانه‌ای از معصومیت و پاکی آن به شمار می آمده. بسیاری از افسانه‌های مردمان جهان پیرامون قو آن را مرتبط با افسانه آفرینش و نشانه‌ای از خدایان دانسته‌اند.
ادامه...
مقاله منتخب ۲
پنگوئن امپراتور یا پنگوئن فرمانروا (نام علمی: 'Aptenodytes forsteri') بلندترین و سنگین‌وزن‌ترین گونه زنده پنگوئن است که در قطب جنوب زندگی می‌کند. این پرنده به همراه پنگوئن پادشاه دو عضو سرده پنگوئن‌های بی‌بال را تشکیل می‌دهند.
نر و ماده این پرنده هم‌شکل هستند و نرها اندکی از ماده‌ها سنگین‌وزن‌ترند. با داشتن وزن میانگینی بیشتر از ۴۰ کیلوگرم، پنگوئن امپراتور در میان سنگین‌ترین پرندگان جهان قرار دارد. رنگ بدن آنها به صورت سفید در جلوی بدن و روی سینه، سیاه در پشت و روی دم و سر، و زرد کم‌رنگ در بالای سینه و پایین سر تا زرد پررنگ‌تر در نزدیکی و دور گوش‌ها است. این رنگ‌آمیزی نه تنها به آنها کمک می‌کند تا به استتار در برابر شکارچیان دریایی همچون نهنگ قاتل بپردازند، بلکه در فصل جفت‌گیری نیز به آنها کمک می‌کند تا جنس مخالف خود را بهتر جذب کنند. این پرندگان توانایی پرواز ندارند و بال‌هایشان را برای شیرجه در آب و گرفتن سریع ماهی‌ها به کار می‌برند. پرهای این پنگوئن به آن اجازه زندگی در شرایط بسیار سرد قطبی را می‌دهد.
پنگوئن‌های امپراتور زندگی اجتماعی دارند و در گروه‌هایِی با اعضای پرتعداد زندگی می‌کنند که باعث بالا رفتن امنیت جوجه‌هایشان و کمک در گذراندن سرمای سخت زمستان با روش‌های ویژه گروهی می‌شود. آنها برای یافتن جوجه‌ها و زوجشان در میان اعضای دسته اقدام به تولید صدا و دنبال کردن پاسخ برآمده از آن می‌کنند. در فصل جوجه‌آوری، همواره یکی از زوج‌ها در کنار تک‌جوجهٔ به دنیا آورده شده می‌ماند و زوج دیگر برای تغذیه به دریا می‌رود. آنها اغلب از ماهی و سخت‌پوستانی مانند کریل و نرم‌تنانی چون ماهی مرکب تغذیه می‌کنند.
این جانوران توانایی‌های شگفت‌انگیزی در شیرجه زدن در آب، ماندن طولانی‌مدت در آن، و شنای با سرعت بالا دارند. یک پنگوئن امپراتور می‌تواند به عمق ۲۶۵ متری آب برود و با کاهش سوخت و ساز بدن و غیرفعال کردن عملکرد اندام‌های غیر ضروری مدت ماندن خود در آب را بالا برد و فشار بسیار زیاد اعماق را تحمل کند. آنها همچنین توانایی تحمل دوره‌های طولانی از گرسنگی را دارند که به این پرندگان کمک می‌کند هنگامی که منتظر جفت خود برای برگشت از تغذیه هستند، زنده بمانند.
آنها در فصل زمستان قطب جنوب تخم‌گذاری می‌کنند و هر دو جفت نر و ماده در نگهداری از تخم و جوجه به هم یاری می رسانند. پنگوئن‌های امپراتور به صورت فصلی تک‌همسر هستند و بیشتر آنها در سال‌های بعد به سراغ زوج‌های جدید می‌روند. عمر متوسط این پنگوئن‌ها ۲۰ سال است؛ هر چند مشاهدات نشان داده‌است که برخی از آنها ممکن است تا ۵۰ سال هم عمر کنند. به تازگی بقای این جانوران در طبیعت در معرض تهدید گرمایش جهانی قرار گرفته و تخمین زده می‌شود که تا پایان سده ۲۱ میلادی تعدادشان به شدت کاهش پیدا کند.
مقاله منتخب ۳
کرکس سیاه (نام علمی: Coragyps atratus) که با نام کرکس سیاه آمریکایی نیز شناخته می‌شود، نام پرنده‌ای جدید از خانواده کرکس‌های بر جدید است که گسترهٔ پراکندگی آن از جنوب‌شرقی ایالات متحده، تا مرکز شیلی و اروگوئه در جنوب قاره آمریکا می‌باشد. با وجود گونه‌های مشترک و مختلف این کرکس، پراکندگی این نوع از نوع کرکس بوقلمونی آمریکایی (American turkey vulture) کمتر است. با وجود نام و ظاهر مشابه با دال سیاه این گونه، گونه‌ای متفاوت با آن کرکس است. در حالی که کرکس‌های بر قدیم جز خانوادهٔ عقابیان قرار می‌گیرند (عقابیان پرندگانی مانند عقاب، باز، کورکور و سنقار هستند) ولی گونه‌های آمریکایی از کرکس‌های بر جدید محسوب می‌شود. این کرکس، تنها کرکس باقی‌مانده از کرکس‌های بر جدید از خانوادهٔ genus Coragyps است. این پرنده ساکن مناطق نسبتاً باز و جنگل‌های پراکنده‌است.> پهنای بال‌های این پرنده در حدود ۱٫۵ متر (۵ فوت) است که به عنوان یک کرکس، پرنده‌ای کوچک محسوب می‌شود. (پهنای بال دال سیاه در حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ سانتی‌متر است.) این پرنده دارای پرهای سیاه است. در سر و گردن این پرنده پری وجود ندارد و رنگ سر و گردنش خاکستری سیاه است و دارای منقاری کوتاه و قلاب مانند می‌باشد.
