درگاه:ایران/نوشتار برگزیده/۱۳
جداسازی جنسیتی در ایران دارای سابقهٔ طولانی و پیچیده‌است. در بعضی از مکان‌ها مانند مدارس بین دانش‌آموزان جدایی جنسیتی وجود دارد اما در بعضی از مکان‌ها مثل دانشگاه‌ها جدایی جنسیتی وجود ندارد.
جدایی و تفکیک بین زنان و مردان در فضاهای عمومی، بعد از انقلاب پر رنگ تر شدند. جدایی جنسیتی در مکان‌های عمومی مثل سواحل و استخرهای شنا در قانون تصریح شد و تکلیف شد. برای زنان در اتوبوس و مترو قسمت‌های جداگانه‌ای قرار داده شد و به مردان اجازه ندادند وارد سمت زنانه بشوند. در مترو این اقدام مرد، ایجاد مزاحمت برای بانوان تلقی می‌شود و جرم است. تفکیک جنسیتی در مدارس تنها به دانش‌آموزان محدود نمی‌شود بلکه به معلمان به خصوص مردان نیز در اکثر مواقع اجازه تدریس در مدارس جنس مخالف داده نمی‌شود. تفکیک جنسیتی به‌گونه‌ای بوده‌است که رابطه دختر و پسر در ایران با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی همچنان به عنوان یکی از نیمه‌های تاریک روابط اجتماعی خودنمایی می‌کند.
صحبت کردن و حتی چت کردن دختر و پسر در ایران باید محدود باشد و دست دادن، لبخند زدن یا بوس کردن مطلقا ممنوع است.