درگاه:بی‌خدایی/درآمد
کمپین بیرون آمدن
بی‌خدایی یک موضع فلسفه است که یا عدم وجود خدا را می‌پذیرد یا خداباوری را رد می‌کند. این معمولاً با ندانم‌گرایی مقایسه می‌شود، که مدعی است (فارغ از باور) غیرممکن است که به وجود یا عدم وجود خدا(یان) مطمئن باشیم. در تعریف کلی، بی‌خدایی نبود باور به خدایان است، که گاهی ناخداباوری خوانده می‌شود. هرچند گمان می‌شود اکثر بی‌خدایان باید بی‌دین باشند، برخی ادیان مثل بودیسم هم باورهای بی‌خدایانه دارند. بسیاری از کسانی که خود را بی‌خدا توصیف می‌کنند دغدغه‌ها و شک‌گرایی مشترکی نسبت به ادعاهای فراطبیعی دارند، و به فقدان شواهد تجربی برای وجود خدایان استناد می‌کنند. برهان‌های دیگر بی‌خدایی فلسفی، اجتماعی یا تاریخی هستند. اگرچه بسیاری از کسانی که خود را بی‌خدا توصیف می‌کنند به فلسفه‌های سکولار از جمله انسان‌گرایی، خردگرایی و طبیعت‌گرایی گرایش دارند، برای بی‌خدا بودن نیازی به پایبندی به هیچ ایدئولوژی یا مجموعه رفتارهای خاصی نیست. واژه بی‌خدا در ابتدا به عنوان صفتی تحقیرآمیز به کسانی که به وجود خدا معتقد نیستند یا با بنیاد دینی مشکل دارند سرچشمه گرفت، ولی با با گسترش اندیشه آزاد، شک‌گرایی علمی و نقد دین، این واژه به تدریج مفهوم خاص‌تری پیدا کرد و توسط شماری برای توصیف خود استفاده شد.
| بیشتر درباره بی‌خدایی... |
- توجه. فهرستی از تصاویر برای درآمد در اینجا هستند درگاه:بی‌خدایی/درآمد/تصویر.