کرکس سیاه جانوری لاشخور است و غذای آن لاشه حیوانات است ولی تخم و حیوانات تازه متولد شده را نیز می‌خورد. در مناطقی که جمعیت انسانها زیاد است، این حیوانات از زباله‌های تولید شدهٔ انسانها نیز تغذیه می‌کنند. این حیوانات با استفاده از بینایی خود، یا با تعقیب دیگر کرکس‌های بر جدید که آنها با استفاده از بویایی قوی‌شان لاشه حیوانات را پیدا می‌کنند، غذای خود را پیدا می‌کنند. این پرنده به خاطر نداشتن سیرینکس (Syrinx) -عضوی آوازی در پرندگان- تنها می‌توانند صداهایی مثل خِرخِر و خِش خِش تولید کنند. این پرنده تخم‌های خود را درون غارها، درختان توخالی یا زمین صاف می‌گذارد و معمولاً هر سال دو جوجه می‌آورد که با برگشت دادن غذا از دستگاه گوارشش آنها را تغذیه می‌کند. در ایالات متحده این پرنده تحت حمایت قانونی پیمان حمایت از پرندگان مهاجر مصوب ۱۹۱۸ میلادی قرار دارد. این کرکس در متونی که از تمدن مایاها باقی‌مانده‌است نیز دیده شده‌است.
مقاله منتخب ۴
مقاله منتخب ۵
مقاله منتخب ۶
مقاله منتخب ۷
مقاله منتخب ۸
مقاله منتخب ۹
مقاله منتخب ۱۰
مقاله منتخب ۱۱
مقاله منتخب ۱۲
مقاله منتخب ۱۳
مقاله منتخب ۱۴
مقاله منتخب ۱۵
مقاله منتخب ۱۶
مقاله منتخب ۱۷
مقاله منتخب ۱۸
مقاله منتخب ۱۹
مقاله منتخب ۲۰
مقاله منتخب ۲۱
مقاله منتخب ۲۲
مقاله منتخب ۲۳
مقاله منتخب ۲۴
مقاله منتخب ۲۵
مقاله منتخب ۲۶
مقاله منتخب ۲۷
مقاله منتخب ۲۸
مقاله منتخب ۲۹
مقاله منتخب ۳۰
مقاله منتخب ۳۱
مقاله منتخب ۳۲
مقاله منتخب ۳۳
مقاله منتخب ۳۴
مقاله منتخب ۳۵
مقاله منتخب ۳۶
مقاله منتخب ۳۷
مقاله منتخب ۳۸
مقاله منتخب ۳۹
مقاله منتخب ۴۰
مقاله منتخب ۴۱
مقاله منتخب ۴۲
مقاله منتخب ۴۳
مقاله منتخب ۴۴
مقاله منتخب ۴۵
مقاله منتخب ۴۶
مقاله منتخب ۴۷
مقاله منتخب ۴۸
مقاله منتخب ۴۹
مقاله منتخب ۵۰
مقاله منتخب ۵۱
مقاله منتخب ۵۲
مقاله منتخب ۵۳
مقاله منتخب ۵۴
مقاله منتخب ۵۵
مقاله منتخب ۵۶
مقاله منتخب ۵۷
مقاله منتخب ۵۸
مقاله منتخب ۵۹
مقاله منتخب ۶۰
مقاله منتخب ۶۱
مقاله منتخب ۶۲
مقاله منتخب ۶۳
مقاله منتخب ۶۴
مقاله منتخب ۶۵
مقاله منتخب ۶۶
مقاله منتخب ۶۷
مقاله منتخب ۶۸
مقاله منتخب ۶۹
مقاله منتخب ۷۰
مقاله منتخب ۷۱
مقاله منتخب ۷۲
مقاله منتخب ۷۳
مقاله منتخب ۷۴
مقاله منتخب ۷۵
مقاله منتخب ۷۶
مقاله منتخب ۷۷
مقاله منتخب ۷۸
مقاله منتخب ۷۹
مقاله منتخب ۸۰
مقاله منتخب ۸۱
مقاله منتخب ۸۲
مقاله منتخب ۸۳
مقاله منتخب ۸۴
مقاله منتخب ۸۵
مقاله منتخب ۸۶
مقاله منتخب ۸۷
مقاله منتخب ۸۸
مقاله منتخب ۸۹
مقاله منتخب ۹۰
مقاله منتخب ۹۱
مقاله منتخب ۹۲
مقاله منتخب ۹۳
مقاله منتخب ۹۴
مقاله منتخب ۹۵
مقاله منتخب ۹۶
مقاله منتخب ۹۷
مقاله منتخب ۹۸
مقاله منتخب ۹۹