درگاه:قوچان/مقاله برگزیده
مراسم ازدواج در قوچان
پس از در نظر گرفتن دختر مورد نظر، چند تن از بستگان پسر به خواستگاری دختر میروند که بدون اطلاع قبلی صورت میگیرد. سپس از دختر تقاضای یک لیوان آب میکنند که نشانه خواستگاری است. پس از توافق طرفین، شبی را تعیین و مذاکره میکنند و رسماً خواستگاری صورت میگیرد. پس از تعارفات طرفین، خانوادهٔ دختر کاغذی برمیدارند و صورت صداقیه را مینویسند و طرفین امضاء میکنند.
در مراسم بعدی انگشتر و یک قواره پارچه برای نامزدی به خانهٔ دختر میبرند و عدهای از زنان بهعنوان جامهبری بههمراه آنها میروند و قرار عقدبندان نیز در ضمن آن تعیین نمیشود. هنگام عقد، دو کله قند جلوی عاقد گذاشته میشود. عاقد دو کله قند را بههم میزند و دو تکه سر قند را که میفتدبرمیدارد و به مجلس عروس میبرند. در آن مجلس دو تکه قند را روی پارچهٔ سفیدی که روی سر عروس انداختهاند میسایند تا دختر سفیدبخت شود.
از همان قند سائیده شده چای شیرین تهیه میکنند و به عروس و داماد میدهند و بقیه سرقندها را به منزل داماد میفرستند تا مراسم ”نارزدن“ و شبی که عروس را به خانه داماد میبرند نگه میدارند. بعد از خطبهٔ عقد، برادرخواندهٔ داماد او را به اتاق عروس میفرستد. داماد و عروس مقابل آینه بزرگی قرار میگیرند. داماد انگشتر به دست عروس میکند و مادر عروس یک سکه طلا به داماد میدهد و روی او را میبوسد.
بعد از مراسم، مادر عروس بهعنوان جا خالی یک لباس برای داماد میفرستد. یک ماه بعد بهعنوان ”از گریز درآوردن عروس“ مهمانی میدهند و خلعت میبرند. معمولاً میان عقد کردن و بردن عروس به خانه داماد فاصله میفتد قبل از عروسی، جهیزیه عروس با تشریفات مخصوص در چند خوانچه به خانه داماد برده میشود. در این شب که ”باغ داماد“ نام دارد، شب بیدار هستند و شادی میکنند و داماد را به حمام میبرند و با صدای دهل و سرنا و رقصکنان او را همراهی میکنند.
شب عروسی، وقت خارج شدن عروس از منزل پدرش، پدر یک قرص نان به کمر دختر میبندد تا برکت وارد خانهٔ شوهر شود و او را سفارش میکنند. عروس طی مراسمی به خانهٔ داماد میرود. یکی از مراسم بردن عروس مراسم نار زدن است. عروس هنگام ورود به خانه داماد از روی مجمعه مسی عبور میکند و داخل حجله میشود. در برخی محلههای قوچان، مراسم ”داماد سلطانی“ رسم است. در مناطق روستائی شهر قوچان، مراسم کشتی پهلوانان محلی در مراسم عروسی برپا میشود.